Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 20

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Udział pracowników w zyskach przedsiębiorstwa
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Artykuł omawia róžne metody udziału pracowników w efektach przedsiŠbiorstwa, mające ich zachŠcą do ciągłego doskonalenia metod pracy, wzrostu wydajności oraz zainteresowania polepszaniem wyników danego podmiotu.
2
75%
Zasadniczym celem artykułu jest wykazanie rozmiarów i charakteru akcjonariatu pracowniczego mającego miejsce w największych europejskich przedsiębiorstwach i bankach. Realizacja postawionego celu uzasadniona jest potrzebą tworzenia warunków wspomagających nie tylko rozwój prywatyzacji pracowniczej, ale również powstanie akcjonariatu pracowniczego w przedsiębiorstwach prywatnych. Z tego rodzaju rozwiązaniami mamy bowiem do czynienia w krajach Europy Zachodniej. Główna hipoteza badawcza, sformułowana dla osiągnięcia celu opracowania przybrała postać następującego stwierdzenia: w większości badanych przedsiębiorstw i banków występuje ustabilizowany i nie dość wysoki udział własności pracowniczej w wartości tych jednostek. Empiryczna weryfikacja postawionej hipotezy badawczej została dokonana w oparciu o dane publikowane przez Europejską Federację Akcjonariatu Pracowniczego w latach 2006-2009. (fragment tekstu)
Powodzenie głębokich zmian restrukturyzacyjnych w polskiej gospodarce zależało głównie od skuteczności reformy dotyczącej restrukturyzacji własności we wszystkich sektorach. Wymagało to nowego podejścia do własności prywatnej, określenia nowej roli i miejsca pracowników w procesie zmian oraz tworzenia spółek pracowniczych. Spółki pracownicze powstawały w wyniku prywatyzacji bezpośredniej, tzw. likwidacyjnej, kiedy to majątek przedsiębiorstwa zostaje przekazany do odpłatnego korzystania z prawem wykupu spółce założonej przez większość pracowników danego przedsiębiorstwa (leasing). W celu przeprowadzenia tego typu prywatyzacji i zgromadzenia niezbędnego kapitału, ci, którzy inicjują proces, muszą przekonać pracowników do kupna udziałów. Należy pamiętać, że metoda ta okazała się skuteczna w stosunku do przedsiębiorstw małych i średnich, które nie wymagały uruchomienia tak znacznych środków finansowych, jak to miało miejsce przy prywatyzacji dużych przedsiębiorstw. Wstępnie można stwierdzić, że warunki do wprowadzania nowych rozwiązań w zakresie wzrostu udziału pracowników we własności czy partycypacji w innych programach finansowych są mało sprzyjające. Można nawet postawić tezę, że w polskich przedsiębiorstwach i wśród pracowników, szczególnie niższego szczebla istnieje świadomościowa bariera, utrudniająca proces dalszych zmian własnościowych czy wdrażania nowych form demokracji ekonomicznej w kierunku powstania nowego typu odpowiedzialności za firmę. Przełamanie tej bariery może nastąpić po pewnym czasie, kiedy to pracownik już jako właściciel zaczyna rozumieć ekonomiczny sens dywidendy, nabiera nawyku myślenia w kategoriach wzrostu wartości firmy, bo to przekłada się wprost na wzrost wartości jego akcji. (abstrakt oryginalny)
W artykule omówiono kwestię włączania pracowników do udziału w zyskach oraz własności przedsiębiorstw na trzech płaszczyznach: ekonomicznej, społecznej i organizacyjnej.
Stosowanie programów finansowej partycypacji pracowniczej nie jest zjawiskiem zbyt częstym w polskich przedsiębiorstwach. Wynika to nie tylko z różnych uwarunkowań gospodarczych, ale i w wielu wypadkach z braku dostatecznej wiedzy w tym zakresie. W artykule starano się wyeksponować przesłanki, które skłaniają właścicieli przedsiębiorstw do uruchamiania takich programów oraz pokazać różne formy udziału pracowników we własności i zyskach przedsiębiorstwa. Podane w dalszej części przykłady i efekty zastosowania poszczególnych rozwiązań w krajach europejskich powinny skłonić polskie przedsiębiorstwa do większego wysiłku w zakresie wdrażania programów partycypacji pracowniczej, które, jak przecież wiadomo, przyczyniają się do uzyskiwania lepszych wyników ekonomicznych. Bariery stojące na drodze do dokonania zmian w tym zakresie należy w miarę możliwości jak najszybciej przezwyciężać.(abstrakt oryginalny)
6
Content available remote Employee Financial Participation in Businesses : Is It Worth Discussing?
75%
Artykuł ma na celu przypomnienie dorobku partycypacji finansowej pracowników (EFP) w okresie minionych 50 lat, przedstawienie obecnych osiągnięć w tej dziedzinie, a także przedyskutowanie, na ile te rozwiązania odpowiadają zmianom zachodzącym we współczesnym świecie. Omówiono w nim najważniejsze typy partycypacji finansowej, po ich odróżnieniu od partycypacji niematerialnej (udziału w zarządzaniu). Przedyskutowano argumenty przemawiające za wprowadzaniem partycypacji finansowej pracowników do przedsiębiorstw. Przedstawiono w dużym skrócie ewolucję form partycypacji finansowej w najbardziej zaawansowanych krajach Europy Zachodniej i USA oraz zarysowano skalę ich praktykowania. Pokazane zostały wysiłki Unii Europejskiej podjęte w ciągu ostatnich 10 lat w celu upowszechnienia partycypacji finansowej. Konkludując, stwierdzono, że partycypacja finansowa stała się szeroko uznawaną regułą nowoczesnego zarządzania firmą i kierowania zespołami ludzkimi w tysiącach współczesnych przedsiębiorstw. Na tym tle przedstawiono dyskusję nad przesłankami wprowadzenia EFP na szerszą skalę w Polsce i w innych krajach. Zaproponowano też przyszłe kierunki badań nad EFP.(abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest prezentacja wybranych badań prowadzonych przez różne zespoły w Europie. Przedstawione zależności oraz wnioski końcowe mogą stanowić przyczynek do podjęcia działań zmierzających do poprawy sytuacji w zakresie wdrażania i realizacji programów partycypacji finansowej, a propozycje modelowych rozwiązań mogą ułatwić przezwyciężenie międzynarodowych barier stojących na drodze do szerszej implementacji rozwiązań partycypacyjnych w przedsiębiorstwach.(fragment tekstu)
W artykule przedstawiono charakterystykę zmian dokonujących się w obrębie form finansowej partycypacji pracowniczej w Polsce.
Europejski Trybunał Sprawiedliwości stoi na stanowisku, że transakcja wymiany za wynagrodzenie, udziałów w spółce nie może być opodatkowana. Podstawą do takiego stwierdzenia jest dyrektywa 90/434 z 27 sierpnia 1990 r. Trybunał podał także definicję wymiany udziałów. ETS wydał 5 sierpnia 2007 r. wyrok w sprawie C–321/05, Kans Markus Kofoed przeciwko Skatteministeriet (duńskie ministerstwo finansów). Sprawa dotyczyła spółek ze sfery finansowej, o powiązaniach międzynarodowych. Wyrok został wydany by rozstrzygnąć spór pomiędzy podatnikiem a duńskim fiskusem na podstawie prawa unijnego, ponieważ prawo krajowe w tym przypadku było nieskuteczne. Spór dotyczył wątpliwości, jakie zaistniały przy uznaniu dywidendy wypłaconej zaraz po dokonaniu zamiany udziałów za wynagrodzenie za udziały. (abstrakt oryginalny)
Partycypacja finansowa pracowników, znana głównie pod postacią szeroko rozumianego udziału pracowników w zyskach oraz własności przedsiębiorstw, jest jak wiadomo, stosowana w przedsiębiorstwach od bardzo wielu lat, jednak koncentrując uwagę na czasach współczesnych, okres wdrażania rozwiązań z zakresu partycypacji finansowej to zaledwie 4 ostatnie dekady. Udział pracowników w podejmowaniu decyzji ma dłuższą tradycję, dzięki czemu został dosyć szczegółowo opisany w literaturze, a jego wpływ na wyniki osiągane przez przedsiębiorstwa nie podlega w zasadzie dyskusji i jest znany dzięki wielu badaniom prowadzonym przez naukowców na całym świecie i szczegółowym raportom. Partycypacja finansowa nie doczekała się tylu opracowań, toteż wiedza i informacja z tego zakresu są niepełne. Przyczyną tego stanu rzeczy jest m.in. brak kompleksowych badań na temat poszczególnych form partycypacji finansowej, ich nieregularność, brak współpracy pomiędzy państwami w zakresie wymiany informacji dotyczącej ilości wdrażanych rozwiązań partycypacyjnych itp. Oczywiście należy zdawać sobie sprawę, że objęcie badaniami wszystkich przedsiębiorstw nie jest możliwe, a uogólnianie wyników na wszystkie przedsiębiorstwa i wszystkie kraje nie wydaje się wskazane z racji odmiennych uwarunkowań i kryteriów doboru. (abstrakt oryginalny)
Szereg renomowanych firm stosuje nowoczesne formy wynagradzania rozłożonego w czasie i wiążącego pracownika na dużej z firmą. Do tych form zalicza się między innymi wypłaty z zysku do podziału czy opcje na zakup akcji przedsiębiorstwa. Autor przedstawia szereg zalet takiej gospodarki opartej na udziałach.
Jedną z ważniejszych reform w obszarze osobowych spółek handlowych, urzeczywistnionych w związku z uchwaleniem Kodeksu spółek handlowych, było wprowadzenie kategorii udziału kapitałowego wspólnika. Mimo upływu niemal 20 lat od wejścia w życie przepisów Kodeksu pojęcie to nadal wywołuje zasadnicze wątpliwości interpretacyjne. Dotyczą one m.in. oceny wpływu osiągnięcia przez spółkę zysku na wielkość udziału kapitałowego wspólnika oraz ustalenia relacji między udziałem kapitałowym a spłatą należną wspólnikowi w razie jego wystąpienia ze spółki. Kontrowersje ukazują, że konieczne jest umiejscowienie instytucji udziału kapitałowego w szerszym kontekście reguł ustroju majątkowego spółki jawnej (osobowych spółek handlowych). Niniejszy artykuł stanowi próbę usystematyzowania znaczenia kategorii udziału kapitałowego z perspektywy jej funkcji oraz uwarunkowań struktury majątkowej spółki jawnej.(abstrakt oryginalny)
W artykule przedstawiono problematykę odpowiedzialności karnej członków zarządu i likwidatorów spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w sytuacji dopuszczenia do wydania przez spółkę dokumentów imiennych, na okaziciela lub dokumentów na zlecenie na udziały lub prawa do zysków w spółce, zawartą w art. 589 kodeksu spółek handlowych. Przedstawiono również analizę obowiązującego zakazu w oparciu o regulacje art. 174 § 6 kodeksu spółek handlowych, zawierające szczegółowe prawa i obowiązki wspólników, z wyjaśnieniem podstawowych pojęć takich jak udział i omówieniem specyfiki osobowego składu spółki z ograniczoną odpowiedzialnością.(abstrakt oryginalny)
The above discussed economic units can be classified into three types: - Type 1 comprises units facing tight competition and behaving like capitalist companies. This is the case for larger firms such as Migros, Coop, Raiffeisen, Mobiliar, health insurances etc. - Units of type 2 differ markedly from capitalist competitors; their bulk is formed by cooperatives providing housing for their members. - Units of type 3 consist of labour managed firms of all kinds, establishing a dominant role for the staff, thus disempowering capital owners. The non-capitalist sector counts about 12.5% of total employment (full time equivalents). The units of type 2 and 3 raise the figure given in Table 1 only by 0.5 percentage points. So the larger the deviations from "true" capitalist companies, the less frequent, smaller, and thus less important the firms. Or in the words of the Polish satirist Stanisław Jerzy Lec, "Many who ran in front of their time had to wait for it in very uncomfortable lodgings."
Pojawienie się w polskim obrocie konstrukcji prawnych wywodzących się z anglosaskiego systemu prawnego zawsze budziło specyficzne problemy interpretacyjne. Przede wszystkim rozwiązania takie muszą być dopasowane do polskiego porządku i instytucji prawnych. Wielokrotnie dotychczas poruszany był w doktrynie temat representations and warranties (tłumaczonych jako oświadczenia i zapewnienia), ich charakteru prawnego i zasad, na jakich funkcjonują one na gruncie polskiego prawa cywilnego i handlowego. Dotychczas jednak rozpatrywane były co do zasady jedynie sytuacje standardowe, a nieobecny w doktrynie był temat udzielania representations and warranties przez spółkę, której udziały są przedmiotem transakcji. Takie rozwiązanie może budzić pewne szczególne wątpliwości na tle zasady ochrony kapitału zakładowego spółki, które nie występują w przypadku udzielania oświadczeń przez dotychczasowego wspólnika. Niniejsza publikacja ma na celu zaadresować pytania dotyczące dopuszczalności wypłat na rzecz własnego wspólnika z tytułu niezgodności oświadczeń i zapewnień ze stanem faktycznym i zaznaczyć ich obecność w dotychczasowych doktrynalnych rozważaniach na temat representations and warranties.(abstrakt oryginalny)
Zwrócono uwagę, że w Polsce do rzadkości należą systemy wynagrodzeń wykorzystujące ideę udziału pracowników w zysku (profitsharing). W artykule przedstawiono doświadczenia zebrane w trakcie opracowywania oraz wdrażania takiego systemu w jednym z wrocławskich przedsiębiorstw handlowych, działającym w branży meblowej.
The article discusses the issues of employee financial participation in Baltic states which differs and depends on political, legal and economic preconditions. The aim of the research is to analyse employee financial participation as an instrument for collaboration in companies and a new social cooperation model in the Baltic states. The qualitative research was conducted by telephone and e-mail in 2016. The interviews were carried out with the experts (academics, civil servants, lawyers and human resource consultants working in a relevant field) as well some trade union and company representatives. In general, the new policy for supporting employee financial participation has been renewed in Latvia and Lithuania. It started recently with the revision of the legislative framework that was initially established during the privatisation period. The revision of the Law of Companies was driven by the business interest (to have a new effective human resource management tool or to transfer employee share plans from parent companies in Western countries to subsidiaries in the Baltic states) to introduce (or revise, in the case of Lithuania) new employee share ownership (ESO) plans. The research has also proven that there are common similarities in the use of employee financial participation plans despite the existing differences which are based on national features, such as tax and legal regimes, historical development patterns, or economic and structural factors. (original abstract)
Autor opisuje w artykule problematykę dotyczącą wpływu kreatywności i zaangażowania pracowników, a więc strategicznego elementu kapitału ludzkiego, na wyniki osiągane przez współczesne organizacje. Bardzo ważne w tym wypadku jest właściwe zidentyfikowanie kreatywnych i twórczych pracowników, by można było później właściwie ich inspirować i pobudzać do działania, wykorzystując w tym celu różnorodne narzędzia i sposoby. Wiele zależy od podejścia i stosunku menedżerów, którzy powinni być mentorami i trenerami dla kreatywnych i twórczych pracowników. Kreatywne osoby bardzo często wywodzą się z generacji Y. Są to osoby młode, cechuje je duża elastyczność, ciągłe pozyskiwanie wiedzy i zdobywanie nowych umiejętności, stały rozwój oraz permanentne dążenie do doskonałości swojej i firmy, dla której pracują. (abstrakt oryginalny)
Celem opracowania jest ukazanie problemów związanych z wykorzystaniem danych o pracujących do badań usług. Zagadnienie to zaprezentowano na przykładzie województwa śląskiego. Wnioski płynące z opracowania wskazują, że: - poszczególne rodzaje danych o pracujących - badania poprzez firmy, BEAL, czy pochodzące z systemu REGON - wykazują znaczące różnice, - brak pełnej kompletności danych o pracujących już na poziomie sekto-rów gospodarczych w ujęciu gmin, - niezależnie od tego, na jakie dane zdecydujemy się w analizach, nie gwarantują one uzyskania poprawnych wyników. Dlatego wydaje się, iż konieczne jest, by GUS podjął działania zmierzające do poprawy "jakości" danych o pracujących, w tym szczególnie rozszerzył dane o pracujących w podmiotach zatrudniających do 9 osób. Pewnym rozwiązaniem (bez zwiększania obciążeń statystycznych praco-dawców i kosztów GUS) byłoby powiązanie istniejących już baz gromadzących podobne dane o pracujących, a odnoszące się do ZUS-u, KRUS-u i Urzędów Skarbowych. (abstrakt oryginalny)
Przedstawiono formy angażowania załóg pracowniczych w problemy przedsiębiorstwa spotykane w Polsce. Są to: długookresowe programy zarządzania zmianami w przedsiębiorstwie, nazywane również programami zarządzania zmianami, oraz udział przedstawicieli załogi w radach nadzorczych spółek.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.