Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 9

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Zawartość witaminy C w warzywach
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
Przeprowadzone badania miały na celu określenie oddziaływania nawożenia fosforem stosowanego we współdziałaniu z azotem i potasem na plonowanie ziemniaka oraz zawartość skrobi i witaminy С w bulwach. Wpływ nawożenia NK i P na plony bulw ziemniaka był dodatni i jednocześnie wyraźnie uzależniony od warunków klimatycznych w poszczególnych latach uprawy. Wraz ze zwiększeniem nawożenia azotowo-potasowego następował stopniowy przyrost plonu bulw. Działanie wzrastających dawek fosforu na plon bulw miało charakter paraboliczny, jego dodatni wpływ silniej ujawniał się przy niskim niż przy wysokim nawożeniu NK. Działanie wzrastających dawek fosforu na plon bulw miało charakter paraboliczny, jego dodatni wpływ silniej ujawniał się przy niskim niż wysokim nawożeniu NK. Przyrost plonu bulw w poszczególnych seriach nawożenia NK następował do przedostatniej lub najwyższej dawki fosforu. Zawartość skrobi w bulwach ziemniaka ujemnie korespondowała z ilością opadów podczas wegetacji. Stosowane nawożenie nie powodowało istotnych zmian w zawartości skrobi, ale wystąpiła wyraźna tendencja do obniżenia jej koncentracji na tle rosnących dawek NK i do wzrostu ilości w obrębie rosnącego nawożenia fosforem. Nawożenie azotowo-potasowe przyczyniło się do niewielkiego obniżenia, a nawożenie fosforowe do zwiększenia zawartości witaminy С w bulwach ziemniaka w stosunku do obiektu kontrolnego. Wysokie dawki azotu, fosforu i potasu przyczyniły się do zwiększenia w plonie frakcji bulw dużych, głównie poprzez zmniejszenie udziału bulw średnich (sadzeniaków). (abstrakt oryginalny)
The aim of the study was to determine the influence of drip irrigation on the nutritive value of winter squash 'Rouge vif d'Etampes' fruits analyzed directly after the harvest and after the storage. The plants were grown on the very light soil in the region of decreased rainfall amounts during the vegetation period. The field experiment was conducted in 2007-2008 at Kruszyn Krajeński near Bydgoszcz on the soil of quality class V-VI (very weak and weak-rye-soil-complex). The field water capacity in the soil layer 0-50 cm was 57.5 mm, while the effective useful retention amounted 29.3 mm. The experiment was designed as one-factorial trial in four replications; drip irrigation as the experiment factor was applied. As the control the plots without irrigation were considered. The single plot area was 11.2 m2 . The drip irrigation was conducted according to the soil tensiometer indications ( 0.04 MPa). The research material was the eatable parts of fresh fruits that were analyzed directly after the harvest and after the storage for six months at the temperature 10°C and the relative air humidity 75%. The drip irrigation performed during the cultivation of winter squash increased the content of vitamin C, total carotenoids including ß-carotene, as well sugars in the fruits, both after the harvest and after the storage. After six months of the storage the rise of the content of dry matter, total carotenoids including ß-carotene, as well monosaccharides was noted, while the level of vitamin C, total sugar, and saccharose have been reduced.(original abstract)
The study of drip fertigation of winter squash 'Gomez' was conducted on the very light soil on the experimental field in Kruszyn Krajeński near Bydgoszcz in the years 2007 and 2008. The research was established as one-factorial, using the method of drawn blocks, in four replications. Drip fertigation (DF ) as the liquid fertilization supplied nitrogen, potassium and phosphorus to the plants three times during growing season. As the control (DP ), the drip irrigation combined with broadcast application was used. The potassium and phosphorus fertilization of control plots was applied before seed sawing. The nitrogen fertilization of control plots was provided in three single doses during vegetation. The liquid and powder fertilizations were performed at the same time. The complex fertilizer ‚Universol Blue' (N:P:K = 18:11:18) was used. The dose of fertilizer was 3:2:3 (187.5:125:187.5 kg of NPK per ha). The irrigation was conducted using the drip line ‚T-Tape'. The liquid fertilizer was mixed by the ‚Dosatron' dispenser. The irrigation started when the soil water pressure, measured with the tensiometers, was near - 0.04 MPa. In comparison to the control (powder fertilization), the drip fertigation (liquid fertilization) significantly increased marketable fruit yield, single fruit weight and fruit number. Most of the tested chemical components of 'Gomez' fruits (vitamin C, total sugar, monosaccharides, saccharose, total carotenoids and ß-carotin) were not significantly influenced by drip fertigation. However, the level of dry weight of winter squash 'Gomez' fruits was reduced by drip fertigation.(original abstract)
4
84%
Celem badań laboratoryjnych było określenie zawartości wody w świeżych ogórkach gruntowych dwóch frakcji wielkościowych oraz monitorowanie i analiza zmian właściwości chemicznych zachodzących w ogórkach gruntowych w 10, 30, 60 i 90 dniu kiszenia Prowadzono analizy zawartości witaminy C, cukrów redukujących, kwasowości ogólnej oraz analizę wartości pH. Proces kiszenia spowodował spadek ilości cukrów redukujących, zawartości witaminy C oraz wartości pH. Stwierdzono wzrost kwasowości ogólnej w czasie trwania doświadczenia. Odnotowano różnice pomiędzy wartością analizowanych parametrów, a czasem zakiszania ogórków gruntowych. (abstrakt oryginalny)
Celem pracy było określenie wpływu czasu (9 tygodni) i temperatury zamrażalniczego przechowywania (-20 ºC i -80 ºC) na zawartość wybranych składników (kwasu L-askorbinowego - KA, sumy kwasu L-askorbinowego i L-dehydroaskorbinowego - KDA oraz suchej masy), jak również na kwasowość ogólną i teksturę owoców słodkiej papryki (żółtej i czerwonej) odmiany 'California'. Podczas zamrażalniczego przechowywania całych owoców papryki następował w nich stopniowy wzrost zawartości suchej masy, istotnie zróżnicowany w zależności od czasu i temperatury przechowywania. W papryce przechowywanej w temp. -80 ºC końcowa zawartość suchej masy była istotnie mniejsza niż przechowywanej w -20 ºC. Wzrost zawartości suchej masy w owocach papryki czerwonej i żółtej przechowywanej w niższej temperaturze wyniósł odpowiednio: 6,8 i 9,3 %, natomiast w wariancie wyższej temperatury były one znacznie większe i wynosiły 14,8 % (papryka czerwona) i 17 % (papryka żółta). Świadczy to o mniejszym ubytku wody z owoców papryki przechowywanych w niższej temperaturze. Zaobserwowano zmniejszenie zawartości KA oraz sumy KA i KDA, przy czym był on największy w początkowym okresie przechowywania. Po zakończeniu eksperymentu średnie straty kwasu L-askorbinowego w papryce czerwonej przechowywanej w temp. -80 ºC i -20 ºC wyniosły odpowiednio: 37 i 41 %, natomiast w papryce żółtej - 28 i 35 %. Zmniejszenie sumy KA i KDA w papryce czerwonej przechowywanej w temp. -80 ºC i -20 ºC wyniosło odpowiednio: 49 i 56 %, a w papryce żółtej - 41 i 43 %. Końcowa zawartość całkowitego kwasu askorbinowego w papryce przechowywanej w obu temperaturach była do siebie zbliżona, natomiast istotnie większą zawartość KA stwierdzono w owocach obu rodzajów papryki przechowywanych w -80 ºC. Kwasowość ogólna papryki wzrosła ok. dwukrotnie z 0,26 do 0,49 mg/100 g kwasu jabłkowego w przypadku obu wariantów temperaturowych przechowywania papryki żółtej oraz z 0,25 do 0,54 i 0,52 mg/100g kwasu jabłkowego w przypadku papryki czerwonej przechowywanej odpowiednio: w temp. -20 ºC i -80 ºC. Wartość kwasowości uległa zmianom niezależnie od zastosowanej temperatury zamrażalniczego przechowywania. Tekstura papryki zmieniła się szczególnie w pierwszym tygodniu zamrażalniczego przechowywania. Zmiany te były bardziej intensywne w owocach przechowywanych w temp. -20 ºC. (abstrakt oryginalny)
Celem pracy było porównanie zawartości flawonoidów, kwasów fenolowych oraz witaminy C w dostępnych na rynku przyprawach ziołowych z produkcji ekologicznej i konwencjonalnej. Analizom chemicznym poddano majeranek, oregano, pietruszkę i tymianek. Otrzymane wyniki wykazały, że przyprawy ekologiczne zawierały istotnie więcej flawonoidów. Jednak sposób produkcji nie wpływał istotnie na poziom zawartości kwasów fenolowych i witaminy C w badanych przyprawach. Wybrane do eksperymentu gatunki przypraw, a szczególnie oregano i pietruszka stanowią cenne źródło antyoksydantów w diecie. (abstrakt oryginalny)
Celem pracy była ocena zawartości witaminy C, polifenoli i karotenoidów oraz określenie aktywności przeciwutleniającej proszków wyprodukowanych w warunkach przemysłowych z wybranych surowców roślinnych w procesie liofilizacji, a następnie poddanych mikronizacji. Zbadano 12 proszków: owocowych, warzywnych, z pokrzywy i trawy jęczmiennej, cieszących się coraz większym zainteresowaniem konsumentów. Zawartość witaminy C, frakcji polifenoli i karotenoidów w proszkach oznaczono metodą wysokosprawnej chromatografii cieczowej HPLC, aktywność przeciwutleniającą - metodą spektrofotometryczną z zastosowaniem syntetycznego kationorodnika ABTS·+. W zależności od rodzaju badanych surowców roślinnych wytworzone proszki charakteryzowały się zróżnicowaną, dość dużą zawartością badanych substancji bioaktywnych oraz aktywnością przeciwutleniającą. Najwięcej witaminy C zawierały proszki z owoców rokitnika i z jarmużu (odpowiednio: 333 i 348 mg/100 g) oraz proszki z mieszanki czerwonych owoców i warzyw (średnio 486 mg/100 g). Największą zawartością polifenoli ogółem oraz najwyższą aktywnością przeciwutleniającą charakteryzowały się proszki z aronii i borówki czernicy. Na podstawie uzyskanych wyników badań stwierdzono, że otrzymane proszki, w zależności od ich rodzaju, mogą być wykorzystywane do produkcji żywności funkcjonalnej, żywności specjalnego przeznaczenia żywieniowego i suplementów diety nie tylko ze względu na swoje walory sensoryczne, ale także z uwagi na zawartość cennych składników: naturalnej witaminy C, polifenoli i karotenoidów. (abstrakt oryginalny)
Celem badań jest ustalenie poziomu witaminy C i niektórych pierwiastków śladowych (ołów, kadm) w wybranych warzywach dostępnych w codziennym obrocie żywnością na terenie miasta Krakowa.
Soki i napoje są ważnym elementem diety człowieka. Z punktu widzenia żywieniowego są źródłem związków i substancji o charakterze przeciwutleniaczy, takich jak witamina C, E, A, β- karoten oraz składników mineralnych, w tym potasu, magnezu, wapnia i żelaza. W Polsce coraz większym zainteresowaniem konsumentów cieszą się soki owocowe wzbogacone karotenem. Rosnąca popularność marchwi wynika m. in. z jej dużej wartości odżywczej oraz bogatego składu chemicznego. Najcenniejszym składnikiem marchwi są α- i β- karoten, które są źródłem witaminy A w organizmie. W pracy omówiono charakterystykę marchwi jako surowca do produkcji soków, ze szczególnym naciskiem na jej skład chemiczny i wartość odżywczą. W artykule przedstawiono badania soków dwóch producentów: "Dr Witt" i "Sonda". Badania fizykochemiczne obejmowały oznaczenie: słabych kwasów metodą miareczkowania konduktometrycznego, kwasów w roztworach soku metodą miareczkowania potencjometrycznego oraz zawartości cukru metodą Lane-Eynona.
first rewind previous Strona / 1 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.