Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 28

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Wycena instrumentów pochodnych
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Celem tej pracy jest przestawienie rynku pogodowych instrumentów pochodnych oraz jego cech. Poruszona została także kwestia wyceny tych instrumentów, głównie w kontekście błędnego stosowania wyceny opcji formułą Blacka-Scholesa. Jako rozwiązanie tego problemu wskazano inne metody stosowane obecnie na tym rynku. (fragment tekstu)
Wobec złożoności otoczenia, w jakim funkcjonują obecnie przedsiębiorstwa, spowodowanej przede wszystkim postępującą globalizacją oraz rozwojem technologicznym coraz większego znaczenia nabierają instrumenty pochodne. Już w obecnej chwili pozwalają one ograniczać nie tylko ryzyko finansowe przedsiębiorstwa, ale także ryzyko związane z podstawową działalnością operacyjną. Pochodny instrument finansowy jest definiowany jako instrument, którego wartość jest wyprowadzana z ceny instrumentów pierwotnych, tj. walut, stóp procentowych, papierów wartościowych oraz indeksów (giełdowych i pozagiełdowych). Niestety za dynamicznym rozwojem instrumentów pochodnych nie nadążały rozwiązania prawne, w tym także w zakresie rachunkowości. Z tego też powodu obecnie obowiązująca ustawa została znowelizowana. Przeniesione zostały do niej nowe rozwiązania, nie występujące wcześniej, a wzorowane głównie na doświadczeniach państw zachodnich. Dzięki temu zostały wprowadzone nowe definicje regulujące stosowanie instrumentów pochodnych. (fragment tekstu)
Artykuł ma charakter metodyczny, gdyż ocenia właściwości teoretyczne estymatora zmienności zrealizowanej (realized volatility)w modelu Blacka. Efektywność tego mdelu poddano ocenie przy wykorzystaniuuśrednionej zmienności zrealizowanej lub przy zastosowaniu interwału delta ( w przedziale testowym 10s - 15 m). (fragment tekstu)
W artykule podjęto próbę nieco bliższego przedstawienia niełatwej metody wyceny instrumentów pochodnych z zastosowaniem stochastycznych równań różniczkowych cząstkowych. Zwrócono uwagę na możliwość wykorzystania programów komputerowych do wyznaczania transformaty Laplace'a i transformaty odwrotnej do niej. Ponadto do wyceny europejskiej opcji kupna wprowadzono wzory pokazujące warunek ciągłości transformaty Laplace'a i jej pochodnej w punkcie X=CW - cena wykonania opcji, co ma też wpływ na zakres stosowalności wzoru Blacka-Scholesa. (fragment tekstu)
5
Content available remote Wpływ niepewności oszacowania zmienności na cenę instrumentów pochodnych
75%
W większości opracowań poruszających wycenę instrumentów pochodnych podawane są tylko wzory analityczne na wartość derywatu. Spory odsetek prac porusza również analizę wrażliwości ceny na zmiany wartości parametrów. Omówiona praca jest jedną z niewielu, w których autorzy przedstawiają propagację błędu oszacowania parametrów stochastycznej ewolucji ceny instrumentu bazowego na cenę derywatu. Przeprowadzona analiza pokazuje, że zależność błędu oszacowania mierzonego rozpiętością przedziału ufności od parametrów modelu jest nietrywialna. Można się spodziewać, że w przypadku opcji o bardziej skomplikowanej funkcji wypłaty (np. w przypadku opcji egzotycznych, koszykowych) oraz w bardziej realistycznych modelach stochastycznej dynamiki złożoność zależności będzie wyższa od przedstawionej w pracy. (fragment tekstu)
This paper concerns the classical and conditional symmetries of the Black-Scholes equation. Modifications of the Black-Scholes equation have also been considered and their maximal algebras of invariance have been found. Examples of creation operators for the Black-Scholes eigenvalue problem have been provided.(original abstract)
Autor przedstawia jedną z metodologii wyceny instrumentów pochodnych na stopę procentową na przykładzie wyceny kontraktu swap o stałej długości w modelu Brace-Gątarek-Musiela (BGM).
Wycena opcji w modelu niezupełnym jest nietrywialnym zagadnieniem. Przykładem modelu niezupełnego jest wprowadzony przez Mertona model dyfuzji ze skokami. Gęstość logarytmu procesu dyfuzji ze skokami jest nieskończoną mieszanką rozkładów normalnych. W badaniu przyjęto, że liczba mieszanek jest skończona. Otrzymany w ten sposób model nazwano modelem JD(M)J. W praktyce parametry modelu są nieznane i wymagają estymacji. W badaniu zastosowano wnioskowanie bayesowskie. JD(M)J jest modelem niezupełnym dla którego, w ogólnym przypadku, nie można wskazać strategii replikujących instrumenty pochodne. W badaniu zaprezentowano algorytm wyznaczający optymalną w sensie średniokwadratowym strategię replikującą europejski instrument pochodny. Do zilustrowania omówionej teorii wykorzystano indeksy WIG20 i S&P100. Przedstawiona metodologia jest użyteczna dla inwestorów, którzy chcą uwzględnić w wycenie instrumentów pochodnych oraz analizach szacowania ryzyka "niepewność" estymacji parametrów modelu. (abstrakt oryginalny)
W artykule zaprezentowano modyfikację klasycznego modelu Blacka-Scholesa. Uwzględniono istnienie efektu pamięci w finansowych szeregach czasowych i wprowadzono do modelu wyceny instrumentów finansowych wykładnik Hursta oraz funkcję Höldera. Niniejszy artykuł składa się z części teoretycznej, w której przybliżono założenia i postać teoretyczną klasycznego modelu Blacka-Scholesa oraz omówiono jego wybrane modyfikacje, a także z części aplikacyjnej, w której ukazano efektywność uzyskanych rozwiązań.(abstrakt oryginalny)
W artykule zaprezentujemy pewien oryginalny dowód zasadniczego twierdzenia matematyki finansowej. Twierdzenie to ma wielkie znaczenie w nowoczesnej matematyce finansowej - przy probabilistycznym modelowaniu rynku finansowego oraz przy wycenie instrumentów pochodnych. Zasadnicze twierdzenie podaje opis modeli rynku, w których nie ma możliwości arbitrażu, czyli takich, na których inwestor nie może osiągać dowolnie dużych zysków bez ponoszenia ryzyka. W najczęściej spotykanej postaci twierdzenie mówi, że na rynku nie istnieje możliwość arbitrażu wtedy i tylko wtedy, gdy istnieje pewna miara probabilistyczna, względem której zdyskontowane ceny akcji są martyngałami, czyli nie przejawiają systematycznej tendencji do ruchów w górę ani w dół. Twierdzenie ma zatem związek z teorią rynku efektywnego. Mówi bowiem, że przy braku możliwości arbitrażu inwestowanie na rynku można rozpatrywać jako grę sprawiedliwą. Twierdzenie ma także istotne znaczenie dla wyceny instrumentów pochodnych. Wynika bowiem z niego, że cenę instrumentu pochodnego można wyrazić jako wartość oczekiwaną jego wypłat, liczoną względem pewnej miary probabilistycznej. Zasada ta pozwala w pewnych wypadkach wyznaczać wzory na ceny instrumentów pochodnych, na przykład takie jak wzór Blacka-Scholesa, opisujący cenę opcji na akcję. W artykule przypomnimy niezbędne pojęcia stosowane w matematyce finansowej, sformułujemy model rynku papierów wartościowych, zdefiniujemy pojęcia arbitrażu, modelu bezarbitrażowego, jądra wymiany i równoważnej miary martyngałowej, sformułujemy i udowodnimy zasadnicze twierdzenie. (fragment tekstu)
Niniejszy artykuł jest kontynuacją prac prowadzonych nad wykorzystaniem sekurytyzacji na rynku ubezpieczeń katastroficznych w Polsce. Prezentowana wersja opiera się pełniejszym zakresie danych oraz ich dokładniejszej eksploracji i interpretacji. Uwzględniono w nim kierunki rozwoju instrumentów pochodnych, które mogą być odpowiedzią na potrzeby rynku coraz częściej narażonego na szerokie pojęcie ryzyka ekonomicznego. Prezentowane derywaty mogą stanowić podstawę sekurytyzacji jako sposobu wytransferowania szczególnych form ryzyka na szeroki rynek finansowy z użyciem spółek specjalnego przeznaczenia SPV (Special Purpose Vehicle) oraz odpowiedniego instrumentu finansowego opartego na odpowiednim, charakterystycznym wskaźniku - trigerze.(fragment tekstu)
Cel. Głównym celem artykułu jest analiza dochodowości strategii arbitrażowych zawieranych na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie. Artykuł ma za zadanie uzupełnienie luki badawczej w tym zakresie, dostarczając nowych i przede wszystkim aktualnych danych empirycznych. Jak do tej pory zjawisko arbitrażu na polskiej giełdzie nie było bowiem powszechnie analizowane, a zakres czasowy dostępnych prac obejmował swoim zasięgiem głównie okres pierwszej dekady XXI wieku. Metoda. W artykule postawiono hipotezę, mówiącą o tym, że na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie możliwa jest realizacja dochodowych transakcji arbitrażowych, których rentowność przekraczałaby stopę zwrotu z instrumentu wolnego od ryzyka. Do jej weryfikacji wykorzystano archiwalne kwotowania kontraktów terminowych na indeks giełdowy WIG20, a przyjęty okres badawczy objął lata 2007-2017. W artykule rozpatrywany jest przypadek zastosowania strategii arbitrażowej o nazwie cash-and-carry. Wyceny teoretycznej wartości kontraktów dokonano w oparciu o współcześnie stosowaną metodologię. Dochodowość strategii arbitrażowych wyznaczono dla długoterminowego, tj. 12-miesięcznego horyzontu czasowego. Wyniki. Uzyskane wyniki pokazały, że na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie regularnie pojawiają się możliwości zawierania transakcji arbitrażowych, gwarantujących osiągnięcie zysku ponad poziom stopy wolnej od ryzyka. (abstrakt oryginalny)
Artykuł przedstawia konsekwencje związane z nieznajomością zasad wyceny instrumentów pochodnych przy zawieraniu nietypowych transakcji. Autor charakteryzuje najpopularniejsze transakcje tego typu w Polsce (m.in. Differential Swap, Quanto Swap, LIBOR In Advance Swap).
Artykuł jest zwięzłym wprowadzeniem do pogodowych instrumentów pochodnych. W pierwszej części autor przedstawił pojęcie ryzyka pogodowego i podstawowe typy pogodowych instrumentów pochodnych. Następnie zaprezentował krótką analizę rynku derywatyw pogodowych. Ostatnia część pracy poświęcona została głównym koncepcjom wyceny kontraktów pogodowych. (abstrakt oryginalny)
Jednym z najważniejszych zagadnień teoretycznych analizowanych w finansach jest zagadnienie wyceny, tzn. zagadnienie określania wartości podmiotu gospodarczego bądź instrumentu finansowego. Teoretycy zajmujący się tym problemem formułują zazwyczaj jeden lub kilka różnych modeli teoretycznych. Praktycy dokonują weryfikacji tych modeli w odniesieniu do konkretnych problemów empirycznych. Na przykład, w zagadnieniu wyceny instrumentów dłużnych najczęściej stosowana jest metoda zdyskontowanych przepływów pieniężnych. W tym artykule skoncentrujemy się jednak na innych modelach, mianowicie tzw. modelach arbitrażowych. Modele te mają szczególne znaczenie przy wycenie instrumentów pochodnych, dotyczy to zwłaszcza ogólnego modelu Blacka-Scholesa-Mertona (por. Black, Scholes (1973), Merton (1973)). Trzeba jednak zaznaczyć, że stojąca u podstaw tych modeli zasada braku arbitrażu została po raz pierwszy zastosowana w modelach Modiglianiego-Millera (por. Modigliani, Miller (1958, 1963)). (fragment tekstu)
Pierwsze modele opisujące dynamikę stóp procentowych pojawiły się na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych XX w. - dotyczyły stopy spot. Dzięki łatwości implementacji i analitycznej wyceny obligacji i opcji na obligacje w krótkim czasie modele te zyskały dużą popularność oraz doczekały się wielu rozwinięć. W roku 1992 Heath, Jarrow i Morton zaproponowali trudniejszy zarówno teoretycznie, jak i w implementacji - choć bardziej realistyczny - model stopy procentowej forward, który okazał się efektywnym narzędziem badania struktury terminowej stóp procentowych i wyceny instrumentów na stopę procentową. Model ten mimo, iż porównywany co do ważności z modelem Blacka - Scholesa - Mertona, z powodu zaawansowanej konstrukcji stochastycznej pozostaje nadal stosunkowo mało znany, tak w środowiskach akademickich, jak i wśród praktyków. W artykule zaprezentowana zostanie konstrukcja modelu Heatha, Jarrowa i Mortona (HJM), jego podstawowe własności, struktura zmienności stopy forward oraz metody kalibracji na rynku polskim, specyficznym ze względu na małą różnorodność zarówno instrumentów wolnych od ryzyka na podstawie których aproksymuje się krzywą dochodowości, jak i instrumentów na pochodnych stopę procentową służących do estymacji funkcji zmienności modelu. (fragment tekstu)
Artykuł jest zwęzłym wprowadzeniem do wyceny pogodowych instrumentów pochodnych. (abstrakt oryginalny)
W artykule przedstawiony został problem wyceny i ewidencji instrumentów pochodnych w warunkach zmienności rynków finansowych. Następnie scharakteryzowano powiązania zabezpieczające według polskiego prawa bilansowego i zapisów międzynarodowych. W dalszej części opisano zjawisko dyfuzji informacji i wzrost znaczenia instrumentów pochodnych we współczesnym świecie. Ostatnia część artykułu została poświęcona wycenie i ewidencji instrumentów pochodnych oraz ich wrażliwości na ryzyko w warunkach zmienności rynków finansowych. (abstrakt oryginalny)
Celem opracowania jest wykazanie, iż wartość godziwa instrumentu pochodnego powinna być jedynie ujawniana w informacji dodatkowej w sprawozdaniu finansowym (sporządzonym według Międzynarodowych Standardów Sprawozdawczości Finansowej), jako uzupełnienie dla dokonanej wyceny bilansowej według kosztu historycznego. (fragment tekstu)
20
Content available remote Bayesian Inference on Discretely Sampled Itô Processes
63%
Chapter 5 presents an application of Bayesian inference of Itô processes in pricing derivatives. The chapter includes the Markov Chain Monte Carlo (MCMC) methodology in numerical exercises. (fragment of text)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.