Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 71

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Teaching activity
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
Profesor Teresa Czyż urodziła się 1 lipca 1938 r. w Poznaniu. Jest z wykształcenia geografem. Cała kariera naukowa profesor Teresy Czyż związana jest z Uniwersytetem im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Na tej uczelni uzyskała stopnie i tytuły naukowe: magistra geografii (1960 r.), doktora nauk geograficznych (1970 r.), doktora habilitowanego nauk geograficznych w zakresie geografii ekonomicznej (1976 r.), profesora nadzwyczajnego nauk przyrodniczych (1988 r.). W 1993 r. Minister Edukacji Narodowej mianował Teresę Czyż na stanowisko profesora zwyczajnego na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Od 1962 r. profesor Teresa Czyż jest pracownikiem naukowo-dydaktycznym Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Główne kierunki działalności naukowej profesor Teresy Czyż koncentrują się wokół trzech dziedzin: metod i modeli matematycznych w geografii, teorii regionu społeczno-ekonomicznego i regionalizacji geograficznej oraz analizy struktury regionalnej kraju. (fragment tekstu)
W powstałej w 1953 roku Wyższej Szkole Rolniczej w Krakowie dwa lata później utworzono Wydział Melioracji Wodnych, który został rozbudowany w 1960 roku o drugi kierunek studiów: geodezja i kartografia. Jego kontynuatorem jest obecny Wydział Inżynierii Środowiska i Geodezji. Jubileusz uczelni jest okazją do przypomnienia historii Wydziału, zatrzymania się chwilę nad stanem obecnym, a także próbą popatrzenia w przyszłość. (fragment tekstu)
3
Content available remote Podstawowe kierunki działalności naukowej Profesora Ryszarda Orłowskiego
100%
Rozwój naukowy Ryszarda Orłowskiego kształtował się pod wpływem wybitnych uczonych. Byli nimi: w Krakowie prof. Henryk Mościcki, a następnie w Lublinie w Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej zrazu prof. Janusz Deresiewicz, a później przez dłuższy już okres, prof. Juliusz Willaume. Po napisaniu pracy doktorskiej pod kierunkiem prof. Willaume'a R. Orłowski, jako młody uczony, dostał się z kolei w krąg osobistego i bliskiego oddziaływania prof. Stanisława Hoszowskiego, czołowego przedstawiciela słynnej szkoły prof. Franciszka Bujaka, jednego z najwybitniejszych polskich historyków gospodarczych. Rozwijając swoje umiejętności pod opieką tak znakomitych mistrzów R. Orłowski uzyskał, specjalizując się w zakresie historii gospodarczej, solidne i wszechstronne przygotowanie warsztatowe i metodologiczne.(fragment tekstu)
Pomorze Zachodnie ma już 60-letnią historię kształcenia nauczycieli wychowania fizycznego na różnych poziomach edukacji. Początki średniego szkolnictwa z zakresu wychowania fizycznego wiążą się ze Stargardem Szczecińskim. 1 września 1950 roku odbyła się tu uroczysta inauguracja roku szkolnego w nowo powstałym Liceum Pedagogicznym Towarzystwa Przyjaciół Dzieci o specjalności wychowanie fizyczne1. Liceum funkcjonowało przez dziesięć lat (1950-1960). Kolejnym miejscem kształcenia przyszłych nauczycieli wychowania fizycznego, instruktorów (jak również w dalszych latach trenerów różnych dyscyplin sportu) był Szczecin. (fragment tekstu)
5
Content available remote Profesor Piotr Jachowicz (1955-2017)
75%
Dnia 18 lutego 2017r. po długiej chorobie zmarł prof. dr hab. Piotr Jachowicz, który prawie całe swoje życie był związany ze Szkołą Główną Handlową w Warszawie. Po ukończeniu warszawskiego Liceum Ogólnokształcącego nr IX im. K. Hoffmanowej w październiku 1973 r. rozpoczął studia w Szkole Głównej Planowania i Statystyki na Wydziale Ekonomiki Produkcji. Uczelnię ukończył z wynikiem bardzo dobrym, broniąc pracę magisterską pt. Metodologiczne problemy analizy struktury społecznej, którą przygotował pod kierunkiem prof. Tadeusza Stępnia w Katedrze Nauk Politycznych. W październiku 1979 r. podjął pracę w Szkole Głównej Planowania i Statystyki. Początkowo został zatrudniony na stanowisku asystenta stażysty w Instytucie Nauk Politycznych i Filozofii (Zakład Nauk Politycznych) przy Wydziale Ekonomiczno-Społecznym. Przez kilka kolejnych lat prowadził zajęcia z przedmiotu Podstawy nauk politycznych, jednak rosnące zainteresowanie tematyką historyczną spowodowało, że nawiązał współpracę z Katedrą Historii Gospodarczej i Społecznej SGPiS, gdzie prowadził fakultatywny wykład "Historia polityczna Polski Ludowej" dla studentów Wydziału Ekonomiczno-Społecznego. W październiku 1986r. został pracownikiem Katedry Historii Gospodarczej i Społecznej. Pracował w niej do końca życia, najpierw jako asystent, potem od 1989 r. jako adiunkt, a od 2007 r. profesor SGH.(fragment tekstu)
6
Content available remote Pomiar produktywności działalności dydaktycznej polskich uczelni technicznych
75%
Celem podjętych badań było oszacowanie poziomu zmian produktywności 18 wyższych szkół technicznych w zakresie działalności dydaktycznej w latach 2010-2015 za pomocą indeksu Malmquista. Do badania wykorzystano nieradialny indeks Malmquista SBM oraz nieradialny indeks Malmquista SBM z niepożądanymi efektami. W celach porównawczych badania zostały przeprowadzone dla dwóch alternatywnych zestawień zmiennych, różniących się jedynie włączeniem bądź wyłączeniem danych w zakresie liczby pozostałych pracowników. Badania wykazały, że uwzględnienie w modelu niepożądanych efektów skutkuje zmianami poziomu wskaźników produktywności, ale w większości przypadków nie powoduje zmiany oceny prowadzonej działalności dydaktycznej. Ponadto wykazano, że największy wzrost produktywności wystąpił w uczelniach "średnich", natomiast spadek produktywności zaobserwowano w uczelniach "małych".(abstrakt oryginalny)
Przedstawiono doświadczenia dorobku dydaktycznego Jana Kordosa - obecnego wykładowcy Wyższej Szkoły Menedżerskiej w Warszawie. Omówiono zagadnienia ze statystyki matematycznej i wnioskowania statystycznego, które sprawiły pewne kłopoty w ciągu 50-ciu lat pracy dydaktycznej Jana Kordosa. Zwrócono uwagę m.in. na: konieczność losowania próby z badanej populacji, estymację punktową i przedziałową oraz nieścisłości terminologiczne.
Akademickie inkubatory przedsiębiorczości są w Polsce zjawiskiem stosunkowo nowym i nie ma ustalonych i ogólnie akceptowanych wzorców stanowiących modelowy inkubator, a doświadczenia zagraniczne w tym obszarze są bardzo zróżnicowane. Elementem pomocnym w budowie takiego wzorca może być określenie efektywności obecnie funkcjonujących inkubatorów, utworzenie pewnego rodzaju listy rankingowej [wyznaczenie podmiotu określanego jako "najlepszy w praktyce". Ponadto budowa modelu inkubatora pozwoli symulować jego działalność z uwzględnieniem zmian w obszarze nakładów i wyników.(fragment tekstu)
W historii polskiej nauki o polityce społecznej istnieje wciąż obraz niewiedzy. Taką białą plamą jest nieopisane nigdzie działanie Polskiego Stowarzyszenia Polityki Społecznej w latach 1924-1948. Na liście blisko 100 członków tej organizacji było wiele znanych nazwisk. Ciekawostką PTPS był silnie zaznaczony pluralizm aksjologiczny jego członków, co nie przeszkadzało we wzajemnej współpracy. Okres PRL nie służył przypomnieniu pięknej karty tego stowarzyszenia, rozwiązanego w przededniu szczytu epoki stalinowskiej w Polsce; niniejszy artykuł stara się tę lukę wypełnić. (abstrakt autora)
Politologia, w ramach której mieści się polityka społeczna, w najnowszej klasyfikacji Komitetu Badań Naukowych określana mianem "nauk o polityce", to jedna z nauk społecznych. W katalogu dyscyplin naukowych pojawiła się na początku XX w., kiedy w 1902 r. we Lwowie powstała Szkoła Nauk Politycznych. W okresie międzywojennym najważniejszym ośrodkiem politologii była Szkoła Nauk Politycznych w Krakowie, a po wojnie, gdy nauki polityczne związano z ideologią marksistowską - Akademia Nauk Społecznych przy KC PZPR. Politologia niezależna od ideologii zaczęła się rozwijać w zasadzie dopiero po 1989 r. Z czasem zyskiwała też na znaczeniu w nauce i dydaktyce. W ramach struktur uniwersytetów i szkół wyższych zaczęły wówczas powstawać nowe jednostki badawcze i dydaktyczne (wydziały, katedry, instytuty, zakłady), koncentrujące badania na politologii, w tym także na polityce społecznej, którą na wielu kierunkach kształcenia zaczęto wprowadzać do planów studiów ekonomicznych i humanistycznych. W Polsce długo istniało rozróżnienie na nauki polityczne, zajmujące się polityką: geografia polityczna, historia myśli społecznej, nauka o państwie, historia polityki, ekonomia polityczna, polityka społeczna oraz na naukę o polityce. Obecnie, przynajmniej w świetle obowiązujących klasyfikacji KBN, polityka społeczna wchodzi w zakres nauk o polityce, w której to dyscyplinie nadawane są stopnie i tytuły naukowe. (fragment tekstu)
Polityka społeczna w północnej Polsce, jako obszar wspólnych identyfikacji i zorganizowanych (zsynchronizowanych) działań ma wyraźne deficyty. Środowisko potrzebuje większego zintegrowania, brakuje wspólnych pomysłów badawczych, wspólnych inicjatyw konferencyjnych, okazji do środowiskowej wymiany poglądów, która ma miejsce jedynie w trakcie konferencji ogólnopolskich. W tej części Polski brakuje współpracy osób zajmujących się diagnozowaniem ładu społecznego (czyli rozwijaniem polityki społecznej) na gruncie innych dyscyplin naukowych, typu: ekonomia, socjologia, politologia, pedagogika, psychologia, prawo czy filozofia. Analizując dokonania badawcze, lub szerzej akademickie, przedstawicieli środowiska polityki społecznej wyraźnie daje się zaobserwować brak ponadinstytucjonalnej oraz ponaddyscyplinarnej sieci współzależności, które łączyłyby się w "strumień" o jakiejś tożsamości polityki społecznej. Poszczególni członkowie środowiska potrafią identyfikować się wzajemnie i nawiązywać kontakty w sytuacji doraźnych potrzeb badawczych, ale nie jest to zorganizowana i konsekwentna współpraca. Należy jednak zaznaczyć, że stwierdzenie, iż polityka społeczna w interesującym nas obszarze wykazuje niedorozwój inicjatyw "w ogóle" byłoby nadużyciem. Poszczególne ośrodki akademickie wykazują wiele inicjatyw badawczych, popularyzatorskich, edukacyjnych i aplikacyjnych w obszarze polityki społecznej. (fragment tekstu)
Zainteresowania, badania, wykłady z polityki społecznej związały się z Katolickim Uniwersyteckim Lubelskim od początku jego istnienia. Kiedy w 1918 r., dzięki wielkim wysiłkom i staraniom ks. prof. Idziego Radziszewskiego powstał Uniwersytet Lubelski (decyzją rządu w 1924 r. przemianowany na Katolicki Uniwersytet Lubelski) wykłady z polityki społecznej i historii katolicyzmu społecznego podjął w nim ks. Antonii Szymański. Te dziedziny nauczania i badań stały się specyfiką tej uczelni i są kontynuowane do dzisiaj. Kilka czynników złożyło się na to, że Katolicki Uniwersytet Lubelski politykę społeczną włączył do programu swoich studiów. (fragment tekstu)
Nauka nie zna granic i nie ma potrzeby uzasadniania konieczności kontaktów naukowych z innymi państwami. Szerszego uzasadnienia nie wymaga zapewne również wybór Niemiec - największego sąsiada Polski, największego państwa w Unii Europejskiej, państwa o wielkich tradycjach w zakresie polityki społecznej i silnym wpływie także na polskie rozwiązania w tej dziedzinie. Opracowanie zawiera jedynie ogólny przegląd problematyki. Jest oparte w części na osobistych doświadczeniach autora. (fragment tekstu)
Problemy Łodzi Fabrycznej zwracały uwagę badaczy problematyki społecznej jeszcze w okresie przedwojennym. Po drugiej wojnie światowej powstanie uniwersyteckiej placówki ekonomicznej w Łodzi (w jej ramach w latach 1945-1961 istniał Wydział Prawno-Ekonomiczny) wraz z Oddziałem Łódzkim Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie (na jej bazie powstała w 1950 r. Wyższa Szkoła Ekonomiczna) dały początek rozwoju nauk o pracy w okresie powojennym. Wraz z wejściem w struktury uniwersyteckie kontynuowano ich rozwój na Wydziale Ekonomicznym (lata 1961-1964), który formalnie od 1965 r. otrzymał nazwę Wydziału Ekonomiczno-Socjologicznego. Początki rozwoju nauk społeczno-ekonomicznych w Łodzi sięgają okresu powojennego, kiedy prof. Tadeusz Kotarbiński wykładał Teorię pracy w ramach ogólnoekonomicznego kierunku w latach 1945-1949, a prof. Antoni Rajkiewicz Politykę społeczną . Wśród polityków społecznych związanych z Uniwersytetem Łódzkim należy wymienić prawnika, prof. Wacława Szuberta (1945-1982 prof. UŁ), demografa, prof. Edwarda Rosseta i pedagogów - prof. Helenę Radlińską (1945-1950 prof. UŁ), prof. Irenę Lepalczyk (1946-1988, prof UŁ) i prof. Aleksandra Kamińskiego (1946-1950 oraz 1956-1973 prof. UŁ. Minione trzydziestolecie, które objęto analizą sięga okresu drugiej połowy lat 70. ubiegłego wieku. Były to lata intensywnego rozwoju przemysłowego Łodzi i wiele problemów społecznych, które wówczas podejmowali naukowcy dotyczyło aspektów życia wielkiej aglomeracji przemysłowej. Mimo zaciemnienia obrazu spraw, gdyż w tym czasie obowiązywała "propaganda sukcesu", w badaniach zajmowano się wieloma trudnymi wątkami związanymi z życiem i pracą głównie klasy robotniczej, kobiet i ludzi starszych. Podejście stopniowo ewoluowało od przedmiotowego traktowania tzw. czynnika ludzkiego w kierunku potrzeb, wartości i oczekiwań osób pracujących. (fragment tekstu)
Z punktu widzenia efektywności prowadzonej przez szpitale kliniczne gospodarki finansowej istotne staje się wyraźne wyodrębnienie działalności związanej z udzielaniem świadczeń leczniczych oraz działalności dydaktycznej i naukowo-badawczej. Wadliwy system informacyjny w tym zakresie oraz niewłaściwa ewidencja kosztów mogą powodować prezentację niezgodnego z rzeczywistością wyniku finansowego. W celu dokonania wyraźnego wyodrębnienia tych działalności konieczna jest modyfikacja zespolonego konta księgowego przez dostosowanie go m.in. do potrzeb systemu controllingowego, co powoduje możliwość zastosowania automatyzacji w agregacji kosztów rozliczeń wewnętrznych. Modyfikacja taka ma za zadanie uwzględnienie wieloprzyczynowości powstawania kosztów. Zmiana systemu informacyjnego może doprowadzić do ograniczenia ryzyka podejmowania decyzji zarządczych i w perspektywie poprawę skuteczności prowadzonej gospodarki finansowej szpitali klinicznych. (abstrakt oryginalny)
W artykule przedstawiono rozwój nauk handlowych do 1950 roku, a więc w okresie istnienia i działalności prywatnej uczelni handlowej. W okresie tym pzeważały tradycyjne ujęcia poszczególnych dziedzin i kierunków wiedzy nacechowane głównie względami dydaktycznymi.
W artykule przedstawiono rozwój nauk handlowych do 1950 roku, a więc w okresie działalności państwowej wyższej szkoły ekonomicznej. W okresie tym przeważały już nowoczesne ujęcia współczesnych kierunków i dyscyplin nacechowane głównie potrzebami badawczo-rozwojowymi.
Można wskazać wiele przesłanek uzasadniających obecność treści ze współczesnego obszaru przedmiotowego polityki społecznej w programie edukacji ekonomistów w całym okresie istnienia najpierw Wyższej Szkoły Handlowej, później Wyższej Szkoły Ekonomicznej, a następnie Akademii Ekonomicznej we Wrocławiu. Nie sposób bowiem wyobrazić sobie np. naukę o przedsiębiorstwie z pominięciem zagadnień związanych z rolą i znaczeniem pracowników w firmie, z warunkami pracy, czy odnoszących się do problemów dotyczących działalności socjalnej i bytowej. Od założenia uczelni w 1947 r. problematyka współcześnie utożsamiana z polityką społeczną była obecna, w mniej lub bardziej rozbudowanych fragmentach, w programach przedmiotów uznawanych za ekonomiczne. Do 1969 r. nie było jednak wyodrębnionej jednostki organizacyjnej uczelni o profilu koncentrującym się na dydaktyce i badaniach dotyczących rozwiązywania problemów społecznych. Proces rozwoju Katedry Socjologii i Polityki Społecznej funkcjonującej obecnie w strukturze Wydziału Nauk Ekonomicznych został rozpoczęty powołaniem w 1969 r. Zakładu Socjologii Pracy. Jego kierownictwo powierzono doc. dr Zofii Szapajtis, a jednym z pierwszych współpracowników był mgr Tadeusz Listwan, obecny profesor zwyczajny, kierownik Katedry Zarządzania Kadrami na Wydziale Zarządzania, Informatyki i Finansów. (fragment tekstu)
W rozdziale przedstawiono kierunki specjalizacji w zakresie nauk handlowych pod kątem przyszłych potrzeb gospodarki narodowej.
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.