Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 46

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  System penitencjarny
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Penitentiary science as a study of prison sentence and its effectiveness is a relatively new science in the Czech conditions. Its beginning has been observed in the 20th century. It uses the findings in psychology, sociology, law, criminology and other sciences. It is a part of a broader science - penology, which is the study of imposing and serving all sentences, including prison sentence and alternative punishment, as well as their effectiveness. Given these facts, the paper is the author's effort to introduce penology and penitentiary science in the Czech Republic and the attempt to regain mutual contacts. (original abstract)
Osoby odbywające karę pozbawienia wolności są często postrzegane przez społeczeństwo jako osoby z różnego rodzaju zaburzeniami, prowadzącymi do obawy przed nimi. Skazani są postrzegani jako osoby nie akceptujące powszechnie uznawanych kategorii aksjologicznych i stanowiące zagrożenie dla ładu społecznego. Dlatego tak ważne jest, aby w trakcie odbywania kary pozbawienia wolności proces resocjalizacji przebiegał skutecznie i pozwolił im na powrót do normalnego życia po opuszczeniu więzienia. Celem niniejszego artykułu jest prezentacja wiedzy dotyczącej instytucji i form resocjalizacji penitencjarnej i postpenitencjarnej więźniów Aresztu Śledczego w Piotrkowie Trybunalskim. Pierwszorzędnymi materiałami źródłowymi, które posłużyły do przygotowania prezentowanego opracowania są dane otrzymane w wyniku wywiadów pogłębionych. W opracowaniu przyjęta została perspektywa psychospołeczna. (abstrakt oryginalny)
3
Content available remote Sociálna práca v kontexte penitenciárnej a postpenitenciárnej starostlivosti
100%
The subject and focus of this contribution is a brief look at the system of sentences and their execution under the therapy, to which all organs of the institutions for detention and the institutions for a sentence of imprisonment contribute to. The essence of the problem is the imposition of such sentences which will be sufficient, but at the same time will be imposed only for the time needed for the social rehabilitation of the offender. In addition to this view, the overall philosophy of restorative justice will be highlighted, whose mission is to restore the violated social relationship between offender, victim and society. (original abstract)
Dnia 24 października 2015 r. weszła w życie nowelizacja Kodeksu karnego wykonawczego, której celem było dostosowanie polskich przepisów do wyroków Europejskiego Trybunału Praw Człowieka w Strasburgu w głośnych sprawach: Horych v. Polsce oraz Piechowicz v. Polsce. W niniejszym artykule poddano analizie zgodność obecnie obowiązujących regulacji ze standardami postępowania z osobami stwarzającymi poważne zagrożenie społeczne albo poważne zagrożenie bezpieczeństwa jednostek penitencjarnych, wynikającymi z orzecznictwa ETPCz. Na chwilę obecną brak jest rozstrzygnięć Trybunału obejmujących nowy stan prawny, jednak już teraz wydaje się, iż nie zostały zrealizowane w pełni wynikające z jego orzecznictwa zalecenia, skutkiem czego kolejne sprawy mogą być przez Polskę przegrywane. (abstrakt oryginalny)
Artykuł dotyczy kuratorskiej służby sądowej, będącej kluczowym elementem probacji w Polsce. Autor wyraża przekonanie, że konieczne jest przeprowadzenie reformy instytucji nadzoru kuratorskiego. To na niej opiera się bowiem istota probacji, którą jest oddziaływanie na sprawcę czynu zabronionego w warunkach wolności. Autor omawia charakter oddziaływań prowadzonych przez kuratora sądowego, przytacza argumenty przemawiające za koniecznością stworzenia systemu kurateli zawodowej dostosowanego do zmieniającego się prawa karnego. W publikacji napisano także o potrzebie wsparcia psychologicznego oraz przeciwdziałania wypaleniu zawodowemu kuratorskiej służby sądowej.
Artykuł przedstawia teoretyczne uzasadnienie koncepcji tzw. sądowej pracy socjalnej. Ponieważ tradycyjna idea i praktyka resocjalizacji znajduje się w kryzysie, a polska myśl resocjalizacyjno-penitencjarna jest obecnie w pewnym zastoju, istnieje pilna potrzeba jej ożywienia, poprzez pokazanie nowych paradygmatów. Zdaniem autora, jednym z możliwych kierunków, do pewnego stopnia alternatywnym dla tradycyjnie uprawianej resocjalizacji, jest właśnie koncepcja pracy socjalnej. Autor analizuje ten rodzaj oddziaływań na przestępców w dwóch płaszczyznach: dobrej praktyki oraz próby uogólnienia jej do poziomu teoretyczno-naukowego. Wychodząc od swoich wcześniejszych publikacji na ten temat, autor rozbudowuje obecnie swoją wizję sądowej pracy socjalnej, poprzez odniesienie jej do teorii kontroli społecznej T. Hirschiego. Artykuł nawiązuje zatem do problematyki IV Polskiego Kongresu Penitencjarnego, który odbył się w dniach 22-24 listopada 2006 r. w Centralnym Ośrodku Szkolenia Służby Więziennej w Kaliszu. Jest oryginalna próbą wykreowania sądowo-penitencjarnej pracy socjalnej. (abstrakt oryginalny)
Artykuł zawiera rozważania na temat organizacji pozarządowych. Autorka opisuje podstawy prawne funkcjonowania organizacji pozarządowych w Polsce oraz prezentuje informacje na temat Stowarzyszenia Penitencjarnego "Patronat". Analizuje strukturę stowarzyszenia działającego w całej Polsce ;oraz wybrane formy działalności na przykładzie oddziału białostockiego. Szczególną uwagę zwraca na współpracę stowarzyszenia z władzami samorządowymi Białegostoku. (abstrakt oryginalny)
Przedmiotem rozważań jest realizacja zasady traktowania kary pozbawienia wolności jako ultima ratio w praktyce wymiaru sprawiedliwości. Punktem wyjścia analizy są rozwiązania ustawowe przyjęte w pierwotnym brzmieniu kodeksu karnego z 1997 r., ukazujące nowe podejście do kary pozbawienia wolności, która w założeniu miała stać się karą subsydiarną w odniesieniu do drobnej i średniej przestępczości. W praktyce okazało się, że próba zminimalizowania roli kary pozbawienia wolności w polityce karnej nie powiodła się, czego rezultatem był wysoki poziom populacji więziennej oraz duża liczba osób skazanych na karę pozbawienia wolności i oczekujących na jej wykonanie. Podstawowym środkiem reakcji karnej na przestępstwa drobne i średniej wagi pozostawała niezmiennie kara pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, orzekana na masową skalę. Diagnoza przyczyn zaistniałych niepowodzeń stała się podłożem reformy prawa karnego z 2015 r. W opracowaniu omówiono najważniejsze zmiany w przepisach kodeksu karnego, które mają przyczynić się do zwiększenia roli kar nieizolacyjnych (grzywny i kary ograniczenia wolności) i ograniczenia zakresu stosowania kary pozbawienia wolności (bezwzględnej i z warunkowym zawieszeniem jej wykonania). Prezentowany w opracowaniu statystyczny obraz bezwzględnej kary pozbawienia wolności oraz kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania skłonił autorkę do wniosku, że kara pozbawienia wolności nadal nie jest traktowana w praktyce wymiaru sprawiedliwości jako ultima ratio. Pomimo wydatnego ograniczenia znaczenia kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania w polityce karnej i rosnącego udziału kar nieizolacyjnych w strukturze kar orzeczonych, powiększa się udział bezwzględnej kary pozbawienia wolności wśród skazań ogółem oraz wzrasta liczba orzeczonych i niewykonywanych bezwzględnych kar pozbawienia wolności. Autorka wyraża pogląd, że na niepowodzenia w zakresie realizacji założeń politycznokryminalnych reformy prawa karnego z 2015 r. rzutują nazbyt drastyczne ograniczenia możliwości zastosowania kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. W związku z tym przyłącza się do zgłaszanych w piśmiennictwie postulatów rozszerzenia podstaw orzekania kary pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania. (abstrakt oryginalny)
9
Content available remote Systemy penitencjarne na przestrzeni XVIII i XIX wieku
100%
Celem artykułu jest przybliżenie systemów penitencjarnych funkcjonujących na przestrzeni XVIII i XIX wieku. Na wstępie podjęto próbę zdefiniowania pojęcia "system penitencjarny" oraz wskazano na istniejącą, niejednolitą klasyfikację systemów penitencjarnych. Kolejna część opracowania została poświęcona charakterystyce poszczególnych systemów. Jako pierwszy omówiono najstarszy system wspólnego odbywania kary. Jako drugi przedstawiono system celkowy wraz ze wskazaniem na dwie jego odmiany - pensylwańską oraz auburnską. Następnie dokonano charakterystyki systemu progresywnego z wyróżnieniem odmiany angielskiej oraz irlandzkiej. Na zakończenie pokrótce opisano system reformatoriów amerykańskich. Charakteryzując poszczególne systemy, wskazano zarówno na ich podwaliny ideologiczne, ich faktyczną realizację, jak i przyczyny, dla których niektóre z nich okazały się zupełnie chybione. (abstrakt oryginalny)
10
Content available remote O potrzebie badań penitencjarnych
100%
Artykuł mówi o potrzebie prowadzenia badań w instytucjach penitencjarnych, będących miejscem specyficznych stosunków społecznych. Bowiem tylko dzięki równolegle prowadzonym badaniom dwóch grup: funkcjonariuszy i pracowników oraz pozbawionych wolności, można uzyskać autentyczny obraz rzeczywistości penitencjarnej i stojących przed nią problemów, a zastosowanie rezultatów prowadzonych badań penitencjarnych w praktyce pozwala na skuteczne wykonanie kary pozbawienia wolności. Autor prezentuje różne rodzaje badań penitencjarnych, w zależności od celu, jaki chcemy osiągnąć: badania monograficzne, diagnostyczne, eksplanacyjne i prognostyczne.
Przemiany współczesnego świata wymuszają na jednostce zmiany. Z kolei gotowość do ich podjęcia warunkuje jej dalszy rozwój społeczny i zawodowy. Proces zmiany i sposób jej przebiegu zależy od wielu czynników. Funkcjonariusze Służby Więziennej ze względu na charakter i specyfikę pracy są narażeni na stres i wypalenie zawodowe, co w konsekwencji zniechęca ich do dokonywania zmian i w ten sposób wstrzymuje ich rozwój. W badaniu własnym postanowiono sprawdzić, w jakim stopniu pracownicy penitencjarni są gotowi na zmiany. Badania przeprowadzono na grupie 70 funkcjonariuszy Służby Więziennej, wśród których połowę stanowią funkcjonariusze działu ochrony i wychowawcy penitencjarni. W badaniach wykorzystano Kwestionariusz Gotowości do Zmiany autorstwa R. Krygiela i D. Brandta w polskiej adaptacji E. Brzezińskiej i A. Paszkowskiej-Rogacz. Z uzyskanych danych wynika, że więcej siły mają funkcjonariusze działu ochrony w porównaniu do wychowawców penitencjarnych. Badania potwierdziły również, że osoby młodsze wiekiem i stażem pracy w większym stopniu są gotowe na zmianę oraz wykazują większą pomysłowość i przejawiają pasję do pracy. Wyniki te wskazują na konieczność prowadzenia różnorodnych zajęć wspierających, szczególnie w grupach starszych funkcjonariuszy. (abstrakt oryginalny)
Pełna demokracja winna objąć wszystkie dziedziny życia społecznego, każdą instytucję. W prawdziwie demokratycznym państwie nie powinno być żadnej totalnej, czy totalitarnej instytucji, zawierają bowiem potencjał destrukcji, stanowią zagrożenie dla istniejących struktur demokratycznych. Powyższe przekonania uznać by można za twierdzenia perswazyjne. Spotkać można także twierdzenia o charakterze racjonalizacji: społeczeństwa mogą utrzymywać i rozwijać swe podstawowe demokratyczne instytucje dzięki temu, że zachowały pewne wydzielone sfery będące w istocie negacją treści idei demokracji.(fragment tekstu)
Negatywna ocena pracy więziennictwa, krytykowanie nie przyczyniają się do poprawy jakości polityki penitencjarnej oraz zmiany wizerunku służby więziennej. W nowoczesnej myśli penitencjarnej zakład karny dawno przestał być tylko i wyłącznie miejscem odosobnienia, budynkiem, którego architektura jest świadectwem bezpiecznego oddzielenia przestępców od praworządnego społeczeństwa. Kara ma być humanitarna i racjonalna, zamiast odwetu na skazanym pojawia się obszar dla zadośćuczynienia wyrządzonym krzywdom i pracy naprawczej. Resocjalizacja jest procesem przywracającym osoby łamiące normy społeczne i prawne do środowiska społecznego, zatem ta nauka zachowania aprobowanego i pożądanego nie może odbywać się w oderwaniu od grupy społecznej będącej nośnikiem norm.
Rozważania nad możliwością zastosowania idei humanizmu do rzeczywistości więziennej można by rozpocząć, a zarazem zakończyć, stwierdzeniem, że humanizm i kara pozbawienia wolności po prostu wykluczają się. Humanizm to bowiem szacunek dla godności i wolności człowieka, więzienie, to pozbawienie wolności, zaś przebieg życia więziennego, to w istocie przekreślenie godności. Podobnie, gdy odwołamy się do pojęcia "humanizm socjalistyczny" . Istotą humanizmu socjalistycznego jest pełny rozwój osobowości. W więzieniu nie tylko nie następuje rozwój osobowości, ale ma miejsce jej regres.(fragment tekstu)
Resocjalizacja więźniów stanowi przedmiot badań różnych dyscyplin naukowych. Zagadnieniem tym zajmują się nie tylko pedagodzy resocjalizacyjni, ale także psychologowie, socjologowie czy prawnicy. Każda z tych dyscyplin naukowych może wnieść coś nowego lub wskazać pewien kierunek, w jakim powinny zmierzać badania nad więźniami. Kryzys skuteczności oddziaływań resocjalizacyjnych spowodował, że nastąpił wzrost zainteresowania tą problematyką. W statystykach odnotowuje się wzrost liczby recydywistów, młodocianych przestępców czy natężenie przestępczości wśród kobiet. Próby przywracania tych osób do społeczeństwa nierzadko nie przynoszą oczekiwanego rezultatu. Warto zatem dociekać, w czym tkwi problem i jak można go rozwiązać. Celem niniejszej pracy jest ustalenie, jakie są podmioty i uwarunkowania resocjalizacji oraz jaki mają one wpływ na życie więźniów. Podmioty i uwarunkowania zostaną zanalizowane wybiórczo, gdyż rozmiary artykułu nie pozwalają na szersze opracowanie. Praca i nauka, duszpasterstwo więzienne czy kuratorzy sądowi jako podmioty i uwarunkowania resocjalizacji będą przedmiotem moich dalszych badań i opracowań, natomiast niniejszy szkic będzie oscylował wokół zagadnień związanych ze służbą więzienną, rodziną, kulturą i społeczeństwem. Narzędziem do realizacji tak postawionego celu jest metodologia zaprezentowana w dalszej części artykułu. (fragment tekstu)
Kara pozbawienia wolności z pewnością, mimo rozlicznych wad, długo jeszcze pozostanie w katalogu środków reakcji na przestępstwo. Zadaniem obecnie jest więc minimalizowanie negatywnych aspektów izolacji więziennej i organizowanie życia w więzieniu, tak by odpowiadało pozytywnym warunkom życia w społeczeństwie. Wprawdzie cały pobyt w zakładzie karnym powinien być wykorzystany w celu ułatwienia skazanemu społecznej readaptacji, jednak twórcy kodeksu karnego wykonawczego uznali za celowe wyodrębnienie czasu niezbędnego do przygotowania skazanego do życia po zwolnieniu, w celu aktywizacji działań mogących pomóc skazanemu w reintegracji ze społeczeństwem i funkcjonowania w nim bez wchodzenia w konflikty z prawem. (abstrakt oryginalny)
Praca więźniów, jak dowodzi historia więziennictwa, to nieodłączny element procesu wykonywania kary pozbawienia wolności. Na koncepcje pracy więźniów istotny wpływ ma określanie celów wykonywania kary pozbawienia wolności. Model więzienia określony w kolejnej wersji Europejskich Reguł Więziennych (2006) za główne zadanie postępowania ze skazanymi w izolacji penitencjarnej uznaje normalizację i integrację ze społeczeństwem, a więc takie zorganizowanie życia w więzieniu, by skazany nabywał umiejętności istotne w społecznej readaptacji. W tej koncepcji wykonywania kary pozbawienia wolności praca staje się jednym z istotnym środków aktywizacji skazanych, a jej organizacja powinna sprzyjać zdobywaniu przez skazanego kwalifikacji zawodowych. Rodzi się więc pytanie, czy nasze regulacje dotyczące pracy skazanych uwzględniają koncepcję pracy zaproponowaną w Europejskich Regułach Więziennych. (abstrakt oryginalny)
18
Content available remote System logistyczny Służby Więziennej
84%
Przedstawiono system logistyczny Służby Więziennej jako ustawowego organu powołanego do wykonywania kary pozbawienia wolności, specyficzny charakter i zakres wykonywanych zadań logistycznych tej formacji, jej usytuowanie w systemie bezpieczeństwa państwa oraz strukturę służb logistycznych na poszczególnych poziomach zarządzania, a także jej holistyczny charakter oraz relacje pomiędzy teorią systemów a logistyką Służby Więziennej. (abstrakt oryginalny)
Przedstawiono istotę partnerstwa publiczno-prywatnego (PPP), genezę i ewolucję w Europie i na świecie oraz możliwość zastosowania tej instytucji w systemach penitencjarnych. Wskazano korzyści i zagrożenia tej instytucji w polskim systemie penitencjarnym, ze szczególnym uwzględnieniem wsparcia działalności inwestycyjnej w systemie logistycznym Służby Więziennej. (abstrakt oryginalny)
Praca skazanych jest jednym z istotnych elementów procesu wykonywania kary pozbawienia wolności. Pracę należy zapewnić przede wszystkim skazanym zobowiązanym do świadczeń alimentacyjnych, ale również tym, którzy mają szczególnie trudną sytuację materialną, osobistą lub rodzinną. Celem artykułu jest przedstawienie podstaw prawnych zatrudniania osób odbywających karę pozbawienia wolności. W ramach niniejszego artykułu przeanalizowano normy prawne regulujące możliwość zatrudniania osób odbywających karę pozbawienia wolności na podstawie skierowania do pracy oraz innych form prawnych wymienionych w art. 121 § 2 Kodeksu karnego wykonawczego z 1997 r. Podjęte rozważania prowadzą przede wszystkim do wniosku, że niezależnie od wyboru formy prawnej zatrudnienia priorytetem jest realizowanie celów kary pozbawienia wolności, jednakże forma zatrudnienia osób odbywających karę pozbawienia wolności ma wpływ na sposób ukształtowania stosunków prawnych pomiędzy skazanym a podmiotem, na rzecz którego świadczy on pracę. (abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.