Prawo wobec kwestii żebractwa

• Autorzy: Radosław Krajewski

Warianty tytułu

Regulating beggars

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Żebranie jest sposobem zdobywania środków egzystencji w drodze wypraszania datków pieniężnych lub rzeczowych i to o charakterze względnie stałym. Prawo przewiduje odpowiedzialność karną osoby, która żebrze w miejscu publicznym, mając środki egzystencji lub będąc zdolną do pracy, jak również osoby żebrzącej w miejscu publicznym w sposób natarczywy lub oszukańczy. Odpowiedzialności karnej podlega także ten, kto skłania do żebrania małoletniego lub osobę bezradną albo pozostającą w stosunku zależności od niego lub oddaną pod jego opiekę. Przepisy te nie są jednak stanowczo egzekwowane przez instytucje wymiaru sprawiedliwości, co przy podejściu socjalnym należy uznać za właściwe, zaś z perspektywy liberalnej postulować można większy rygoryzm w tym zakresie. (abstrakt oryginalny)

EN

Begging is a way of obtain existence resources in the means of plead financial alms or non-cash in permanent character. The law predict penal responsibility to person which beg in public place in spite of own existence resources or to be capable of work also person to beg in public place importunate or fraudulent way. Person which to induce to beg infant or helpless person or which is under his attention, is liable for penal responsibility. However principles are not categorically enforce through the judiciary institutions, in a social approach can accept appropriate, while liberal perspective can call for more rigorism in this range. (original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Patologie społeczne; Ubóstwo; System prawny; Naruszenie przepisów prawa

EN

Social pathologies; Poverty; Legal system; Violation of the law

• Czasopismo: Polityka Społeczna
• Rocznik: 2008
• Numer: nr 2
• Strony: 10--13

Twórcy

autor

Radosław Krajewski

Bibliografia

• Auleytner J., Głąbicka K. (2001), Polskie kwestie socjalne na przełomie wieków, Warszawa.
• Bafia J., Egierska D., Śmietanka l. (1974), Kodeks wykroczeń. Komentarz, Warszawa.
• Bojarski M., Radecki W. (2005), Kodeks wykroczeń. Komentarz, Warszawa.
• Bojarski M., Świda Z. (2002), Podstawy materialnego i procesowego prawa o wykroczeniach, Wrocław.
• Bojarski T., Polskie prawo wykroczeń, Zarys wykładu, Warszawa 2005.
• Geremek B. (1989), Litość i szubienica. Dzieje nędzy i miłosierdzia, Warszawa.
• Iwanicka l. (1999), Coś do chleba, "Głos Nauczycielski" nr 1.
• Jastrun T. (1998), Pasożyty sumienia czy jego podnieta, "Res Publica Nova" nr 4.
• Knap J., Szczęsny J. (2000), Żebraczy biznes, "Wprost" nr 33.
• Konarska-Wrzosek V. (1999), Ochrona dziecka w polskim prawie karnym, Toruń.
• Kotowski W. (2004), Kodeks wykroczeń. Komentarz, Kraków.
• Krajewski R. (2003a), Prawnokarna ochrona dzieci przed żebraniem, "Problemy Opiekuńczo-Wychowawcze" nr 6.
• Krajewski R. (2003b), Podstawy prawa rodzinnego, Warszawa.
• Krajewski R., Szymański S. (2000), Vademecum prawa, Warszawa.
• Marek A. (2002), Prawo wykroczeń (materialne i procesowe), Warszawa.
• Pinecka E. (2000), Rzeczpospolita żebracza, "Przegląd Tygodniowy" nr 2.
• Potyrała E. (2003), Stereotyp a wsparcie społeczne - dlaczego pomagamy osobom żebrzącym?, "Auxilium Socjale" nr 1.