Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 35

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Wycena bilansowa
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Zaprezentowana w opracowaniu skorygowana cena nabycia instrumentów finansowych jest niezmiernie ważnym instrumentem finansowym wprowadzonym do polskiego prawa bilansowego. Zastosowanie skorygowanej ceny nabycia powoduje, że kwoty przychodów kosztów, przypadające na poszczególne okresy, są odmienne, co nie miałoby miejsca w przypadku zastosowania nominalnej stopy procentowej. Powoduje to, że wynik finansowy jest ustalany w sposób rzetelny, co jest zgodne z ustawą o rachunkowości. Prawidłowe zastosowanie skorygowanej ceny nabycia wymaga dokładnego obliczenia efektywnej stopy procentowej, za pomocą której następuje zdyskontowanie do bieżącej wartości przyszłych przepływów związanych z instrumentem finansowym. W opracowaniu do obliczenia wartości wewnętrznej stopy zwrotu wykorzystano wartość bieżącą netto. Istotne jest to, że wartość bilansowa instrumentu finansowego może istotnie ulec zmianie w zależności od częstotliwości kapitalizacji czy też poniesionych przez jednostkę kosztów transakcji. (fragment tekstu)
3
Content available remote Wycena bilansowa obligacji w zamortyzowanym koszcie - wybrane aspekty
75%
Wycena bilansowa obligacji zakwalifikowanych do kategorii aktywów finansowych utrzymywanych do terminu wymagalności lub pożyczek udzielonych i należności własnych odbywa się na podstawie zamortyzowanego kosztu. Takie rozwiązanie może być również zastosowane przy wycenie bilansowej zobowiązań finansowych emitentów obligacji. Obliczenie zamortyzowanego kosztu wiąże się z koniecznością ustalenia efektywnej stopy procentowej. Przyjmuje się, że z matematycznego punktu widzenia jest ona wewnętrzną stopą zwrotu określoną na podstawie przepływów pieniężnych związanych z obligacją. Przy jej obliczaniu mogą wystąpić pewne problemy, co również bezpośrednio przekłada się na estymację zamortyzowanego kosztu obligacji. Jest wiele czynników, które w istotny sposób oddziałują na te parametry. Szczególne znaczenie w tym zakresie mają występujące dyskonta, premie czy okres inwestycji lub czas, na jaki zostały wyemitowane obligacje. Kluczowe są również opłaty i prowizje brokerskie. Nie bez znaczenia jest także zmienność kuponów odsetkowych, która w wielu przypadkach prowadzi do korekty efektywnej stopy procentowej i poziomu zamortyzowanego kosztu. Celem artykułu jest przedstawienie sposobów wyceny bilansowej obligacji ze szczególnym uwzględnieniem zamortyzowanego kosztu i efektywnej stopy procentowej. Przyjęty cel zdeterminował wybór metod badawczych. W opracowaniu wykorzystano krytyczny przegląd literatury oraz przepisów prawnych obowiązujących w roku 2017 i metodę rozumowania przez analogie(abstrakt oryginalny)
Celem artykułu jest wskazanie na różnice w sposobie wyceny bieżącej i bilansowej składników wartości niematerialnych według standardów międzynarodowych. Międzynarodowe Standardy Rachunkowości uzależniają sposób wyceny wartości niematerialnych od okresu jego użytkowania. Z tego punktu widzenia wartości niematerialne dzieli się na składniki o określonym i nieokreślonym okresie użytkowania. Składniki o określonym okresie użytkowania podlegają systematycznym odpisom amortyzacyjnym. Wartości niematerialne, dla których przyjmuje się nieokreślony okres ich użytkowania, podlegają wycenie poprzez poddanie ich testowi na trwałą utratę wartości. (abstrakt oryginalny)
Zaprezentowano koncepcję tworzenia instrumentów syntetycznych na bazie parytetu opcji kupna i opcji sprzedaży. Do wyceny bilansowej strategii stelażu wykorzystano dwie metody wyceny: cenę nabycia i wartość rynkową.
Wycena bilansowa, czyli proces zmierzający do ustalenia kwot pieniężnych, w jakich składniki aktywów zostaną zaprezentowane w bilansie, jest istotnym obszarem rachunkowości, rzutującym na obraz sytuacji majątkowo-finansowej. Prawo bilansowe wykształciło modele wyceny, których odpowiedni dobór i wykorzystanie powinno prowadzić do rzetelnego i prawdziwego przedstawienia informacji o stanie majątku jednostki gospodarczej. W odniesieniu do niektórych grup aktywów wskazany jest jeden właściwy model wyceny, dla niektórych - prawo bilansowe dopuszcza dwa modele wyceny, a o ich wyborze decyduje sama jednostka gospodarcza.(abstrakt oryginalny)
Cel - Celem artykułu jest wskazanie możliwości wykorzystania wartości godziwej w wycenie środków trwałych, zaprezentowanie zasad i problemów dotyczących ujmowania i wyceny środków trwałych w zakresie regulacji Międzynarodowych Standardów Rachunkowości - MSR nr 16 oraz MSSF nr 13, uświadomienie znaczenia różnic, jakie występują pomiędzy zapisami krajowymi i międzynarodowymi w tym względzie. Problematyka wyceny środków trwałych nabiera znaczenia, gdyż coraz więcej firm działających na polskim rynku, jest zobligowanych do ujmowania zdarzeń gospodarczych zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości, czy to z uwagi na przepisy prawa, czy ze względu na powiązania kapitałowe z firmami zagranicznymi. Metodologia badania - W artykule wykorzystano literaturę krajową z tego zakresu oraz akty prawne. Wykorzystano metodę analizy. Wynik - Artykuł jest próbą wykazania, że wartość godziwa jest obecnie niezwykle ważnym parametrem wyceny. Jest miarą wykorzystywaną w zakresie wyceny składników majątkowych przy ich początkowym ujęciu, jak i na dzień bilansowy. Wartość godziwa jest również wykorzystywana w wycenie środków trwałych na gruncie MSR nr 16. Poznanie zasad i technik wyceny według wartości godziwej jest zatem priorytetem dla jednostek stosujących regulacje Międzynarodowych Standardów Rachunkowości. Oryginalność/wartość - Wskazanie w artykule zakresu wykorzystania wartości godziwej w wycenie środków trwałych oraz występujących różnic w tym zakresie w kontekście regulacji prawnych krajowych i międzynarodowych rachunkowości.(abstrakt oryginalny)
8
63%
W Polsce mogą być emitowane obligacje zamienne na akcje. Cena tych obligacji jest kształtowana przez trzy parametry: wartość inwestycyjną, wartość konwersji oraz wartość opcji zamiany. Obligacje zamienne na akcje są złożonym instrumentem finansowym. Przy początkowym ujęciu w księgach emitenta należy ustalić część bieżącą nominału i odsetek od tych obligacji - odzwierciedlenie w zobowiązaniach finansowych oraz część kapitałową (powstaje poprzez odjęcie kwoty zobowiązania finansowego od wartości obligacji zamiennych na akcje w cenie emisyjnej). Wycena bilansowa obligacji zamiennych na akcje powinna odbywać się przede wszystkim w zamortyzowanym koszcie. Różnice z wyceny są rozliczane wynikowo. Celem artykułu jest przestawienie wybranych problemów prawnych, finansowych i rachunkowych związanych z emisją obligacji zamiennych na akcje. W opracowaniu wykorzystano krytyczny przegląd literatury oraz przepisów prawnych i metodę rozumowania przez analogię.(abstrakt oryginalny)
W artykule przedstawiono metody tworzenia podstawowych instrumentów syntetycznych na podstawie parytetu opcji kupna i opcji sprzedaży. Zasada parytetu powstała na podstawie modelu wyceny opcji kupna Blacka-Scholesa. Na podstawie parytetu opcji kupna i opcji sprzedaży można zbudować syntetyczną akcje, opcję kupna, opcje sprzedaży oraz inwestycje o stopie zwrotu wolnej od ryzyka. W analogiczny sposób można konstruować inne instrumenty syntetyczne. Analiza związków zachodzących miedzy instrumentami bazowymi i derywatami prowadzi do stwierdzenia, że każdy z tych instrumentów może być zastąpiony przez odpowiednią kombinacje pozostałych. Na podstawie parytetu opcji kupna i opcji sprzedaży zostały zbudowane strategie opcyjne typu stelaż, strangle, spread motyla na instrumentach syntetycznych. Do wyceny bilansowej przedstawionych syntetycznych strategii opcyjnych wykorzystano dwie rachunkowe metody wyceny - cenę nabycia i wartość rynkową. (abstrakt oryginalny)
W obecnych czasach ryzyko jest nieodłączną częścią życia gospodarczego. Jednym z obszarów ryzyka występującego w przedsiębiorstwie jest wycena bilansowa, a w szczególności wycena aktywów, pasywów i wyniku finansowego. Wynik finansowy jednostki gospodarczej jest kształtowany pod wpływem generowanych kosztów i przychodów. W artykule przedstawiono wpływ rozliczania wartości firmy (jako generatora kosztów) na kreowanie wyniku finansowego w kontekście polityki bilansowej przedsiębiorstwa i ryzyka związanego z przyjęciem odpowiedniego sposobu rozliczania tego składnika majątku.(abstrakt oryginalny)
11
Content available remote Wycena księgowa wartości niematerialnych i prawnych
63%
Artykuł przedstawia zasady wyceny księgowej składników wartości niematerialnych i prawnych. Rozpoczyna go omówienie istoty i zakresu wartości niematerialnych i prawnych, gdyż prawidłowa kwalifikacja składników majątkowych warunkuje właściwy ich pomiar. W kolejnych punktach przedstawiono zasady wyceny początkowej oraz wyceny bilansowej składników wartości niematerialnych i prawnych, wynikające z przepisów Ustawy o rachunkowości oraz Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej. (abstrakt oryginalny)
12
63%
Przedsiębiorstwa w celu realizacji wyznaczonych im zadań muszą dysponować określonymi zasobami majątkowymi. Zasoby te, czyli aktywa, mają różnorodną postać. Jedne są rzeczami, inne papierami wartościowymi, a jeszcze inne nie posiadają fizycznej postaci. Wartości niematerialne i prawne stanowią właśnie ten rodzaj aktywów przedsiębiorstwa, których nie można dotknąć. Nie posiadają bowiem fizycznej postaci. Niniejsze opracowanie poświęcono omówieniu sposobów wyceny wartości niematerialnych i prawnych w przedsiębiorstwie. (abstrakt oryginalny)
Problematyka wyceny akcji, jak i innych instrumentów finansowych stwarza wiele problemów w teorii i praktyce rachunkowości. Przyczyną takiego stanu rzeczy jest stosowanie do wyceny instrumentów finansowych kategorii wartości godziwej. Wedle niej rozróżnia się dwa podstawowe rodzaje akcji: akcje posiadające ceny z aktywnego rynku oraz akcje, dla których takie ceny i rynek nie istnieją. Pierwsze wycenia się na podstawie zasad i kategorii rachunkowych. Do wyceny drugich stosuje się techniki szacowania wartości. W artykule na podstawie metod statystycznych dokonano oceny modeli szacowania wartości bilansowej akcji spółek giełdowych pod kątem ich przydatności w praktyce.(abstrakt oryginalny)
Pomiar zjawisk i procesów zachodzących w jednostce gospodarczej jest jednym z naczelnych atrybutów systemu rachunkowości finansowej. W artykule porównano zagadnienie wyceny bilansowej wartości firmy bazującej na koszcie historycznym i wartości godziwej. W tym celu scharakteryzowano i przeanalizowano dwa odmienne sposoby rozliczania tego składnika majątku. W efekcie zasugerowano indywidualizację podejścia do procesu szacowania poziomu zużycia wartości firmy, co ma służyć generowaniu przez system rachunkowości finansowej użytecznych informacji ekonomicznych. (abstrakt oryginalny)
W opracowaniu zaprezentowano możliwe do zastosowania metody wyceny na moment sporządzania sprawozdania finansowego. Na podstawie uproszczonych bilansów wykazano, że dobór parametru wyceny wpływa na prezentację obrazu przedsiębiorstwa i w konsekwencji na ocenę sytuacji finansowej. Zastosowanie wariantu wyceny według wartości godziwej wyższej niż koszt historyczny pozytywnie wpłynęło na wartość aktywów i wynik finansowy, ale jednocześnie w ocena sytuacji podmiotu nie wypadła korzystnie. Powodem niekorzystnej oceny był wzrost zobowiązań (w tym zobowiązań publiczno prawnych) oraz zwiększony udział pozostałych przychodów operacyjnych w strukturze. Zastosowanie wartości godziwej (aktualnej), mimo że pozostaje w sprzeczności z zasadą ostrożnej wyceny czy realizacji, pozwala na spełnienie koncepcji rzetelnego i wiernego obrazu, jednak pod warunkiem, że będzie stosowana przez podmioty w sposób racjonalny, a nie będzie narzędziem kreowania (wirtualnej) rzeczywistości. (abstrakt oryginalny)
Artykuł poświęcono nadrzędnym zasadą rachunkowości , przez które należy rozumieć zasady rachunkowości, które bezpośrednio lub pośrednio odnoszą się do zagadnień związanych z wyceną. Charakterystyka zasad rachunkowości wymaga przedstawienia koncepcji wiernego i rzetelnego obrazu (true and fair view). Koncepcja ta została również krótko omówiona w tym artykule.
Ideą prezentowanych w niniejszym artykule badań jest dostarczenie odbiorcy informacji sprawozdawczej dotyczącej wyceny lokaty akcyjnej najbardziej odpowiedniej do jego oczekiwań. Celem publikacji jest omówienie w aspektach teoretycznych algorytmicznej metody wyceny lokat akcyjnych według wartości godziwej i przedstawienie sposobu jej wykorzystania za pomocą przykładu liczbowego. Proponowana metoda wykorzystuje podejście statystyki nieparametrycznej i wybór normalnej funkcji jądra. Zastosowano trzy podejścia do szacowania wartości godziwej lokat akcji: (a) obliczenie wartości godziwej na podstawie danych z końca roku sprawozdawczego, (b) obliczenie wartości godziwej na koniec roku, ale po dołączeniu danych z miesiąca stycznia, (c) obliczenie wartości godziwej na koniec okresu notowań dołączonych (31.01.). Do obliczeń i ilustracji prezentowanej koncepcji wyceny posłużyły notowania akcji spółki akcyjnej KĘTY. Wyniki badań wskazały, że jako wartość godziwej wyceny należy przyjąć kwotę wyznaczoną na podstawie zastosowania wygładzonej regresji nieparametrycznej obliczoną bazując na danych do drugiego stycznia roku następnego włącznie. Natomiast wartość obliczoną na koniec stycznia kolejnego roku proponuje się umieścić w informacji dodatkowej, aby korzystający ze sprawozdania uzyskał pogląd odnośnie do trendu. Prezentowana metoda jest oryginalnym podejściem do szacowania wartości godziwej przy wycenie bilansowej lokat zawierających akcje notowane na giełdzie. (abstrakt oryginalny)
Omówiono zasady prawidłowej rachunkowości jako zasady prawidłowego pomiaru rzeczywistości gospodarczej jednostki, zasady pomiaru sytuacji finansowej, zasady pomiaru wyniku finansowego, zasady nadrzędne i szczegółowe wyceny bilansowej i ustalania wyniku finansowego oraz klasyfikację zasad rachunkowości. Przedstawiono nadrzędne zasady rachunkowości oraz zasady szczegółowe ustalania wyniku i wyceny bilansowej.
19
63%
Cel: celem niniejszego artykułu jest analiza i ocena wyceny podatkowej oraz bilansowej leasingu zwrotnego u leasingobiorcy, na podstawie studium przypadku. Leasing zwrotny, będący jedną z metod finansowania, pozwala przedsiębiorstwom na zwiększenie płynności finansowej oraz optymalizację zarządzania aktywami. Przedmiotem badania jest wpływ tej metody na sytuację podatkową i bilansową przedsiębiorstwa. Metodologia: w artykule przedstawiono szczegółowy opis leasingu zwrotnego, jego zalet oraz konsekwencje prawne i ekonomiczne. Badanie oparte jest na studium przypadku rzeczywistego przedsiębiorstwa, które zdecydowało się na zastosowanie leasingu zwrotnego w celu poprawy swojej sytuacji finansowej. Wyniki: w wyniku badań autor zidentyfikował kluczowe aspekty związane z wyceną podatkową i bilansową umowy leasingu zwrotnego, a także przedstawił praktyczne rekomendacje dla przedsiębiorców. W trakcie analizy autor wykazał, że leasing zwrotny wpływa na wynik finansowy przedsiębiorstwa oraz na obciążenie podatkowe. Dowiedziono również, że odpowiednie przygotowanie i implementacja umowy leasingowej może prowadzić do korzystnych efektów podatkowych oraz bilansowych, co przekłada się na wzrost konkurencyjności przedsiębiorstwa na rynku. Ponadto, wyniki badania wskazują na potrzebę uwzględnienia specyfiki leasingu zwrotnego podczas opracowywania strategii finansowej przedsiębiorstwa oraz prowadzenia księgowości. Ograniczenia/implikacje badawcze: wyniki oparte są na analizie pojedynczego przedsiębiorstwa, co może ograniczać ich ogólną reprezentatywność. W związku z tym, wnioski mogą nie być w pełni przekładalne na inne organizacje, zwłaszcza te o innej strukturze, wielkości czy branży. Oryginalność/wartość: wartość badania polega na łączeniu teoretycznej wiedzy z praktyką gospodarczą, co przekłada się na użyteczne rekomendacje dla przedsiębiorców oraz doradców finansowych. Otrzymane wyniki pozwalają na lepsze zrozumienie leasingu zwrotnego jako narzędzia finansowego i jego wpływu na konkurencyjność przedsiębiorstw. Ponadto, badanie podkreśla znaczenie odpowiedniego przygotowania i implementacji umowy leasingowej oraz wskazuje na możliwości optymalizacji zarządzania podatkowego i bilansowego w kontekście leasingu zwrotnego. Artykuł wnosi oryginalny wkład do literatury poprzez eksplorację praktycznych implikacji leasingu zwrotnego dla leasingobiorcy i rozwijanie zrozumienia związanych z tym konsekwencji podatkowych oraz bilansowych, stanowiąc wartościowy punkt odniesienia dla przyszłych badań w tej dziedzinie.(abstrakt oryginalny)
Jakość informacji dostarczanych przez rachunkowość zależy od rzetelności pomiaru, dlatego też właściwy pomiar kategorii ekonomicznych będących przedmiotem rachunkowości, a prezentowanych w sprawozdaniu finansowym, ma kluczowe znaczenie w rachunkowości. Ustalenie "prawidłowej" wartości w rachunkowości było, jest i nadal będzie jednym z najtrudniejszych problemów do rozwiązania (Sawicki 2009), wynika to m.in. z względności pomiaru. Pomiar w rachunkowości dotyczy dwóch aspektów: sytuacji finansowej i dokonań. Pomiar sytuacji finansowej dokonuje się poprzez wycenę składników aktywów i pasywów, natomiast pomiar dokonań poprzez pomiar wyniku finansowego. Obszary pomiaru są ściśle ze sobą powiązane. Przyjęte przez jednostkę zasady wyceny bilansowej mają bezpośredni wpływ na ustalany w rachunkowości wynik finansowy. Zachodzące we współczesnej rachunkowości zmiany, głównie w obszarze wyceny bilansowej, powodują, że zmienia się także koncepcja definiowania i pomiaru wyniku finansowego. Tradycyjny wynik finansowy, ustalany głównie na poziomie operacyjnym, według podejścia transakcyjnego, na podstawie kosztu historycznego jako podstawy wyceny aktywów i zobowiązań, został zastąpiony wynikiem całościowym ustalanym przy szerokim zastosowaniu wartości godziwej jako parametru wyceny (Gierusz, Gawrońska 2012, s. 45). Całkowity dochód kształtowanym jest nie tylko przez operacje zrealizowane, dotyczące przeszłości, lecz w dużej mierze operacje hipotetyczne, szacunkowe dotyczące przyszłości, powstające w związku z wyceną bilansową. Wprowadzanie w sprawozdawczości finansowej jako dominującego modelu wyceny, modelu wartości godziwej powoduje, że zmienia się jakość wyniku finansowego. Wynik ten kreowany jest przez zmiany wartości kategorii bilansowych (Grabiński 2010, s. 34). Przy ustalaniu wyniku finansowego nie obowiązuje już zasada ostrożnej wyceny, konsekwencją czego jego wartość może wzrastać na skutek nierzeczywistych zysków powstałych poprzez korekty wartości, które nie są zrealizowane na dzień bilansowy i nigdy nie będą zrealizowane. Struktura współczesnego wyniku finansowym istotnie się zmieniła, wzrósł w niej udział przychodów i kosztów będących efektem dokonywanych przeszacowań do wartości godziwej. Często na skutek dokonywanych szacunków staje się on w części wynikiem wirtualnym. Niestety zmiany w podejściu do pomiaru wyniku finansowego nie znajdują swojego odzwierciedlenia w zmianie sposobu prezentacji informacji o elementach (czynnikach), które tworzą wynik (Gierusz, Gawrońska 2012, s. 45). Biorąc pod uwagę to, że prezentowany w sprawozdaniu finansowym wynik finansowy nadal jest głównym parametrem wykorzystywanym przez odbiorców sprawozdania do oceny jednostki, na podstawie którego podejmują(fragment tekstu)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.