Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Co to oznacza dla firm handlu zagranicznego

100%

Hermanowski J.

Rynki Zagraniczne

|

1996

|

nr 121

4

Od 1 czerwca 1996 r. Polska jest związana Konwencją Wiedeńską o międzynarodowych umowach sprzedaży towarów. Jest to pierwszy artykuł omawiający sposób wprowadzania Konwencji Wiedeńskiej w polskim handlu zagranicznym.

2

Czy można wystąpić z Unii Europejskiej?

100%

Górka M.

Wspólnoty Europejskie

|

1998

|

nr 1

4-5

Jest to artykuł traktujący o zasadach i trybie postępowaniu przy występowaniu z Unii Europejskiej, sprawy te reguluje Konwencja Wiedeńska.

3

Historia Nuncjatury Apostolskiej w Polsce i rola nuncjusza w dyplomacji

75%

Sałkiewicz-Munnerlyn E.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Politologica.

|

2019

|

23

|

nr 301

164-174

Pierwszym nuncjuszem apostolskim w Polsce był Luigi Lippomano, mianowany przez Juliusza III 13 stycznia 1555 r. (Kowalczyk 2004; Tygielski 1992). Zadaniem nuncjuszy było wówczas wprowadzanie w życie Kościołów w poszczególnych państwach decyzji Soboru Trydenckiego, będących reakcją na spustoszenie, które spowodowała Reformacja. Polska była jednym z pierwszych dziesięciu państw europejskich, z którymi Stolica Apostolska nawiązała pełne, stałe stosunki dyplomatyczne. Była to jedna z ważniejszych nuncjatur, często oznaczała początek wielkiej kariery dla kierowanych tam dyplomatów. (fragment tekstu)

4

Źródła praw i obowiązków stron umowy międzynarodowej sprzedaży towarów

75%

Napierła J.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

1996

|

nr 4

61-76

Przedmiotem niniejszego opracowania są ogólne uwagi nt. zakresu zastosowań konwencji wiedeńskiej oraz charakteru innych źródeł wyznaczających treść praw i obowiązków stron umowy międzynarodowej sprzedaży towarów. Autor omawia bezpośrednie i pośrednie zastosowanie międzynarodowej konwencji wiedeńskiej, przedstawia bezpośrednie i pośrednie jej zastosowanie.

5

Umowa sprzedaży w obrocie międzynarodowym - wybrane aspekty prawno-porządkowe

75%

Wincewicz-Bosy M.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2016

|

nr 448 Wolny handel i szybki rozwój. Współczesne priorytety w gospodarce światowej

71-83

Zmiany, jakie dokonały się w polskiej gospodarce, sprawiły, iż wiele rodzimych podmiotów skutecznie włącza się w system handlu międzynarodowego. Jednak poza niewątpliwymi korzyściami z podpisywania i realizacji umów sprzedaży na arenie międzynarodowej tworzą one także liczne zagrożenia, których powinni być świadome. Celem artykułu jest przedstawienie wybranych aspektów prawno-porządkowych związanych z zaciąganiem zobowiązań w warunkach międzynarodowych, z uwzględnieniem norm polskiego prawa powszechnego oraz w szczególności z uwzględnieniem zasad tzw. prawa kolizyjnego. Dokonano w nim omówienia głównych uwarunkowań umowy sprzedaży zawieranej na płaszczyźnie międzynarodowej. W szczególności poruszono w nim problematykę kontraktów w świetle konwencji wiedeńskiej, a także niezwykle istotny, z punktu widzenia potencjalnych kwestii spornych, wybór prawa rządzącego kontraktem oraz możliwości rozstrzygania kwestii spornych w umowach międzynarodowej sprzedaży(abstrakt oryginalny)

6

Possible Remedies to Prevent the Misuse of Diplomatic Immunity

63%

Abusamra L. A.

Z Problematyki Prawa Pracy i Polityki Socjalnej / Uniwersytet Śląski

|

2023

|

4(21)

1-17

Począwszy od 1945 roku, immunitet dyplomatyczny uległ zmianie. Jest wiele czynników, które powodują ograniczenie immunitetu. Po pierwsze, długo obowiązywał trwały środek odwetowy w postaci zimnej wojny. Po drugie, priorytetem było bezpieczeństwo narodowe w erze nuklearnej. Na zmiany w tym obszarze miały wpływ takie czynniki jak zawiłość polityki międzynarodowej i rozszerzenie misji. Nadużywanie immunitetu dyplomatycznego i niedyplomatycznego wymusiło wprowadzenie modyfikacji. W latach 60., kiedy setki dyplomatów zostało pozwanych, immunitet dyplomatyczny został podany w wątpliwość. Nadużycia dyplomatyczne powinny przyczynić się do reformy Konwencji wiedeńskiej. W latach 60. modyfikacje immunitetu wynikały z potrzeb funkcjonalnych. Zwiększanie i rozszerzanie kategorii immunitetu przyczyniło się do udoskonalenia teorii. Nie istnieje żaden środek ochrony przed nadużyciami, który byłby powszechnie akceptowalny i egzekwowalny. Czy teoria konieczności funkcjonalnej powinna zastąpić płaszcz immunitetu? Koncepcja pacta sunt serva, czyli niekontrowersyjnego prawa traktatów, mogłaby zostać wykorzystana do uzyskania wielostronnego porozumienia co do natury, przyczyny i skutków teorii konieczności funkcjonalnej. Stały Międzynarodowy Dyplomatyczny Sąd Karny z obowiązkową jurysdykcją nad oskarżonymi dyplomatami oraz z własnym systemem kar jest przedmiotem dyskusji od końca lat 80. Nigdy nie doszło do jego utworzenia, jednak mógł on rozwiązać spór dyplomatów pomiędzy ofiarą a oskarżonym. (abstrakt oryginalny)

7

State Intervention in International Investment Arbitration - a Return to Diplomatic Protection?

63%

Pyka M.

Studia Prawnicze i Administracyjne

|

2016

|

nr 15 (1)

81-86

W artykule zanalizowano możliwości stosowania przez państwo pochodzenia inwestora opieki dyplomatycznej w ramach międzynarodowych sporów inwestycyjnych. Oceniono, że jedynym nadającym się potencjalnie do szerszego stosowania sposobem wykonywania tej opieki pozostaje międzynarodowy arbitraż inwestycyjny. Teksty traktatów inwestycyjnych w wielu przypadkach zdają się milcząco przyzwalać na wykonywanie pewnych elementów opieki dyplomatycznej. Jednakże żaden spośród dwóch podstawowych rodzajów interwencji państw w tok postępowania arbitrażowego, jakimi są interpretacje traktatów oraz udział państwa jako strony trzeciej w arbitrażu inwestycyjnym, nie może zostać uznany za przejaw wykonywania opieki dyplomatycznej. Pewne elementy opieki dyplomatycznej, takie jak powoływanie się na odpowiedzialność pozwanego państwa, mogą być podnoszone jedynie ubocznie, na marginesie interwencji państwa. Stosowanie przez państwa pochodzenia inwestorów tych instrumentów nie powinno być zatem określane mianem opieki dyplomatycznej, ale raczej dyplomatycznej interwencji w tok postępowania arbitrażowego.(abstrakt oryginalny)

8

Podatkowe idée fixe, czyli opowieści o nieporozumieniach w polskiej praktyce i nauce prawa podatkowego wobec rzeczywistego beneficjenta (1)

63%

Kuźniacki B.

Przegląd Podatkowy

|

2020

|

nr 12

6-13

W niniejszej części artykułu omówię i skomentuję nieporozumienie 1, czyli uznanie, że brak tożsamości odbiorcy odsetek i ich właściciela przesądza o braku rzeczywistego właściciela (BO) w ogólności. W kolejnych częściach odniosę się m.in. do nieporozumień manifestujących się uznaniem za BO tylko podmiotu ostatecznie czerpiącego korzyści z otrzymywanych kwot oraz postrzeganiem BO przez pryzmat jego rzekomej antyabuzywnej roli. (abstrakt oryginalny)

9

Podatkowe idée fixe, czyli opowieści o nieporozumieniach w polskiej praktyce i nauce prawa podatkowego wobec rzeczywistego beneficjenta (2)

63%

Kuźniacki B.

Przegląd Podatkowy

|

2021

|

nr 1

9-16

W niniejszej drugiej części artykułu omówię i skomentuję nieporozumienie, czyli uznanie, że brak ostatecznego czerpania korzyści z otrzymanej płatności przesądza o braku rzeczywistego właściciela (BO) wobec tej płatności. Tym razem odpowiedzialnym za nieporozumienie jest również przedstawiciel praktyki prawa podatkowego, ale nie stronniczy, jak poprzednim razem (profiskalny podmiot - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej), lecz niezawisły sąd - Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach. Artykuł stanowi swoisty most logicznego wywodu do trzeciej części artykułu, gdyż uznanie, że BO jest tylko podmiot ostatecznie otrzymujący daną należność (nieporozumienie 2) jest związane ze stosowaniem BO jako klauzuli przeciwko nadużyciom podatkowym (nieporozumienie 3). W artykule wykazuję, iż nie ma podstaw w autonomicznym rozumieniu BO do uznawania za BO tylko ostatecznych odbiorców płatności oraz że podejście przeciwne prowadziłoby do dysfunkcjonalności umów o unikaniu podwójnego opodatkowania. (abstrakt oryginalny)

10

Charakter prawny polisy ubezpieczeniowej w prawie polskim a przedmiotowy zakres zastosowania Konwencji Wiedeńskiej o umowach międzynarodowej sprzedaży towarów z 1980 r. Przyczynek do wykładni norm międzynarodowego prawa handlowego

63%

Fuchs D.

Rozprawy Ubezpieczeniowe

|

2009

|

nr 1(6)

19-26

Nie można także z tych względów odmówić fundamentalnego znaczenia Konwencji z 1980 r. dla określenia praw i obowiązków stron stosunku ubezpieczenia w handlu międzynarodowym. Powyższa relacja w sposób zasadniczy wiąże się ze stosowaniem formuł INCOTERMS, dla przykładu takich jak CIF, które z natury swej odwołują się do obowiązku sprzedającego ubezpieczenia ładunku (np. CIF A.3), a przez fakt, iż zarazem INCOTERMS nie stanowią nic o skutkach niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków nałożonych na ich podstawie przez strony kontraktu, to koniecznym jest odwołanie się do odpowiednich norm konwencyjnych. Tym samym należy przyjąć, iż INCOTERMS mają pierwszeństwo w razie, gdy strony się do nich odwołają w kontrakcie, przed normami konwencyjnymi, co będzie także oznaczać obowiązek ubezpieczenia ładunku na zasadach określonych prima facie w CIF A.3, a także ogólnie przyjętych w obrocie międzynarodowym. Dopiero w braku ewentualnych uregulowań dozwolone jest sięgnięcie do treści Konwencji z 1980 r. (art. 9). Dla specyfiki ubezpieczeń gospodarczych w obrocie międzynarodowym jeszcze istotniejszym od powyższego zagadnieniem z punktu widzenia ewentualnego stosowania norm Konwencji z 1980r. do kwestii ubezpieczeniowych jest problem przedmiotowego zakresu zastosowania Konwencji z 1980r., przez wzgląd na wyłączenia zawarte w art. 2. Takim specyficznym przykładem wyłączenia, które może mieć znaczenie dla praktyki ubezpieczeniowej są zawarte w art. 2 wyłączenia przedmiotowe, a w szczególności art. 2 pkt. d, który stanowi, iż Konwencja z 1980 r. nie ma zastosowania m. in. do transakcji sprzedaży papierów wartościowych. W związku z tym powstaje uzasadnione pytanie o ewentualną kwalifikację polisy ubezpieczeniowej z punktu widzenia wyłączenia z art. 2 pkt d Konwencji z 1908 r. oraz o kryteria dokonywania takiej oceny, a w dalszej kolejności czy taka kwalifikacja może mieć jednolity (jednorodny) charakter ze względu na olbrzymią różnorodność postaci polis w obrocie międzynarodowym oraz częstokroć zróżnicowaną ich kwalifikację w prawie krajowym, co także odnosi się prima facie do prawa polskiego. (fragment tekstu)

11

On (In)admissibility of Unilateral Withdrawal from the United Nations

63%

Pączek M.

Ius Novum

|

2018

|

12

|

nr 3

117-129

Przedmiotem niniejszego artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie o legalność wystąpienia z Organizacji Narodów Zjednoczonych. W związku z tym, że Karta Narodów Zjednoczonych, jako akt założycielski Organizacji, nie zawiera odpowiednich postanowień w tym zakresie, autor postanawia odwołać się do ogólnych reguł prawa traktatów i na tej podstawie dokonać stosownej analizy. Posiłkując się regulacjami Konwencji wiedeńskiej o prawie traktatów, przybliża i charakteryzuje te przesłanki, które na gruncie prawa zwyczajowego pozwalają domniemywać istnienie możliwości jednostronnego wypowiedzenia umowy międzynarodowej. Autor odnosi się w pierwszej kolejności do intencji towarzyszących stronom Karty Narodów Zjednoczonych w momencie jej opracowywania, a następnie do natury wspomnianego traktatu. W następstwie poczynionych ustaleń dochodzi do wniosku, że ani zamiar stron wyrażony w trakcie prac przygotowawczych, ani natura Karty Narodów Zjednoczonych nie dają wystarczających podstaw do uznania, że akt wystąpienia z ONZ pozostaje w zgodzie z normami prawa międzynarodowego. (abstrakt oryginalny)

12

Zastosowanie Konwencji Narodów Zjednoczonych o umowach międzynarodowej sprzedaży towarów - problematyka umów licencyjnych w kontekście obowiązku przeniesienia prawa własności

51%

Zejda M.

Przegląd Prawa Handlowego

|

2018

|

nr 11

47-52

Przedmiotem artykułu jest analiza charakteru prawnego umów dotyczących oprogramowania komputerowego oraz ustalenie, w jakim zakresie możliwe jest zastosowanie do nich Konwencji wiedeńskiej, z uwzględnieniem poglądów doktryny dotyczących natury oprogramowania komputerowego. W dotychczasowej literaturze głównie dyskutowano nad kwestią kwalifikowania oprogramowania komputerowego jako towaru w rozumieniu Konwencji wiedeńskiej. Umowa obejmująca oprogramowanie komputerowe, z uwagi na specyfikę jej przedmiotu oraz odmienność środowiska cyfrowego zawiera postanowienia upoważniające do korzystania z praw autorskich do programu, co ma istotny wpływ na kwestię zastosowania Konwencji wiedeńskiej do transakcji, których przedmiotem jest oprogramowanie. Postanowienia te wprowadzają często ograniczenia w swobodnym korzystaniu z oprogramowania komputerowego ponad ograniczenia wynikające z przepisów o ochronie prawnoautorskiej. Głównym aspektem poruszonym w niniejszym artykule jest analiza na gruncie przepisów Konwencji relacji zachodzącej pomiędzy uprawnieniami wynikającymi z umowy sprzedaży a uprawnieniami oraz obowiązkami wynikającymi z umowy licencyjnej - zwłaszcza dopuszczalnością modyfikowania obowiązków sprzedającego w zakresie przeniesienia własności. (abstrakt oryginalny)

13

Miejsce międzynarodowych porozumień przewozowych w systemie prawnym kraju w aspekcie źródeł prawa transportowego

51%

Mendyk E.

Rynek Kolejowy

|

2004

|

nr 9

66-68

Z zasadą dotrzymywania zawartych umów międzynarodowych, w tym umów transportoych, wiąże się również odpowiedzialność państwa. Znaczącym naruszeniem umowy jest nieprzewidziane w konwencji jej odrzucenie lub pogwałcenie postanowienia istotnego dla osiągnięcia przedmiotu i celu zawartej umowy. Zagadnienia te reguluje np. konwencja wiedeńska. Polska, jako członek UE także musi przestrzegać litery prawa międzynarodowego, co wiąże się z szansą uzyskiwania większych funduszy w warunkach unijnych.

14

20 lat ochrony warstwy ozonowej

51%

Purski R.

Aura

|

2005

|

nr 5

8-11

22 marca 1985 r. uchwalono w Wiedniu Konwencję o ochronie warstwy ozonowej, która dała podstawy prawne do prowadzenia działań międzynarodowych przeciwdziałających zubożeniu atmosfery ziemskiej w ten niezbędny dla życia pas ochronny. Po 20 latach istnienia Konwencji wciąż jednak jest wiele nowych wyzwań, przed którymi stoją naukowcy, ekolodzy i instytucje odpowiedzialne za ochronę warstwy ozonowej. Ozon stratosferyczny jest niszczony poprzez wprowadzanie do powietrza atmosferycznego freonów. Do Konwencji wiedeńskiej w 1990 r. przystąpiła też Polska.

15

Umowy sprzedaży w obrocie międzynarodowym - konwencja wiedeńska Narodów Zjednoczonych

51%

Jaślan W.

Gospodarka Materiałowa i Logistyka

|

2005

|

nr 4

27-29

Polska od 1 czerwca 1996 r. jest związana konwencją Narodów Zjednoczonych o międzynarodowych umowach sprzedaży towarów sporządzoną w Wiedniu 11 kwietnia 1980 r. Konwencja ta weszła w życie 1 stycznia 1988 r. i została ratyfikowana przez kraj nasz oświadczeniem rządowym z 25 października 1996 r. Konwencja ta liczy 101 artykułów, z których część omówiono w niniejszym materiale.