Poniżej opisane badania zostały podjęte w celu oznaczenia czynników, które mają wpływ na wybór technologii produkcji ziemniaków. Wybory dokonane przez hodowców zostały zbadane za pomocą przetworzenia danych dotyczących punktowego oszacowania właściwego przygotowania ziemi, uprawy nowej odmiany, zastosowanej dawki nawozu, metody aplikacji nawozu, nawodnienia, środków ochrony roślin, jakości ziarna, technik zmienno-gatunkowych, daty sadzenia, wielkości nasion i odstępów między rzędami. Dane zebrano od 232 losowo wybranych rolników uprawiających ziemniaki. Zrobiono to przy pomocy ankiety przeprowadzonej ustnie w trzech powiatach dystryktu Rajshahi w Bangladeszu w okresie od lipca 2010 do lutego 2011 roku. Spośród 11 technik odnoszących się do uprawy ziemniaków, wskazania na nawadnianie jako najistotniejszą z nich znalazły się na 1. miejscu, podczas gdy odległości między rzędami na ostatnim. Większość plantatorów (46,55%) wykazała się średnim wskaźnikiem zastosowania technik, 29,74% znacznym oraz 23,71% niskim. Na podstawie współczynnika korelacji Pearsona stwierdzono, że spośród 22 zmiennych, 16 wykazało istotne pozytywne związki z zastosowanymi technikami produkcji ziemniaków. Wyniki przeprowadzonej krokowej analizy wielokrotnej regresji wykazały, że siedem zmiennych, tj.: innowacyjność, wiedza na temat produkcji ziemniaków, aspiracje, świadomość problemów występujących w trakcie produkcji, kontakty grupowe, partnerskie oraz postawa, przyczyniło się w znacznym stopniu do takiego wyniku. Łącznie zróżnicowanie osiągnęło 65,30% (całości zróżnicowania technologii). Analiza ścieżkowa wykazała, że te zmienne wpłynęły zarówno pośrednio, jak i bezpośrednio na przyjętą postawę. Hodowcy, którzy odznaczali się znaczną innowacyjnością, lepszą wiedzą tematyczną i wyższymi aspiracjami, częstszymi kontaktami z członkami zespołu, i z partnerami, oraz właściwymi postawami, łatwiej adaptowali techniki produkcji ziemniaków. (abstrakt oryginalny)