Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 313

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 16 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Trade policy
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 16 next fast forward last
Celem opracowania jest analiza polityki handlowej Republiki Korei w warunkach kryzysu negocjacji wielostronnych na forum WTO. Polityka handlowa Korei opiera się na koncepcji politycznej, która zakłada istnienie konkurencyjnej gospodarki koreańskiej w otwartym systemie handlu światowego, bazującej na wielostronnych regułach uzupełnianych zasadami wypracowanymi w ramach dwustronnych porozumień handlowych. Należy podkreślić, iż obserwowany ostatnio wzrost znaczenia bilateralizmu w polityce handlowej Korei jest konsekwencją przedłużających się negocjacji rundy Doha. Przedmiotem analizy jest obserwowany w gospodarce światowej proces proliferacji preferencyjnych porozumień handlowych oraz jego wpływ na politykę handlową Republiki Korei.(abstrakt oryginalny)
Autorzy rejestrują przebieg dyskusji nad wspólnotową polityką handlową, wzajemne oddziaływanie i współzależność procesu budowy jednolitego rynku oraz liberalizacji wielostronnej, a także rozszerzenie Unii Europejskiej oraz sieci porozumień regionalnych i preferencyjnych, problemy o charakterze systemowym w polityce handlowej WE i problemy sektorowe w polityce handlowej.
Artykuł dotyczy polityki władz Unii Europejskiej wobec krajów Europy Środkowej i Wschodniej, które ubiegają się o członkostwo. Szerzej zostały omówione te zagadnienia odnośnie Czech.
Autor omówił politykę handlową państw Europy Zachodniej w ciągu ostatnich 30 lat oraz relacje między Unią Europejską a Światową Organizacją Handlu.
Omówiono politykę handlową Wielkiej Brytanii jako partnera Unii Europejskiej. Polityka handlowa tego kraju jest uważana za najbardziej liberalną.
Procesy globalizacyjne zachodzące w gospodarce światowej wpłynęły na to, jak kreowana jest polityka handlowa Unii Europejskiej. Przełom XX i XXI wieku to okres, w którym Unia odchodzi od multilateralizmu na rzecz wzmocnienia relacji bilateralnych. Wiąże się to ze zmianą motywów, jakimi kieruje się Bruksela, negocjując i podpisując nowe porozumienia. Ostatnie lata zaowocowały podjęciem wielu działań bilateralnych, których dobrym przykładem może być umowa o wolnym handlu między Unią a Koreą. Efektem jej przyjęcia jest znaczący wzrost eksportu, co przekłada się na pozytywny wpływ na gospodarkę Unii Europejskiej. Tym samym rozwiązania bilateralne mogą być tym impulsem, który zapewni dynamiczny rozwój Europy.(abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest zwięzła prezentacja zmian w polityce handlowej Unii Europejskiej i Stanów Zjednoczonych, prowadząca do podjęcia wspólnych bilateralnych rozmów liberalizujących wymianę handlową. Podstawową metodą badawczą jest krytyczna analiza literatury przedmiotu i analiza dokumentów źródłowych. W artykule przedstawiono najważniejsze przyczyny ewolucji polityki handlowej Unii Europejskiej i Stanów Zjednoczonych oraz ewolucję podejścia od stosowania rozwiązań wielostronnych do bilateralnych, których kulminacją stały się rozmowy o Transatlantyckim Partnerstwie w dziedzinie Handlu i Inwestycji (TTIP). Mimo różnic w stosunku do wcześniejszej polityki handlowej Unii Europejskiej i Stanów Zjednoczonych, obecne podejście jest zbliżone.(abstrakt oryginalny)
8
Content available remote Stosunki handlowe pomiędzy Unią Europejską a wybranymi krajami azjatyckimi
80%
Unia Europejska swoje stosunki handlowe z krajami trzecimi opiera na wspólnej polityce handlowej. Prowadząc tę politykę, zawiera wiele umów dwustronnych z różnymi krajami oraz regionami. Umowy mają na celu poprawę wzajemnych relacji handlowych poprzez m.in. ujednolicenie standardów w handlu. Region Azji jest ogromnym terytorium, bardzo ważnym w gospodarce światowej. Najważniejsze z ekonomicznego punktu widzenia są dla Wspólnoty Azja Północno-Wschodnia i Azja Południowo-Wschodnia. Mniejsze znaczenie w handlu mają: Azja Południowa, Azja Centralna oraz Australia i Oceania. W artykule przedstawiono stosunki handlowe z partnerami z Azji Północno-Wschodniej i Azji Południowo-Wschodniej. (fragment tekstu)
9
Content available remote Polityka handlowa Unii Europejskiej w warunkach kryzysu
80%
Polityka handlowa Unii Europejskiej jest bardzo istotna w kontekście wzrostu konkurencyjności Wspólnoty. Szczególnie ważny jest jej sposób postępowania w obecnej sytuacji gospodarczej, gdy kryzys ogarnął prawie cały świat. Polityka handlowa prowadząca do dalszej liberalizacji powinna pozwolić na zwiększenie konkurencyjności Unii. Pojawiają się jednak skrajnie odmienne opinie mówiące o konieczności zwiększenia ochrony europejskiego rynku. Jak zatem zachowa się Wspólnota? Czy prowadzona polityka handlowa będzie nadal sprzyjać liberalizacji, czy raczej poparcie zyska zwiększenie poziomu protekcjonizmu? (abstrakt autora)
Z chwilą wstąpienia do Unii Europejskiej Polska częściowo straci możliwość kreowania własnej polityki handlowej. Zamiast opracowywać i następnie wdrażać, będzie ją tylko współtworzyć. Po uzyskaniu członkostwa zmienią się także realacje Polski z WTO.
Polityka handlowa wyraża różne formy aktywności ekonomicznej rządów zmierzające do oddziaływania na rozmiary, kierunki oraz strukturę obrotów w handlu zagranicznym. Obejmuje zatem cały zestaw celów i narzędzi kształtujących stosunki kraju z zagranicą. Decyduje o warunkach dostępu do rynku (market access), a więc o możliwościach wchodzenia dostawców zagranicznych na rynek krajowy oraz pojawienia się dostawców krajowych na rynkach zagranicznych. W zależności od przyjętej koncepcji działania, założonych celów oraz stosowanych narzędzi polityka handlowa może być bardziej liberalna lub bardziej protekcjonistyczna. Kryteria wyboru przez rząd określonej opcji są tworzone przez warunki wewnętrzne kraju, jak też przez zjawiska zewnętrzne zachodzące w krajach partnerskich, na rynkach międzynarodowych i w całej gospodarce światowej. (fragment tekstu)
Naprowadzanie administracyjne (administrative guidance) poprzez swoją elastyczność i zmienność oraz jako nieformalny, wszechobecny instrument kooperacji między japońskim biznesem i rządem stanowi jedną z najbardziej wyrafinowanych i najtrudniejszych barier polityki handlowej dla zagranicznych przedsiębiorstw, które podejmują działalność gospodarczą w Japonii. W artykule omówiono istotę naprowadzania administracyjnego, jego podstawowe założenia, warunki i sfery stosowania oraz stosunek japońskiego sądownictwa do naprowadzania administracyjnego.
Dynamiczne zmiany zachodzące w strukturze gospodarki światowej znajdują swoje odzwierciedlenie w działaniach poszczególnych państw, które - w związku z kryzysem na forum negocjacji wielostronnych - poszukują alternatywnych możliwości korzystniejszego dostępu do innych rynków. Analiza zachodzących zmian jednoznacznie wskazuje, że pojawiły się nowe trendy w handlu światowym, co przejawia się m.in. w tworzeniu kolejnych regionalnych umów handlowych (RTAs), z których mega-regionalne bloki handlowe (MRTAs) są szczególnie istotne dla gospodarki światowej. Do takich bez wątpienia należało TPP, które było negocjowane przez 12 państw o różnym poziomie rozwoju gospodarczego. W efekcie narastających działań protekcjonistycznych Trumpa, USA - członek o kluczowym znaczeniu - wycofały się z porozumienia. Biorąc jednak pod uwagę znaczenie TPP zarówno dla poszczególnych członków, jak i gospodarki światowej, pozostałych 11 państw zdecydowało o jego reaktywacji bez kluczowego partnera, uważając porozumienie za szczególną siłę napędową regionalnej integracji gospodarczej. Dlatego też wznowienie porozumienia transpacyficznego pod nazwą Comprehensive and Progressive Agreement for Trans-Pacific Partnership (CPTPP) jest tak istotne zarówno z punktu widzenia jego uczestników, regionu Azji Pacyfiku, jak i gospodarki światowej. Od sukcesu tej umowy może bowiem zależeć, kto będzie decydował o regułach handlu w regionie, a w nawet gospodarce globalnej. (abstrakt oryginalny)
14
Content available remote Liberalizacja polityki handlowej UE a zmiany w handlu towarami
80%
Polityka handlowa Unii Europejskiej od wielu lat podlega zmianom, które z jednej strony inicjowane są przez samą Unię, jak np. nowe porozumienia handlowe, z drugiej zaś związane są z uczestnictwem w systemie multilateralnym. Polityka zarówno konwencyjna, jak i autonomiczna dąży do liberalizacji obrotów handlowych, choć ta ostatnia może być traktowana jako przejaw dyskryminacji w kontekście tworzonych przez Unię stref wolnego handlu, będących odstępstwem od klauzuli największego uprzywilejowania. Zmiany w polityce handlowej Unii Europejskiej w ostatnich latach są wyraźnie widoczne. Unia odchodzi od rozwiązań wielostronnych na rzecz bilateralnych. Podejmowane działania mają na celu utrzymanie dotychczasowej dominującej roli na rynku światowym, jednak ich ogólny efekt, w związku z dość długim czasem oczekiwania na rezultaty, może uwidocznić się dopiero w perspektywie kilkuletniej. W artykule przeanalizowane zostaną dane statystyczne obejmujące handel towarami UE z jej partnerami handlowymi oraz unijne dokumenty dotyczące zagranicznej polityki handlowej.(abstrakt oryginalny)
15
Content available remote Globalna czy regionalna liberalizacja handlu międzynarodowego?
80%
Przedmiotem artykułu są przesłanki liberalizacji handlu w świetle teorii polityki handlowej i czynniki mające największy wpływ na zasady liberalizacji wymiany od połowy XX wieku. W rezultacie przeprowadzonej analizy zostały przedstawione następujące wnioski: 1) liberalizacja multilateralna, w odróżnieniu od regionalnej, nie ma cech ukrytego protekcjonizmu; 2) najważniejszymi czynnikami kształtującymi zasady liberalizacji w badanym okresie były: układ sił gospodarczych, polaryzacja interesów ekonomicznych głównych uczestników rynku światowego, koniunktura gospodarcza, konkurencyjne strategie liberalizacji USA i UE, międzyrządowy charakter WTO i liczebna dominacja grupy państw rozwijających się zainteresowanych liberalizacją regionalną i bilateralną.(fragment tekstu)
Polityka handlowa UE w ostatnich latach zmieniła swoje priorytety, stawiając w większym stopniu na rozwiązania bilateralne. Z teoretycznego punktu widzenia wprowadzane rozwiązania liberalizacyjne powinny prowadzić do wzrostu obrotów towarowych. Jednak umowy te mogą w różnym stopniu wpływać na wymianę towarową poszczególnych państw członkowskich. Jak zatem w nowych warunkach handlowych zmieniała się wymiana towarowa między Polską i innymi krajami UE z Koreą Południową, Peru i Kolumbią? Analiza handlowa jest dość niejednoznaczna i nie wskazuje wyraźnego trendu wzrostowego.(abstrakt oryginalny)
Unia Europejska od wielu lat w sposób szczególny traktowała państwa leżące w Europie Środkowo-Wschodniej. Jednym z kluczowych partnerów UE i Polski jest Rosja - jeden z największych partnerów handlowych Unii. Wydarzenia polityczne 2014 r. związane z aneksją Krymu i niestabilną sytuacją na wchodzie Ukrainy doprowadziły do wprowadzenia sankcji, które odbiły się na wymianie towarowej Unii, w tym w szczególności Polski. Wprowadzone przez Rosję embargo objęło artykuły żywnościowe, które w przypadku Polski stanową ok. 15% wymiany Polska-Rosja. Doprowadziło to do znacznego ograniczenia wymiany towarowej, pogłębionego jeszcze przez spadek wzrostu gospodarczego w Rosji, do którego przyczyniły się sankcje unijne. W artykule przedstawiona została analiza zmian, jakie zaszły w wymianie towarowej Polska-Rosja w okresie obowiązywania embarga, tj. od czerwca 2014 r. do lutego 2015 r(abstrakt oryginalny)
The aim of this paper is to analyze the performance of the weighted averages of MFN tariffs and bound tariffs in South America. We compiled data from the WTO's databases with the purpose of recognizing some areas and products with higher levels of protectionist tariff barriers. We concluded that MFN tariffs have dropped considerably among the countries after they participate in rounds of negotiations within a multilateral trading system. However, in special cases, some countries could significantly increase tariff barriers on some goods due to GATT provisions and this situation could also imply virtual tariff protectionism was significant. (original abstract)
Zewnętrzna polityka handlowa Unii Europejskiej w stosunku do krajów rozwijających się powoduje wiele kontrowersji wśród krajów członkowskich oraz społeczności międzynarodowej. W artykule przedstawiono podstawy prawne wspólnej zewnętrznej polityki handlowej, oraz kryteria różnicowania krajów trzecich. Omówiono również politykę Unii Europejskiej w rejonie basenu Morza Śródziemnego, oraz koncepcję Powszechnego Systemu Preferencji (GSP).
Przedstawiono rolę handlu zagranicznego w gospodarce Kanady. Omówiono powiązania handlowe między Kanadą a Stanami Zjednoczonymi i współpracę handlową Kanady z Meksykiem.
first rewind previous Strona / 16 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.