Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 43

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Umowa o zapobieganiu podwójnemu opodatkowaniu
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
Celem niniejszego artykułu jest przybliżenie rozwiązań legislacyjnych planowanych na poziomie Unii Europejskiej, mających na celu walkę z korzyściami podatkowymi uzyskiwanymi poprzez wykorzystanie tzw. przedsiębiorstw fasadowych (shell entities). Wprowadzenie rozwiązań w tym zakresie przewiduje opublikowany 22.12.2021 r. projekt dyrektywy Rady ustanawiającej przepisy mające na celu zapobieganie niewłaściwemu wykorzystywaniu przedsiębiorstw fasadowych do celów podatkowych oraz zmieniającej dyrektywę 2011/16/UE - dalej dyrektywa unshell lub dyrektywa. Zgodnie z założeniami wskazanymi w projekcie dyrektywa powinna być implementowana do 30.06.2023 r., a jej przepisy stać się skuteczne od 1.01.2024 r. Mimo że wskazana data może wydawać się odległa, projekt wymaga już dziś omówienia, m.in. biorąc pod uwagę fakt, iż w jego myśl działania podejmowane przez spółki dzisiaj mogą oddziaływać na to, jak podmioty te zostaną zakwalifikowane po wejściu w życie dyrektywy.(abstrakt oryginalny)
W artykule omówiono zagadnienia dotyczące stosowania przepisów w zakresie przypisywania zysku do zagranicznego zakładu - wynikających zarówno z umów podatkowych, jak i przepisów krajowych po ich zmianie od 2019 r. Wskazano na błędnie przyjęte w polskich ustawach podatkowych dotyczących opodatkowania dochodu założenie o tożsamości relacji pomiędzy zagranicznym zakładem i jednostką macierzystą z relacjami pomiędzy podmiotami powiązanymi. W konsekwencji tego założenia od 2019 r. stosowanie przepisów krajowych dotyczących zagranicznego zakładu prowadzi do zjawiska podwójnego opodatkowania lub podwójnego nieopodatkowania dochodu.(abstrakt oryginalny)
Podatnicy prowadzący swoje sprawy biznesowe i prywatne w kilku państwach równocześnie ponoszą ryzyko zyskania rezydencji podatkowej w więcej niż jednej jurysdykcji podatkowej. Problem możliwej podwójnej rezydencji powinien być rozwiązany za pośrednictwem art. 4 ust. 2 oraz 3 Modelowej konwencji OECD (tie-breaker rule). Jako że wskazane artykuły odnoszą się do definicji zawartych w prawie krajowym, może to prowadzić do odmiennej interpretacji ze strony poszczególnych państw - stron umowy. Celem artykułu jest przedstawienie różnic w interpretacji takich pojęć, jak: rezydent podatkowy, stałe miejsce zamieszkania, centrum interesów życiowych oraz miesce zwykłego pobytu w Polsce i w Niemczech. Autorzy próbują również odpowiedzieć na pytanie, czy i w jaki sposób może zostać osiągnięta spójność decyzyjna w tym zakresie. Analiza wskazuje, że do jej osiągnięcia może przyczynić się wydajny i efektywny system wymiany informacji, jak również wzmożona współpraca międzynarodowa pomiędzy administracjami podatkowymi i sądami administracyjnymi stron umowy. Jako narzędzia badawcze wykorzystano analizę literatury przedmiotu, aktów prawnych oraz orzecznictwa.(abstrakt oryginalny)
W niniejszym artykule zaprezentowano zagadnienia podatkowo-ubezpieczeniowe w kontekście międzynarodowych transferów kadr. Oddelegowanie pracowników do oddziałów firmy w innych krajach stawia przed organizacją dodatkowe wyzwania, takie jak opodatkowanie dochodów takiego pracownika czy unikanie podwójnego opodatkowania dochodu. Należy również ustalić, gdzie pracownik delegowany będzie podlegał obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym.
6
75%
Autor omówił regulacje z zakresu prawa podatkowego międzynarodowego, które są obecnie nakierowane na skuteczne przeciwdziałanie unikaniu opodatkowania na gruncie podatków dochodowych. Szczególnie odnosi się to do podmiotów, które działają transgranicznie (przedsiębiorstw wielonarodowych). Tendencja zmian w obszarze prawa podatkowego międzynarodowego i w konsekwencji przepisów wewnątrzkrajowych ma ścisły związek z projektem OECD Base Erosion and Profit Shifting (BEPS). Jego realizacja ma przyczynić się do zniesienia barier w międzynarodowym obrocie gospodarczym.(fragment tekstu)
Tylko niewielka część światowych bezpośrednich inwestycji zagranicznych znajduje się w państwach rozwijających się. Dlatego wiele rządów korzysta z różnych instrumentów podatkowych w celu przyciągnięcia inwestycji do ich jurysdykcji. Jednym z nich jest tax sparing, zastosowany również w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania pomiędzy Polską a Cyprem. Umożliwia to inwestorowi uzyskanie kredytu podatkowego na podatek, który faktycznie nie został zapłacony w państwie źródła dochodu ze względu na zachęty podatkowe skierowane do inwestorów realizujących tam inwestycje. Wyniki światowych badań wskazują, że tax sparing jest skuteczny w stymulowaniu inwestycji zagranicznych. Skutki zastosowania tego rozwiązania nie są w tym przypadku imponujące, ale wraz z innymi preferencjami podatkowymi współtworzy on korzystny klimat inwestycyjny na Cyprze.(abstrakt oryginalny)
8
75%
Klauzula największego uprzywilejowania (KNU) stanowi jedno z najbardziej złożonych zagadnień prawa podatkowego. Wynika to z faktu, że dotyczy ona delikatnej materii, jaką jest suwerenność państw w sprawach fiskalnych, oraz wywodzi się z różnych aktów prawnych, uchwalanych na poziomie prawa międzynarodowego, prawa UE i prawa krajowego. Dodatkowo wiąże się z członkostwem UE w WTO. Wartością dodaną artykułu jest próba określenia wzajemnych relacji pomiędzy instytucją KNU wyrażoną w art. 1 (1) GATT wynikającą z prawa UE oraz art. 24 MK OECD, który stanowi wzorzec dla dwustronnych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Celem badań jest porównanie wymienionych regulacji i próba odpowiedzi na pytanie, jaka zachodzi między nimi relacja. Jako konkluzję należy przyjąć, że w obecnym stanie prawnym art. 1 (1) GATT nie stanowi podstawy interpretacji dwustronnych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, chyba że ich postanowienia są ze sobą spójne. W niniejszym artykule zastosowano następujące metody badawcze: prawnoporównawczą, opisową i analityczną. (abstrakt oryginalny)
Postanowienia umowy w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu zawartej z Republiką Federalną Niemiec dotyczą podatków od dochodu i majątku, pobieranych bądź w Polsce, bądź w Republice Federalnej Niemiec od osób, które mają miejsce zamieszkania lub siedzibę w jednym lub w obu Umawiających się Państwach.
Cel - Celem artykułu jest prezentacja zjawiska transferu rezydencji podatkowej, przedstawienie podstawowych technik wykorzystywanych w tym celu i problemów, jakie się z tym wiążą. Metodologia badania - Jako metodę badawczą wykorzystano studia literaturowe. Wynik - Wynikiem niniejszego artykułu jest możliwość zakwalifikowania zjawiska transferu rezydencji podatkowej jako potencjalnie dopuszczalnej techniki optymalizacji podatkowej, szczególnie w warunkach braku klauzuli obejścia prawa podatkowego. Oryginalność/Wartość - Artykuł prezentuje wartości poznawcze w zakresie sposobów i technik stosowania metod transferu rezydencji podatkowych oraz minimalizacji obciążeń podatkowych w oparciu o konstrukcje nabywania korzyści umownych. (abstrakt oryginalny)
The issue of double taxation avoidance is immensely important for tax planning exercised by international holding companies. The present article presents the issue of cross-border related parties employing double taxation agreements for the purpose of devising their tax strategies. In particular, elaboration on double taxation avoidance through the use of countries bearing the characteristics of tax havens deserves attention. The nature of these countries allows for an optimal adoption of strictly defined constructions provided for in double taxation agreements. Analysis also covers the phenomenon of double taxation in the legal and economic sense. This perspective is significant for taxation of international holding companies as well. (original abstract)
Artykuł dotyczy rozwiązań przyjętych w nowej bilateralnej umowie podatkowej, zawartej 7 lipca 2021 r. między Polską a Gruzją, która zastąpi umowę między tymi państwami z 5 listopada 1999 r. Zgodnie z wolą obu umawiających się stron nie została ona objęta postanowieniami Konwencji wielostronnej implementującej środki prawa traktatowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku. W związku z tym wprowadzenie do niej klauzul antyabuzywnych oraz sposobów usprawniających rozwiązywanie sporów musiało nastąpić w drodze dwustronnych negocjacji. Autor analizuje wpływ Konwencji wielostronnej, Konwencji Modelowej OECD i Konwencji Modelowej ONZ na kształt zaadaptowanych w niej rozwiązań oraz ich znaczenie dla przyszłości polskiej praktyki traktatowej.(abstrakt oryginalny)
Międzynarodowe prawo podatkowe jest znaczącą dziedziną prawa międzynarodowego. Specyficznym przedmiotem regulacji prawnej jest tu w głównej mierze rozdział pomiędzy suwerennymi państwami kompetencji do opodatkowania tych samych zjawisk gospodarczych, a zwłaszcza osiąganego dochodu. Nie pozostaje to bez znaczenia dla wykładni jego przepisów. Umowy w sprawie zapobiegania podwójnemu opodatkowaniu są stosowane przede wszystkim w stosunkach między państwem a jednostkami poddanymi jego jurysdykcji podatkowej. Ten fakt determinuje powszechność stosowania przepisów tych umów. Konsekwencją tego stanu rzeczy jest potrzeba pogłębionej refleksji nad ich treścią, odtwarzaną w procesie interpretacji tych aktów prawnych, a w konsekwencji także nad zasadami wykładni przepisów międzynarodowego prawa podatkowego. Artykuł przedstawia najbardziej ogólne uwarunkowania społeczne i polityczne, w jakich tworzone jest i funkcjonuje międzynarodowe prawo podatkowe.(abstrakt oryginalny)
Przedmiotem artykułu są zagadnienia związane z kształtowaniem przez państwa swojej jurysdykcji w sprawach podatkowych. Wychodząc z prawnomiędzynarodowej koncepcji jurysdykcji państwa, autorka wskazuje, że wykonywanie przez państwa jurysdykcji podatkowej poddane jest -podobnie jak wykonywanie jurysdykcji w każdej innej dziedzinie aktywności państwowej - ograniczeniom wynikającym z norm prawa międzynarodowego, począwszy od zwyczajowej zasady sformułowanej w sprawie statku Lotus (Lotus principle), po indywidualne zobowiązania międzynarodowe przyjmowane przez państwa w postaci wielo- i dwustronnych traktatów dotyczących podatków, zwłaszcza umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. Szczególną formą współpracy międzynarodowej w sprawach podatkowych są wielostronne porozumienia pomiędzy jurysdykcjami podatkowymi. Przykład dwóch z nich - konwencji z 1988 r. o udzielaniu wzajemnej pomocy administracyjnej w sprawach podatkowych oraz konwencji z 2016 r. implementującej środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku - daje asumpt do konstatacji, że państwa, przyjmując na siebie zobowiązania międzynarodowe, dążą z jednej strony do ujednolicenia i uszczelnienia systemów podatkowych, z drugiej zaś do coraz precyzyjniejszego wyznaczenia granic pomiędzy swoimi jurysdykcjami podatkowymi.(abstrakt oryginalny)
Artykuł dotyczy zmian wprowadzonych do zawartej w 2002 r. bilateralnej umowy podatkowej Polski z Holandią mocą Protokołu zmieniającego tę umowę podpisanego 29 października 2020 r. Umowa ta nie została objęta postanowieniami Konwencji wielostronnej implementującej środki prawa traktatowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku. W związku z tym wprowadzenie do niej klauzul antyabuzywnych oraz rozwiązań usprawniających rozwiązywanie sporów musiało nastąpić w drodze dwustronnych negocjacji. Autor analizuje wpływ Konwencji wielostronnej, KM OECD oraz KM ONZ na kształt zaadaptowanych w nim rozwiązań oraz ich znaczenie dla przyszłości polskiej praktyki traktatowej.(abstrakt oryginalny)
Autorka pisze, że swobodny przepływ kapitału między państwami członkowskimi Unii Europejskiej wymagał stworzenia sprawnego systemu opodatkowania, m.in. dochodów z lokat oszczędnościowych przez wprowadzenie procedur prawnych zapewniających wymianę między państwami członkowskimi informacji z tego zakresu. Osiągnięcie tego celu umożliwiła Dyrektywa Rady 2003/48/WE z 3 czerwca 2003 r. w sprawie opodatkowania dochodów z oszczędności w formie wypłacanych odsetek. Autorka tłumaczy, że jej celem jest efektywne opodatkowanie przychodów z oszczędności w formie odsetek wypłaconych w jednym państwie członkowskim na rzecz właścicieli odsetek mających status rezydenta w innym państwie członkowskim - zgodnie z przepisami prawa tego ostatniego państwa. Obowiązki związane z wykonaniem niniejszej dyrektywy są realizowane przez podmioty wypłacające niezależnie od miejsca zamieszkania lub siedziby dłużnika, od którego długu powstają odsetki.
W ramach Polskiego Ładu od 1.01.2022 r. weszła w życie ustawa nowelizująca m.in. ustawę z 15.02.1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych - dalej u.p.d.o.p. - oraz ustawę z 26.07.1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych - dalej u.p.d.o.f. Jedną z ważnych zmian jest wprowadzenie nowych zasad opodatkowania restrukturyzacji spółek, na które składają się czynności takie jak łączenie, podział spółek oraz wymiana udziałów. Polski Ład wprowadza nowe, restrykcyjne warunki neutralności podatkowej takich transakcji. Celem niniejszego artykułu jest omówienie zmian w opodatkowaniu wymiany udziałów. Przedstawiono w nim obowiązujące od 1.01.2022 r. zasady opodatkowania wymiany udziałów, aby następnie dokonać oceny ich zgodności z dyrektywą Rady 2009/133/WE z 19.10.2009 r. w sprawie wspólnego systemu opodatkowania mającego zastosowanie w przypadku łączenia, podziałów, podziałów przez wydzielenie, wnoszenia aktywów i wymiany udziałów dotyczących spółek różnych państw członkowskich oraz przeniesienia statutowej siedziby SE lub SCE z jednego państwa członkowskiego do innego państwa członkowskiego 4 - dalej dyrektywa 2009/133/WE. Artykuł opiera się na analizie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych i wskazuje równocześnie odpowiadające im przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, która zawiera zbliżone regulacje.(abstrakt oryginalny)
W części pierwszej (nr 12/07 "Prawa i Podatków Unii Europejskiej") autor omówił podstawowe przesłanki powstania oraz zakresu działania Konwencji w sprawie eliminowania podwójnego opodatkowania w przypadku korekty zysków przedsiębiorstw powiązanych. W drugiej i ostatniej części prezentuje procedury rozstrzygania sporów w tym zakresie. Celem uchwalenia Konwencji Arbitrażowej było wyeliminowanie niedoskonałości procedury wzajemnego porozumiewania się w zakresie regulowania sporów podatkowych, opartej na art. 25 Modelowej Konwencji Podatkowej OECD. I zdaniem autora przepisy dotyczące rozstrzygania sporów na tle korekty cen transferowych stanowią najbardziej innowacyjną część Konwencji Arbitrażowej.
Postanowienia Modelu Konwencji OECD (Model Tax Convention on Income and on Capital) zawierają wiele definicji pojęć, którymi dokument ten operuje. Ponieważ przepisy umów opartych na nim są stosowane w różnych jurysdykcjach, gdzie terminologia podatkowa dotycząca relewantnych pojęć może być odmienna, pojęcia tożsame ideowo mogą mieć inny zakres. Wspomniane definicje zawarte są w słowniczku pojęć użytych w treści Modelu (i w traktatach na nim wzorowanych), który dołączono do art. 3(1) Modelu Konwencji, bądź też w przepisach dotyczących rozmaitych kwestii merytorycznych. Artykuł 3(2) Modelu Konwencji OECD stanowi: "Przy stosowaniu niniejszej konwencji przez umawiające się państwo, jeżeli z kontekstu nie wynika inaczej, każde określenie w niej niezdefiniowane będzie miało takie znaczenie, jakie ma ono w przepisach prawnych tego państwa w zakresie podatków, do których ma zastosowanie niniejsza konwencja, przy czym znaczenie wynikające z ustawodawstwa podatkowego tego państwa ma pierwszeństwo przed znaczeniem nadanym określeniu przez inne przepisy prawne tego państwa". Artykuł poświęcony jest analizie cytowanego wyżej przepisu i konsekwencjom praktycznym, jakie pociąga za sobą jego stosowanie.(abstrakt oryginalny)
Autor wyjaśnia, że głównym celem Konwencji jest eliminowanie międzynarodowego podwójnego opodatkowania w przypadku dokonania przez organ podatkowy jednego państwa korekty zysków przedsiębiorstwa powiązanego z przedsiębiorstwem położonym w drugim państwie członkowskim z tytułu transakcji pomiędzy podmiotami, których wycena była niezgodna z warunkami, jakie mogłyby uzgodnić między sobą przedsiębiorstwa niezależne. Autor tłumaczy, ze międzynarodowe podwójne opodatkowanie powstaje, jeżeli ta sama podstawa, tj. dochód, jest poddany takiemu samemu lub podobnemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym w co najmniej dwóch oddzielnych jurysdykcjach.
first rewind previous Strona / 3 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.