Koncepcje gospodarczej integracji Europy powstawały już w minionych stuleciach. Jednakże dopiero w wyniku drugiej wojny światowej ukształtowany został nowy układ sił i wytworzyły się warunki sprzyjające rozwojowi procesów integracyjnych. Podstawowym z nich jest komplementarność, czyli wzajemne dopasowanie struktur gospodarczych. Kolejnym - odpowiednia infrastruktura, w szczególności kolejowa, drogowa, telekomunikacyjna i inne. Istotne znaczenie dla rozwoju integracji ma także sprzyjająca polityka ekonomiczna, polegająca na koordynacji polityki gospodarczej, wprowadzaniu swobody przepływu kapitału, pracy, wzajemnym udzielaniu sobie preferencji celnych i pozataryfowych. Do podstawowych przesłanek międzynarodowej integracji gospodarczej zalicza się - przesłanki polityczne - np. zbieżność celów polityki zagranicznej, jednolity ustrój. Należy jednak pamiętać, że różnice polityczne mogą utrudnić integrację, z kolei brak różnic wcale nie oznacza, że będzie się ona rozwijać, przesłanki społeczno-ekonomiczne - np. poprawa warunków rozwoju handlu (korzystniejsze ceny, większe możliwości zakupu lub zbytu towarów), co daje w rezultacie przyspieszenie tempa wzrostu dochodu narodowego. Integracja za pośrednictwem poprawy warunków rozwoju produkcji sprzyja także wzrostowi efektywności gospodarowania, - pozostałe przesłania - np. potrzeba wspólnego kształtowania infrastruktury (potrzeba standaryzacji urządzeń i unifikacji systemów funkcjonowania). Cechą charakterystyczną współczesnej gospodarki jest proces globalizacji. Powstają tendencje charakteryzujące się traktowaniem całego świata jako jednego rynku, na którym działa przedsiębiorstwo. Globalizacja jest więc procesem, w którym wydarzenia, decyzje, działania w jednej części świata mają znaczne konsekwencje dla całych społeczności w odległych częściach globu. Poszczególne państwa przyswajają efektywne społecznie i gospodarczo normy, zwyczaje, cele i sposoby ich realizacji, przyjęte i urzeczywistniane w państwach o wysokiej kulturze i cywilizacji. Prowadzi to do interoperabilności, która polega na tworzeniu spójności i unifikacji, zapewniających wzrost efektywności działań w relacjach międzynarodowych w systemach względnie odosobnionych (między innymi transportowych), tworzących coraz bardziej doskonały społeczno-gospodarczy system makroekonomiczny ugrupowań państw, kontynentów i docelowo całego świata. (fragment tekstu)