Funkcjonowanie parasolowych funduszy inwestycyjnych, chroniących inwestorów przed podatkiem od zysków kapitałowych w przypadku zmiany subfunduszu inwestycyjnego, zostało umożliwione w Polsce przez Ustawę z 27 maja 2004 r. Artykuł weryfikuje hipotezy o efektywności i jakości zarządzania portfelem inwestycyjnym w ramach działających w Polsce funduszy parasolowych. W pierwszej kolejności oceniono efektywność inwestycji wszystkich funduszy parasolowych oraz ich subfunduszy w określonych grupach (np. akcji krajowych, akcji zagranicznych, obligacyjnych, instrumentów rynku pieniężnego itp.) działających w Polsce. W ocenie tej wykorzystano średnio-dzienną prostą stopę zwrotu oraz stopy zwrotu uwzględniające jednocześnie ryzyko inwestorów (zmienność dziennych stóp zwrotu) - wskaźnik Sharpa (WS) oraz wskaźnik Górskiego (WG). W drugiej części artykułu oceniano efektywność aktywnych inwestorów, którzy umiejętnie zmieniali subfundusze z częstotliwością: raz na rok, na pół roku, co kwartał i co miesiąc. Stopy zwrotu inwestorów wybierających z powyższą częstotliwością najlepsze subfundusze w ramach poszczególnych funduszy parasolowych porównano z efektywnością pasywnego inwestora inwestującego jednak w najlepszy subfundusz w całym okresie funkcjonowania funduszu parasolowego. (abstrakt oryginalny)