Celem opracowania jest wskazanie na zakres przydatności mierników umownych do oceny postępu technicznego w przedsiębiorstwie przemysłowym. Pomiar postępu technicznego w przedsiębiorstwie dokonywany jest z reguły za pomocą zestawu wskaźników analitycznych, ponieważ brak jest takiego miernika, który wszechstronnie i zarazem dogłębnie charakteryzowałby osiągnięty poziom postępu technicznego. Zestaw mierników analitycznych nie pozwala na wyczerpującą ocenę wpływu postępu technicznego na różne kategorie gospodarcze, a zwłaszcza na ocenę zmiany w zatrudnieniu i jego strukturze. Tę lukę dostatecznie wypełniają mierniki skalarne, które wskazują na zmiany w funkcjach pracowników w związku z postępem technicznym. Do głównych zalet mierników skalarnych zalicza się to, że za pomocą jednej liczby wyrażają poziom rozwoju postępu technicznego, są szczególnie przydatne do prowadzenia analiz porównawczych, stanowią podstawę konstrukcji syntetycznego i przeciętnych mierników poziomu osiągniętego postępu technicznego oraz są pomocne do opracowywania wzorcowych struktur zatrudnienia. Umowny charakter tych mierników oraz duża pracochłonność klasyfikacji maszyn i urządzeń zawężają jednak zakres ich wykorzystania. (abstrakt oryginalny)