Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 36

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Teorie rozwoju gospodarczego
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
1
Content available remote Teorie rozwoju regionalnego wobec zróżnicowań międzyregionalnych
100%
Celem opracowania jest próba uporządkowania teorii rozwoju regionalnego według stanowiska, jakie zajmują wobec problemu zróżnicowań międzyregionalnych. (fragment tekstu)
Artykuł jest krytycznym przeglądem teorii rozwoju gospodarczego w odniesieniu do krajów Trzeciego Świata.
W niniejszym opracowaniu najpierw omówiono koncepcje rozwoju "od góry", zgodnie z którymi region jest pojmowany praktycznie jako "przedmiot" rozwoju, tzn. procesy zachodzące w regionie są niejako wypadkową zewnętrznych uwarunkowań rozwoju. W tej grupie uwzględniono czynniki rozwoju w koncepcjach rozwoju uporządkowanych według stopnia ingerencji władz publicznych w działania prorozwojowe, tj. nawiązujące do ujęć klasycznych i neoklasycznych oraz ekonomii instytucjonalnej. W grupie tej w szczególności znalazły się również teorie rozwoju regionalnego wskazujące na swoiste "podporządkowanie" wszelkich procesów rozwoju społeczno- gospodarczego "obiektywnie" występującym cyklom/fazom rozwoju oraz "obiektywnym" mechanizmom generowania rozwoju poprzez kreowanie swoistych "biegunów wzrostu". W dalszej kolejności zaprezentowano wybrane teorie rozwoju regionalnego "od dołu", tj. takie, w których wiodącą rolę przypisuje się różnie rozumianej aktywności regionu będącego "podmiotem", a nie "przedmiotem" procesów rozwoju. Tę grupę teorii omówiono począwszy od koncepcji rozwoju autocentrycznego z selektywną separacją od otoczenia, poprzez koncepcje wykorzystania potencjałów endogenicznych (w tym gron, klastrów i terytorialnych systemów produkcyjnych) i koncepcje nowej teorii wzrostu, aż do teorii kompleksowego rozwoju upodmiotowionego regionu - uczestnika gospodarki globalnej.(fragment tekstu)
Przedstawiono poziom rozwoju gospodarczego powiatów województwa mazowieckiego. W pierwszej części opracowania przedstawiono rozwój gospodarczy w świetle teorii ekonomii, a w drugiej ukazano poziom rozwoju gospodarczego powiatów województwa mazowieckiego przy wykorzystaniu wskaźnika syntetycznego. (abstrakt oryginalny)
W opracowaniu tym przedstawiono koncepcję trwałego rozwoju (sustainable development) oraz ukazano jej walory i ograniczenia. Skoncentrowano się na trzech zagadnieniach: ewolucji poglądów związanych z poszukiwaniem strategii rozwoju zdolnej sprostać wyzwaniom w skali globalnej; podstawowych założeniach i celach koncepcji trwałego rozwoju; możliwościach i ograniczeniach strategii rozwoju opartej na założeniach trwałego rozwoju. (fragment tekstu)
Celem artykułu jest zaprezentowanie rozstrzygnięć różnych teorii i koncepcji rozwoju ekonomicznego w zakresie odrabiania dystansu rozwojowego przez kraje na pozycji goniących. W celu usystematyzowania poglądów na temat konwergencji, teorie, koncepcje i modele rozwoju ekonomicznego uporządkowano w ramach dwóch grup. Pierwszą grupę stanowią rozważania ekonomistów włączających się w główny nurt ekonomii. Drugą natomiast tworzą poglądy, które wykraczają poza paradygmaty keynesowski, neoklasyczny, czyli charakterystyczne dla teorii ortodoksyjnych. (abstrakt oryginalny)
W artykule omówiono problemy oraz nowe podejścia związane z relacją pomiędzy polityką, pomiarem oraz wyjaśnianiem rozwoju gospodarczego.
Złożoność współczesnej problematyki rozwojowej oraz dynamika i charakter zachodzących przemian, zmuszają do równoczesnego podejmowania problematyki miar rozwoju, teorii rozwoju oraz polityki rozwoju. Problematyka ta, została podjęta w połowie lat 90-tych w Instytucie Rozwoju Gospodarczego SGH. Autor omówił relacje pomiędzy polityką, teorią i miarami rozwoju, scharakteryzował przedmiot i strategiczne dylematy polityki rozwoju. Na koniec przedstawił kwestie relacji pomiędzy polityką rozwoju a tradycyjną polityką gospodarczą o charakterze makroekonomicznym.
Celem artykułu jest wykazanie związku między poziomem rozwoju społeczno-gospodarczego a zróżnicowaniem zagospodarowania przestrzeni na przykładzie trzech wybranych krajów afrykańskich, znajdujących się na różnym poziomie rozwoju: Burkina Faso, Malawi i Kenii. Niniejsza analiza, oparta na poglądach A.O. Hirschmana i J.G.M. Hilhorsta, odnosi się do teorii rdzenia i peryferii j. Friedmana oraz modelu E. Taaffe’a, R. Morilla i P. Goulda i ma na celu odpowiedzieć na pytanie: czy po ok. 40 latach od opublikowania teorie te są nadal aktualne? (fragment tekstu)
Próba zdefiniowania kapitału ludzkiego w kontekście wyznaczników jego siły produkcyjnej jest zadaniem tyleż trudnym, co i obszernym. Uwzględnia bowiem takie atrybuty jak wiedzę, zręczność, talent, zachowanie jednostki, wysiłek oraz czas poświęcany akumulacji kapitału ludzkiego. Dodatkowo analiza tego kapitału obejmuje wymiar statyczny i dynamiczny, w rozpatrywaniu którego w grę wchodzą uwarunkowania stochastyczne. Odpowiedź na pytanie o relacje pomiędzy kształtowaniem się kapitału ludzkiego a ekonomicznymi wyborami jednostek wynika z danej kultury. Jeśli współcześnie dominuje paradygmat gospodarowania opartego na wiedzy, to jego naturalną konsekwencją jest poszukiwanie źródeł wartości dodanej w obszarze kapitału ludzkiego. W efekcie wybory ekonomiczne jednostek ukierunkowane są na akumulację tej kategorii kapitału. Celem tych wyborów jest budowanie potencjału siły produkcyjnej ucieleśnionej w KL. Podsumowując można stwierdzić, iż kultura wiedzy implikuje proces akumulacji KL. (fragment tekstu)
Gospodarkę niskoemisyjną i zasobooszczędną należy definiować jako gospodarkę innowacyjną, realizującą długoterminowy rozwój, przy jednoczesnym dążeniu do minimalizacji negatywnego oddziaływania na środowisko przyrodnicze. W analizowanej koncepcji rozwój gospodarczy Europy w długim okresie zapewniany będzie na podstawie wewnętrznych czynników wzrostu gospodarczego, które zgodnie z endogenicznymi modelami wzrostu gospodarczego można kształtować zgodnie z wyznaczonymi celami. Podstawowymi z nich są rozwój kapitału ludzkiego oraz postęp technologiczny. Wybór obszaru innowacyjności znajduje bezpośrednie uzasadnienie w teorii dobra publicznego. Wymaga akceptacji społecznej dla podejmowanych działań oraz możliwości osiągnięcia wymiernych efektów makrogospodarczych. (abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest zaprezentowanie ewolucji poglądów na temat zasadniczych czynników wytwórczych oraz rozwiązań działalności regulacyjnej państwa (polityki gospodarczej), wspierających proces modernizacji ekonomicznej. (...) Pierwsza część podsumowuje rozważania ekonomistów włączających się w główny nurt ekonomii. Druga zawiera wnioski wynikające z teorii i koncepcji spoza głównego nurtu ekonomii, a więc wykraczające poza paradygmaty keynesowskie, neoklasyczny, czyli charakterystyczne dla ortodoksyjnych teorii ekonomicznych. (fragment tekstu)
Świat wymaga nowych instytucji, czyli nowych reguł gry i zasad postępowania. Największy zmiany, jakie dokonują się w XXI wieku – już się dokonują – to zmiany instytucjonalne, które będą przeistaczać sposób funkcjonowania gospodarki światowej, bo nie będzie się ona kręciła przez następne lata i pokolenia ani pod dyktando, ani nawet w oparciu o neoliberalną doktrynę polityczną i ekonomiczną. Ta już więdnie i powoli schodzi ze sceny. I dobrze. Jak przeto rządzić światem, którym rządzić się nie da? Jak koordynować politykę skali globalnej? Skoro są globalne , ogólnoświatowe problemy, to jaka ma być strategia dla wieku XXI i następnych? Kto ma być jej podmiotem i kto ma ją weryfikować? A kto ma być jej krytykiem, a kto egzekutorem? To są pytania, które stawiam w „Wędrującym świecie” i na które odpowiadam na tyle, na ile udaje mi się wychwycić prawidłowości i ująć je w prawa obiektywnie rządzące mechanizmami procesu rozwojowego. (fragment tekstu)
Sceptycy wobec dominacji ortodoksyjnej ekonomii mówią o tzw. ekonomii złożoności bądź o ekonomii behawioralnej, która uwzględnia inne niż czysto rynkowe zachowania producentów i konsumentów. Ta odmienność zachowań jest w wielu przypadkach uwarunkowana czynnikiem kulturowym, stąd więc tytułowe hasło tego tekstu: "międzykulturowe ujęcie ekonomii". Artykuł stanowi głos w dyskusji nad możliwościami i ograniczeniami stosowania ekonomii rozumianej w duchu racjonalności rynkowej w warunkach słabo rozwiniętej gospodarki, w której wciąż widoczne są inne wartości, wyrosłe na gruncie obyczaju. (abstrakt oryginalny)
Celem pracy jest określenie miejsca modelu polaryzacyjno-dyfuzyjnego w przemianach polityki spójności Unii Europejskiej, który w sytuacji powszechnie wskazywanego braku efektywności modelu wyrównawczego postrzegany jest jako podstawa nowego paradygmatu polityki regionalnej państw członkowskich warunkującego zmiany ukierunkowania interwencji polityki rozwoju. Artykuł powstał na potrzeby badań prowadzonych w ramach projektu badawczego "Rozwój społeczno-gospodarczy a kształtowanie się obszarów wzrostu i obszarów stagnacji gospodarczej" finansowanego ze środków Narodowego Centrum Nauki (N N306 791940). Projekt był realizowany przez zespół badawczy Pracowników Zakładu Analizy Regionalnej Instytutu Geografii Społeczno-Ekonomicznej i Gospodarki Przestrzennej, którym kierował autor. (abstrakt oryginalny)
Współczesne środowisko biznesu, określane czasem jako "nowa gospodarka", tworzy odmienne od dotychczasowych warunki prowadzenia biznesu. Technologia informatyczna oraz Internet osiągnęły masę krytyczną zdolną do zmiany stylów życia, zachowań klientów i mechanizmów ekonomicznych. Zmiany te wymagają innego podejścia przez przedsiębiorstwa do budowania sukcesu rynkowego. W artykule zaprezentowano wyniki prac badawczych opartych na analizie jakościowej i retrospektywnej, których efektem było opracowanie modelu identyfikującego główne źródła sukcesu rynkowego przedsiębiorstw. Wyniki są podstawą do określenia i wskazania dalszych kierunków badań. (abstrakt oryginalny)
19
Content available remote Koncepcja etapów rozwoju gospodarczego wczoraj i dziś
63%
Teoria etapów rozwoju gospodarczego powstała w latach 60. ubiegłego wieku, a najbardziej rozwiniętą postać przybrała w książce The Competitive Advantage of Nations M. Portera (1990). Celem artykułu jest udzielenie odpowiedzi na pytanie o aktualność i przydatność koncepcji etapów rozwoju gospodarczego w obecnych realiach gospodarczych i przy obecnym poziomie wiedzy ekonomicznej. Wykazana w artykule potrzeba uaktualnienia i wzbogacenia modelu Portera nie umniejsza, jak się wydaje, przydatności samej idei etapów rozwoju gospodarczego, sugerując raczej potrzebę jej rozwoju drogą dalszych studiów teoretycznych i badań empirycznych. Autor jako kierunek poszukiwań proponuje jej rozwinięcie i uzupełnienie o koncepcję złożoności gospodarczej (economic complexity) i zrównoważonego rozwoju (sustainability).(abstrakt oryginalny)
W artykule postawiono tezę, że makrologistyka stanowi istotny czynnik wpływający na tempo i dynamikę wzrostu gospodarczego, na poprawę konkurencyjności gospodarek narodowych, a więc może być także traktowana jako czynnik ułatwiający wychodzenie z kryzysów ekonomicznych. Dla potwierdzenia tezy wskazano na: zależności występujące pomiędzy gospodarką a logistyką oraz wyniki badań Banku Światowego dotyczące wydajności logistycznej, które jednoznacznie wskazują, że kraje bardziej wydajne logistycznie mają wyższy poziom wzrostu gospodarczego, stają się bardziej konkurencyjne i w szybszym tempie zwiększają poziom inwestycji. W opracowaniu podjęto także próbę umiejscowienia/uplasowania, ukazania i wyjaśnienia roli makrologistyki jako czynnika wspomagającego wzrost gospodarczy przez pryzmat wybranych teorii i koncepcji ekonomicznych. (fragment tekstu)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.