Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 22

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Wielojęzyczność
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Konsekwencją przyjętej w Unii Europejskiej zasady równego statusu wszystkich języków urzędowych było stworzenie rozbudowanych służb językowych składających się z tłumaczy tekstu i tłumaczy konferencyjnych, którzy w praktyce realizują obowiązujący reżim językowy. Wielojęzyczność UE, sprowadzająca się do 23 języków urzędowych i roboczych, oznacza 506 możliwych kombinacji językowych. Każda instytucja unijna (Komisja Europejska, Parlament Europejski, Trybunał Sprawiedliwości, Trybunał Obrachunkowy, Rada, Europejski Komitet Ekonomiczno- -Społeczny, Komitet Regionów) ma własne służby tłumaczeniowe, odpowiedzialne za tłumaczenia pisemne własnych dokumentów. Najwięcej tłumaczy wchodzi w skład personelu Komisji Europejskiej, w ramach której funkcjonują: Dyrekcja Generalna ds. Tłumaczeń Pisemnych i Dyrekcja Generalna ds. Tłumaczeń Ustnych. Ich pracownicy obsługują również inne instytucje UE, jeśli zachodzi taka potrzeba. Ze względu na dostępność danych, przedmiotem dalszej analizy są: Dyrekcja Generalna ds. Tłumaczeń Pisemnych, Dyrekcja Generalna ds. Tłumaczeń Ustnych, służby tłumaczeniowe Parlamentu Europejskiego, Rady UE, Trybunału Sprawiedliwości, Trybunału Obrachunkowego oraz Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej. (fragment tekstu)
W artykule autorzy przedstawili propozycję budowy wielojęzycznych generatorów struktur syntaktycznych, które mogą być postrzegane jako narzędzia wspomagające proces przekładu. Opracowany przez autorów system ma za zadanie umożliwić nie tylko generowanie odpowiednich form fleksyjnych czasowników, ale ma także stanowić swego rodzaju repozytorium związków frazeologicznych, w które mogą wchodzić poszczególne czasowniki podlegające odmianie przez czasy, tryby, osoby, liczby i rodzaje gramatyczne. Niezwykle istotną cechą opracowywanego systemu jest jego wielojęzyczność, która została osiągnięta dzięki wprowadzeniu koncepcji języka pośredniczącego przekładu.(abstrakt oryginalny)
3
Content available remote Lokalizacja językowa i transkreacja w procesie rekrutacji
75%
Celem opracowania jest wykazanie, że współcześnie realizowane procesy rekrutacji wymagają wykorzystywania lokalizacji językowej i transkreacji. Artykuł ma charakter teoretyczny. Rozpoczyna się od wprowadzenia w tematykę wąsko rozumianej rekrutacji oraz pokazania obszarów wykorzystania języka obcego w procesie naboru. W sekcji drugiej skoncentrowano się na wyjaśnieniu istoty lokalizacji i transkreacji. Z kolei ostatni fragment tekstu wykazuje, w których działaniach rekrutacyjnych lokalizacja językowa oraz transkreacja mogą i powinny być stosowane. (abstrakt oryginalny)
4
Content available remote Europeizacja turystyki kulturowej na przykładzie Gdańska
75%
Niniejszy artykuł prezentuje wyniki badań przeprowadzonych w ramach projektu LINEE, współfinansowanego przez Komisję Europejską i zajmującego się wielojęzycznością w Europie. Badania będące przedmiotem sprawozdania koncentrują się w szczególności na europeizacji turystyki kulturowej w Gdańsku w kontekście członkostwa Polski w Unii Europejskiej (WP1a "Europeanization and the reshaping of cultural tourism and cultural industry"). Nacisk położony jest na następujące aspekty: polityka w turystyce kulturowej w Gdańsku, networking oraz polityka językowa w turystyce kulturowej jako wskaźniki europeizacji. (abstrakt oryginalny)
5
Content available remote ICT for the EU Multilingualism
75%
"Wielojęzyczność" jest interpretowana jako zdolność wspólnot, grup i pojedynczych osób do korzystania z więcej niż jednego języka regularnie w codziennej działalności; jako sposób łączenia "bogatej w różnorodność" Europy. TIK robią niezbędną informację dostępną i jawną, aby pomóc w podołaniu barier językowych. Komisja Europejska opracowuje 30 projektów badawczych i innowacyjnych, celem których jest pomoc użytkownikom Internetu w uzyskaniu dostępu do informacji w ich językach ojczystych. Projekty te obejmują ochronę języków mniejszości, wsparcie języka migowego, opracowanie technologii tłumaczenia. (abstrakt oryginalny)
Europa nie ma języka, który byłby symbolem jej tożsamości, który emocjonalnie łączyłby jej obywateli. Zgodnie z oficjalnym stanowiskiem Unii Europejskiej językowym symbolem jej tożsamości jest wielojęzyczność, co znajduje potwierdzenie w fakcie, że ma ona 23 języki oficjalne. Oficjalna wielojęzyczność stwarza pewne problemy związane z tłumaczeniem. (Dla symultanicznego tłumaczenia z 23 języków na pozostałe 22 języki teoretycznie potrzeba aż 506 tłumaczy. Istnieją wprawdzie sposoby redukcji tej liczby, lecz dzieje się to kosztem wydłużenia czasu przekładu i pogorszenia jakości). Z przyczyn pragmatycznych instytucje UE coraz częściej używają tylko angielskiego w swojej działalności wewnętrznej i w kontaktach z państwami członkowskimi i innymi instytucjami, w ten sposób de facto promując angielski jako język kontaktowy UE. Jednakże angielski nie jest specyficznie europejską lingua franca. Jego rozpowszechnianie się jest przejawem globalizacji, a nie integracji Europy. Angielski łączy więc Europę z resztą świata, podczas gdy język-symbol danej społeczności zazwyczaj integruje ją z otoczeniem i jednocześnie separuje od niego. Roli angielskiego jako językowego symbolu Europy nie sprzyja też polityczna opozycja wobec rosnącej roli tego języka w Europie. Dlatego związek między językiem a tożsamością w Europie polega na tym, że używanie angielskiego i innych języków kontaktowych oraz mechanizm przekładu wypowiedzi mówionych i tekstów pisanych w UE umożliwiają cyrkulację informacji i idei, która, być może, przyczyni się do wytworzenia (wzmocnienia?) poczucia tożsamości europejskiej. (abstrakt oryginalny)
Artykuł przedstawia krytyczną analizę teorii geopolitycznego rozumienia Europy Środkowej weryfikowaną na podstawie współczesnej sytuacji i popartą danymi empirycznymi. Główne pytanie badawcze brzmi: czy w obecnej sytuacji można nadal mówić o Europie Środkowej jako regionie geopolitycznym? W artykule przyjrzymy się trzem tradycyjnym koncepcjom geopolitycznym Europy Środkowej z perspektywy obecnej roli Niemiec jako tradycyjnego czynnika komunikacyjnego tego regionu. Najpierw przeanalizowano koncepcję Mitteleuropy. Następnie dokonano analizy z perspektywy koncepcji Wyszehradu, spuścizny Austro-Węgier i ostatecznie CENTROPE. Analiza opiera się głównie na danych empirycznych pochodzących z oficjalnych dokumentów publikowanych przez instytucje UE lub przez oficjalne krajowe urzędy statystyczne z państw Europy Środkowej. Przyjęta metoda badawcza to połączenie historycznego, polityczno-geograficznego i społeczno- -lingwistycznego podejścia do tematu. Koncepcja Europy Środkowej ze swoim centrum w krajach niemieckojęzycznych może być obecnie bardzo istotna gospodarczo i politycznie z perspektywy paneuropejskiej, ale niemiecka dominacja językowa nie występuje na żadnym obszarze sąsiadującym z tymi krajami. Ponadto Grupa Wyszehradzka nie obejmuje dziś wszystkich regionów i państw, a język niemiecki nie jest uważany za główny język komunikacji.(abstrakt oryginalny)
W ostatnich dekadach, zwłaszcza w Europie, następuje ożywienie tożsamości narodowej i regionalnej mniejszych grup etnicznych prowadzące w wielu przypadkach do zmiany sytuacji językowej i do starań na rzecz zahamowania, a nawet odwrócenia procesów asymilacji językowej. Artykuł opisuje poszczególne przypadki ruchów narodowych/regionalnych mających w programie kwestię językową oraz proponuje typologię regionów i krajów z punktu widzenia sytuacji językowej. Kwestia językowa występuje też na poziomie Unii Europejskiej. Instytucje UE starają się łączyć ideologiczną zasadę wielojęzyczności (równości oficjalnych języków państw członkowskich) z pragmatyzmem polegającym na minimalizacji liczby języków roboczych. Na poziomie "obywatelskim" Unia wspiera model wielojęzyczności mieszkańców jako sposób na ułatwienie funkcjonowania wspólnego rynku pracy, towarów, usług i kapitału przy zachowaniu tożsamości kulturowej państw członkowskich. W poszczególnych krajach polityka językowa jest w gestii władz państwowych, brak jest wspólnych zasad obowiązujących na terenie całej UE, czego efektem są różnice między krajami w podejściu do języków mniejszości etnicznych. (abstrakt oryginalny)
W dobie globalizacji i informatyzacji przedsiębiorstw i społeczeństw coraz częściej tworzone są wielojęzyczne portale informacyjne, będące wspólnym przedsięwzięciem kilku partnerów z różnych krajów. Podstawą działania takich portali jest ich dostępność w językach wszystkich partnerów oraz dodatkowo w innych popularnych językach świata, takich jak angielski, chiński, japoński, niemiecki czy hiszpański1. Dla projektu BalticMuseums 2.0 - będącego przedsięwzięciem czterech krajów z obszaru południowego Bałtyku: Niemiec, Polski, Litwy i Rosji - wielojęzyczność wytworzonych produktów była jednym z głównych założeń, które miało na celu ułatwienie obywatelom krajów współpracujących uzyskania informacji o muzeach oceanograficznych znajdujących się w krajach partnerskich. Informacje dostępne na Internetowej Platformie Informacyjnej można przeglądać we wszystkich językach krajów współpracujących oraz dodatkowo w języku angielskim i chińskim. Taki wielojęzyczny portal sprzyja osiąganiu wspólnych korzyści i promowaniu swoich muzeów i ich bogatych zasobów w pozostałych krajach partnerskich, jak również na całym świecie.(fragment tekstu)
Artykuł zawiera retrospektywną analizę ewolucyjnych procesów kształtowania się i rozwoju edukacji językowej Ukraińców w środowisku wieloetnicznym Kanady oraz istotnej roli państwowej szkoły dwujęzycznej (ukraińsko-angielskiej), jej znaczenia w zachowaniu kultury narodowej diaspory ukraińskiej. W artykule podkreślono organizacyjno-pedagogiczne zasady procesu edukacyjnego w szkołach dwujęzycznych jako głównego sposobu uczenia się języka ojczystego przez kanadyjskich Ukraińców. W Kanadzie istnieją cztery rodzaje programów immersyjnych. Różnią się od siebie liczbą godzin szkolnych poświęconych na naukę w drugim (ukraińskim) języku. Realizacja programu pełnego "zanurzenia" w drugim języku zajmuje 80-100% ogólnego czasu nauki. W programach częściowego "zanurzenia" szkolenie w pierwszej połowie dnia prowadzone jest w języku ukraińskim , a w drugiej - w języku angielskim. Ustalono, że system edukacji dwujęzycznej dawał uczniom możliwość opanowania języka ukraińskiego jako przedmiotu, a jednocześnie nauki niektórych przedmiotów szkolnych w tym języku, co jest niezwykle ważne z psychologicznego punktu widzenia. Zgodnie z programem edukacyjnym dla klas I-XII, w pierwszych trzech klasach główny nacisk kładzie się na słuchanie, mówienie i kultywowanie szacunku dla kultury, ale już w II klasie dzieci rozpoczynają naukę czytania i pisania. W klasach IV-VI kształtuje się kulturę języka - jego rozumienie, mówienie czytanie i pisanie, a w klasach VII-XII uczniowie doskonalą znajomość języka i mowy, umiejętności i zdolności, które wykorzystują w życiu codziennym. Stwierdzono, że główną metodą kształtowania kompetencji językowych i mowy jest metoda konwersacyjno-wizualna. W tym celu nauczy-ciele szeroko wykorzystują metodyczne zasoby dydaktyczne: drukowane publikacje edukacyjne, materiały audiowizualne, materiały dydaktyczno-metodyczne o różnych typach mediów, zasoby informacyjne i komunikacyjne, internetowe, a także periodyki, przede wszystkim pedagogiczne. Publiczne szkoły dwujęzyczne w Kanadzie przyczyniają się do opanowania języka ukraińskiego jako głównego czynnika w zachowaniu tożsamości etnokulturowej kanadyjskich Ukraińców, ważnego środka ich więzi z innymi Ukraińcami na świecie.(abstrakt oryginalny)
11
Content available remote Znaczenie kompetencji językowych na rynku wewnętrznym Unii Europejskiej
63%
Celem niniejszego artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie w jakim stopniu umiejętności językowe wpływają na rozwój gospodarczy przedsiębiorstw działających na unijnym rynku wewnętrznym oraz na zatrudnialność obywateli Unii Europejskiej. Wyniki badań i analiz oraz studia przypadków wskazują na rosnącą rolę gospodarczego znaczenia wielojęzyczności. Umiejętności językowe mają duży wpływ na rozwijanie działalności gospodarczej/przedsiębiorstwa oraz uzyskanie zadowalającego zatrudnienia i rozwijanie kariery zawodowej, a bariery językowe utrudniają lub uniemożliwiają rozwijanie działalności lub kariery. Analizy wskazują także na duży rozdźwięk pomiędzy świadomością obywateli UE co do znaczenia znajomości języków obcych i rosnącym popytem rynku UE na wysokie kompetencje językowe a rzeczywistymi wskaźnikami umiejętności językowych obywateli UE. W związku z powyższym konieczne są działania uelastyczniające rynek pracy i umożliwiające pełne korzystanie z unijnej wielojęzyczności. Szczególną rolę w tym zakresie mają do odegrania instytucje unijne oraz państwa członkowskie.(abstrakt oryginalny)
Wikipedia jest obecnie jednym z najpopularniejszych źródeł wiedzy. Wiele artykułów tej wielojęzycznej encyklopedii zawiera informacje o różnego rodzaju produktach, np. samochodach, filmach, grach komputerowych, telefonach komórkowych. Artykuły o każdym z tych dóbr mogą powstawać niezależnie w różnych językach, w związku z czym można zaobserwować różnice w treściach opracowań poszczególnych użytkowników (w tym anonimowych). Często w artykułach umieszcza się wyróżnioną ramkę, która w przejrzysty sposób ma prezentować najważniejsze informacje o podmiocie artykułu, tzw. infoboks. Czytelnicy korzystają z takich ramek, aby uzyskać najważniejsze informacje o produkcie bez analizy treści całego artykułu. Dodatkowo dane z infoboksów mogą służyć do wzbogacania innych popularnych baz danych, takich jak np. DBpedia. Z tego powodu szczególnie istotna jest weryfikacja jakości wprowadzanych przez użytkowników danych, gdzie jakość może być charakteryzowana przez takie miary, jak aktualność, poprawność i kompletność. W niniejszym artykule zostanie przeprowadzona analiza kompletności danych o produktach z różnych grup, pochodzących z różnych wersji językowych Wikipedii. Wyniki badań mogą znaleźć zastosowanie w praktyce do wzbogacenia informacji o produktach.(abstrakt oryginalny)
Niniejszy artykuł przedstawia rolę i znaczenie komunikacji międzykulturowej w obcym języku z punktu widzenia belgijskich, a zwłaszcza flamandzkich przedsiębiorców: w jakim stopniu potrzeba pogłębionej znajomości języków i kultur odnosi się do tej grupy społecznej? Publikacja ta ma również na celu zbadanie, czy flamandzkie z sektora małych i średnich przedsiębiorstw mają jasno określone strategie poprawy komunikacji z partnerami zagranicznymi. (fragment tekstu)
15
Content available remote Wielojęzyczność Unii Europejskiej
63%
Złożona z blisko 500 mln obywateli Unia Europejska stanowi połączenie wielu języków i kultur. Są to nie tylko języki i kultury europejskie, ale też języki i kultury imigrantów z innych kontynentów. Połączenie to stanowi zarówno problem, jak i szansę rozwoju Unii Europejskiej. Problemy powodowane są przede wszystkim niemożnością porozumienia się obywateli UE przy braku znajomości języków obcych a często także braku znajomości języka kraju, w którym się mieszka, z drugiej zaś strony mogą one wynikać z niezrozumienia odmienności kulturowych. Szansą rozwoju Unii Europejskiej jest wielojęzyczność jej obywateli oraz prowadzenie dialogu międzykulturowego umożliwiające sprawniejszą komunikację (także biznesową) zarówno między mieszkańcami państw członkowskich, jak i z osobami spoza Unii Europejskiej. (abstrakt oryginalny)
Szwajcaria jest niezwykle ciekawym i osobliwy państwem. Ten niewielki kraj położony w centrum Europy, obejmujący powierzchnię 41 tys. km2 i liczący 7.6 mln obywateli, stanowi wraz Lichtensteinem, z którym od 1923 roku połączony jest unią celną, swoistą wyspę otoczoną ze wszystkich stron państwami członkowskimi Unii Europejskiej. Wielokulturowość, wielojęzyczność, wielowyznaniowość oraz fakt, że kraj ten składa się z 26 samodzielnych kantonów sprawia, że Szwajcaria bywa nazywana "Europą w wersji mini" i stanowi doskonały przykład zgodnego współżycia bardzo zróżnicowanego społeczeństwa. Szczególnie interesującym przedmiotem badań są relacje łączące Szwajcarię z Unią Europejską oraz jej stosunek do członkostwa w tym ugrupowaniu integracyjnym. Celem niniejszego opracowania jest prezentacja specyficznych stosunków łączących Konfederację Szwajcarską z Unią Europejską. (fragment tekstu)
The article deals with the teaching of foreign languages in Europe from the point of view of multilingualism. Based on the concept of multilingualism, it analyzes and compares the statistical data published in Eurydice. It focuses on the states of the former Eastern Bloc, the Czech Republic, Slovakia, Poland and Hungary, and explores the acquired kinds of languages in these countries, trends in their acquisition and the frequency of use of the foreign language in the classroom. The article focuses on the most acquired languages and percentage of pupils who are in lower secondary education 2009/10, pre-vocational, general, vocational higher secondary education 2009/10, pre-vocational, general, vocational higher secondary education 2009/10, as well as on trends in the shares of students who are learning English, German and French in pre-vocational, vocational and general upper-secondary education 2004/5, 2006/7, 2009/10 in Slovakia, as well as on trends in the shares of pupils who are learning English, German and French in pre-vocational, vocational and general upper-secondary education 2004/5, 2006/7, 2009/10 in Poland and on trends in the shares of pupils who are learning English, German and French in pre-vocational, vocational and general upper-secondary education 2004/5, 2006/7 2009/10 in Hungary. The last aspect is the frequency of use of the first tested language in teaching by pupils and teachers in the classroom 2010/11. (original abstract)
Polityki językowe Unii Europejskiej oraz Organizacji Narodów Zjednoczonych promują wielojęzyczność. Ich symptomatyczną cechą jest wspieranie równości i różnorodności językowej oraz propagowanie zasady niedyskryminacji. Zarówno Unia Europejska, jak i Organizacja Narodów Zjednoczonych podejmują szereg różnych działań zmierzających do osiągnięcia wyznaczonych przez siebie celów w zakresie wielojęzyczności. (fragment tekstu)
RESEARCH OBJECTIVE: The aim of the article is to examine the circumstances of introduction and subsequent functioning of the minority language from the perspective of local authorities. The hypothesis that bilingualism is a part of the creation of a multicultural image of communes, as well as an element of their promotion and strategic development has been verified. THE RESEARCH PROBLEM AND METHODS: The main problem of the publication is the non-symbolic daily practice of language policy in 33 communes that introduced an auxiliary minority language. In the research process, the analysis of evoked sources, critical analysis of content posted on the Internet and the case study method were applied. THE PROCESS OF ARGUMENTATION: The argument consists of four main parts. The first part discusses the symbolic use of the minority language. The second part presents basic information on the Polish context of policy towards minority languages. The third part presents the main assumptions and results of empirical research. The last part of the paper is devoted to theoretical remarks on the limitations of the analysis of public policy in relation to social phenomena heavily loaded with symbolism. RESEARCH RESULTS: Research shows that non-symbolic language policy practices are rarely used. Local authorities do not promote the possibility of communicating in a minority language and do not use it themselves. Communes that have introduced a minority language as an auxiliary language rarely use bilingualism in the creation of a local brand or as an element of tourism promotion or in the context of cross-border cooperation in the development of business. CONCLUSIONS, INNOVATIONS, AND RECOMMENDATIONS: Identity-oriented preferences differ from preferences public policy typically deals with because they do not fulfill the instrumental rationality expectation assumed by the public policy analysis. (original abstract)
W prawie Unii Europejskiej obowiązuje zasada równorzędności języków narodowych, zgodnie z którą każdy uznawany jest za tak samo autentyczny. Na tle pozostałych języków europejskich hiszpański znajduje się jednak w sytuacji wyjątkowej. Z jednej strony, to drugi najważniejszy język ojczysty na świecie: ustępuje pod tym względem wyłącznie chińskiemu mandaryńskiemu, za to wyprzedza język angielski. Tym samym hiszpańska wersja unijnego prawa odgrywa istotną rolę jako główny punkt odniesienia dla dużej liczby faktycznych lub potencjalnych adresatów tego prawa, niekoniecznie będących obywatelami UE. (fragment tekstu)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.