Optymalne zarządzanie ryzykiem w modelu Blacka-Scholesa

• Autorzy: Krzysztof Echaust

Warianty tytułu

Optimal Risk Management in Black-Scholes Model

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Naukowcy nadal niewiele wiedzą o sposobach zarządzania ryzykiem, pomimo że wiele firm zaadaptowało już niektóre techniki inżynierii finansowej do kontroli ryzyka, związanego czy to z poziomem stóp procentowych, cen aktywów, kursów walutowych, czy w końcu cen na rynkach towarowych. Ten brak wiedzy wynika z faktu, że przedsiębiorstwa ujawniają niewiele detali swoich programów zarządczych. Nadal najczęstsze pytania jakie się pojawiają to: jakie rodzaje ryzyka zabezpieczać, czy zabezpieczać całą czy tylko część otwartej pozycji, jaki rodzaj instrumentów pochodnych stosować, czy jakie miary ryzyka uwzględniać? Celem niniejszej pracy jest znalezienie takiego zabezpieczenia, które maksymalizuje oczekiwane przyszłe przepływy pieniężne z jednoczesnym uwzględnieniem ryzyka rynkowego mierzonego za pomocą VaR. Istotność tych kryteriów ustalana jest za pomocą współczynnika awersji do ryzyka, a jako narzędzie hedgingu przedsiębiorstwo wybiera opcje put. Należy zdać sobie sprawę, że przedsiębiorstwo ma do dyspozycji nieskończenie wiele opcji, różniących się cenami wykonania, a ponadto może tworzyć zabezpieczenia, składające się z portfela opcji. Ustalenie optymalnej ceny wykonania każdej z opcji wykorzystanej do zabezpieczenia oraz optymalnego poziomu zabezpieczenia przy przyjętym poziomie awersji do ryzyka jest głównym celem rozważań. Do wyceny opcji stosujemy model Blacka-Scholesa. (fragment tekstu)

EN

This article provides an analytical solution to the problem of an institution optimally managing the market risk of a given exposure by minimizing its Value-at-Risk or by maximizing the expected cash flow. The institution chooses the risk aversion coefficient first, and then using presented here model it chooses the optimal strike price of put option and hedge ratio to get optimal protection. (original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Zarządzanie ryzykiem finansowym; Zarządzanie ryzykiem; Model Blacka-Scholesa; Miernik ryzyka (VaR); Zabezpieczenie przed ryzykiem

EN

Financial risk management; Risk management; Black-Scholes model; VaR method; Hedge against the risk

• Czasopismo: Zeszyty Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Poznaniu
• Rocznik: 2004
• Numer: nr 41
• Strony: 207--219

Twórcy

autor

Krzysztof Echaust

• Akademia Ekonomiczna w Poznaniu

Bibliografia

• Ahn D.-H., Boudoukh J., Richardson M., Whitelaw R.F., Optimal Risk Management Using Optiona, NBER Working Paper 1997.
• Brown G.W., Toft K.B., How Firms Should Hedge, Working Paper, The University of North Carolina 2001.
• DeMarzo P.M., Duffie D., Corporate Incentives for Hedging and Hedge Accounting, Review of Financial Studies 1991, no. 8.
• Gay D., Nam G.J., Turac M., On the Optimal Mix of Corporate Hedging Instruments: Linear Versus Non-linear Derivatives, Working Paper, Georgia State University 2001.
• Nance D., Smith C., Smithson Ch., On the Determinants of Corporate Hedging, Journal of Finance, 1993, no. 48(1).
• Rokita P., Expected shortfall (ES) jako uzupełnienie koncepcji wartości zagrożonej (VaR) na przykładzie ryzyka inwestycji w opcje na akcje, w: Rynek kapitałowy-skuteczne inwestowanie, red. W. Tarczyński, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, Szczecin 2002.
• Smith C., Stulz R., The Determinants of Firms' Hedging Policies, Journal of Financial and Quantitative Analysis, 1985, no. 29(4).
• Smithson C.W., Smith C.W., Jr. Wilford D.S., Zarządzanie ryzykiem finansowym, Oficyna Ekonomiczna, Kraków 2000.
• Tarczyński W., Inżynieria finansowa, Agencja Wydawnicza PLACET, Warszawa 1999.
• Tarczyński W., Zarządzanie ryzykiem, PWE, Warszawa 2001.
• Weron R., Weron A., Inżynieria finansowa, WNT, Warszawa 1998.