Wyniki wyszukiwania - BazEkon

1

"Synaxis Baltica"Summer Transit Academy 2002: Visaginas/Vilnius - sprawozdanie z warsztatów

100%

Materksa M.

Zarządzanie w Kulturze

|

2003

|

4

175-182

"Synaxis Baltica" jest międzynarodową siecią instytucji zajmujących się tematyką zarządzania w kulturze. W artykule omówiono warsztaty, które odbyły się we wrześniu 2002 r. na Litwie, organizowane przez "Synaxis Baltica".

2

Zarządzanie dla wartości, czyli o odpowiedzialności menedżerów kultury słów kilka

75%

Barańska K.

Zarządzanie w Kulturze

|

2006

|

7

63-69

Poniższy tekst z założenia stać się ma głosem w toczącej się dyskusji i próbą naszkicowania najważniejszych wątków w rozumieniu zawodu menedżera kultury nie tylko jako pewnego rodzaju profesjonalnych umiejętności, ale także - a może przede wszystkim - jako posłannictwa. Można więc powiedzieć, że zawód menedżera kultury należy traktować jako swego rodzaju zawód z misją, a następujący tekst, bez ambicji wyczerpania tematu, będzie próbą oświetlenia charakteru tej misji. (fragment tekstu)

3

Konceptualizacja e-kultury zarządzanie kulturą organizacji w warunkach ryzyka

75%

Bulińska-Stangrecka H.

Studia Ekonomiczne / Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach. Zarządzanie

|

2015

|

2

|

nr 222

101-115

Gwałtowne zmiany gospodarcze przyczyniają się do wzrostu zainteresowania zarządzania ryzykiem. Kapitał ludzki organizacji jest w największym stopniu narażony na negatywne konsekwencje ryzyka. Rozwój e-kultury umożliwił wypracowanie efektywnych wzorców funkcjonowania organizacji wirtualnych w zmiennych warunkach. Charakterystyczne elementy e-kultury pozwalają optymalizować działania poprzez wypracowanie odpowiednich strategii, nawet w turbulentnym otoczeniu. Celem artykułu jest wskazanie sposobów modyfikowania kultury organizacji, w celu adaptacji przedsiębiorstwa do sytuacji ciągłych zmian, niepewności i ryzyka. Wdrożenie kluczowych elementów wspierających e-kulturę umożliwi dostosowanie się do nowych wyzwań gospodarki XXI w.(abstrakt oryginalny)

4

Wyzwania polskiego sektora kultury po 1989 roku oraz towarzysząca im popularyzacja idei audience development

75%

Firych P.

Zarządzanie w Kulturze

|

2021

|

22

|

z. 1

27-39

Audience development zyskało w ostatniej dekadzie dużą popularność, wykraczającą daleko poza kontekst brytyjski. Przyczyniła się do tego między innymi Komisja Europejska, odwołująca się do omawianej koncepcji w wielu dokumentach, a także traktująca ją jako jeden z priorytetów przy przyznawaniu dotacji3. Od kilku lat jest to więc termin, o którym żywo dyskutuje się w środowiskach związanych z działalnością kulturalną. Potrafi on funkcjonować także jak hasło "przynęta", kojarząc się z pozytywnymi i pożądanymi trendami europejskimi. W raportach, na konferencjach i szkoleniach mnoży się przykłady tak zwanych dobrych praktyk. Niekiedy właśnie z tego powodu audience development postrzega się opacznie jako panaceum na różnego typu bolączki czy też zestaw uniwersalnych metod działania, będących skuteczną odpowiedzią na współczesny "kryzys" uczestnictwa w kulturze. (fragment tekstu)

5

Wybrane problemy zarządzania projektami kultury

75%

Ślusarczyk A.

Prace Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach

|

2016

|

Biznes w kulturze - kultura w biznesie : wybrane problemy

61-68

Działania rutynowe i powtarzalne w wielu organizacjach odgrywają nadal podstawową rolę, jednak wydaje się, że zwłaszcza w organizacjach sektora kultury rola działań o charakterze niepowtarzalnym, czyli projektów, staje się coraz istotniejsza. Wpływ na to mają przede wszystkim skomplikowane uwarunkowania, nasilająca się konkurencja, rosnące wymagania klientów, szybki postęp technologiczny, warunki, w jakich współczesne organizacje sektora kultury muszą funkcjonować. Podmioty te coraz częściej podejmują działania w celu pozyskania dodatkowych finansów na działalność kulturalną. Jedną z możliwości rozwoju organizacji jest aplikowanie o środki finansowe z różnych źródeł, m.in. z funduszy Unii Europejskiej, oraz realizacja projektów kultury. W trakcie ponad 50 lat integracji państw Unii Europejskiej odkrywano nowe obszary do eksploracji, innowacyjne trendy artystycznej ekspresji. Unia Europejska dąży do stworzenia nowej perspektywy rozwoju kultury i projektów artystycznych. Celem niniejszego rozdziału jest skonfrontowanie technik i modeli zarządzania projektami kultury z wynikami badań empirycznych dostępnymi w literaturze oraz z badaniami, które zostały przeprowadzone w organizacjach sektora kultury w 2013 r. przez autorkę. Pełne wyniki badań zostały zamieszczone w rozprawie doktorskiej pn. Zarządzanie projektami w sektorze kultury w Polsce, napisanej pod kierunkiem prof. dr. hab. Łukasza Sułkowskiego, obronionej w 2014 r. Na podstawie zrealizowanych wywiadów oraz uzyskanych wyników ankietowych opisano wybrane metody i techniki zarządzania, a w związku z tym kierunki zmian zarządzania w samej organizacji sektora kultury. (fragment tekstu)

6

Powołanie dyrektora samorządowej instytucji kultury

75%

Biadun M.

Samorząd Terytorialny

|

2022

|

nr 6

21-32

Artykuł opisuje problemy związane z procesem powołania dyrektora samorządowej instytucji kultury. Wskazuje na nieścisłości związane z interpretacją obecnych przepisów prawa oraz toczący się proces demokratyzacji wyboru osoby zarządzającej instytucją kultury. Zwraca uwagę na historyczne przejście od wyłącznej kompetencji organów wykonawczych samorządu do ich współdziałania z organami uchwałodawczymi i innymi interesariuszami. (abstrakt oryginalny)

7

Tworzenie kultury menedżerskiej i jej wartości

75%

Kubik K.

Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach. Administracja i Zarządzanie

|

2017

|

39

|

nr 112

73-82

W artykule przedstawiono menedżerów jako grupę, która tworzy własną kulturę i prezentuje swoje wartości. W skali kraju jest to bardzo liczna grupa, która podobnie jak prawnicy, lekarze czy inżynierowie próbuje tworzyć odrębną elitę społeczną. Posiada indywidualny styl bycia i wyróżniające atrybuty zawodowe. W procesie zarządzania kultura menedżerów pełni funkcję wspomagającą. Menedżerowie posiadający władzę często traktują ją jako wartość absolutną, realizują swoje funkcje i odnoszą sukces.(abstrakt oryginalny)

8

Ekonomika kreatywności w zarządzaniu kulturą

75%

Mirski A.

Zarządzanie w Kulturze

|

2013

|

14

|

z. 1

35-47

Na zagadnienie ekonomiki kreatywności zwrócił uwagę David Throsby w dziele Ekonomia kultury i po święcił mu nawet cały rozdział tej znakomitej książki. Sam podkreślił pionierski charakter swojego zainteresowania t ą tematyką, tym bardziej, że, jak twierdził, ekonomiści się nią prawie w ogóle nie zajmują. Istotnie, o ile kreatywność jest coraz częstszym tematem studiów i badań z dziedziny psychologii, socjologii, pedagogiki, nauk o kulturze, ba, nawet zarządzania - o tyle można powiedzieć, że w dziedzinie ekonomii pozostaje nadal w tej dziedzinie raczej "głuche milczenie". Jeżeli kreatywność pojawia się gdzieś w ekonomicznym dyskursie, dotyczy najczęściej tylko psychologicznego spiritus movens innowacji, która z kolei powoduje powstawanie ważnej ekonomicznie technologicznej zmiany. Zagadnieniem centralnym w ekonomice kreatywności jest określenie źródeł procesu twórczego. Oczywiście, dotychczas źródłami kreatywności i twórczości zajmowali się głównie psychologowie, przyjmując w tym zakresie (może nieco na wyrost) nadmiernie monopolistyczną pozycję. Zauważmy jednak, że w aspekcie jednostkowym źródła decyzji o podjęciu pracy czy dokonaniu zakupu s ą również psychologiczne. A przecież ekonomia zajmuje się niczym innym, jak skutkami (a także obiektywnymi uwarunkowaniami) takich decyzji. (fragment tekstu)

9

Zarządzanie publiczną instytucją kultury w Polsce - misja a ekonomika

75%

Szulborska-Łukaszewicz J.

Zarządzanie w Kulturze

|

2013

|

14

|

z. 1

13-33

W niniejszym artykule skupiam się na kwestiach zarządzania instytucją kultury, analizując wpływ organizatora na realizację misji instytucji, m.in. poprzez powołanie jej dyrektora bądź powierzenie zarządzania zewnętrznemu podmiotowi. Analizuję wzajemne relacje pomiędzy organizatorem a powołaną przez niego instytucją kultury, stawiając pytanie o możliwość pogodzenia efektywnej realizacji zadań statutowych z zasadami ekonomiki w warunkach gospodarki rynkowej. (fragment tekstu)

10

Possibilities of Managing Local Culture Under the Pressure of Globalization Trends at the Beginning of the 21st Century

75%

Mikoláš Z., Karpeta J.

Forum Scientiae Oeconomia

|

2015

|

3

|

nr 1 Culture Management and Inter-cultural Aspects in Management

99-104

We encounter a sharp confrontation with local culture, often ethnic minorities and globalization trends that cause extraordinary pressure on the cultural development in the regions as well as on the effective management of local cultural institutions. The authors present a synthesis of the latest findings in the field of spontaneous order of contemporary society and the specific needs of the cultural development of the Czech part of Cieszyn Silesia. (original abstract)(original abstract)

11

Cultural Industries in Public Policy

75%

Vitkauskaitė I.

Journal of International Studies

|

2015

|

8

|

nr 1

208-222

This paper focuses on cultural industries. They are becoming a part of culture on the national level because they create both the symbolic and the economic capital. The research proves that investment in cultural industries is beneficial; they help to attract tourists and investors from other countries, improve the image of the country and increase awareness about it. Cultural industries are becoming a perspective area of economy. In Europe and other countries of the world, cultural industries have appeared as a branch of private business which do not require state support; however, the subsequent development of these industries and their successful competition with international corporates of cultural industries require purposeful state policy. Recently, the notion of cultural industries has been included into the cultural policy. Political decisions determine certain changes in cultural industries and their influence on the culture in a country. Countries can shape their policy of cultural industries in different ways; they can select the means to implement the policy depending on their aims and to establish institutions to implement them. The following models of the policy of cultural industries are distinguished: paternalistic, patronal, and liberal; they indicate a state's approach towards cultural policies and help to understand and evaluate its decisions in the area of the management of cultural industries. Therefore, the aim of the article is to reveal the extent of control imposed on cultural industries in the state policy. The first part of the article surveys the notion of cultural industries and the areas attributed to them. The second part analyses cultural industries as an area of cultural policy, and the last part describes possible models of the policy of cultural industries. (original abstract)

12

Kultura jako czynnik poddający się zarządzaniu

75%

Bachnik K.

Prace Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Katowicach

|

2009

|

Współczesne i perspektywiczne kierunki badań w zarządzaniu przedsiębiorstwami

371-376

Niniejszy artykuł rozważa zasadność uwzględniania czynnika kulturowego w zarządzaniu przedsiębiorstwem, przytacza różne koncepcje teoretyczne oraz wzmiankuje o podejściu polskich i zagranicznych przedsiębiorstw do tego zagadnienia. (fragm. tekstu)

13

Odsłonić nowe pola kultury : projekt etnografii twórczej i otwierającej

75%

Ogrodzka D., Rakowski T., Rossal E.

Kultura i Rozwój

|

2017

|

nr 3(4)

89-112

W tekście zostały zaprezentowane metody uchwytywania procesu powstawania treści kultury w społecznościach lokalnych i peryferyjnych oraz ujawniania go w projektach realizowanych przez animatorów kultury, artystów i antropologicznie zorientowanych badaczy społecznych. Wypracowana metodologia dla takiego typu badania łączy sfery antropologii i jej "gęstego uczestnictwa" z jednoczesnym działaniem twórczym, artystycznym, wydobywającym lokalne potencjały kulturotwórcze. Wskazane i opisane zostały przykłady projektów i realizacji łączących w sobie sztukę i etnografię na różnych poziomach - od narzędzi, poprzez sposób działania, aż do konstruowania teoretycznego pola. Przedstawione działania o charakterze teatralnym lub/i performatywnym podejmowane wspólnie ze społecznościami, mieszkańcami danego terenu, przedstawicielami grup zawodowych, etnicznych, społecznych, które dają szansę na przyglądanie się charakterystycznym dla tych grup praktykom, wartościom, układom. Przybliżona została również idea konceptualizmu etnograficznego we współczesnej antropologii, rozumianego jako generator nowych sytuacji etnograficznych, a także metody artystyczno-etnograficzne, które oferują nowe, unikatowe formy opisu rzeczywistości społecznej. (abstrakt oryginalny)

14

Dlaczego trudno brać kulturę na serio?

75%

Drozdowski R.

Kultura i Rozwój

|

2017

|

nr 3(4)

41-52

Artykuł stanowi próbę pokazania, że najważniejszą przyczyną nieufnego nastawienia do kultury, które stało się udziałem wielu decydentów politycznych i gospodarczych (ale także szerokich kręgów potencjalnych odbiorców oferty kulturalnej), jest współwystępowanie różnych kryteriów legitymizujących kulturę i różnych przypisywanych jej funkcji. Sytuacja ta rodzi liczne napięcia, spośród których najbardziej spektakularne jest oczywiście napięcie między dążeniami do instrumentalizacji kultury a utrzymania i poszerzania jej autonomii. Być może jedynym sposobem likwidacji tego napięcia jest rezygnacja z myślenia o kulturze jako stymulatorze rozwoju społeczno-gospodarczego i uznanie jej za dobrowolnie ponoszony przez społeczeństwo koszt, który nie musi się zwrócić. Wydaje się, że dopiero przy takim założeniu możliwe staje się zdemokratyzowanie kultury oraz demokratyzowanie kulturą. (abstrakt oryginalny)

15

Kompleksowość prawa kultury jako gałęzi prawa

75%

Potocki A.

Rynek - Społeczeństwo - Kultura

|

2017

|

nr spec. (26) Prawo - koncepcje, regulacje, współczesne problemy

71-77

Przedmiotem niniejszego opracowania jest próba precyzyjnego i jednorodnego określenia miejsca prawa kultury w ogólnym systemie prawa. Krytyczna analiza poszczególnych składników oraz rozłożenie najważniejszych jego czynników dokonana została na tle i przy użyciu aparatury językowo-pojęciowej będącej efektem współcześnie prowadzonych badań w obszarze nauk prawa. W pracy konfrontowane jest także stanowisko przedstawicieli doktryny oraz praktyki w kwestiach związanych z autonomicznością oraz jej skutkami dla przyporządkowania prawa kultury do którejkolwiek z gałęzi prawa. (abstrakt oryginalny)

16

Zarządzanie publicznymi instytucjami kultury w kontekście koncepcji Corporate Social Responsibility (CSR). Społeczna odpowiedzialność muzeum

75%

Gaweł Ł.

Studia Ekonomiczne / Uniwersytet Ekonomiczny w Katowicach

|

2018

|

nr 376

48-62

Celem artykułu jest skonfrontowanie publicznego sektora kultury z koncepcją corporate social responsibility (CSR). Muzea publiczne z założenia traktowane są jako instytucje zaufania publicznego, w rzeczywistości nie określono jednak precyzyjnych kryteriów, które powinny spełniać jako instytucje odpowiedzialne społecznie. Dlatego w przeprowadzonym badaniu wykorzystano wybrane kategorie z obszaru CSR, analizując je w odniesieniu do rzeczywistości organizacyjnej muzeów publicznych. (abstrakt oryginalny)

17

Osoby z niepełnosprawnościami odbiorcami kultury - wyniki badań pilotażowych w małopolsce

75%

Pluszyńska A., Konior A.

Polityka Społeczna

|

2023

|

nr 9

11-19

Przedmiotem badań jest korzystanie z oferty instytucji kultury przez osoby z niepełnosprawnościami. Na wstępie przedstawiono wyniki badań innych autorów dotyczące tej tematyki. Wskazano jednocześnie, że brakuje przekrojowych badań, które dotyczyłyby uczestnictwa w kulturze zróżnicowanego grona odbiorców z niepełnosprawnościami. Zidentyfikowana luka badawcza została uzupełniona poprzez realizację badań własnych, mających charakter pilotażowy. Ich celem było wskazanie, w jaki sposób osoby z niepełnosprawnościami korzystają z oferty instytucji kultury i co zrobić, by była ona dla nich bardziej dostępna. Problem badawczy został sformułowany w następujący sposób: jakie są oczekiwania i potrzeby osób z niepełnosprawnością w zakresie szeroko rozumianego uczestnictwa w kulturze oraz poziomu ich zaspokojenia przez instytucje kultury w Małopolsce. W badaniu wykorzystano technikę ankiety. Przeprowadzone badania pilotażowe dotyczące uczestnictwa w kulturze osób z niepełnosprawnościami pozwalają stwierdzić, że badane osoby chętnie korzystają z oferty instytucji kultury oraz zauważają pozytywne zmiany w dostosowaniu małopolskich instytucji kultury do potrzeb osób z niepełnosprawnościami, jakie nastąpiły w ciągu ostatnich dwóch lat, ale jednocześnie wskazują, co jeszcze wymaga poprawy. Osoby z niepełnosprawnościami wskazują, że największą barierą w dostępie do oferty kulturalnej są bariery społeczne, wynikające z niezrozumienia potrzeb osób z niepełnosprawnościami.(abstrakt oryginalny)

18

Zarządzanie dziedzictwem kulturowym - w stronę nowej metodologii

75%

Gaweł Ł.

Problemy Zarządzania

|

2013

|

11

|

nr 4 (44) Zarządzanie humanistyczne

87-100

Problematyka zarządzania dziedzictwem jest stosunkowo nowym obszarem w nauce. Nie dość, że samo pojęcie dziedzictwa kulturowego zaczęło krystalizować się dopiero w latach 70. XX w., to w dodatku jest ono wielowymiarowe i wielodyscyplinarne. To nowe w przestrzeni społecznej i kulturowej zjawisko, dynamicznie rozwijające się i zyskujące coraz większe znaczenie (np. w odniesieniu do rozwoju regionów) wymaga wypracowania nowych, efektywnych narzędzi zarządzania. W prezentowanym tekście przedstawiono pogląd, zgodnie z którym nie powinno się dążyć do nadmiernej ekonomizacji dziedzictwa kulturowego, dostrzegając w nim przede wszystkim medium służące budowaniu kapitału kulturowego, polepszaniu relacji międzyludzkich oraz wypracowywaniu zysku społecznego, wymykającego się rachunkowi ekonomicznemu (np. poprzez zwiększanie świadomości i tożsamości kulturowej). (abstrakt oryginalny)

19

The Role of Public Support for the Film Industry - an Analysis of Movie Production Incentives in Europe

75%

Orankiewicz A.

Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu

|

2022

|

nr 2 (66)

90-104

Europejski model finansowania kultury zakłada interwencjonizm państwowy. W zasadzie w każdym państwie europejskim produkcja filmowa jest wspierana w sposób pośredni lub bezpośredni przez państwo, tworząc skomplikowany system finansowania produkcji filmowej. Wybór systemu wspierania przemysłu audiowizualnego ma wpływ na rozwój rodzimej kultury i przemysłu filmowego oraz odporność sektora na kryzysy, szczególnie w długim okresie. Artykuł koncentruje się na rozwoju systemu zachęt wspierających sektor audiowizualny w krajach europejskich. Jego celem jest identyfikacja mechanizmów i motywów wspierania krajowej produkcji filmowej oraz analiza wsparcia publicznego w sektorze audiowizualnym w krajach europejskich. W opracowaniu dokonano przeglądu literatury i przeprowadzono analizę porównawczą systemów zachęt wspierających sektor audiowizualny w krajach europejskich.(abstrakt oryginalny)

20

Paradygmaty współczesnego zarządzania kulturą w Polsce

75%

Łysiński J.

Zeszyty Naukowe Małopolskiej Wyższej Szkoły Ekonomicznej w Tarnowie

|

2012

|

20

|

nr 1

99-111

Autor analizuje problem dwóch nurtów naukowych we współczesnych badaniach w zakresie zarządzania kulturą w Polsce. Peter Bendixen opisuje je jako dwa paradygmaty - platoński (instrumentalny) oraz arystotelesowski. Zdaniem niemieckiego badacza ekonomiki kultury, nurt platoński to taki, w którym "w sensie ilościowym i jakościowym dominują podstawy zarządzania przedsiębiorstwem", podczas gdy w ujęciu arystotelesowskim zarządzanie kulturą może jedynie spełniać funkcję wspierającą w stosunku do sztuki. Badacze zaliczani przez autora do zwolenników nurtu platońskiego opowiadają się za wprowadzaniem do sektora kultury publicznej rozwiązań organizacyjnych i zasad nowej ekonomii sektora publicznego. Profesor Jerzy Hausner krytykuje słabe strony publicznych instytucji kultury: ograniczenia w polityce kadrowej, brak bodźców do wzrostu produkcyjności, zachowania biurokratyczne, niechęć do podejmowania ryzyka, brak konkurencji, duże znaczenie czynników politycznych. Profesor Grażyna Prawelska-Skrzypek zwraca uwagę na konieczność wprowadzenia w kulturze wskaźników efektywności umożliwiających właściwą ocenę funkcjonowania instytucji kultury. Zdaniem badaczy reprezentujących arystotelesowski nurt w zarządzaniu kulturą, badacze "instrumentaliści" zbyt mechanicznie przenoszą do kultury pewne narzędzia zarządzania sprawdzające się w innych sektorach gospodarki. Krytycy instrumentalistów akcentują niewymierność wartości kulturalnych, a także sprzeczność w teorii zakładającej jednoczesny wzrost funkcji komercyjnej i poszerzanie zakresu artystycznych poszukiwań w instytucjach kultury. Wskazują ponadto na niekorzystne zewnętrzne determinanty uczestnictwa społeczeństwa w kulturze, które wymagają poważnych zmian systemowych. (abstrakt oryginalny)