Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

Unia Europejska a państwa Azji Wschodniej

100%

Haliżak E.

Przegląd Europejski

|

2001

|

nr 1

68-82

Omówiono stosunki Unii Europejskiej ze Stowarzyszeniem Państw Azji Południowo-Wschodniej (ASEAN). Przedstawiono genezę, strukturę i funkcje międzyregionalnego dialogu Europa-Azja, określanego mianem ASEM.

2

Polska wobec polityki bezpieczeństwa i obrony Unii Europejskiej

80%

Zięba R.

Przegląd Europejski

|

2004

|

nr 2

7-17

Przedstawiono główne założenia koncepcji bezpieczeństwa Polski po 1989 roku. Omówiono stanowiska Polski w szczegółowych kwestiach Europejskiej Polityki Bezpieczeństwa i Obrony (ESDP).

3

Środki restrykcyjne jako instrument Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa Unii Europejskiej

80%

Kobza P.

Studia Europejskie / Centrum Europejskie Uniwersytetu Warszawskiego

|

2006

|

nr 3

11-31

W artykule zaprezentowano środki restrykcyjne stosowane przez Unię Europejską przeciwko krajom trzecim. Środki te są coraz częściej wykorzystywanym instrumentem realizacji celów Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa. Wspólnoty za pomocą środków sankcyjnych promują przestrzeganie przez państwa katalogu zasad szerszego niż jakiekolwiek formalne zbiory reguł zachowania państw w stosunkach międzynarodowych.

4

Partnerstwo Śródziemnomorskie

80%

Panenka A.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu. Ekonomia i Międzynarodowe Stosunki Gospodarcze

|

2008

|

17

|

nr 10 Integracja europejska

260-272

Państwa basenu Morza Śródziemnego stanowią dla Unii Europejskiej obszar o strategicznym znaczeniu. Wpływ na to ma zarówno położenie geograficzne, utrwalone powiązania gospodarcze i kulturowe będące w dużej mierze pozostałością okresu kolonialnego, jak i problemy, których rozwiązanie wymaga zaangażowania wielu państw (m.in. emigracja, terroryzm). Od początku współpracy z państwami Morza Śródziemnego UE zainteresowana była zarówno chęcią rozszerzenia rynków zbytu i zapewnienia sobie stałego dopływu tanich surowców oraz siły roboczej z Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej, jak również zwiększenia strefy wpływów. Istotnym faktem sprzyjającym zainteresowaniu UE tym regionem jest, i była, świadomość tego, iż obszar ten stanowi potencjalne źródło zagrożenia dla stabilizacji i dobrobytu w Europie. (fragment artykułu)

5

Geneza Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych - główne koncepcje i debata od uchwalenia traktatu z Lizbony do zakończenia procesu prawodawczego (listopad 2010 r.)

80%

Rojewska M.

Przegląd Europejski

|

2014

|

nr 2

50-68

W niniejszym artykule przeanalizowano genezę Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (ESDZ) w latach 2007-2010. Postulat utworzenia unijnej dyplomacji pojawił się w trakcie obrad Konwentu Europejskiego w 2002 r., ale w rezultacie odrzucenia traktatu konstytucyjnego proces tworzenia ESDZ został przerwany na ponad dwa lata. Przyjęcie traktatu z Lizbony, w 2007 r., wywołało konieczność wznowienia prac. W artykule została przeprowadzona analiza najważniejszych dokumentów i wydarzeń, które miały miejsce między uchwaleniem traktatu a 2010 r., kiedy to przyjęto akty prawa wtórnego, regulujące organizację i zasady funkcjonowania Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych. (abstrakt oryginalny)

6

Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa Unii Europejskiej z perspektywy Polski

80%

Łoś-Nowak T.

Przegląd Europejski

|

2005

|

nr 1

7-36

Przedstawiono problem konceptualizacji polityki zagranicznej Polski po 1989 roku. Omówiono fazy członkostwa politycznego Polski w Unii Europejskiej począwszy od 1991 roku. Przedstawiono stanowisko Polski wobec głównych problemów Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa.

7

Geneza Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych - główne koncepcje i debata do połowy 2005 r.

80%

Rojewska M.

Przegląd Europejski

|

2013

|

nr 4

64-77

W niniejszym artykule zbadano genezę Europejskiej Służby Działań Zewnętrznych (ESDZ) w latach 2002-2005. Postulat utworzenia unijnej dyplomacji pojawił się w trakcie obrad Konwentu Europejskiego w 2002 r. Wraz z przyjęciem traktatu konstytucyjnego w Unii Europejskiej rozpoczęła się dyskusja na temat kształtu nowej instytucji. Ten proces został przerwany w połowie 2005 r., kiedy to Traktat ustanawiający Konstytucję dla Europy został odrzucony. W artykule zostały omówione główne koncepcje, stanowiska państw członkowskich i instytucji Unii Europejskiej oraz przebieg toczącej się w tym okresie debaty. (abstrakt oryginalny)

8

Wspólna Polityka Zagraniczna i Bezpieczeństwa Unii Europejskiej

80%

Stebelski S. L.

Sprawy Międzynarodowe

|

1997

|

nr 3

23-44

Konferencja Międzyrządowa z 1996 r. spowodowała, że Rada Europejska osiągnęła w Amsterdamie porozumienie w sprawie projektu nowego Traktatu. Trzecia sekcja: "Skuteczna i spójna polityka zewnętrzna" dotyczy Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa (WPZiB). Określenie wspólnych strategii, podobnie jak zasad i generalnych kierunków WPZiB powierzono Radzie Europejskiej.

9

Polityczny wymiar relacji między Unią Europejską a Państwem Izrael

80%

Skorzycki M.

Przegląd Europejski

|

2014

|

nr 4

70-107

W artykule opisano stan stosunków politycznych łączących Izrael i Unię Europejską. Wejście w życie traktatu z Lizbony nadało UE podmiotowość prawnomiędzynarodową. Zmiana ta stanowi krok w kierunku usamodzielnienia się Unii w sferze stosunków międzynarodowych, pozwalając na traktowanie jej jako niezależnego aktora. Kierując się tym założeniem, autor analizuje cele realizowane przez obydwa wspomniane podmioty w relacjach wzajemnych, a także środki zmierzające do ich osiągnięcia. Tekst zawiera też prezentację najistotniejszych przeszkód zakłócających rozwój stosunków między Unią Europejską a Izraelem oraz szans ich przezwyciężenia, które to zadanie wymaga wyjścia poza kwestie bieżące i przedstawienia szerszego historycznego, strukturalnego i strategicznego tła relacji wiążących wspomniane podmioty. (abstrakt oryginalny)

10

Neutralność Austrii a udział we Wspólnej Polityce Zagranicznej i Bezpieczeństwa UE

80%

Muszyński M.

Studia i Materiały / Polska Fundacja Spraw Międzynarodowych

|

1998

|

nr 12

16

Omówiono czynniki wpływające na politykę bezpieczeństwa Austrii. Przedstawiono aspekt prawny i aspekty polityczne uczestnictwa Austrii we Wspólnej Polityce Zagranicznej i Bezpieczeństwa UE.

11

Polityka zagraniczna Unii Europejskiej w regionie Śródziemnomorskim

80%

Zięba R.

Przegląd Europejski

|

2001

|

nr 1

48-67

Najważniejszymi problemami angażującymi Unię Europejską w basenie Morza Śródziemnego są konflikt na Bliskim Wschodzie i kształtowanie partnerstwa eurośródziemnomorskiego w ramach procesu barcelońskiego. W obu przypadkach Unia Europejska wykorzystuje zarówno Wspólną Politykę Zagraniczną i Bezpieczeństwa (WPZB), jak i instrumenty polityki wspólnotowej należące do pierwszego filaru, takie jak wspólna polityka handlowa i polityka współpracy na rzecz rozwoju.

12

The Common Foreign and Security Policy as a Solution for the Crisis in the European Union

80%

Świtała R., Syrkiewicz-Świtała M.

Forum Scientiae Oeconomia

|

2013

|

1

|

nr 1 Crisis in the Euro Zone and Ways of Its Overcoming

22-36

The European Union, due to the intensive impact of globalization and the achieved level of socio-economic development, is an important element of the global economy. The economic and financial crisis that started in 2008, affects the situation of the economies around the world. Despite the similarities of the crisis, different countries in various regions of the world should make individual analyses of the weaknesses of their economies and social models. The weakness of the European Union, as a group which comprises 28 countries with diverse potential, includes the difficulty in formulating and expressing its unified standpoint in the international forum. The growing importance of the relationship between the international parties contributes to the fact that the role of clear communication with the environment is steadily increasing. The intensive development of the Common Foreign and Security Policy is a chance of the European Union. This should be done both through institutional changes and increased awareness of the society and the political class in different countries on the need for closer cooperation in the field of foreign policy groups. The danger of this process is the existence of differences in national interests and poor skills in a constructive international dialogue between EU Member States. The Foreign and Security Policy of the EU enables to speak - and act - as one in world affairs. (original abstract)

13

Unia zabiega o względy potężnego sąsiada

80%

Kent A.

Dialog Europejski

|

2000

|

nr 1

8-9

Unia Europejska podpisała w czerwcu 1999 roku dokument o wspólnej strategii wobec Rosji. Strategia ma obowiązywać przez wstępny okres czterech lat. Decyzja o jej przyjęciu sygnalizuje nową fazę w stosunkach między Unią a Rosją. Jest to również pierwszy dokument z zakresu polityki zagranicznej zatwierdzony przez państwa członkowskie w oparciu o nową Wspólną Politykę Zagraniczną i Bezpieczeństwa przyjętą na mocy Traktatu Amsterdamskiego.

14

Niemcy przejęły przewodnictwo w Unii

61%

Mroczek W.

Wspólnoty Europejskie

|

1994

|

nr 7/8 (35/36)

5-7

Po półrocznej prezydenturze Grecji, która przypadła na pierwszą połowę 1994 r., 1 lipca 1994 r. przewodnictwo w Unii Europejskiej (UE przejęły Niemcy). W obliczu wyzwań jakie stoją obecnie przed Unią Europejską jako priorytetowe w okresie swojej europejskiej prezydentury rząd federalny uznał kontynuowanie działań na rzecz wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa zgodnie z Traktatem z Maastricht. (fragment tekstu)

15

Spory kompetencyjne wokół urzędu Wysokiego Przedstawiciela Unii Europejskiej do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa

61%

Przybylska-Maszner B.

Studia Europejskie / Centrum Europejskie Uniwersytetu Warszawskiego

|

2012

|

nr 2

33-56

Od początków funkcjonowania WPZiB zauważalne były spory międzyinstytucjonalne, które wynikały z trudności w precyzyjnym określeniu zakresu kompetencji Komisji i Rady, co było konsekwencją dychotomicznego założenia oddzielającego międzyrządowy i wspólnotowy wymiar działań zewnętrznych Unii Europejskiej. Postanowienia Traktatu Lizbońskiego są wyrazem dążenia UE do zmiany jej roli w polityce światowej. Niewątpliwie utworzenie nowego zakresu kompetencji dla wysokiego przedstawiciela i podległej mu służby dyplomatycznej miało przyczynić się do zwiększenia spójności i skuteczności działań na arenie międzynarodowej. Traktat Lizboński zastawia jednak wiele instytucjonalnych pułapek. (fragment tekstu)

16

Prezydencja cypryjska w kontekście stosunków między Unią Europejską i Turcją

61%

Adamczyk A.

Studia Europejskie / Centrum Europejskie Uniwersytetu Warszawskiego

|

2013

|

nr 2

33-53

Przybliżono istotę konfliktu cypryjsko-tureckiego. Pokazano Prezydencję Cypru w Radzie UE w kontekście problemu cypryjskiego. Omówiono przygotowania do prezydencji i ustalenie priorytetów.

17

Wspólna polityka zagraniczna i bezpieczeństwa na tle działań zewnętrznych Unii Europejskiej

61%

Cybulski L.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu. Ekonomia i Międzynarodowe Stosunki Gospodarcze

|

2008

|

17

|

nr 10 Integracja europejska

236-259

Celem opracowania jest dokonanie charakterystyki i uporządkowanie zakresu aktywności zewnętrznej Unii Europejskiej, rozwiązań prawno-instytucjonalnych oraz finansowych umożliwiających prowadzenie działalności zewnętrznej oraz przedstawienie zasadniczych dylematów dotyczących współczesnych zadań i przyszłości Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa UE (WPZiB). Polityka ta stanowi najbardziej drażliwy element aktywności zewnętrznej UE, wpływający na skalę podejmowanych zadań w ramach stosunków zewnętrznych, chociaż sama nie jest istotnym beneficjentem budżetu wspólnot. (fragment artykułu)

18

Nadzwyczajny szczyt Rady Europejskiej w sprawie Iraku

61%

Jasiński F.

Wspólnoty Europejskie

|

2003

|

nr 2 (137)

14-15

Na wniosek prezydencji greckiej 17 lutego 2003 r. w Brukseli odbył się nadzwyczajny szczyt Rady Europejskiej w związku z napiętą sytuacją międzynarodową wokół rozbrojenia Iraku. Jednodniowe obrady szefów państw i rządów Unii Europejskiej miały na celu doprowadzenie do zbliżenia stanowisk Piętnastki w sprawie dalszego postępowania w sprawie kryzysu na Środkowym Wschodzie. Kwestia ta od dłuższego czasu była powodem nieporozumień nie tylko w stosunkach na linii UE-USA, ale od pewnego czasu także w gronie państw członkowskich samej Unii. (fragment tekstu)

19

Program Haski - wzmocnienie wolności, bezpieczeństwa i sprawiedliwości UE

61%

Jasiński F.

Wspólnoty Europejskie

|

2004

|

nr 12 (157)

52-55

Rada Europejska przyjęła na listopadowym szczycie w Brukseli tzw. Program Haski, czyli nowy wieloletni program wzmocnienia obszaru sprawiedliwości, bezpieczeństwa i wolności Unii Europejskiej. Szefowie państw i rządów określili w nim priorytety dalszego rozwoju unijnego wymiaru sprawiedliwości i spraw wewnętrznych. Program ten do pewnego stopnia skazany jest na sukces. Trzy lata po tragicznych atakach terrorystycznych z 11 września i ponad pół roku po zamachach z 11 marca, które w znacznej mierze warunki prowadzenia stosunków międzynarodowych przez USA i UE, nikt nie negował, że dokument programowy UE powinien przyjąć za priorytety walkę z terroryzmem i kontynuację budowy Wspólnego Europejskiego Systemu Azylowego. Ich realizacja ma zapewnić, w intencji autorów Programu, lepszy poziom bezpieczeństwa obywatelom państw członkowskich Unii. (fragment tekstu)

20

Potęga i niemoc. Unia Europejska jako aktor w stosunkach międzynarodowych (część 1)

61%

Milczarek D., Zajączkowski K.

Studia Europejskie / Centrum Europejskie Uniwersytetu Warszawskiego

|

2015

|

nr 1

9-27

Jedną z najbardziej charakterystycznych cech współczesnych stosunków międzynarodowych jest ich wielka niestabilność i zmienność. Większość paradygmatów, które od dziesięcioleci czy wręcz stuleci rządzą rozmaitymi aspektami tych stosunków, straciła lub traci ważność; nowe zasady i reguły kształtują się natomiast z wielkim trudem, nie przyjmując jeszcze koherentnych form. Wszystko to stwarzać może zarówno wielkie zagrożenia, jak i nowe możliwości, w efekcie prowadzące do pojawiania się ogromnych wyzwań. Stawać przed nimi muszą wszyscy uczestnicy stosunków międzynarodowych, w tym zwłaszcza gracze najwięksi i najpotężniejsi, do których bez wątpienia należy Unia Europejska. Stojące przed nią wyzwania wynikają, z jednej strony, z ewolucji jej sytuacji wewnętrznej, a z drugiej - pojawiają się w rezultacie zmian w otoczeniu międzynarodowym.(fragment tekstu)