Na mocy ustawy nowelizacyjnej z 24 lipca 2015 r.1 wprowadzono do ustawy z 26.06.1974 r. - Kodeks pracy2 wiele zmian w zakresie uprawnień związanych z rodzicielstwem, które weszły w życie 2 stycznia 2016 r. Jak wskazano w uzasadnieniu projektu nowelizacji, celem zmian było m.in. rozszerzenie uprawnień rodzicielskich pracowników ojców, jak również uproszczenie i ujednolicenie systemu urlopów związanych z rodzicielstwem oraz ich uelastycznienie w taki sposób, by rodzice mogli je lepiej dopasować do swoich potrzeb3. Na wstępie należy zauważyć, że ustawa nowelizacyjna rozszerzyła krąg uprawnionych, przyznając stosowne prawa nie tylko matce i ojcu dziecka, lecz także pracownikom będącym innymi członkami najbliższej rodziny4. Odnosząc się natomiast do pracowników ojców, przede wszystkim uniezależniła ich uprawnienia do urlopów związanych z rodzicielstwem od posiadania statusu pracowniczego przez matkę dziecka. Ustawodawca przewidział bowiem możliwość korzystania z powyższych urlopów przez pracownika ojca dziecka także wtedy, gdy matka dziecka wprawdzie nie jest pracownicą, ale obejmuje ją ubezpieczenie z innego tytułu niż stosunek pracy (np. prowadzi działalność gospodarczą albo wykonuje pracę na podstawie umowy cywilnoprawnej). Co więcej, po spełnieniu pewnych warunków ojciec dziecka będący pracownikiem ma prawo skorzystać z urlopu również w przypadku, gdy matka nie jest objęta ubezpieczeniem albo nie ma tytułu do objęcia ubezpieczeniem w razie choroby i macierzyństwa5. Jedną z takich sytuacji normuje art. 180 § 17 k.p. przyznający pracownikowi ojcu prawo do korzystania z części urlopu macierzyńskiego, gdy matka dziecka niemająca tytułu do bycia objętą ubezpieczeniem społecznym w razie choroby i macierzyństwa podejmie zatrudnienie w wymiarze co najmniej połowy etatu. Zgodnie z brzmieniem tego przepisu "W przypadku podjęcia przez matkę dziecka nieposiadającą tytułu do objęcia ubezpieczeniem społecznym w razie choroby i macierzyństwa, określonym w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, zatrudnienia w wymiarze nie niższym niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy, pracownikowi - ojcu wychowującemu dziecko przysługuje, w okresie trwania zatrudnienia matki dziecka, prawo do części urlopu macierzyńskiego przypadającej od dnia podjęcia zatrudnienia przez matkę dziecka aż do wyczerpania wymiaru, o którym mowa w § 1 [...]". Powyższa regulacja wprowadza nowe rozwiązanie, nieznane do tej pory prawu pracy, stanowiące w istocie wyjątek od zasad udzielania urlopu macierzyńskiego obowiązujących przed wejściem w życie omawianej nowelizacji kodeksu pracy. Należy przy tym zaznaczyć, że wyjątkowość owej konstrukcji odnosi się do kilku aspektów, z których nie wszystkie oceniane są jednoznacznie pozytywnie w doktrynie prawa pracy. Co więcej, przepis ten rodzi pewne kontrowersje i może być źródłem wątpliwości interpretacyjnych. (fragment tekstu)