Warianty tytułu
Języki publikacji
Abstrakty
Mechanizmy determinujące decyzje władz monetarnych w zakresie polityki kursów walutowych zostały zmodelowane przez kointegracyjną procedurę kwantyfikacji związków długo- i krótkookresowych. Sformułowano hipotezę, że w długim okresie decyzje banku centralnego były zgodne z teorią parytetu siły nabywczej walut, a obserwowane odchylenia wynikały z przepływów kapitałów długookresowych i spekulacyjnych. Podjęto próbę weryfikacji hipotezy o antyinflacyjnym charakterze polityki kursowej. Uwagę skoncentrowano na ekonometrycznej analizie profilu i gładkości dostosowań kursu złotego do ścieżki jego długookresowego wzrostu. W zaproponowanej strategii punktem wyjścia jest zredukowany model wektorowej korekty błędem (VEC). Selekcja wiodących strukturalnych wektorów kointegrujących umożliwia konstrukcję modelu VEC, w którym krótkookresowe wahania wybranych zmiennych przebiegają wokół określonych dla nich trajektorii równowagi długookresowej. Ustalenie wektorów wiodących nie rozwiązuje jednak problemu strukturalizacji sprzężeń krótkookresowych, która może być niezbędna w przypadku wykorzystania krótkich szeregów czasowych. Prezentowane rozwiązanie polega na ominięciu etapu przejścia od postaci zredukowanej modelu VEC do jego postaci strukturalnej poprzez bezpośrednią estymację parametrów modeli z autoregresyjnymi rozkładami opóźnień, w których uwzględnia się oszacowania składowych strukturalnych wektorów kointegrujących.
Twórcy
autor
Bibliografia
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000000114126
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.