Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 32

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Zasób Własności Rolnej Skarbu Państwa
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
Celem artykułu jest analiza sprzedaży niezabudowanych gruntów z zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa w Poznaniu i powiecie poznańskim w latach 2000-2009. Szczegółowa analiza dotyczy zarówno wartości obrotu, liczby transakcji, jak i powierzchni sprzedanego gruntu. Badanie dotyczy także struktury nabywców uczestniczących w obrocie. Zakres przestrzenny opracowania obejmuje 17 gmin powiatu poznańskiego oraz miasto Poznań. (abstrakt oryginalny)
Prawo polskie nie zakazuje cudzoziemcom nabywania nieruchomości rolnych położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wprowadza jednak warunek uzyskania przez nich stosownych zezwoleń. Mają oni także prawo do korzystania z nieruchomości na podstawie umów dzierżawy. Zainteresowanie inwestorów zagranicznych, zwłaszcza z Europy Zachodniej, ziemią w Polsce jest uzasadnione, ponieważ jest ona relatywnie tania, znacznie niższy jest też czynsz dzierżawny.Agencja Nieruchomości Rolnych dysponuje gruntami zasobu własności rolnej Skarbu Państwa (WRSP). Często stawiany jest jej zarzut nadmiernej "wyprzedaży polskiej ziemi" cudzoziemcom. Wydaje się, że jest on nieuzasadniony, gdyż agencja działa zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa. W celu zapewnienia ciągłych i jednolitych informacji prowadzi rejestr transakcji sprzedaży cudzoziemcom gruntów z zasobu. Do końca 2000 r. prowadziła także rejestr transakcji sprzedaży gruntów spółkom z udziałem kapitału zagranicznego. (fragment tekstu)
3
Content available remote Dzierżawa gruntów rolnych Skarbu Państwa w świetle nowych regulacji prawnych
75%
Dzierżawa po 1992 roku stanowiła w Polsce podstawową formę gospodarowania gruntami rolnymi Skarbu Państwa. Była preferowana zarówno ze strony państwa, ze względu na możliwość szybkiego rozdysponowania mienia, jak i przez rolników, z uwagi na konieczność zaangażowania mniejszych jednorazowych nakładów finansowych, które mogły zostać przeznaczone na cele produkcyjne i inwestycyjne. W ostatnich latach zmniejsza się znaczenie dzierżawy jako sposobu obrotu państwowymi gruntami rolnymi na rzecz sprzedaży, co wynika z jednej strony z rosnącego popytu na ziemię rolniczą, a z drugiej - z polityki rządu oraz działań podejmowanych przez Agencję Nieruchomości Rolnych. Wyrazem zmian w tym zakresie jest nowelizacja ustawy o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi, która od dnia 3 grudnia 2011 roku wprowadziła znaczące zmiany w zakresie omawianego stosunku zobowiązaniowego [Ustawa... 2011]. Przyjęte regulacje mają na celu przyspieszenie prywatyzacji państwowych zasobów ziemi, której przeprowadzenie nastąpi w pierwszej kolejności poprzez wyłączenie części dzierżawionych użytków rolnych z gospodarstw wielkoobszarowych, a także z przeznaczenia na sprzedaż gruntów, w stosunku do których dzierżawy zostaną zakończone. W artykule autor stara się ocenić wpływ wprowadzonych regulacji na rolę dzierżawy w obrocie gruntami rolnymi z Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa. Należy się spodziewać, iż w związku z nowym kształtem przepisów instytucja ta znajdzie zastosowanie przede wszystkim w przypadku małych działek, a jednocześnie zainteresowanie dzierżawą jako formą powiększenia gospodarstw przez rolników indywidualnych ulegnie zmniejszeniu. (abstrakt oryginalny)
4
75%
Celem przeprowadzonych badań była ocena wpływu wprowadzenia ustawy o wstrzymaniu sprzedaży nieruchomości Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa na obrót ziemią rolniczą. Badania ankietowe z wykorzystaniem autorskiego kwestionariusza wywiadu zostały przeprowadzone wśród 120 producentów rolnych w trzech powiatach (iławski, olsztyński i ostródzki) woj. warmińsko-mazurskiego. Badania przeprowadzono w pierwszym kwartale 2016 r. Kwerenda literaturowa, analiza ustawy z dnia 16 kwietnia 2016 r. o wstrzymaniu sprzedaży nieruchomości Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw wykazały m.in., że wprowadzenie ww. aktu prawnego, w zamierzeniu ustawodawcy, powinno przyczynić się do racjonalnego wykorzystania szczególnego zasobu, w związku z jego specyficznymi cechami (m.in. niepowiększalność, nieprzemieszczalność, podstawowy czynnik produkcji rolniczej) jakim jest ziemia. Badani rolnicy (3/4 z nich) wskazali na mogące wystąpić dla nich utrudnienia w obrocie ziemią wraz z wprowadzeniem ustawy o wstrzymaniu sprzedaży nieruchomości z Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa. Za największe ograniczenie uznano fakt, że nabywcami mogą być tylko rolnicy indywidualni (41,67%), a także wzrost liczby formalności, które trzeba wypełnić w związku z nabyciem/sprzedażą ziemi (40,00%). Wyniki uzyskanych badań potwierdzają fakt, że w Polsce ważne miejsce zajmuje nierynkowy (rodzinny) obrót ziemią rolniczą, bowiem ponad 2/3 badanych otrzymało gospodarstwo od rodziców lub teściów, a kolejne ponad 13% odziedziczyło po najbliższych. Najczęściej otrzymane, bądź odziedziczone gospodarstwo powiększano dokupując lub wydzierżawiając ziemię. Skutki wprowadzenia ww. ustawy, również w związku z faktem wielu wyjątków, możliwością uzyskania stosownych zgód na zbycie/nabycie będą widoczne w przyszłości, co powinno być przedmiotem dalszych badań. (abstrakt oryginalny)
Celem badań była próba określenia najważniejszych czynników ograniczających oraz działań wspomagających kreowanie konkurencyjności przedsiębiorstw rolniczych wykorzystujących w produkcji ZWRSP, ze szczególnym uwzględnieniem udziału aktywów pozyskanych z ZWRSP w wartości aktywów ogółem. Wyniki badań dowodzą, że w badanej zbiorowości wielkość udziału aktywów pozyskanych z ZWRSP przyczyniła się do określenia w poszczególnych grupach respondentów odmiennego zestawu czynników ograniczających oraz działań przyczyniających się do poprawy ich konkurencyjności. (abstrakt oryginalny)
Celem przeprowadzonych badań była próba oceny zmian w strukturze zagospodarowania gruntów przejętych do ZWRSP w latach 1993-2013 na Dolnym Śląsku, a także porównanie zaobserwowanych zjawisk z ogólnymi tendencjami występującymi na terenie Polski. Sytuacja prawno-własnościowa nieruchomości rolnych w Polsce bezustannie ulega przekształceniom. Zjawisko to jest konsekwencją transformacji systemowej, która rozpoczęła się w 1989 roku. Zadania związane z gospodarowaniem nieruchomościami rolnymi należącymi do Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa powierzono Agencji Nieruchomości Rolnych i jej oddziałom terenowym. (abstrakt oryginalny)
Na mocy Ustawy z dnia 19 października 1991 roku o gospodarowaniu nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa oraz o zmianie niektórych ustaw likwidacji uległy państwowe przedsiębiorstwa gospodarki rolnej, których majątek po przejęciu do Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa poddany został restrukturyzacji. Jednym z efektów tego procesu było wyodrębnienie składników o charakterze nieprodukcyjnym, w tym budynków mieszkalnych wraz z infrastrukturą towarzyszącą. Są one prywatyzowane w osobnym trybie, przede wszystkim poprzez sprzedaż dotychczasowym najemcom lub nieodpłatne przekazanie na rzecz uprawnionych podmiotów. Działania w tym zakresie są nadal kontynuowane. (abstrakt oryginalny)
Obrót nieruchomościami rolnymi w Polsce jest uwarunkowany czynnikami prawnymi, ekonomicznymi i społecznymi. Podjęto problematykę prawnych determinant obrotu, wskazując na szczególną rolę Agencji Nieruchomości Rolnych, która jest instytucją mającą wyłączne prawo gospodarowania nieruchomościami rolnymi Skarbu Państwa. Przeanalizowano czynności obrotu w znaczeniu wąskim, uwzględniając transakcje zawierane w obrocie rynkowym i czynności obrotu nierynkowego, dokonywane przez podmioty prywatne oraz z udziałem Skarbu Państwa lub gmin. (abstrakt oryginalny)
W rezultacie "pierwotnego" rozdysponowania Zasobu WRSP (lata 1992- -1996), znaczącej zmianie uległa struktura gospodarstw pod względem własnościowym, prawno-organizacyjnym i obszarowym. Zmiany te wyraźnie odbiegały jednak od przyjętych założeń. Podstawowy cel przyspieszenia przemian własnościowych, a więc poprawa struktury agrarnej istniejących indywidualnych gospodarstw rolnych, został zrealizowany w niewielkim stopniu. Powstała natomiast znacząca grupa "wielkoobszarowych" gospodarstw osób fizycznych i prywatnych osób prawnych. W związku z tym w polityce rolnej coraz wyraźniej widoczna była tendencja do podejmowania działań zmierzających do korekty tej struktury. W opracowaniu podjęta została próba oceny efektów tych działań. Przeprowadzone analizy wskazują, że działania te nie przyniosły znaczących efektów. Wpływ rozdysponowania Zasobu na strukturę gospodarstw rolnych po 1996 r. był już niewielki i sukcesywnie malejący. W okresie przedakcesyjnym zmiany w strukturze gospodarstw były kontynuacją tendencji widocznych w latach 1992-1996. Także w okresie poakcesyjnym działania Agencji nie miały większego wpływu na powiększanie gospodarstw osób fizycznych 1-100 ha, w tym gospodarstw 20-100 ha, a więc silnych gospodarstw rodzinnych. Zmiany w tej grupie gospodarstw zachodziły przede wszystkim pod wpływem likwidacji gospodarstw małych obszarowo, działów rodzinnych, prywatnego obrotu ziemią i dzierżaw od innych podmiotów niż AWRSP (ANR). Natomiast działania Agencji, w szczególności w oparciu o ustawowe zapisy w zakresie przeciwdziałania nadmiernej koncentracji gruntów rolnych z 2003 r., polegające na rozdysponowaniu "wtórnym" gruntów SP, miały znaczący wpływ na rozwój grupy gospodarstw osób fizycznych 100 ha i więcej i jej strukturę, zwłaszcza na przyspieszenie rozwoju grupy 100-300 ha i zahamowanie rozwoju grupy gospodarstw 500 ha i więcej. Zmiany te były w znacznej części efektem dostosowywania się gospodarstw osób fizycznych do górnej granicy obszarowej gospodarstw rodzinnych, określonej przez ustawodawcę na 300 ha UR. (abstrakt oryginalny)
10
Content available remote Real Estate as a Subject of Spatial Conflict Among Central and Local Authorities
75%
Currently, real estate located in rural areas neighboring cities are under pressure to become a location for the realization of urban and metropolitan projects. Thus, spatial conflicts are an inherent characteristic of modern urban development. Such conflicts vary in terms of the scope, intensity and course they take. An interesting case illustrating the given issue can be the conflict over real estate owned by the State Treasury (central authority) and localized within the power of local authorities (gminas). Such a situation requires mediating and producing an outcome that satisfies the goals of both sides. The authors based the deliberations on the topic of spatial conflicts on the example of the relation between the Agricultural Property Agency division in Olsztyn (APA Olsztyn) and the smallest local administration units (gminas) located within the borders of the Warmia-Masuria (Województwo Warmińsko-Mazurskie) and Podlasie (Województwo Podlaskie) Provinces. The aim of the research was to describe the background for potential conflict and to study its proceedings. The aim was achieved through studies of relevant literature and data analysis. (original abstract)
Celem badań była identyfikacja czynników determinujących zmiany cen ziemi oraz wskazanie skupień województw wyróżnionych według przyjętych zmiennych. Ze względu na specyfikę rynku gruntów rolnych w Polsce, w analizach uwzględniono zróż- nicowanie cen gruntów rolnych z Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa (ZWRSP) oraz z obrotu gruntami prywatnymi. Ze względu na obowiązujące w Polsce regulacje formalno- -prawne oraz sposób rejestrowania zmian cen gruntów, analiza dotyczyła okresu 2013-2020, podzielonego na dwa podokresy: 2013-2016 i 2017-2020. Jednym z najistotniejszych czynni- ków było to, że na polskim rynku gruntów rolnych istniały dwa podrynki, czyli grunty rolne w obrocie prywatnym oraz grunty rolne z ZWRSP. Największe zróżnicowanie cen gruntów między województwami wynikało z przeciętnego miesięcznego dochodu do dyspozycji na 1 mieszkańca z rodzinnego gospodarstwa rolnego w stosunku do przeciętnego miesięcznego dochodu na 1 mieszkańca z pracy na własny rachunek oraz łącznej powierzchni gruntów rolnych sprzedawanych z ZWRSP. (abstrakt oryginalny)
Omówiono sposoby zawierania umów na dzierżawę państwowych gruntów rolnych, która jest obecnie podstawową formą gospodarowania nieruchomościami wchodzącymi w skład Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa. Wychodząc od zasady swobody umów przedstawiono okoliczności, które w oparciu o obowiązujące normy prawne powodują jej ograniczenie. Ponadto przedstawiono kluczowe elementy umowy z punktu widzenia interesu dzierżawcy. Rozważania prowadzą do wniosku o wyższym znaczeniu ochrony interesu publicznego niż trwałości gospodarowania na dzierżawionym gruncie przez dzierżawcę.(abstrakt oryginalny)
Zachodzące przekształcenia społeczno-gospodarcze, w tym procesy liberalizacji i globalizacji, wzrost konkurencji oraz zmieniające się oczekiwania nabywców powodują, że warunki w jakich funkcjonuje rolnictwo są coraz bardziej złożone. Celem badań było określenie barier rozwoju gospodarstw rolnych w opinii rolników, którzy w swojej działalności użytkowali grunty pochodzące z Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa (ZWRSP). Badaniem objęto 167 gospodarstw zlokalizowanych na obszarze województwa warmińsko-mazurskiego. Uzyskane wyniki przedstawiono dla całej badanej grupy oraz w zależności od formy zagospodarowania gruntów pochodzących z ZWRSP. Z przeprowadzonych badań wynika, że rozwój gospodarstw rolnych zdaniem badanych hamowany jest głównie przez czynniki kosztowo-cenowe, takie jak: niestabilne ceny skupu, wysokie koszty produkcji rolniczej, wysokie ceny na środki produkcji oraz brak kapitału na rozwój. (abstrakt oryginalny)
Celem badań była próba oceny poziomu koncentracji gruntów rolnych w gospodarstwach na Dolnym Śląsku. Głównym celem opracowania było określenie udziału ziemi państwowej w procesie jej rozdysponowania do gospodarstw rolnych. Przez długi okres ocena rozdysponowania ziemi państwowej była niewłaściwa z uwagi na odnoszenie się głównie do liczby rozdysponowanych działek ewidencyjnych. Badania wykazały, że zastosowanie do celów statystycznych oraz raportowania w ramach działalności Agencji Nieruchomości Rolnych jedynie liczby działek jest niewystarczające i nie oddaje poziomu procesów koncentracji gruntów rolnych w większych obszarowo jednostkach. Jedynie analiza materiałów archiwalnych (AWRSP, ANR) w kategorii kontrahent (wraz z nadanym numerem) pozwala na oszacowanie faktycznego stanu koncentracji ziemi pochodzącej z Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa. Główni beneficjenci zakupywanych i dzierżawionych gruntów rolnych dokonywali wielokrotnych transakcji w różnych latach, obejmujących najczęściej od kilku do kilkudziesięciu działek ewidencyjnych. Badania potwierdziły wysoki stopień koncentracji ziemi na Dolnym Śląsku.(abstrakt oryginalny)
Podział mienia państwowego, jaki dokonał się w Polsce po 1990 roku ma swoje odzwierciedlenie w aktach normatywnych regulujących gospodarkę nieruchomościami Skarbu Państwa. Nieruchomości te, w zależności od rodzaju i przeznaczenia, znalazły się w różnych zasobach. W przypadku nieruchomości rolnych w Zasobie Własności Rolnej Skarbu Państwa (ZWRSP), którym obecnie gospodaruje Agencja Nieruchomości Rolnych (ANR). Jednym ze składników mienia, będącego w gestii ANR, są grunty. W ujęciu dynamicznym zmienia się ich powierzchnia, struktura i wartość. Zagadnienia z tym związane są przedmiotem niniejszego opracowania. (abstrakt oryginalny)
Artykuł stanowi część pierwszą rozważań naukowych, dotyczących zmian zachodzących w zagospodarowaniu terenów zurbanizowanych i niezurbanizowanych w gminach województwa warmińsko-mazurskiego, na terenie których funkcjonowały państwowe przedsiębiorstwa gospodarki rolnej (ppgr-y). Celem badań było wskazanie wpływu zmian zachodzących w wybranych gminach na jakość życia społeczności lokalnych. Szczególna uwagę poświęcono społeczności popegeerowskiej. W badaniu wykorzystano dane pochodzące z raportów ANR, Urzędów Gmin. Przeprowadzono również wywiady z mieszkańcami i przedstawicielami samorządów wybranych gmin a także badania ankietowe z sołtysami. Dokonana diagnoza i analiza konsekwencji społecznych i gospodarczych przekształceń własnościowych przeprowadzonych w sektorze rolnictwa przez ANR pozwoliła na ocenę i porównanie zmian zachodzących w miejscowościami popegeerowskich i niepopegeerowskich oraz ocenę ich skutków dla mieszkańców badanych gmin.(abstrakt oryginalny)
Opracowanie stanowi część drugą rozważań naukowych dotyczących zmian zachodzących w obszarach wiejskich województwa warmińsko-mazurskiego, na terenie których funkcjonowały pań- stwowe gospodarstwa rolne. W artykule stanowiącym kontynuację części pierwszej przedstawiono próbę autorskich rozwiązań w zakresie rehabilitacji obszarów zdegradowanych po byłych fermach hodowlanych. W każdym z wybranych obiektów zidentyfikowano inny rodzaj konfliktu wynikający z występowania obszarów zdegradowanych (społeczny, przestrzenny i środowiskowy). W trakcie prowadzonych badań opracowano metodę polegającą na połączeniu zastosowania instrumentów planistycznych, oraz instrumentów finansowych (rekompensaty), które możliwe są do zastosowania w momencie sprzedaży nieruchomości przez Skarb Państwa. Zastosowane w badaniach autorskie podejście dotyczące rehabilitacji obszarów zdegradowanych wynika zarówno z doświadczeń praktycznych związanych z prowadzonymi pracami planistycznymi (urbanistyka), jak również prac teoretycznych z zakresu finansowych skutków przekształceń przestrzennych.(abstrakt oryginalny)
W artykule omówiono działania Agencji Nieruchomości Rolnych (do roku 2003 Agencję Własności Rolnej Skarbu Państwa, w ramach prywatyzacji przejętych gruntów. Zanalizowano grunty sprzedane przez ANR w latach 1992-2006 oraz dzierżawę gruntów według stanu na 31.12.2006. Opisano kształtowanie się cen gruntów rolnych w latach 1992-2006 – autor wyróżnił trzy okresy kształtowania się cen. Ponadto zostały przedstawione wyniki i plany finansowe ANR oraz kierunki zmian prawnych, które mogą wspomóc realizację zadań ustawowych agencji. Celem jest przede wszystkim usprawnienie systemu obrotu ziemią rolniczą.
W artykule podjęto próbę przedstawienia dotychczasowych działań ANR w zakresie realizacji zadań ustawowych i kształtowania ustroju rolnego, w tym problematyki rozdysponowania nieruchomości. Od początku działalności ANR trwale rozdysponowała 3,3 mln ha gruntów, w tym 2,7 mln ha przez sprzedaż. Obecnie po nowelizacji przepisów (Ustawa 2016/1) dzierżawa gruntów jest główną formą, gdzie zakłada się funkcjonowanie wieloletnich dzierżaw, dających możliwość użytkowania gruntów bez angażowania środków finansowych. Obecnie tendencje zmniejszania się powierzchni gruntów w dzierżawie zostały zahamowane poprzez wydzierżawienie gruntów dotychczas nierozdysponowanych i ograniczenie sprzedaży nieruchomości rolnych powyżej 2 ha. Analizę gospodarowania Zasobem i działań ANR na rynku prywatnym przeprowadzono na podstawie danych pochodzących głównie z raportów z działalności Agencji Nieruchomości Rolnych, opracowań wewnętrznych i dostępnej literatury przedmiotu. Zaprezentowane wyniki analizy świadczą o dużym zaangażowaniu ANR w prywatyzację nieruchomości oraz wielu złożonych procesach, które dotyczą nieruchomości Zasobu WRSP i rynku prywatnego. (abstrakt oryginalny)
20
Content available remote Wpływ utworzenia i rozdysponowania zasobu własności rolnej SP na strukturę
63%
Sektor gospodarstw rodzinnych w rolnictwie polskim wciąż cechuje bardzo niekorzystna struktura obszarowa. Umocnieniu tego sektora i poprawie jego struktury miało służyć przyspieszenie przemian własnościowych w rolnictwie, przede wszystkim poprzez transfer do tego sektora nieruchomości rolnych z Zasobu Własności Rolnej Skarbu Państwa, utworzonego zasadniczo z mienia zlikwidowanych państwowych gospodarstw rolnych (PGR). W opracowaniu podjęta została próba oceny efektów realizacji tego celu. Badaniem objęto lata 1990-1996, a więc do zakończenia "pierwotnego" rozdysponowania Zasobu WRSP. Analizie poddano założenia w zakresie kierunków i zasad rozdysponowania Zasobu WRSP oraz efekty realizacji tych założeń. Następnie przeanalizowano zmiany w strukturze własnościowej, prawno-organizacyjnej i obszarowej gospodarstw rolnych, a w szczególności zbiorowość indywidualnych gospodarstw rolnych, które w okresie tym powszechnie określano jako rodzinne. Przeprowadzona analiza wykazała, że zakładane efekty przyspieszenia przemian własnościowych zostały zrealizowane w niewielkim stopniu. Sektor gospodarstw rodzinnych zmniejszył się. Nastąpiła wyraźna polaryzacja struktury obszarowej tego sektora. Średni obszar gospodarstwa w tym sektorze wzrósł nieznacznie. Bardzo silnie wzrósł natomiast sektor wielkoobszarowych prywatnych gospodarstw osób fizycznych i prawnych (poza istniejącymi do przemian systemowych spółdzielczymi).(abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 2 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.