Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 172

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 9 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Wojna Światowa II
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 9 next fast forward last
Spośród polskich jednostek wojsk lądowych wielką chwałą bojową u boku Brytyjczyków, okryła się Samodzielna Brygada Strzelców Karpackich. Od połowy 1940 roku była ona w brytyjskiej Palestynie, gdzie szybko wzrastało zagrożenie ze strony Włochów i Niemców. Pomimo zadania wojskom włoskim ciężkich strat w Afryce Północnej sytuacja radykalnie zmieniła się po przybyciu niemieckiego korpusu gen. Rommla, który zmusił brytyjskie oddziały do wycofania się na granicę libijsko-egipską. Doceniając znaczenie twierdzy Tobruk1 dla przyszłych działań, Brytyjczycy zdecydowali się utrzymać ją, mimo ogromnych trudności w zaopatrzeniu. Już pod koniec czerwca 1941 r. gen. Wavell przeprowadził ofensywę w celu odblokowania twierdzy. Rommel zadał jednak Brytyjczykom poważne straty w bitwie granicznej w rejonie Halfaya - Capuzzo. Konieczne było lepsze przygotowanie ofensywy. W tym czasie jedyną jednostką zaaklimatyzowaną w warunkach pustynnych i przygotowaną do działań obronnych była polska brygada. (fragment tekstu)
Artykuł analizuje szereg reportaży sporządzonych przez Erikę Mann, reprezentantki anty-nazistowskiej niemieckiej emigracji, podczas wizyty w Niemczech w drugiej połowie 1945 roku. Reportaże są cennym źródłem informacji na temat postaw społeczeństwa niemieckiego podczas pierwszych pięciu miesięcy po zakończeniu działań wojennych. Ich autorka obserwowała ludność Monachium, Berlina i Bad Mondorf - miejsca aresztowania nazistowskich kryminalistów. Eryka Mann była również obecna podczas początków Procesu Norymberskiego. Jej zapiski świadczą o moralnej dewastacji mieszkańców Trzeciej Rzeszy.
Artykuł przedstawia formy i inicjatywy podjęte w celu upamiętnienia ofiar niemieckiej okupacji na terenach Polski w latach 1945-1948. Wkrótce po zakończeniu Drugiej Wojny Światowej, idea upamiętnienia niemieckich zbrodni dokonanych na polskiej ludności cywilnej była zgodna z narodowo-religijnym paradygmatem. "Prześladowcy" i "ofiary" zostały jasnoznacznie zdefiniowane w kategoriach narodowych. Ten sposób ujęcia był zgodny z odczuciami wszystkich, bezwzględu na orientację ideologiczną i polityczną, którzy doświadczyli niemieckiej okupacji.
Two months after WW2, in July 1945, the Soviets conducted the biggest military operation against Polish underground resistance - the Augustów Roundup. In districts of north-eastern Poland and parts of Lithuania and Belarus, the Soviet soldiers arrested over 7,000 people. At least 592 of them were murdered and until today it isn't known where were concealed. This traumatic experience was the ultimate situation for many families of the Roundup victims. During Communist domination, they could not talk about their loss nor express their grief. They lived in terror. Being silent about this extorted by communists crime against humanity prolonged the trauma. We can hear it clearly in victim's families stories 40 years after this tragic occurrence. It is example of eastern trauma caused by the Communist crimes.(original abstract)
An imitation of the literary styles and modes of expression of the great writers in the post-World War II was the criterion of success for any male or female writer. The conventions of T.S. Eliot and W.H. Auden influenced the poetics and thought of the younger generation poets. For example, Adrienne Rich (1929-2012) was an ardent disciple of these conventions in her early career. She was influenced by the phallogocentric discourse of subject formation. She followed this man-made discourse to be accepted within the literary circle as a successful woman writer, but she realized that this discourse didn't help women in the expression of their female voices. This study explores the failure of the phallogocentric techniques and modes of writing in the expression of Rich's female voice in An Unsaid Word (1951). The study is conducted in the light of Lacanian Symbolic system of identification. The study concludes that Lacanian system of identification was behind the distortions of meanings associated with women and the failure of the symbolic order in the self-expression of Rich's female character in her poem An Unsaid Word. (original abstract)
Druga wojna światowa, rozpętana przez hitlerowskie Niemcy, ogarnęła swym zasięgiem większość narodów Europy i świata. Polska stała się pierwszą ofiarą agresji. We wrześniu 1939 roku utraciła niepodległość i została okupowana. Naród polski nie złożył jednak broni i walczył na wszystkich frontach wojny przeciwko Niemcom. W okupowanym kraju stworzył Polskie Państwo Podziemne, a na obczyźnie tworzył regularne jednostki wojskowe, które walczyły wspólnie z wojskami koalicji antyhitlerowskiej. Już w roku 1940 gen. Władysław Sikorski odbudował Armię Polską we Francji. Po jej klęsce ponownie odbudował Polskie Siły Zbrojne na terytorium Wielkiej Brytanii. Do końca wojny rozrosły się one do prawie 200 tysięcy żołnierzy (Iwanowski, 1976: 361). Walczyły u boku aliantów zachodnich. Po zaatakowaniu Związku Radzieckiego przez Niemcy, w czerwcu 1941 roku, powstały warunki do utworzenia regularnego Wojska Polskiego także we wschodniej Europie. W latach 1941-1942 sformowano w Związku Radzieckim Armię Polską pod dowództwem gen. Władysława Andersa. Armia ta, na podstawie porozumienia, zawartego pomiędzy premierem Związku Radzieckiego Józefem Stalinem i premierem Wielkiej Brytanii Winstonem Churchillem, skierowana została do Iranu i na Bliski Wschód, a następnie przemianowana na 2 Korpus Polski, uczestniczyła w walkach na terytorium Włoch (Żaroń, 1988: 165-169). (fragment tekstu)
This research touches the theme of Polish-Ukrainian relations during the Second World War. Here is the analysis of the descriptions of the Ukrainians by the the soldiers of polish Krajowa Army. Flashbacks show the complexity of international relations. One side of the Polish-Ukrainian relations is mutual respect and support in the tragic period of the War. Some parts of the Ukrainian people narrators emphasize especially. The perception of certain categories of Ukrainians is radically different from the image of the perpetrator and the enemy. Thus, such sources as memories widely reveal the subject of Polish-Ukrainian relations during the War. (original abstract)
9
Content available remote Zarządzanie sytuacjami kryzysowymi w szkołach w Polsce i Stanach Zjednoczonych
80%
The crisis situation requires the adoption of specific strategies of conduct. The key task of the school's director (educational institution) is to protect the image of the institution and its safety. This article presents the assumptions of crisis management, which is one of the essential elements of the proper functioning of the school. Organizational aspects and rules of conduct during the occurrence of crisis situations were presented. The aim of the study is to review, analyze and evaluate Polish and foreign research devoted to the problems of crisis management. The culmination of the article is a list of organizations dealing with crisis management. The scientific databases, such as Scopus, Google Scholar, Wiley Online Library, as well as the IBUK Libra electronic book platform, were used to gather materials regarded as a valuable source of information.(original abstract)
The history of all nations, from the earliest times until now, shows a very characteristic disposition of all state organisms, situated far from the sea, to control the sea coast and to strengthen it. The task of naval forces in peacetime is to safeguard national interests in the seas and oceans, as well as to defend and protect the maritime border. Benedykt Krzywiec has once aptly commented on the significance of a war fleet, namely "A war fleet is a powerful political factor in peacetime, as well as a weapon necessary during the war" . The history of the navy and coastal nations, including those of medium size, confirms the thesis that the governments would try to ensure that their war fleets had the appropriate force of impact. They have been, and will continue to be, the guarantor of maritime border security and effective foreign policy. The time and manner of its engagement are matters for politicians governing a given country. It is the government that shapes the foreign policy of its country. However, these forces should be maintained in proper combat readiness, which in particular demands an adequate number of ships of different classes, as well as highly qualified personnel - and undeniably that is costly. Therefore, not every coastal nation is interested in bearing such costs. Thus, the question arises: What maritime forces should a state have at its disposal? The answer to this question comes down to the statement that, in principle, these should be forces that ensure effective defense of the nation's vital interests in sea basins. They should be proportionate to the needs arising from the risks, aspirations, and financial capacity of the nation. It is a little-known fact that during the so-called Cold War period, the Polish Navy was actively involved in the foreign policy, on consent of our main ally, the Soviet Union. The author's aim is to shed light on this issue(original abstract)
W artykule przedstawiono dzieje Polskiego Państwa Podziemnego i Armii Polskiej w ZSRR. Omówiono przyczyny powstania i działalność powojennego podziemia w Polsce oraz przyczyny wydarzeń, które wpływały na rozwój lub zanikanie działalności politycznego i zbrojnego podziemia. Na koniec opisano również przestępstwa popełnione przez zbrojne i polityczne podziemie.
Artykuł prezentuje możliwość wykorzystania modeli terenu pochodzących z danych LiDAR do odtworzenia elementów historycznych fortyfikacji polowych. Podczas badań odtworzono przebieg linii okopów pochodzących z II wojny światowej na obszarze Pasma Jałowieckiego i Grupy Mędralowej. W celu weryfikacji dokładności danych pozyskanych z LiDAR i identyfikacji form punktowych oprócz interpretacji modelu przeprowadzono kartowanie terenowe z użyciem GPS. Zaprezentowana w artykule metoda badań pozwala na zidentyfikowanie linii okopów rozmieszczonych na rozległym, często trudno dostępnym obszarze, przez co wskazana jest do stosowania podczas prowadzonych badań na obszarze Karpat. (abstrakt oryginalny)
13
Content available remote Struktura i działalność niemieckiego aparatu wysiedleńczego na Zamojszczyźnie
80%
Od października 1939 r. Zamojszczyzna znajdowała się pod okupacją niemiecką. Pierwsze wysiedlenia ludności z tego terenu Niemcy rozpoczęli w listopadzie 1941 r., natomiast zorganizowana akcja rozpoczęła się rok później. Wówczas Niemcy określili Zamojszczyznę jako "pierwszy obszar osiedleńczy w Generalnym Gubernatorstwie". Oprócz Polaków wysiedleniami została objęta ludność ukraińska. Niemcy zakończyli akcję wysiedleńczą na Zamojszczyźnie latem 1943 r. W artykule została opisana struktura i działalność niemieckiego aparatu wysiedleńczego na Zamojszczyźnie. Początkowo został on utworzony w Kraju Warty. Później jego działalność rozciągnięto również na obszar Zamojszczyzny. Ponadto zaprezentowano niemieckie osadnictwo na Zamojszczyźnie. Szczególny nacisk położono na niemiecką administrację zasiedlanych wsi. (abstrakt oryginalny)
Lotnictwo, które w Wielkiej Wojnie po raz pierwszy zastosowano do wykrywania wojsk przeciwnika oraz do ich obezwładniania, wymusiło nowe sposoby prowadzenia działań bojowych. Marsz dużych kolumn wojsk, który poza rubieżą styczności wojsk był wykonywany swobodnie, został narażony na obserwację i uderzenia lotnictwa. Wojsko rozpoczynało przemieszczanie się w strefie wojennej z reguły w nocy. O ile piechota w nocnych marszach radziła sobie w miarę swobodnie, o tyle czołgi i samochody ze względu na ciemność miały duże utrudniania. Aby zapewnić swobodne przemieszczanie się pojazdów mechanicznych w nocy opracowano urządzenia do obserwacji w nocy, zwane noktowizorami. Noktowizor to przyrząd elektroniczny umożliwiający widzenie obiektów w ciemności. Pierwsi badaniami i opracowaniem urządzeń do obserwacji w nocy zajęli się naukowcy niemieccy. Pierwsze urządzenia zastosowano w lotnictwie i artylerii przeciwlotniczej na przełomie 1941/42 roku. Kolejne urządzenia opracowano i zamontowano na czołgach typu Panthera. Badaniami i rozwojem urządzeń noktowizyjnych zajmuje się równolegle kilka zakładów produkcyjnych. Zamontowane urządzenia noktowizyjne na czołgach, wytypowanych jednostek, wykorzystane były w walkach wojsk niemieckich z aliantami. Niezależnie w tym samym okresie badaniami nad noktowizją zajmowali się naukowcy amerykańscy. Ich celem było opracowanie celownika noktowizyjnego dla karabinków. Pierwsze noktowizory zamontowano w USA na karabinkach M1, których w toku drugiej wojny światowej wyprodukowano i zamontowano 1700 sztuk. Podlegały one szczególnej ochronie. (abstrakt oryginalny)
Artykuł prezentuje powstanie i rozwój koncepcji "innych Niemiec" w środowisku niemieckich literatów przebywających na emigracji w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej w latach 1939-1945. Zamierzeniem twórców tego pomysłu była próba integracji antynazistowskich emigrantów, podzielonych różnymi opiniami na temat wydarzeń zachodzących w ojczyźnie. Idea "innych Niemiec" zrodziła reprezentację polityczną oponentów Hitlera. Z punktu widzenia Amerykanów, koncepcja ta była dowodem na istnienie "innych, lepszych Niemiec", zdolnych do podjęcia dyskusji na temat aktualnej sytuacji oraz misji odbudowy kraju.
Artykuł omawia postać Jerzego Grobickiego (1891-1972), który służył jako oficer armii cesarsko-królewskiej i został pułkownikiem Wojska Polskiego w II RP. Brał udział w I i II wojnie światowej, a po wojnie wyemigrował do Kanady. (abstrakt oryginalny)
Artykuł zawiera przegląd najbardziej rozpowszechnionych tematów w postjugosłowiańskiej polityce pamięci, a także przegląd prac badaczy zajmujących się tymi zagadnieniami, ze szczególnym uwzględnieniem praktyk upamiętniających II wojnę światową i wojny lat 90. Trzydzieści lat po rozpadzie Socjalistycznej Federalnej Republiki Jugosławii dyskurs powojennej polityki pamięci nadal dominuje w prawie wszystkich państwach powstałych na gruncie byłej Jugosławii, mimo że dwa z nich pozornie pozostawiły za sobą przeszłość, przystępując do Unii Europejskiej. Wojny lat 90. stworzyły w regionie zupełnie nowy krajobraz pamięciowy oraz radykalnie zmieniły sposób, w jaki każdy kraj upamiętniał II wojnę światową. Chociaż artykuł dogłębnie analizuje w pierwszej kolejności pamięć zbiorową o takich miejscach, jak Jasenovac, Bleiburg i Knin, uwzględniono również trendy w całym regionie. Badania prowadzone zarówno przez młodych naukowców, jak i przez doświadczonych badaczy, którzy wprowadzili innowacyjne podejścia do badań nad pamięcią w byłej Jugosławii, zostały przedstawione tak, aby pokazać, jak nowe badania koncentrują się na kulturowej reprodukcji dominujących narracji, w nawiązaniu do odgórnego dyskursu politycznego.(abstrakt oryginalny)
Celem niniejszego artykułu jest przybliżenie czytelnikowi losów Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) w trakcie II wojny światowej. Bardzo cennym źródłem okazały się materiały archiwalne znajdujące się w zespole archiwalnym Komisja Historyczna Tymczasowej Rady Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, działającym w Archiwum Akt Nowych. Z dostępnych dokumentów archiwalnych wynika, że po zajęciu terytorium Polski przez wojska niemieckie w szczególnie trudnym położeniu znalazły się oddziały ZUS z terenów włączonych do Rzeszy. Cały ich majątek ruchomy i nieruchomy został skonfiskowany na rzecz niemieckich instytucji ubezpieczeniowych. W lepszej sytuacji były jednostki ZUS z terenu Generalnego Gubernatorstwa - Niemcy zezwolili im na kontynuowanie działalności, oczywiście pod warunkiem całkowitego podporządkowania się rozporządzeniom okupanta. Niestety wprowadzone przez administrację niemiecką regulacje kredytowe i finansowe na terenie Generalnego Gubernatorstwa spowodowały trwające przez cały okres okupacji zamrożenie aktywów majątkowych instytucji ubezpieczeń społecznych, co całkowicie pozbawiało je prawa do czerpania dochodu od posiadanego majątku. (abstrakt oryginalny)
W czasie okupacji niemieckiej w polskiej konspiracji powstało wiele ugrupowań politycznych, które reprezentowały wszystkie przedwojenne kierunki ideowe. Prezentowany artykuł dotyczy działalności jednej z mniejszych organizacji Polski podziemnej - Znaku, przekształconego później w Związek Odrodzenia Narodowego. Początkowo powołany jako zaplecze polityczne tajnej Armii Polskiej, po scaleniu TAP z Armią Krajową działał samodzielnie, sytuując się ideowo i programowo w kręgu ugrupowań chrześcijańskiej demokracji, a w 1944 roku połączył się ze Stronnictwem Pracy. W artykule przedstawiono stosunek Znaku do władz polskich na uchodźstwie i ich przedstawicielstwa w kraju. Omówiono najważniejsze problemy myśli politycznej tej organizacji, które koncentrowały się wokół stosunku do Niemiec i do ZSRR oraz komunizmu) w czasie toczącej się wojny i okupacji ziem polskich, relacji sojuszniczą Wielką Brytanią, wreszcie koncepcji dotyczących powojennego adu w regionie Europy Środkowej, o którego ostatecznym kształcie w myśl refleksji Znaku powinno współdecydować państwo polskie. (abstrakt oryginalny)
Artykuł oddaje rzetelny, dokładny obraz kilku incydentów, które rzekomo miały miejsce na granicy polsko-niemieckiej 31 sierpnia 1939 roku i były sfingowane przez Gestapo jako ataki polskich partyzantów na majątek niemiecki. Świadkowie oraz skąpe opisy odnotowały ataki bombowe i podpalenia na przygraniczne budynki niemieckie oraz na instytucje mniejszości niemieckiej w Polsce. Zamachy te miały na celu udowodnienie wobec opinii światowej, iż agresja przeciwko Polsce była sprowokowaną przez Polaków konieczną obroną.
first rewind previous Strona / 9 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.