Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Metodologia kalkulacji składki ubezpieczeniowej netto w dobrowolnych ubezpieczeniach niedołęstwa starczego (ubezpieczeniach pielęgnacyjnych)

100%

Więckowska B.

Rozprawy Ubezpieczeniowe

|

2007

|

nr 1(2)

79-102

Ubezpieczenie niedołęstwa starczego jest często określane mianem ubezpieczenia pielęgnacyjnego (Pflegeversicherung) czy ubezpieczenia opieki długoterminowej (long-term care). Pierwsze określenie opisywanej grupy produktów wywodzi się od nazwy ryzyka objętego ochroną ubezpieczeniową - niedołęstwa starczego, pozostałe zaś od konsekwencji zaistnienia tego ryzyka - potrzeby udzielania świadczeń pielęgnacyjnych czy opieki długoterminowej. Używany w niniejszej pracy termin ubezpieczenie niedołęstwa starczego, uważany jest jako merytorycznie poprawny. Termin opieka pielęgnacyjna jest najczęściej przypisywany jedynie tej opiece, która jest świadczona przez wykwalifikowaną kadrę medyczną, dlatego też nie można utożsamiać opisywanego zakresu ochrony ubezpieczeniowej jedynie z koniecznością udzielania opieki "wykwalifikowanej" - jest to terminologiczne zawężenie zakresu ochrony ubezpieczeniowej. Z kolei ubezpieczenie opieki d∏długoterminowej, wydaje się być niezgodne z postulatem stosowania konsekwentnego nazewnictwa typów ubezpieczeń od nazw ryzyk, których negatywne konsekwencje finansowe są przejmowane przez zakład ubezpieczeń. Dlatego też autorka posługuje się określeniem ubezpieczenie niedołęstwa starczego. (fragment tekstu)

2

Ewolucja społecznego ubezpieczenia pielęgnacyjnego w Niemczech

100%

Błędowski P.

Ubezpieczenia Społeczne. Teoria i praktyka

|

2018

|

nr 3 (138)

55-69

Blisko 30-letni okres funkcjonowania w Niemczech obowiązkowego ubezpieczenia pielęgnacyjnego pozwala na ocenę wprowadzanych zmian w jego funkcjonowaniu i ich znaczenia dla świadczeniobiorców. Ustawy wzmacniające instytucję ubezpieczenia pielęgnacyjnego służą nie tylko rozszerzaniu zakresu przedmiotowego świadczeń i podnoszeniu ich wartości, ale również zmianie sposobu orzekania o niesamodzielności. To jedna z najważniejszych zmian w tym ubezpieczeniu. Nowe stopnie niesamodzielności eksponują m.in. potrzeby osób dotkniętych demencją oraz ich opiekunów. Ogółem ze świadczeń pielęgnacyjnych korzysta w Niemczech 3,1 mln osób. Wartość świadczeń osiągnęła w 2016 r. 29 mld euro. Podstawowa składka wynosi 2,5 proc. podstawy wymiaru. (abstrakt oryginalny)

3

Wykładnia językowa i celowościowa przepisu zawierającego katalog osób, którym przysługuje świadczenie pielęgnacyjne. Glosa do wyroku WSA w Poznaniu z dnia 29 czerwca 2017 r., II SA/Po 307/17

100%

Rakoczy T.

Przegląd Prawno-Ekonomiczny

|

2019

|

nr 47

407-421

Istotną kwestią glosowanego wyroku jest wykładnia przepisu zawierającego katalog osób uprawnionych do uzyskania świadczenia pielęgnacyjnego. Organy administracyjne obu instancji posłużyły się wykładnią językową. Tym samym wykluczyły z grona osób upoważnionych mężczyznę faktycznie zajmującego się niepełnosprawnym dzieckiem. Dziecko miało swojego biologicznego ojca, który nie zajmował się nim i to on miał obowiązek się nim opiekować i wnioskować o przedmiotowe świadczenie. Inne osoby z grona beneficjentów są wykluczone. Decyzja została uchylona przez WSA w Poznaniu. Według niego, katalog osób upoważnionych do uzyskania świadczenia należy interpretować na drodze wykładni celowościowej. Celem świadczenia jest skuteczne dostarczenie pomocy osobie niepełnosprawnej. Nie jest tym samym ważne, kto wnioskuje o świadczenie, ale o to, że czy jest w stanie skutecznie zająć się chorą osobą. Do takiego stanowiska autor glosy odnosi się krytycznie. (abstrakt oryginalny)

4

Ubezpieczenie pielęgnacyjne - publiczne czy prywatne? Gospodarstwa domowe w Polsce wobec oszczędzania na starość i na leczenie

84%

Cichowicz E., Pieńkowska-Kamieniecka S., Walczak D.

Wiadomości Ubezpieczeniowe

|

2022

|

nr 3

95-118

W artykule zidentyfikowano kluczowe czynniki, które warunkują zachowania oszczędnościowe Polaków w aspekcie zabezpieczenia potrzeb zdrowotnych na starość oraz nawiązano w tym zakresie do koncepcji ubezpieczenia pielęgnacyjnego, prywatnego i dobrowolnego, oferowanego przez zakłady ubezpieczeń przy wsparciu państwa. Bazę danych dla przedstawionych w opracowaniu analiz stanowiło badanie "Diagnoza Społeczna", przeprowadzone w 2015 roku na reprezentatywnej próbie 11,7 tys. gospodarstw domowych w Polsce. Z badań wynika, że korzystanie z usług medycznych wpływa na decyzje dotyczące gromadzenia oszczędności na leczenie, a ponadto podobne czynniki, bez względu na powód oszczędzania, wpływają na oszczędzanie na starość.(abstrakt oryginalny)

5

Przemoc wobec osób wymagających pielęgnacji w środowisku domowym w Niemczech

84%

Brosey D., Lotz R.

Problemy Polityki Społecznej

|

2012

|

18

77-87

Przemiany demograficzne stały się przedmiotem dyskusji publicznej, z której wynika, że opieka nad osobami starszymi będzie jednym z największych wyzwań przyszłości. W roku 2009 prawie 2,34 mln osób w Niemczech wymagało pielęgnacji. Federalny Urząd Statystyczny prognozuje, że w roku 2030 liczba osób wymagających pielęgnacji osiągnie 3,37 mln, co oznacza, że należy się liczyć ze stałym wzrostem zapotrzebowania na usługi pielęgnacyjne. W roku 2009 ponad 2/3 osób potrzebujących było pielęgnowanych w domu (por. Statistisches Bundesamt 2009, s. 6). Ponad 90% osób wymagających pielęgnacji w warunkach domowych otrzymuje pomoc prywatną ze strony rodziny lub kręgu znajomych (por. Riedel/Stolz 2009, s. 48; Schneekloth 2006, s. 406). Wiele osób wymagających pielęgnacji pragnie znaleźć opiekę we własnym domu. W poniższym artykule skoncentrujemy się na opiece pielęgnacyjnej w środowisku domowym (szczególnie pielęgnacji długoterminowej), w przypadku której mamy do czynienia z przejawami przemocy o różnym charakterze. Przemoc wobec osób starszych i wymagających opieki jest postrzegana coraz wyraźniej jako problem społeczny. Jednak szczególnym problemem tej grupy osób jest fakt, że ze względu na swoje upośledzenia (fizyczne lub spowodowane demencją) wymagają one szczególnej ochrony i nie są w stanie samodzielnie walczyć o poprawę swej sytuacji, a nieraz nawet wezwać pomocy. Dla ochrony i dobra osób wymagających pomocy konieczny jest system wczesnego ostrzegania oraz ukierunkowane możliwości interwencji i wsparcia, które byłyby dostosowane do szczególnych interesów i potrzeb osób wymagających pielęgnacji oraz opieki. Przy czym powinno się to odbywać bez wyrywania ich ze znanego im otoczenia i przenoszenia ich (nieraz nawet wbrew ich woli) do placówek pielęgnacyjnych. W pierwszej części tego artykułu zajmiemy się definicją i przyczynami przemocy w kontekście rodzinnym. Następnie przedstawione zostaną świadczenia finansowe z ubezpieczeń pielęgnacyjnych a na zakończenie zarys aktualnej dyskusji prowadzonej w Republice Federalnej Niemiec. (fragment tekstu)

6

Społeczne ubezpieczenie pielęgnacyjne a rola opieki krewniaczej w Niemczech

84%

Przybyłowicz A.

Ubezpieczenia Społeczne. Teoria i praktyka

|

2016

|

nr 4 (131)

67-86

Artykuł przedstawia rozwiązania przyjęte przez niemieckiego ustawodawcę w społecznym ubezpieczeniu pielęgnacyjnym, które podkreślają rolę opieki sprawowanej przez krewnych. Zasadnicza część opracowania jest poprzedzona wprowadzeniem oraz genezą ubezpieczenia pielęgnacyjnego w Niemczech. Autor omawia rozwiązania, które w sposób pośredni i bezpośredni przyczyniają się do wspierania opieki sprawowanej nad osobami niesamodzielnymi przez najbliższych. Ubezpieczenie pielęgnacyjne w swoim założeniu nie miało bowiem zwolnić rodziny z obowiązku sprawowania opieki, ale stanowić przede wszystkim system wsparcia takiej opieki, zgodnie z zasadą subsydiarności. (abstrakt oryginalny)

7

Powszechne społeczne ubezpieczenie pielęgnacyjne w starzejącym się społeczeństwie : sukces czy porażka modelu bismarckowskiego w Niemczech?

84%

Sowada C.

Problemy Polityki Społecznej

|

2016

|

33

13-34

Niemcy jako jeden z pierwszych krajów na świecie wprowadziły powszechne i obowiązkowe ubezpieczenie pielęgnacyjne. Społeczne ubezpieczenie pielęgnacyjne GPV zabezpiecza 90% mieszkańców, pozostałe 10% ubezpiecza się prywatnie. Finansowanie części społecznej opiera się na składkach od dochodu oraz mechanizmie repartycyjnym uruchamiającym redystrybucję dochodów między pokoleniami. Jednak w starzejącej się populacji, ze zmniejszającą się liczbą osób pracujących i rosnącą liczbą emerytów intensywnie korzystających ze świadczeń opiekuńczych, stabilność takiego rozwiązania w długim okresie jest zagrożona. W szczególności młodsze pokolenia obawiają się, że w przyszłości będą musiały płacić podwójnie, za siebie i za pokolenia swoich rodziców i dziadków. Zmiana paradygmatu finansowania systemu, choć nieuchronna, nie jest łatwa do przeprowadzenia. (abstrakt oryginalny)

8

Prawne aspekty zabezpieczenia opiekunów niesamodzielnych osób starszych

84%

Szafranek A.

Praca i Zabezpieczenie Społeczne

|

2023

|

nr 4

46-51

W związku ze starzeniem się społeczeństwa i zachodzącymi w jego konsekwencji zmianami w zakresie modeli opieki nad niesamodzielnymi osobami starszymi, konieczne staje się zwrócenie uwagi na problemy w zakresie zabezpieczenia ekonomicznego (w tym emerytalnego), z jakimi mierzą się opiekunowie nieformalni. W wielu przypadkach osoby sprawujące opiekę nad niesamodzielnym członkiem rodziny są zmuszone do rezygnacji z zatrudnienia. Taka decyzja wiąże się nie tylko z problemami natury ekonomicznej czy emocjonalnej, ale także skutkuje zmniejszeniem przyszłego świadczenia emerytalnego opiekuna. Celem artykułu jest omówienie i ocena systemu zabezpieczenia opiekunów niesamodzielnych osób starszych, którzy z uwagi na konieczność wsparcia i sprawowania opieki nad członkiem rodziny w podeszłym wieku podjęli decyzję o opuszczeniu rynku pracy. W sposób szczególny uwaga skupiona zostanie na analizie roli świadczenia pielęgnacyjnego w systemie zabezpieczenia opiekunów oraz problemów związanych zarówno z decyzją przyznającą, jak i odmawiającą przyznania tego świadczenia. (abstrakt oryginalny)

9

Prawo sędziowskie w sprawach o przyznanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego

84%

Knysiak-Sudyka H.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

|

2023

|

nr specjalny W trosce o godność, życie i zdrowie człowieka - zagadnienia administracyjnoprawne

135-145

Rodzajem świadczeń rodzinnych są w szczególności świadczenia opiekuńcze, a jednym z nich jest świadczenie pielęgnacyjne, które stało się w ostatnich latach bardzo atrakcyjne, m.in. z uwagi na jego wysokość. Regulacja prawna instytucji prawa do świadczenia pielęgnacyjnego budzi liczne wątpliwości interpretacyjne i dlatego stanowi doskonałe pole do tworzenia "prawa sędziowskiego". Świadczenie pielęgnacyjne ma zastąpić dochód wynikający z zatrudnienia, którego osoba opiekująca się osobą niepełnosprawną nie może podjąć lub z którego jest zmuszona zrezygnować z uwagi na sprawowanie opieki. Świadczenie to nie jest jednak dedykowane każdemu faktycznemu opiekunowi osoby niepełnosprawnej, dlatego niezwykle ważne jest prawidłowe ustalenie kręgu jego potencjalnych beneficjentów. Wątpliwości interpretacyjne wywołuje również regulacja stanowiąca, że jedną z negatywnych przesłanek przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego jest posiadanie przez osobę sprawującą opiekę ustalonego prawa do emerytury. Prawotwórstwo sędziowskie w sprawach o przyznanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego odgrywa olbrzymią rolę, której nie sposób bagatelizować. (abstrakt oryginalny)

10

Markov Processes in Long-term Care Insurance

84%

Sidor-Banaszek E.

Zeszyty Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Poznaniu

|

2009

|

nr 112

251-259

Celem artykułu jest zaprezentowanie procesów Markowa w ubezpieczeniach opieki długoterminowej (LTC). W pracy przedstawiono wielostanowy model dla ubezpieczenia pielęgnacyjnego oraz pięć przykładowych produktów tego ubezpieczenia: stałą pojedynczą polisę, rentę przyspieszoną, ubezpieczenie pielęgnacyjne jako dodatkową opcję renty, przyspieszoną emeryturą oraz pakiet ubezpieczeniowy zawierający ubezpieczenie LTC. (abstrakt oryginalny)

11

Czynniki wpływające na poziom wydatków publicznych na opiekę długoterminową w wybranych krajach Europy

84%

Błędowski P., Karczmarska E.

Ubezpieczenia Społeczne. Teoria i praktyka

|

2018

|

nr 3 (138)

19-33

Postępujące demograficzne starzenie się ludności pociąga za sobą m.in. wzrost liczby osób niesamodzielnych. W związku z tym można oczekiwać, że do roku 2050 wydatki na opiekę długoterminową (OD) w krajach OECD ulegną podwojeniu, a ponadto znacznie zwiększy się ich udział w PKB niezależnie od przyjętej metody finansowania ze środków publicznych. Wśród czynników determinujących wydatki na OD można wymienić: poziom sprawności osób starszych, pozycję opieki długoterminowej w strukturze zadań ochrony zdrowia i polityki społecznej, ogólny poziom rozwoju usług społecznych, pozycję instytucji rodziny w danym społeczeństwie oraz sposób finansowania świadczeń opieki długoterminowej. Stan rozwoju OD w Polsce pozostawia wiele do życzenia i należałoby oczekiwać rychłego podjęcia decyzji o stworzeniu kompleksowego systemu finansowania jej ze środków publicznych. (abstrakt oryginalny)

12

Zagadnienia trwałej opieki pielęgnacyjnej

84%

Jończyk J.

Praca i Zabezpieczenie Społeczne

|

2009

|

nr 6

2-8

Nowym masowym zjawiskiem jest trwała opieka pielęgnacyjna z tendencją do traktowania jej jako ryzyka socjalnego odrębnego od ryzyka niezdrowia. Wiąże się z tym trudny do rozwiązania problem odrębnej regulacji prawnej na styku ubezpieczeń społecznych i prawa pomocy (opieki) społecznej. Szersze zainteresowanie budzi niemiecki model powszechnego ubezpieczenia pielęgnacyjnego, wzorowanego na ustawowym ubezpieczeniu chorobowym, zaliczonego zatem do systemu ubezpieczeń społecznych. Dalszą konsekwencją jest to, że takie ubezpieczenie pielęgnacyjne podlega europejskim przepisom o koordynacji (rozporządzenie EWG 1408/71 ze zm.), w tym zasadzie "eksportu" świadczeń pieniężnych, oraz kontroli przez Europejski Trybunał Sprawiedliwości krajowych i regionalnych uregulowań prawnych z punktu widzenia traktatowej zasady swobody zatrudnienia na obszarze Wspólnoty. Przytoczone wyroki Trybunału w przedmiocie ubezpieczenia pielęgnacyjnego (Molenaar C-160/96, Jauch C-215/99, Hosse C-286/03) ilustrują złożoność problematyki prawnej i nasuwają krytyczne uwagi. Wyjściem z pułapki kontrowersyjnego niemieckiego modelu ubezpieczenia pielęgnacyjnego i europejskiego prawa może być dywersyfikacja ryzyka trwałej opieki pielęgnacyjnej i szersze stosowanie instytucji prawa pomocy (opieki) społecznej oraz ograniczenie ustawowej regulacji tej materii jako uprawnień o charakterze powszechnym i roszczeniowym. (abstrakt oryginalny)

13

Ubezpieczenia społeczne w RFN

67%

Jaworska-Łuczak B., Jasiński G.

Polityka Społeczna

|

2002

|

nr 3

25-28

Zabezpieczenie społeczne w RFN obejmuje: ubezpieczenie chorobowe, ubezpieczenie pielęgnacyjne, ubezpieczenie emerytalno-rentowe, ubezpieczenie wypadkowe, aktywizację zawodową oraz ubezpieczenie na wypadek bezrobocia, zakładowe zaopatrzenie emerytalne, zaopatrzenie socjalne urzędników, socjalne ulgi podatkowe, odszkodowania/rekompensaty, pomoc socjalną. W artykule przedstawimy niektóre elementy tego zabezpieczenia. (fragment tekstu)

14

Społeczne ubezpieczenie pielęgnacyjne - wady i zalety

67%

Jurek Ł.

Polityka Społeczna

|

2009

|

nr 7

14-17

W perspektywie współczesnych przeobrażeń demograficznych i społecznych zapewnienie opieki długoterminowej niesamodzielnym ludziom starym jawi się jako istotne i pilne wyzwanie dla polityki społecznej. Dominującą obecnie w Polsce koncepcją rozwiązania tego problemu jest ustanowienie społecznego ubezpieczenia pielęgnacyjnego. To, jak się wydaje niezbędne rozwiązanie, poza licznymi zaletami, obarczone jest również wieloma wadami.(abstrakt oryginalny)

15

O pojęciu niesamodzielności w księdze XI niemieckiego kodeksu socjalnego - Ubezpieczenie pielęgnacyjne

67%

Przybyłowicz A.

Praca i Zabezpieczenie Społeczne

|

2013

|

nr 10

10-17

W Polsce trwają prace nad projektem ustawy o pomocy osobom niesamodzielnym. Jedną z podstawowych kwestii jest zdefiniowanie pojęcia "niesamodzielność" i "osoba niesamodzielna", ponieważ od prawnego ujęcia niesamodzielności zależy to, komu będą przysługiwać określone świadczenia. Zdaniem autora warto w związku z tym przybliżyć niemiecką definicję niesamodzielności z ustawy z 26 maja 1994 r. o socjalnym zabezpieczeniu ryzyka niesamodzielności, stanowiącą XI księgę kodeksu socjalnego (Sozialgesetzbuch), uchwalonej po kilkudziesięciu latach prac, dyskusji i analiz. Autor przedstawia także głosy krytyczne wskazujące na zbyt wąskie ujęcie niesamodzielności oraz zastosowanie kryteriów nieadekwatnych do obecnego stanu wiedzy medycznej, co powoduje, że nie wszystkie osoby, które faktycznie wymagają pomocy osób trzecich, mogą na nią liczyć w ramach ubezpieczenia pielęgnacyjnego.(abstrakt oryginalny)