Od momentu, gdy Thomas Malthus rozpoczął swoje prace oraz ogłosił wyniki swoich badań w 1798 roku, pojawiały się wypowiedzi i ostrzeżenia, że wzrost liczby ludności, w odpowiednim czasie, doprowadzi do głodu i zniszczenia środowiska. Nowe badanie, opublikowane w "The Lancet", przewiduje inne, nowe zagrożenia dla porządku gospodarczego i społecznego, które będą spowodowane przez przewidywany w przyszłości spadek wielkości populacji. Liczba ludności świata wynosi obecnie 7,8 miliarda, wzrost od poziomu niższego o 3,5 miliarda sprzed 50 lat. Poprzednie szacunki sugerowały, że od pokoleń nie osiągniemy "szczytowego poziomu rozwoju ludzkości". Według najnowszych prognoz ONZ pod koniec wieku wzrost liczby ludności zatrzyma się na poziomie około 11 miliardów ludzi. Badanie przeprowadzone przez Institute of Health Metrics and Evaluation na Uniwersytecie w Waszyngtonie wykazało, że populacja może osiągnąć szczyt na poziomie 9,7 mld około 2064 roku - znacznie szybciej niż wcześniej przewidywano - a następnie spaść do 8,8 mld do 2100. Spadek będzie rezultatem poprawy dostępu kobiet do edukacji oraz do metod regulacji urodzeń. [...]Nowa rzeczywistość starzenia się wyznacza kierunki działań oraz polityk publicznych. Konieczne jest dostosowanie zachowania, instytucji i polityk publicznych, aby odzwierciedlić nowe znaczenie starzenia się, a wraz z nim zmienione potrzeby i możliwości osób starszych. Oznacza to inwestowanie w ludzi starszych, aby mogli nadal się uczyć i przyczyniać do rozwoju społeczeństwa, przemyślenie praktyk biznesowych w celu ułatwienia udziału starszych pracowników oraz reformowanie systemów emerytalnych i zdrowotnych w celu lepszego zaspokojenia potrzeb osób starszych. Wykorzystanie istniejących zasobów i przyjęcie nowych technologii może pomóc ludziom pozostać aktywnymi, zdrowymi i autonomicznymi. Budowanie miast przyjaznych osobom starszym i "inteligentnych domów", które wykorzystują wiele urządzeń monitorujących i wspomagających, pomaga starszym osobom skuteczniej zarządzać życiem. Można przeprojektować systemy opieki zdrowotnej, aby skupić się raczej na zapobieganiu chorobom i wczesnych badaniach przesiewowych niż na kosztownej interwencji. Te środki przyczynią się do stworzenia lepszej jakości życia dla osób starszych: życia, które jest również integracyjne i trwałe.(fragment tekstu)