Proces globalizacji wpływa na koordynację i współzależność międzynarodowych instytucji finansowych. Analiza różnych publikacji definiuje globalizację jako dominujący trend rozwoju globalnego. Naukowcy badają sprzeczności i konsekwencje globalizacji w odniesieniu do globalnego rozwoju jako procesu, jego esencji pod względem modernizacji gospodarki, a także różnych punktów widzenia na rozwój instytucji finansowych. Jones i Liuch analizują dwie fale globalizacji, badają ewolucję i definiują kluczową rolę grup biznesowych i międzynarodowych w Argentynie i Chile (Jones, Liuch, 2015). Witt nakreślił problemy podejścia ewolucyjnego, co oznacza przezwyciężenie ograniczeń środowiskowych poprzez dostosowanie się do zmodyfikowanych, wytworzonych przez człowieka, ograniczeń społecznych. Autor rzuca nowe światło na temat konsumpcji, produkcji, instytucji, dynamiki makroekonomicznej i polityki gospodarczej (Witt, 2015). Oatley i Winecoff prezentują nowe badania nad interakcją między strukturą systemu, interesem prywatnych firm, instytucjami politycznymi, w których rządy podejmują politykę, a także idee, które wpływają na przekonania o odpowiedniej polityce (Oatley, Winecoff, 2014). Zachodni eksperci zastanawiają się nad wykonalnością "pełnego przywrócenia polityki zaufania i stabilności" instytucji finansowych. Uważają, że obecna faza globalnego rozwoju stosunków gospodarczych na światowym rynku finansowym może stać się katalizatorem wzrostu gospodarczego w realnej gospodarce pod pewnymi warunkami. Hipoteza badawcza ma za zadanie zbadać współzależność procesu globalizacji i rozwoju instytucji finansowych oraz przeanalizować przyszłe trajektorie modernizacji instytucjonalnej w krajach rozwijających się. Naukowcy podkreślają jakość instytucji, zwiększającą zaufanie do instytucji finansowych i stymulującą wzrost gospodarczy. Rozwój krajowego sektora finansowego powinien koncentrować się na wykorzystaniu mechanizmów oszczędnościowych dla podmiotów gospodarczych. Wzmocnienie międzynarodowych instytucji finansowych zapewni dalsze gromadzenie zasobów finansowych i swobodny dostęp do międzynarodowych zasobów finansowych. Charakterystyczną cechą funkcjonującego modelu rozwoju gospodarczego jest zastosowanie zasady wzajemnych oddziaływań sieciowych pomiędzy podmiotami gospodarczymi w przedsiębiorstwie, sieciami międzysystemowymi i stowarzyszeniami ponadnarodowymi. Można wspomnieć o wpływie rozwoju technologii informacyjnych i komunikacyjnych na poszerzanie i pogłębianie globalnych sieci finansowych i produkcyjnych. Analiza zmian jakościowych wskazuje na istnienie działań spekulacyjnych i ubezpieczeniowych, powodując zmiany w roli instytucji finansowych w obsłudze gospodarki realnej. Badanie specyfiki globalizacji i sektora finansowego mają na celu koordynację i harmonizację działań międzynarodowych instytucji finansowych w celu przezwyciężenia skutków kryzysu finansowego i ograniczenia napięcia na świecie. Podstawowe tendencje definiujące światowe trajektorie rozwoju stymulują poprawę jakości międzynarodowych instytucji finansowych. (abstrakt oryginalny)
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.