Ograniczanie wyników
Czasopisma help
Autorzy help
Lata help
Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników

Znaleziono wyników: 79

Liczba wyników na stronie
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
Wyniki wyszukiwania
Wyszukiwano:
w słowach kluczowych:  Zdrowie psychiczne
help Sortuj według:

help Ogranicz wyniki do:
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
Artykuł jest próbą zebrania i uporządkowania najważniejszych zagadnień dotyczących psychoterapii okresu rozwojowego. Celem było nakreślenie skrótowej historii wyodrębniania się psychoterapii dzieci i młodzieży z ogólnych zagadnień psychologicznych i terapeutycznych, które pierwotnie obejmowały swym zasięgiem głównie człowieka dorosłego. Jak pokazuje doświadczenie, nie wszystkie koncepcje i metody stosowane w przypadku zaburzeń dorosłych znajdują swe zastosowanie w odniesieniu do dzieci. Trudności metodologiczne i techniczne w leczeniu zaburzeń dziecięcych nie mogą prowadzić jednak do zaprzestania czy negowania możliwości prowadzenia psychoterapii na tym etapie, gdyż statystyki są alarmujące i pokazują, że młody człowiek zmaga się z wieloma problemami począwszy od pierwszych dni swego życia. Autorka próbuje uzasadnić, że w przypadku dzieci młodszych i nastolatków zasadniczą kwestią jest stosowanie technik terapeutycznych wrażliwych na rozwój oraz uwzględnianie systemu rodzinnego w rozumieniu i leczeniu problemów. (abstrakt oryginalny)
Uchwalona w 2013 r. ustawa o postępowaniu wobec osób z zaburzeniami psychicznymi stwarzającymi zagrożenie życia, zdrowia lub wolności seksualnej innych osób od samego początku budziła duże kontrowersje. Zarzucano jej przede wszystkim naruszanie zasady lex retro non agit będącej fundamentem państwa prawa. Jeszcze przed wyda- niem wyroku przez Trybunał Konstytucyjny i stwierdzania o zgodności z prawem przedmiotowej ustawy, do sądów zaczęły wpływać wnioski kierowane przez dyrektorów zakładów karnych w sprawie uznania skazanych za osoby stwarzające zagrożenie i umieszczenie ich w Ośrodku w Gostyninie. Z uwagi na krótki czas obowiązywania ustawy, w doktrynie brak jest opracowań dotyczących kluczowych zagadnień, dlatego też sposób stosowania ustawy wyznaczane są przez sądy orzekające w postępowania prowadzonych na jej podstawie. W szczególności Sąd Najwyższy w wydawanych orzeczeniach stara się wyznaczyć standardy, które stanowić mają dla sądów pomoc przy stosowaniu przepisów. W omówionych przeze mnie orzeczeniach rozstrzygane są zagadnienia najistotniejsze z punktu widzenia tak regulacji, jak i sprawców, których losy rozstrzygane są podczas postępowania. Przede wszystkim Sąd Najwyższy podejmował w swoich orzeczeniach problem m. in. ustalenia rozróżnienia pojęć "wysokie" i "bardzo wysokie" prawdopodobieństwo; czynności jakie powinny zostać podjęte przez skład orzekający przed wydaniem postanowienia, w tym w celu ustalenia dotychczasowego sposobu życia uczestnika postępowania.(abstrakt oryginalny)
Pojęcie uzależnień czynnościowych pojawia się aktualnie coraz częściej zarówno w opracowaniach naukowych jak i terminologii wykorzystywanej przez specjalistów terapeutów uzależnień. Pomimo powszechności stosowania tego pojęcia faktem pozostaje jego nieprecyzyjność w aspekcie diagnostycznym. Współczesna wiedza na temat uzależnień wyodrębnia tylko jedno tzw. uzależnienie czynnościowe, jakim jest patologiczny hazard oraz precyzuje kryteria jego rozpoznawania w klasyfikacji zaburzeń psychicznych z 2013 roku DSM-V. Pozostałe "-izmy" (pracoholizm, zakupoholizm, itd.) tak mocno przyjęły się w języku i świadomości, iż nie wszyscy są świadomi, jaka jest tak naprawdę ich natura (czy rzeczywiście uzależnieniowa, czy też innego rodzaju). Artykuł prezentuje współczesną wiedzę na temat tzw. uzależnień czynnościowych na tle wiedzy o uzależnieniach chemicznych, wskazuje podobieństwa i różnice pomiędzy tymi rodzajami zaburzeń, a na końcu przywołuje podstawowe informacje na temat metod leczenia tych cały czas poznawanych "nowych uzależnień". (abstrakt oryginalny)
4
100%
Pandemia koronawirusa (COVID-19) prowadzi do zwiększenia poziomu problemów psychologicznych, takich jak lęk, depresja i stres oraz wpływa na zdrowie psychiczne mężczyzn i kobiet. Niniejsze badanie ma na celu porównanie zdrowia psychicznego i samooceny wśród mężczyzn i kobiet podczas pandemii COVID-19. Badanie przeprowadzono w formie ankiety on-line przygotowanej w formularzu Google na grupie 440 uczestników. Użyto półstrukturalnego kwestionariusza MHI (mental health inventory) opracowanego przez Veita i Ware'a w 1983 roku. MHI zawiera cztery podskale opisujące lęk, depresję, kontrolę zachowania i pozytywny afekt. Wykorzystano również kwestionariusz samooceny opracowany przez Rosenberga. Jest to 10-itemowa skala wykorzystująca 4-punktowy format skali Likerta w zakresie od "zdecydowanie się zgadzam" do "zdecydowanie się nie zgadzam". Wyniki pozwoliły stwierdzić, że mężczyźni w porównaniu z kobietami mają wyższy poziom lęku (46,94 ±22,45), depresji (49,36 ±24,31), kontroli zachowania (44,47 ±20,12) i pozytywnego afektu (36,70 ±19,88). Ponadto kobiety mają wyższy poziom samooceny (22 ±3,78) niż mężczyźni. Dla obu płci wykazano statystycznie istotną różnicę (0,000) w odniesieniu do podkomponentów zdrowia psychicznego. Okazało się także, że dla badanych poczucie własnej wartości nie jest istotne. Jednak zarówno mężczyźni, jak i kobiety jednakowo odczuwają lęk, depresję, kontrolę behawioralną, co potęgowane jest podczas okresu zamknięcia. Dlatego istnieje pilna potrzeba działania zapobiegawczego, aby uniknąć negatywnego wpływu lockdownu podczas pandemii COVID-19 na zdrowie fizyczne i psychiczne.(abstrakt oryginalny)
Artykuł ma charakter przeglądowy i został poświęcony problematyce leczniczych środków zabezpieczających w Kodeksie karnym skarbowym, czyli terapii, terapii uzależnień oraz pobytowi w zakładzie psychiatrycznym. Omawiane środki uregulowane są w całości w przepisach Kodeksu karnego, w art. 93b-93g, recypowanych na mocy art. 20 § 2 Kodeksu karnego skarbowego na grunt prawa karnego skarbowego. Powyższe przepisy dotyczą przesłanek ogólnych i zasad orzekania, podmiotowych kryteriów orzekania, czasu orzekania i stosowania leczniczych środków zabezpieczających oraz obowiązków sprawcy wobec którego orzeczono terapię, terapię uzależnień czy pobyt w zakładzie psychiatrycznym, co odpowiada strukturze publikacji. W związku z brakiem autonomicznej regulacji w przepisach Kodeksu karnego skarbowego odnośnie do omawianych środków zabezpieczających, powstaje problem odpowiedniego stosowania wskazanych wyżej przepisów Kodeksu karnego w prawie karnym skarbowym oraz faktycznej przydatności leczniczych środków zabezpieczających w tej gałęzi prawa. Celami artykułu są zatem: analiza przepisów art. 93b-93g Kodeksu karnego i próba oceny, czy recepcja tych przepisów na grunt prawa karnego skarbowego powiodła się, oraz weryfikacja hipotezy badawczej, że terapia, terapia uzależnień oraz pobyt w zakładzie psychiatrycznym odgrywają w prawie karnym skarbowym znaczącą rolę. Przedmiot analizy stanowią unormowania prawne oraz wypowiedzi doktryny. Artykuł zawiera rozważania dotyczące sfery normatywnej i dogmatycznej, a nie sfery sądowego stosowania prawa. Opracowanie nie jest jednak pozbawione odniesień do praktyki, lecz ograniczają się one tylko do wypowiedzi judykatury. Badania mają charakter krajowy. Prezentując temat, posługiwano się analizą tekstów prawnych, analizą dogmatyczną oraz analizą rozstrzygnięć Sądu Najwyższego oraz sądów apelacyjnych. W związku z tym tytułowe zagadnienie zostało przedstawione w aspekcie normatywnym, dogmatycznym i częściowo praktycznym. (abstrakt oryginalny)
Teoria dezyntegracji pozytywnej jest teorią rozwoju psychicznego człowieka i zarazem filozofią człowieka. Kazimierz Dąbrowski przyjmuje imperatyw rozwoju i twierdzi, że czynienie mu zadość przynosi poczucie sensu własnego istnienia. Rozwój wewnętrzny człowieka zespala Kazimierz Dąbrowski z realizacją wyższych wartości. Cele rozwojowe człowieka są zarazem wartościami. Na tej drodze kształtują się cechy indywidualne jednostek. Jest to proces złożony, związany zarówno z konfliktami wewnętrznymi, jak również zewnętrznymi, czyli ze środowiskiem. Tworzenie siebie przez siebie, to przetwarzanie własnej struktury tej wrodzonej oraz urabianej przez otoczenie. Teoria dezyntegracji pozytywnej stanowi istotny przełom w dotychczasowym sposobie myślenia. Ma znaczenie interdyscyplinarne. (fragment tekstu)
Cel: W literaturze są dostępne jedynie fragmentaryczne badania dotyczące związków między doznaniami emocjonalnymi pracowników i jakością kapitału ludzkiego. Istniejąca luka badawcza uzasadnia konieczność prowadzenia dalszych analiz nad łączącymi je relacjami. Dlatego za cel prezentowanych badań uznano identyfikację wpływu pozytywnych doznań, obejmujących: pozytywne nastawienie do pracy, nadzieję, dumę, satysfakcję i poczucie sensu, oraz negatywnego - uczucia zmęczenia, na jakość kapitału ludzkiego, mierzoną skłonnością do rozwoju i zaangażowaniem pracowników. Metodyka: Na podstawie przeglądu literatury sformułowano konceptualny model relacji pomiędzy doznaniami emocjonalnymi pracowników i jakością kapitału ludzkiego. Zaproponowany model został zweryfikowany empirycznie za pomocą analiz korelacji Rho Spearmana i regresji wielokrotnej na próbie 1000 pracowników, z wykorzystaniem danych zebranych w 2021 roku, z naciskiem na zbadanie wpływu wybranych pozytywnych doznań emocjonalnych pracowników i ich zmęczenia na skłonność do rozwoju i zaangażowanie. Wyniki: Przeprowadzone badania ilościowe pozwoliły przetestować model zależności między wybranymi pozytywnymi doznaniami i zmęczeniem a skłonnością do rozwoju i zaangażowaniem pracowników. Wyniki badań potwierdzają silny wpływ pozytywnych doznań pracowników na ich rozwój i zaangażowanie. Oryginalność i wartość: Badanie wypełnia lukę dotyczącą związków doznań emocjonalnych pracowników z jakością kapitału ludzkiego. W dalszych badaniach należałoby pogłębić wpływ poszczególnych doznań na komponenty badanych konstruktów, a także rozszerzyć o mediatory i moderatory relacji między nimi. (abstrakt oryginalny)
Głównym celem przeprowadzonych analiz była ocena modelu leczenia środowiskowego osób z podwójną diagnozą psychiatryczną (PDP). Szczegółowe cele dotyczyły procesu realizacji projektu, w tym aktywności pacjenta w procesie leczenia i zmian w zakresie jego umiejętności niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania w życiu. Ewaluacja projektu opierała się na danych pozyskanych od terapeutów oraz członków rodzin pacjentów z PDP. Ankieta ewaluacyjna, przeprowadzona wśród realizatorów programu i członków rodzin pacjentów - uczestników programu - była skoncentrowana na ewaluacji formatywnej (ocena procesu realizacji programu) oraz sumatywnej (ewaluacji wyników - np. w postaci uzyskanego wsparcia). Tym samym ewaluatorem w omawianym modelu były zarówno osoby bezpośrednio zaangażowane w projekt, np. terapeuci (ewaluacja wewnętrzna), jak i osoby z zewnątrz (ewaluacja zewnętrzna) - członkowie rodzin pacjentów. (fragment tekstu)
As the epidemiological statistics for anxiety disorders and mood disorders show, adult mental health has declined in recent decades, making the life of the average person more prone to adversity. Several worldwide sociocultural changes require people to be more flexible and adaptive to cope with modern life. Therefore, people's ability to cope with daily stress and care for their well-being remain important issues. An essential factor in enhancing and protecting mental health is resilience as an inner source and the capacity to face adversity. Resilience can be described as the competence to stay flexible and adapt to changing environments, even in an unfavorable habitat. As a capability, despite its importance, it is mostly described and explored in childhood populations, leaving a space for further investigations focusing on adults. The article aims to present some findings regarding resilience among young adults, as well as to emphasize the importance of resilience in adult life. (original abstract)
10
Content available remote Depression in Work Environment - Its Causes, Symptoms and Prevention
100%
Purpose: This paper addresses the problem of depression. Depression is one of the most common mental health problems faced by employees, regardless of their position. WHO research indicates that various forms of depression will become, along with cardiovascular diseases, the most frequent health condition of people in developed regions of the world. Treatment in most cases restores health, yet it is highly disturbing that half of the patients do not undergo treatment for various reasons, thus depriving themselves of the chance to return to normal life and work. The purpose of this paper is to highlight this very important problem. Design/methodology/approach: Literature research of the subject was carried out. Findings: The risk of incidence of depression at work can and should be minimized. First of all, overall physical and mental health of employees should be taken care of. Therefore, we should take care of healthy sleep, healthy diet, practice sports and tourism, and find time to develop our passions and interests outside of work. Of course, the key issue here is the work environment. It is important for the employee to follow the basic rules of hygiene at mental or physical work. That is, not to burn the candle at both ends, not to overwork, not to set excessive, and thus often unrealistic goals to achieve, use rational breaks at work and, above all, take care of good relations with our colleagues. Also, report problems with professional work on an ongoing basis. Practical implications: The issues discussed in this paper significantly affect the improvement of methods related to work environment management and the desired shaping of attitudes and behavior of employees regarding the approach to the issue of depression, a problem related to work environment that has been downplayed so far. Originality/value: A holistic approach to depression. Defining it as an interdisciplinary problem. It should be handled by doctors of various specialties, especially psychiatrists, of course, but also general practitioners, neurologists, gastroenterologists, cardiologists and many other physicians. It also requires the attention of non-medical specialists.(original abstract)
Artykuł przedstawia wyniki ukraińsko-polskiego badania "Zdrowie psychiczne i ryzykowne zachowanie nastolatków". Badanie to zostało przeprowadzone wśród 15-latków w okresie od października do grudnia 2016 roku przez zespół ukraińskich i polskich naukowców. Artykuł skupia uwagę na internalizacyjnych i eksternalizacyjnych wskaźnikach zaburzeń zdrowia psychicznego. Bardziej wyraźne są objawy zaburzeń psychicznych wśród badanej młodzieży polskiej. Chociaż ogólne wskaźniki dla ukrainskiej młodzieży są niższe, jednak niektóre przejawy psychicznych zaburzeń są wyższe. Tak więc wskaźniki ryzykownych zachowań, związane z agresją i przemocą, które są częścią integralnych wskaźników, są wyższe w odniesieniu do ukraińskich nastolatków. Analiza genderowa empirycznych danych wskazuje na to, że w większym stopniu dziewczęta są podatne na zaburzenia internalizacyjne. One częściej niż chłopcy ulegają depresjom i złemu samopoczuciu emocjonalnemu. Ten wniosek sprawdza się dla młodzieży obu badanych państw. Otrzymane wyniki wskazują na potrzebę zróżnicowanego podejścia do zorganizowania pracy profilaktycznej wśród chłopców i dziewcząt. (abstrakt oryginalny)
Budowanie świadomości menadżerów w zakresie ich energii i zdrowia psychicznego. Pandemia i związane z nią bycie w ciągłej zmianie mocno nadwyrężyły nasze zasoby energetyczne. Nie ma chyba takiego stanowiska pracy czy organizacji, które nie odczułyby wpływu COVID-19 na swoje funkcjonowanie. W wielu przypadkach początkowa mobilizacja, związana z opanowaniem sytuacji kryzysowej w firmach, zamieniła się w stałe, wysokie tempo pracy. W wyniku tego w 2021 rok wiele osób weszło zmęczonych, zarówno na poziomie fizycznym, emocjonalnym, jak i mentalnym. Szczególnie menedżerowie kierujący zespołami odczuli skutki funkcjonowania pod stałą presją. W jaki sposób można im pomóc w dbaniu o własne zdrowie psychiczne? (fragment tekstu)
W pracy omówiono czynniki i interakcje mające wpływ na tworzenie środowiska ochrony zdrowia wśród obywateli Słowacji. Na podstawie wyników badań przeprowadzonych wśród uczniów szkół podstawowych autorzy próbują określić czynniki mające wpływ na upowszechnianie problematyki. (abstrakt oryginalny)
W artykule poruszono problem przemian postaw ludności w kontekście COVID-19. Dokonano w nim próby pokazania ewolucji odczuć respondentów badań w wyniku przybliżania się i oddalania ryzyka koronawirusa. Omówiono wyniki próby badawczej oraz przyczyny jej deformacji w poszczególnych etapach badań. Dokonano również analizy zmian w zachowaniach społeczeństwa, w tym ścieżki przechodzenia do negacji i adaptacji, zwracając uwagę zarówno na powszednienie sytuacji, jak i tworzenie się warunków do "nowej rzeczywistości". Podstawą analiz były badania prowadzone od kwietnia do września 2020 r., w ramach projektu badawczego "Moja sytuacja w czasie koronawirusa". Analizy przeprowadzone w artykule zmierzają do udzielenia odpowiedzi na pytanie: "Jak przybliżanie się i oddalanie zagrożenia koronawirusem wpływa na poczucie strachu i negacji, ale również zmieniało strukturę grupy badawczej?".(abstrakt oryginalny)
15
100%
Pozwolenie na broń jest decyzją administracyjną, której uzyskanie po spełnieniu odpowiednich przesłanek określonych w Ustawie o broni i amunicji 1 umożliwia obywatelowi uzyskanie dostępu do broni. Jedną z obligatoryjnych do spełnienia przesłanek zdefiniowanych w tej ustawie jest odpowiedni stan zdrowia kandydata na posiadacza broni. Chodzi tu zarówno o zdrowie w znaczeniu zdrowia fizycznego, jak i o zdrowie psychiczne. Artykuł omawia charakter prawny instytucji dostępu do broni w aspekcie spełnienia przez stronę przesłanki odpowiedniego stanu zdrowia, kryteria dyskwalifikujące ten stan oraz procedurę postępowania z kandydatem/posiadaczem broni, wobec którego zachodzi podejrzenie, że winien zostać wykluczony z możliwości jej posiadania. (abstrakt oryginalny)
Zdrowie psychiczne oraz wszelkiego rodzaju zaburzenia nigdy nie były powszechnym tematem do rozmowy. Przez wiele lat był on swego rodzaju tabu, należącego raczej do katalogu tematów niechcianych i niedyskutowanych powszechnie. Dotyczyło to również środowiska pracy. Dziś działy HR lub BHP, jeśli myślą poważnie o zdrowiu swoich pracowników, muszą wyjść poza zaklęty krąg kart sportowych i w podobny sposób jak o ciało, zadbać o psychikę pracownika. (fragment tekstu)
Autorka omawia tematykę związaną z możliwością dowodowego wykorzystania opinii psychiatrycznej sporządzonej po przeprowadzeniu obserwacji z przekroczeniem maksymalnego terminu, o którym mowa w art. 203 § 3 k.p.k. W sposób aprobujący odnosi się do poglądu wyrażonego przez Sąd Najwyższy w postanowieniu z dnia 19 listopada 2014 r. (V KK 259/14), zgodnie z którym fakt przekroczenia maksymalnego terminu obserwacji w zakładzie leczniczym (art. 203 § 3 k.p.k.) nie uzasadnia przyjęcia braku możliwości posłużenia się opinią sporządzoną po przeprowadzeniu takiej obserwacji w procesie. Zwraca również uwagę na ewentualne konsekwencje procesowe uznania, że opinia sporządzona na podstawie obserwacji psychiatrycznej z przekroczeniem maksymalnego terminu z art. 203 § 3 k.p.k. nie może posłużyć jako dowód w sprawie. (abstrakt oryginalny)
Niemal pół wieku od publikacji Prawnokarnej problematyki samobójstwa Andrzeja Wąska tocząca się w obrębie polskiej dogmatyki prawa karnego dyskusja o powodach kryminalizacji pomocnictwa i namowy do samobójstwa pozostaje otwarta. Ośrodkiem sporu jest fundamentalne pytanie o prawny obraz człowieka: o to mianowicie, czy "najwyższym prawem" powinna być autonomia jego woli, czy może raczej ochrona abstrakcyjnie pojętego życia ludzkiego. Problemem tym zajęły się ETPCz i Sąd Najwyższy USA, przyjmując stanowisko dające zdecydowane pierwszeństwo ochronie życia. Jednak w 2015 r. kanadyjski Sąd Najwyższy wydał orzeczenie w głośnej sprawie Carter, jednogłośnie odrzucając obowiązujący uprzednio w Kanadzie blankietowy, bezwzględny zakaz współdziałania w cudzym samobójstwie: wyjątek uczyniono dla osób ciężko chorych i cierpiących. Przedstawiona w uzasadnieniu tego wyroku argumentacja stanowi wyraźne odejście od ustalonej wcześniej linii orzeczniczej. Może ona dać asumpt do rozważenia rewizji aksjologicznego uzasadnienia regulacji zawartej w art. 151 k.k. Pytanie, na które postaram się odpowiedzieć, brzmi: kogo i dlaczego powinien chronić prawny zakaz współdziałania w samobójstwie oraz czy należy wprowadzić od niego wyjątek?(abstrakt oryginalny)
CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest analiza wypowiedzi psychologów i psychiatrów w wywiadach opublikowanych w prasie i/lub portalach internetowych, dotyczących wyzwań, jakie dla równowagi psychicznej stanowi codzienność pandemii COVID19 w Polsce. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Artykuł wypełnia lukę w badaniach dyskursu publicznego odnośnie do zdrowia psychicznego podczas epidemii wywołanej przez wirus SARSCoV2, przyjmując założenia teoretyczne i metodologiczne językoznawstwa kognitywnego, zgodnie z którymi metafora manifestująca się w języku ma w istocie naturę pojęciową. PROCES WYWODU: Przedmiotem badania są metafory pojęciowe używane przez psychologów i psychiatrów w komunikowaniu wiedzy eksperckiej w dyskursie publicznym. Artykuł rozpatruje tę kwestię w kontekście rozwijania kompetencji zdrowotnych społeczeństwa w celu przeciwdziałania zaburzeniom psychicznym wywołanym przez pandemię. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Wyniki analizy wskazują, że trafnie dobrane metafory usprawniają proces wnioskowania na temat relacji przyczynowo-skutkowych pomiędzy zaistnieniem sytuacji epidemicznej a wystąpieniem zaburzeń psychicznych w różnych grupach wiekowych społeczeństwa polskiego. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Wyniki bieżącej analizy mogą stanowić podstawę do dalszych badań na temat kognitywnych podstaw skutecznych sposobów popularyzacji wiedzy eksperckiej o zdrowiu psychicznym, ze szczególnym uwzględnieniem tych obszarów codzienności epidemicznej, które mogą łatwo podlegać dezinformacji.(abstrakt oryginalny)
CEL NAUKOWY: Celem badań była diagnoza nastroju i emocji dorosłych Polaków w czasie pandemii COVID19 oraz analiza związku między wymiarami nastroju i emocjami a zmiennymi socjodemograficznymi. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Aby odpowiedzieć na pytanie, jaki nastrój i jakie emocje dominują u Polaków w czasie pandemii COVID19, zastosowano dwa wystandaryzowane narzędzia badawcze: Przymiotnikową Skalę Nastroju (UMACL) Matthewsa, Chamberlaina i Jonesa w polskiej adaptacji Goryńskiej i Skalę Uczuć Pozytywnych i Negatywnych (SUPIN) Watsona i Clark w polskiej adaptacji Brzozowskiego. W badaniu wzięło udział 595 uczestników, wśród których 80,50% to kobiety, 19,50% to mężczyźni. Badani byli w wieku od 18 do 75 lat. PROCES WYWODU: Przeprowadzono analizę statystyczną z wykorzystaniem metod statystyki opisowej oraz testów nieparametrycznych: MannaWhitneya i KruskalaWallisa. Po wykryciu istotnych statystycznie różnic wykonano analizę posthoc testem Dunna w celu zidentyfikowania różniących się istotnie statystycznie grup. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Przewlekła pandemijna codzienność w znaczący sposób wpłynęła na kondycję psychiczną Polaków, powodując obniżenie nastroju i dominację uczuć negatywnych. Obecne ustalenia sugerują, że pandemia COVID19 ma negatywne konsekwencje dla zdrowia psychicznego, zwłaszcza wśród kobiet (płeć żeńska związana z nasileniem pobudzenia napięciowego i negatywnymi uczuciami) oraz osób z niższym wykształceniem, w tym uczniów i studentów. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Niniejsze badanie wnosi istotny wkład w identyfikację potencjalnych grup ryzyka dla zaburzeń zdrowia psychicznego podczas pandemii COVID19. Te grupy mogą wymagać szczególnej uwagi i wsparcia poprzez wdrażanie programów profilaktycznych lub opieki psychologicznej w celu zapobiegania długoterminowym negatywnym konsekwencjom dla zdrowia psychicznego.(abstrakt oryginalny)
first rewind previous Strona / 4 next fast forward last
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.