Nowa koncepcja odporności planów projektów

• Autorzy: Dorota Kuchta
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

W pracy "Nowa koncepcja odporności planów projektów" (D. Kuchta) przedstawiono przegląd różnych podejść do odporności planów projektowych. Następnie zaprezentowano metodę zapewniania odporności systemom w innych dziedzinach, takich jak system przyjmowania zgłoszeń o awariach czy wypadkach. Metoda ta zakłada, że system będzie odporny wtedy, kiedy w żadnym momencie wymagana intensywność obsługi nie będzie wyższa niż ta, którą dany system jest w stanie zapewnić. Metoda ta zakłada również, że przy hierarchizowaniu problemów, z jakimi sobie trzeba radzić przy obsłudze systemu, brana jest pod uwagę zarówno waga problemu, jak i czas do awarii, czyli ilość czasu, jaka minie, zanim danego problemu nie da się już rozwiązać. Zaproponowano sposób przeniesienia tej koncepcji na planowanie projektów. Intensywność obsługi jest pochodną liczby i wagi problemów, jakie trzeba rozwiązać w związku z realizowanymi w danym momencie zadaniami, a czas do awarii to czas, jaki upłynie do momentu, kiedy dany problem nieodwołalnie spowoduje porażkę projektu (np. nieprzyjęcie go przez klienta). Zaproponowano model matematyczny oraz algorytm pozwalające wyznaczyć odporne plany projektu zgodne z tą koncepcją. Przedstawiono również przykład. (abstrakt oryginalny)

Słowa kluczowe

PL

Zarządzanie ryzykiem; Zarządzanie projektem; Planowanie projektu

EN

Risk management; Project management; Project planning

• Czasopismo: Prace Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Katowicach
• Rocznik: 2010
• Tom: Modelowanie preferencji a ryzyko '10
• Strony: 209--219

Twórcy

autor

Dorota Kuchta

• Politechnika Wrocławska

Bibliografia

• 1. Aissi H., Bazgan C, Vanderpooten V. (2005). Complexity of the Min-max and Min-max Regret Assignment Problems. Operations Research Letters, 33,634-640.
• 2. Chtourou H. Haouari M. (2008). A Two-stage-priority-rule-based Algorithm for Robust resource-constrained Project Scheduling. Computers & Industrial Engineering 55(1), 183-194.
• 3. Courtot H. (1998). La gestion des risques dans les projets. Economica, Paryż.
• 4. Goldratt E.M. (2000). Łańcuch krytyczny. Werbel.
• 5. Ilerroclen W., Leus R. (2004). Project Scheduling under Uncertainty: Survey and Research Problems. European Journal of Operational Research, 165(2), 289-306.
• 6. Kouvelis P., Yu G. (1997). Robust Discrete Optimization and its Applications. Kluwer Academic Publishers, Boston.
• 7. Kuchta D., Kobylański P. (2007). A Note on the Paper by M. A. Al-Fawzan and M. Haouari About a Bi-objective Problem for Robust Resource--constrained Project Scheduling. International Journal of Production Economics, 107,2, 496-501.
• 8. Lebedev V., Averbakh I. (2006). Complexity of Minimizing the Total Flow Time with Interval Data and Minmax Regret Criterion. Discrete Applied Mathematics. 154, 2167-2177.
• 9. Pritchard C. (2002). Zarządzanie ryzykiem w projekcie. Teoria i praktyka. WIG-Press, Warszawa.
• 10. Veronneau S., Cimon Y. (2007). Maintaining Robust Decision Capabilities: An Integrative Human - Systems Approach. Decision Support Systems, 43(1), 127-140.
• 11. Vonder V. de, Demeulemeester E., Herroclen W. (2008). Proactive Heuristic Procedures For Robust Project Scheduling: An Experimental Analysis. European Journal of Operational Research. 189(3), 723-733.