Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 21

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Teoretycy ekonomii
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
1
100%
Uzasadnienie wyboru tematu niniejszej pracy wyraża się w tym, że ekonomia jako nauka jest zjawiskiem o charakterze dynamicznym. Teorie naukowe stanowią najcenniejszą część składową ekonomii, stąd naturalna jest dążność do poznania tych, które okazały się najbardziej doniosłe i wszechstronne, a zarazem wysoce kontrowersyjne. Celem badań było przedstawienie dorobku i postaci wielkich uczonych XX wieku. Uwagę skoncentrowano na kilku postaciach. Przestudiowano zakres dorobku naukowego Hayeka, Sena, Stiglitza, Galbraitha i Richtera. Pierwsi trzej są laureatami Nagrody Nobla. Dorobek naukowy dwóch pierwszych uczonych jest związany z ekonomią, ale o nachyleniu filozoficznym, z kolei dwóch następnych - z ekonomią, ale o nachyleniu praktycznym. Zaś Richter jest uczonym łączącym teorię ekonomii z teoriami socjologicznymi. Wiedza o ich twórczości jest do pozyskania ze studiowania ich dorobku naukowego, jak i z kontekstu społecznego, w którym powstawała. (fragment tekstu)
2
Content available remote Trwałość ekonomii Johna Kennetha Galbraitha
75%
W tym tekście chciaábym jednak zaprezentować Johna Kennetha Galbraitha jako ekonomistę. Moim zdaniem, takiego ekonomistę, którego nazwisko będzie za jakiś czas wymieniane obok Adama Smitha, Marksa, Thorstena Veblena Johna Maynarda Keynesa - tych największych teoretyków, którzy przyczynili się do zmiany paradygmatów ekonomii. Omówienie to chciałbym poprzedzić jednak poboczną nieco refleksją, że w myśli Galbraitha wyróżniają się dwa specyficzne obszary, równie "niemodne" zresztą jak i pozostałe koncepcje tego autora przez ostatnich 40 lat. Galbraith jest w nich nie tylko głównym ekspertem, ale w zasadzie jedynym ekonomistą, który podjął się badania tych zagadnień. Pierwsze z nich dotyczy ekonomicznych efektów bombardowania strategicznego, ujawnionych w Amerykańskim Sondażu nad Bombardowaniem Strategicznym (US Strategic Bombing Survey 1945). Analiza ta jest nadal aktualna, choć konsekwentnie ignorowana przez zwolenników tego typu rozwiązań militarnych. Drugim obszarem jest ekonomia kontroli cen - dociekania nieprzynoszące współcześnie reputacji w ekonomii, a jednak nieodzowny czynnik zwycięstwa w II wojnie światowej i wykreowania nowoczesnej amerykańskiej klasy średniej. Jak pokazaliśmy z Tomem Fergusonem (Ferguson, Galbraith 1999), właśnie gromadzenie zasobów pieniądza w sytuacji kontroli cen doprowadziło do powojennego wykształcenia się klasy średniej. Przy tej okazji nie mogę nie wspomnieć o komentarzu Johna Kennetha Galbraitha, gdy 15 września 1971 r., po wprowadzeniu kontroli cen i przychyleniu się Richarda Nixona do tego rozwiązania, stwierdzić: czuję się jak ulicznica, której właśnie ktoś powiedział, że jej praca jest nie tylko legalna, ale że jest też najwyższą formą służby publicznej. (fragment tekstu)
Rozpowszechnione obecnie teorie finansów publicznych mogą być szkodliwe. Zależności makroekonomiczne nie są jednoznaczne z tymi, które dotyczą gospodarstw domowych lub firm. Powszechnie akceptowana jest teza, że budżet państwa spełnia funkcję amortyzatora wahań cyklicznych prywatnych inwestycji. We współczesnych warunkach deficyt budżetowy jest uzasadniony nie tylko potrzebą zmniejszenia wahań koniunkturalnych i kompromisem międzypokoleniowym w zakresie finansowania inwestycji publicznych, ale ponadto potrzebą sektora prywatnego, którego dodatni z reguły bilans finansowy wymaga negatywnego, z reguły bilansu finansowego państwa, czyli deficytu budżetowego.
Materiały z konferencji pt. "Dawni i współcześni wybitni teoretycy zarządzania, menedżerowie i doradcy organizacyjni", zorganizowanej w listopadzie 1995 r. przez Katedrę Metod Organizacji i Zarządzania Akademii Ekonomicznej w Krakowie w ramach jubileuszu 70-lecia uczelni.
Materiały z konferencji naukowej pt. "Dawni i współcześni wybitni teoretycy zarządzania, menedżerowie i doradcy organizacyjni", zorganizowanej w listopadzie 1995 r. przez Katedrę Metod Organizacji i Zarządzania Akademii Ekonomicznej w Krakowie w ramach jubileuszu 70-lecia uczelni.
Materiały z konferencji nt. "Dawni i współcześni wybitni teoretycy zarządzania, menedżerowie i doradcy organizacyjni", zorganizowanej w listopadzie 1995 r. przez Katedrę Metod Organizacji i Zarządzania Akademii Ekonomicznej w Krakowie w ramach jubileuszu 70-lecia uczelni.
W rozdziale Grażyna Musiał przedstawia różne koncepcje teorii. Wskazuje, że najszerzej wykorzystuje się podział teorii na opisowe, instrumentalistyczne oraz realistyczne. Powodem odmienności pomiędzy teoriami jest stanowisko zajmowane przez uczonych wobec kategorii prawdy. W rozdziale rozpatruje się zagadnienie dokładności (ścisłości, precyzji) jako wyróżników wiedzy naukowej oraz kontrowersję pomiędzy indywidualizmem a holizmem. Jeśli idzie o wskazaną kontrowersję, to jest to jedno ze spornych zagadnień metodologii nauki, rzutujące w istotny sposób na praktykę badawczą. Myli się w ciągłych dyskusjach na te tematy dwie kwestie. Pierwsza dotyczy tego, jakiego rodzaju bytem jest proces społeczny, czy istnieje niezależnie od działań jednostkowych, czy też jest pewnym aspektem owych działań. Druga dotyczy tego, czy prawidłowości, jakim proces społeczny podlega, są sprowadzalne do prawidłowości określających działania jednostek, czy też nie. Przedstawia się uzasadnienie pojmowania tych zależności społecznych. Jest to problem o tyle ważny, że namysł nad jego rozstrzygnięciem jest punktem wyjścia teorii naukowych. Odnosi się również do założeń teorii marginalistycznej w ekonomii w wersji austriackiej. Ponadto w rozdziale pierwszym prezentuje się wiodące idee zawarte w wykładach noblowskich Friedricha Augusta von Hayeka oraz Amartya Kumar Sena. (fragment tekstu)
Amartya Kumar Sen należy do tych myślicieli, którzy wiele uwagi poświęcili zagadnieniom rozwoju społecznego i problemom ubóstwa we współczesnej gospodarce światowej. Przywiązywał dużą uwagę do pogarszających się warunków ekologicznych o daleko idących konsekwencjach zdrowotnych dla ludności. Inicjował dyskusje związane z reformą gospodarki Indii, głosił idee dochodu gwarantowanego dla społeczeństw o niskiej stopie wzrostu gospodarczego. Przedstawiał problemy i rozwiązania dotyczące jakości życia i sposobów jego pomiaru. (fragment tekstu)
Od kilku lat szkoła austriacka przeżywa swoje odrodzenie. W świecie akademickim dzieje się tak dzięki gwałtownemu odwrotowi od matematyzacji który jest następstwem odrodzenia logiki werbalnej. Dla wielu szkoła austriacka wydaje się coraz bardziej atrakcyjna, zważywszy na nadal nie w pełni wyjaśnioną zagadkę cykli koniunkturalnych, upadek socjalizmu, koszt i porażkę interwencjomzmu państwowego, który objawia się we współczesnych gospodarkach nadmiernym zadłużeniem, niejednokrotnie przewyższającym produkt krajowy brutto. W rozdziale zamierza się uzasadnić hipotezę mówiącą, że procesy ekonomiczne i społeczne determinowane są głównie poprzez ludzkie działanie, a przyczyną cyklów koniunkturalnych jest nadmierna ekspansja kredytowa. (fragment tekstu)
Celem głównym niniejszego opracowania jest kompleksowa diagnoza twórczości naukowej Johna Kennetha Galbraitha. Dla realizacji celu nadrzędnego przyjęto następujące cele cząstkowe: omówienie biografii Galbraitha, umiejscowienie go w nauce ekonomii, charakterystyka wybranych publikacji, zobrazowanie poglądów innych uczonych na temat koncepcji Galbraitha. Zakres pracy obejmuje dorobek naukowy oraz teorie i koncepcje ekonomiczne Galbraitha. Zakres czasowy opracowania obejmuje lata życia tego ekonomisty, a więc 1908-2006. Miejscami niezbędne w ukazaniu stanu wyjściowego, zmian i porównań było sięgnięcie do okresów wcześniejszych. Metodą badawczą w niniejszym opracowaniu było studium literatury przedmiotu. Oznacza to studium dorobku naukowego Galbraitha, w pozostałej części opracowania literatury zagranicznej oraz polskiej dotyczącej jego poglądów. Hipoteza badawcza przyjęta w niniejszym opracowaniu brzmi: Techno- struktura sprawuje kontrolę i ma wpływ na ekonomiczną efektywność firm oraz na rozumienie przemian w kapitalizmie amerykańskim w ujęciu Johna Kennetha Galbraitha. Tekst składa się z pięciu części. Pierwsza część zawiera biografię Galbraitha. W drugiej określono miejsce jego dorobku w nauce ekonomii. W trzeciej części skupiono się na poglądach ekonomicznych. Czwarta część poświęcona jest dorobkowi Galbraitha - przedstawiono najważniejszy dorobek. Część piąta zawiera zarys interpretacji i kontynuacji idei tego uczonego. (fragment tekstu)
W ogólnej dyskusji dotyczącej pojęcia i znaczenia określenia definicji nowoczesnej lub nowej ekonomii instytucjonalnej pojawiają się nowe aspekty teorii, które sprowadzają się do jednego wspólnego mianownika zwanego instytucjami. Niniejszy rozdział skoncentrowany jest na przedstawieniu historii powstania nowej ekonomii instytucjonalnej, ale przede wszystkim na przedstawieniu najważniejszych założeń niemieckiego ekonomisty Rudolfa Richtera, uważanego za jednego z pierwszych prekursorów nowej ekonomii instytucjonalnej. W rozdziale uzasadnia się następującą hipotezę przedmiotową: skonstruowanie przez Rudolfa Richtera, specyficznie modelowego instytucjonalnego ujęcia gospodarki, dostarcza lepszych możliwości poznania społeczeństwa i gospodarki, aniżeli ujęcie liberalne. Zgodnie z nową ekonomią instytucjonalną myślą przewodnią kierującą tą szkołą ekonomiczną jest pojęcie "kosztów transakcyjnych". W rozdziale została podjęta również próba omówienia różnic w definiowaniu instytucji i kosztów transakcyjnych pomiędzy Richterem a anglosaskimi ekonomistami, tworzącymi zalążki nowej ekonomii instytucjonalnej. (fragment tekstu)
Po 50 latach od przełomowego II Zjazdu Ekonomistów w 1956 roku autor artykułu przedstawia czołowe postaci ówczesnych polskich ekonomistów wraz z ich wkładem w rozwój wiedzy ekonomicznej. Artykuł stanowi encyklopedyczny zarys poglądów 30 najwybitniejszych polskich ekonomistów na najważniejsze wyzwania naszej gospodarki w ciągu półwiecza po roku 1956. Autor artykułu wyraża smutną refleksję nt. zbyt skromnej obecnie liczby następców tych wybitnych jednostek. "Doszliśmy zatem do stanu, w którym istnieją ekonomiści, lecz nie ma tradycji i nie ma Środowiska Ekonomicznego. I stąd właśnie wziął się tytuł niniejszego artykułu!" - puentuje autor.
Ekonomia behawioralna jest jednym z najważniejszych wydarzeń w ekonomii ostatnich dekad. Przywróciła znaczenie teoretycznym i metodologicznym podstawom psychologii w wyjaśnianiu zjawisk ekonomicznych. Opiera swoją teorię na empirycznych hipotezach co do tego, jak ludzie rzeczywiście myślą i działają, a nie na dedukcji opartej na apriorycznych założeniach o racjonalnych wyborach. W historycznej perspektywie, behawioralni ekonomiści próbują odwrócić fundamentalny zwrot w ekonomii, który dokonał się na początku XX wieku za sprawą V. Pareto. Artykuł przedstawia główne koncepcje teoretyczne i kierunki badawcze ekonomii behawioralnej. Nie jest ona spójną teorią. Jest raczej heterodoksyjnym projektem składającym się z różnych hipotez, narzędzi i technik. Tworzy ją wiele różnych kierunków powiązanych ze sobą w mniej lub bardziej ścisły sposób. (abstrakt oryginalny)
Spór o istotę pieniądza trwa od wieków i wiąże się m.in. z próbą odpowiedzi na pytanie, jak budować teorie pieniądza. W dużym uproszczeniu można stwierdzić, że ścierają się tu dwa podejścia. Pierwsze to podejście podażowe, utożsamiane z monetarystami, a wcześniej z klasykami, drugie zaś to podejście popytowe, kojarzone z keynesistami czy obecnie neokeynesistami. Autorka podjęła próbę przedstawienia fragmentu ciekawej historycznie ewolucji teorii pieniądza, od jej ujęcia klasyczno-neoklasycznego, po ujęcie według Johna Maynarda Keynesa. Odwołanie się do historii myśli ekonomicznej jest konieczne w kontekście obecnej sytuacji gospodarczej. Zaprezentowana synteza myśli ekonomicznej pomoże lepiej zrozumieć kształtujące się nowe teorie gospodarowania pieniądzem oddziałujące na systemy finansowe państwa. (fragment tekstu)
W połowie lat 20. XX w. w krajach europejskich podjęto próbę powrotu do liberalnych zasad w życiu gospodarczym. Jednak: - olbrzymie straty wojenne, - znaczny ubytek ludności, - kryzys w przemyśle i rolnictwie, - osłabienie kapitału prywatnego, - galopująca inflacja cen (na przełomie lat 1922/1923 w Niemczech, w Austrii, w Polsce, a także w krajach nadbałtyckich wymknęła się spod kontroli i zagroziła stabilności nie tylko ekonomicznej, ale i polityczno-społecznej), - masowe bezrobocie i pogorszone warunki bytowe oraz płacowe, - narastająca fala niepokojów społecznych (wzrost popularności haseł rewolucyjnych), - demontaż przedwojennego ładu politycznego i rozpad starych monarchii, - powstanie nowych organizmów państwowych borykających się z poważnymi problemami społeczno-politycznymi, wymusiły przejściową ingerencję państwa (przedłużano okres trwania gospodarki wojennej, czyli powszechnie stosowano kontrolę cen i produkcji, a także sterowano dystrybucją towarów, surowców i siły roboczej) w celu pobudzenia koniunktury i przyspieszenia tempa nie tylko odbudowy zniszczonego przemysłu i rolnictwa, ale także wzrostu gospodarczego. Uwzględniając powyższe okoliczności, rządy poszczególnych państw nie tylko udzielały gwarancji i preferencyjnych kredytów prywatnym przedsiębiorcom, ale także współfinansowały odbudowę przemysłu oraz budowę nowych fabryk, a także przejmowały udziały w już istniejących przedsiębiorstwach prywatnych. (fragment tekstu)
Wymieniony w tytule rozdziału ekonomista należał do ścisłej czołówki znawców teorii ekonomii XX w. W dobie powojennego triumfu doktryny keynesowskiej trzeba było mieć nie lada odwagę, aby przeciwstawić się powszechnie panującym poglądom, głoszącym aktywność państwa w realnej sferze gospodarki. Nigdy nie było i nie jest tak, że wszyscy ekonomiści są zgodni w swoich opiniach. Z reguły w danym czasie i w danym miejscu dominuje jedna teoria ekonomiczna, inne natomiast stanowią margines, oczekując na właściwy moment "przejęcia pałeczki". Wydawałoby się, że skrajne, jak na owe czasy, poglądy liberalne zwłaszcza w latach i po wielkim kryzysie gospodarczym nie znajdą uznania. A jednak twórczość Hayeka została doceniona, otrzymał nagrodę Nobla z ekonomii, miał liczne grono zwolenników nawet w latach triumfu keynesizmu. Przejście do bardziej liberalnych zasad polityki gospodarczej od końca lat 70. było w dużym stopniu jego zasługą.(fragment tekstu)
Celem artykułu jest prezentacja i analiza dorobku Luthera H. Gulicka III (1892-1993), którego zasługą jest rozwój naukowego zarządzania w administracji publicznej w latach 20. XX w. L.H. Gulick w znaczący sposób wpłynął na kształtowanie się zarządzania publicznego poprzez adaptację zasad zarządzania przedsiębiorstwem do administracji publicznej. W tekście przedstawiono życiorys tego klasyka, następnie scharakteryzowano dorobek piśmienniczy i omówiono poszczególne wątki tworzące główne tematy jego zainteresowań. Zaliczono do nich: autorskie rozwinięcie Fayolowskiej klasyfikacji funkcji zarządzania, znane pod akronimem POSDCORB, podział i koordynację pracy, rozpiętość kierowania oraz rolę naukowego zarządzania w administracji publicznej. Artykuł kończy stwierdzenie o aktualności zagadnień będących w centrum zainteresowania L.H. Gulicka. (abstrakt oryginalny)
Autor pisze, że idea kosztownej wymiany była obecna w myśli ekonomicznej od jej „początków" i chociaż do XX wieku przybierała wiele form i treści znaczeniowych, to jednak uważamy ją za ideę elementarną. Niezwykle interesujące jest to, iż wyrażenie „koszt transakcyjny", u którego podstaw semantycznych leży idea kosztownej wymiany pojawiło się w literaturze ekonomicznej dopiero w latach czterdziestych XX wieku. Wśród czynników odpowiedzialnych za ten fakt należy wymienić postępującą formalizację teorii ekonomii, a co za tym idzie „uściślanie" jej podstawowych pojęć, a więc również wieloznacznego „tarcia". Wyrażenie „koszt transakcyjny" po raz pierwszy pojawia się właśnie w kontekście wymiany aktywów kapitałowych. W kolejnych latach pojęcie to zaczyna być używane do opisu kosztów wymiany praw własności, wydatków związanych z prowadzeniem transakcji w modelu Arrowa-Debreu, kosztów pomiaru charakterystyk dóbr, a także wydatków związanych z określoną instytucjonalną strukturą produkcji.
W rozdziale Problemy asymetrii informacji w nauce ekonomii w ujęciu Josepha Eugene Stiglitza Artur Tomeczek przedstawił koncepcję Stigłitza, oddającą jego rozumienie struktury i funkcjonowania gospodarki światowej. Stiglitz, jako badacz teoretyk i jednocześnie funkcjonariusz najważniejszych instytucji w gospodarce światowej, jest zorientowany również w meandrach rozwojowych współczesnego świata. Tomeczek udostępnił czytelnikom zrozumienie sensu najważniejszych idei społecznych, ekonomicznych i politycznych formułowanych przez amerykańskiego ekonomistę. (fragment tekstu)
Głównymi ośrodkami polskiej myśli ekonomicznej w pierwszych latach po odzyskaniu niepodległości były Kraków i Lwów. Znaczenie tych ośrodków akademickich wynikało z korzystnych warunków występujących w zaborze austriackim, które umożliwiały polonizację Uniwersytetu Jagiellońskiego i Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie. Formująca się na tych uczelniach ekonomia odpowiadała na myśl zachodnioeuropejską, przy czym posiadała własną metodologię i oryginalny sposób rozwiązywania zasadniczych problemów społeczno-ekonomicznych odradzającego się państwa polskiego. Istotne było także znaczenie Towarzystwa Naukowego Krakowskiego, późniejszej Akademii Umiejętności, która wydawała opracowania i analizy pod redakcją Adama Krzyżanowskiego. Poza starymi ośrodkami uniwersyteckimi w II Rzeczypospolitej rodziły się nowe centra wiedzy ekonomicznej w Krakowie, Poznaniu i Lwowie. Do głównych placówek naukowych tego okresu należy zaliczyć: Instytut Gospodarstwa Społecznego, Instytut Badania Koniunktur Gospodarczych i Cen oraz Główny Urząd Statystyczny. Popularne wtedy czasopisma to m.in. "Ekonomista" (Warszawa), "Przegląd Ekonomiczny" (Lwów) "Czasopismo Prawnicze i Ekonomiczne" (Kraków), "Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny" (Poznań). Do znaczących ekonomistów tego okresu należy zaliczyć Adama Krzyżanowskiego, Oskara Langego, Michała Kaleckiego oraz Władysława Zawadzkiego.(abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.