Otwarta metoda koordynacji jako alternatywa dla harmonizacji polityki w Unii Europejskiej - po dekadzie od wdrożenia

• Autorzy: Adrian Solek

Warianty tytułu

The Open Method of Coordination as an Alternative to Policy Harmonisation in the European Union - a Decade after Implementation

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Wprowadzona dla realizacji celów strategii lizbońskiej otwarta metoda koordynacji (OMK) jest mechanizmem oddziaływania miękkiego prawa, uzupełniającym wiążącą prawnie i obwarowaną sankcjami harmonizację polityki krajów członkowskich Unii Europejskiej. Celem artykułu jest analiza procesu wdrażania OMK jako zdecentralizowanej i dobrowolnej metody, ocena jej skuteczności oraz nakreślenie perspektyw tej metody na przyszłość. Metoda ta oparta jest w dużej mierze na wzajemnej obserwacji i porównywaniu rozwiązań stosowanych w krajach członkowskich oraz naśladownictwie najlepszych praktyk. OMK miała w założeniu być instrumentem wolnym od problemów, jakie wiążą się z narzędziami twardego prawa ‒ np. kryzysu legitymizacji lub niechęci państw członkowskich do ograniczania własnych kompetencji w polityce gospodarczej i społecznej, oraz zapewniać poszanowanie specyfiki narodowej państw UE. Mimo pewnych zalet, takich jak elastyczność, otwartość, reagowanie na zmiany w otoczeniu, transparentność, łagodzenie oporu politycznego w krajach członkowskich, omawiana metoda nie okazała się wolna od kontrowersji. Jej minusem jest przede wszystkim słaba skuteczność, wynikająca z braku możliwości egzekwowania wypracowanych postanowień oraz nadmierne zorientowanie na kryteria ilościowe i konkurencję między krajami ("ekonomizacja" przy zaniedbaniu kwestii społecznych). Mimo fiaska strategii lizbońskiej OMK będzie stosowana w jeszcze większym stopniu w ramach kolejnej strategii - Europa 2020. Jej efektywność będzie zależała jednak od korekty niektórych jej mechanizmów, przykładowo wprowadzenia bodźców finansowych czy też zwiększenia partycypacji różnych grup interesariuszy. (abstrakt autora)

EN

The Open Method of Coordination (OMC), introduced to achieve the objectives of the Lisbon Strategy, is a soft law mechanism, supplementary to the legally binding and sanctions-oriented harmonisation of EU members' policies. The purpose of this paper is to analyse the implementation of the OMC as a decentralised and voluntarily adopted method, assess its effectiveness and outline the prospects for its future. The method is based largely on mutual observation and the comparison of solutions applied in member states as well as the transfer of best practices. OMC was supposed to be an instrument free from the problems associated with hard law instruments - such as the crisis of legitimacy or the reluctance of member states to limit their own competence in economic and social policy - and to respect specific national solutions of EU countries. Despite advantages such as flexibility, openness, responsiveness to changes in the environment, transparency, and attenuated political resistance in the member countries, the method is not free from controversy. Its main drawback is the poor performance resulting primarily from the inability to enforce the developed provisions along with excessive orientation towards quantitative criteria and competition between countries ("economisation" accompanied by the neglect of social issues). Despite the failure of the Lisbon Strategy, the OMC will be applied to an even greater extent in the next strategy - Europe 2020. Its effectiveness will depend, however, on the correction of some of its mechanisms - for example, the introduction of financial incentives or increased participation of various stakeholder groups. (original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Harmonizacja; Integracja gospodarcza i polityczna Europy; Polityka gospodarcza

EN

Harmonisation; Economic and political integration of Europe; Economic policy

• Czasopismo: Zeszyty Naukowe / Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie
• Rocznik: 2012
• Numer: nr 897
• Strony: 89--102

Twórcy

autor

Adrian Solek

• Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

Bibliografia

• Balezentis A., Balezentis T., Brauers W.K.M. [2011], Implementation of the Strategy Europe 2020 by the Multi-Objective Evaluation Method Multimoora, "E+M Ekonomie a Management", No 2.
• Brown M. [2004], La stratégie européenne pour l'emploi: nouveau modèle ou faux semblants [w:] L'Europe sans Bruxelles. Une analyse de la méthode ouverte de coordination, ed. R. Dehousse, L'Harmattan.
• Ciechański J. [2003], Otwarta metoda koordynacji w Unii Europejskiej. Wpływ na politykę społeczną i zatrudnienia nowych państw członkowskich, Scholar, Warszawa.
• De La Rosa S. [2007], La Méthode ouverte de coordination dans le système juridique communautaire, Bruylant, Bruxelles.
• Dehousse R. [2004], Du bon usage de la méthode ouverte de coordination [w:] L'Europe sans Bruxelles. Une analyse de la méthode ouverte de coordination, ed. R. Dehousse, L'Harmattan.
• European Council 17 June 2010 Conclusions [2010], EUCO 13/10, CO EUR 9, CONCL 2, 2010, Annex I.
• European Union: Reform Risks Return to Old Mistakes [2009], Oxford Analytica Daily Brief Service, July 10, http://www.oxan.com/display.aspx?ItemID=DB152532 (dostęp: 20 października 2011).
• Hatzopoulos V. [2007], Why the Open Method of Coordination Is Bad For You: A Letter to the EU, "European Law Journal", Vol. 13, No 3.
• Isabelle B. [2007], À vos marques, prêts... cherchez!, Éditions du Croquant, Bellecombe en Bauges.
• Komunikat Komisji EUROPA 2020. Strategia na rzecz inteligentnego i zrównoważonego rozwoju sprzyjającego włączeniu społecznemu [2010], Komisja Europejska, KOM(2010) 2020.
• Opinia Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego w sprawie "Otwarta metoda koordynacji i klauzula społeczna w kontekście strategii »Europa 2000«" (opinia rozpoznawcza) [2011], Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, 2011/C 44/04, http://eur-lex.europa.eu/LexUriServ/LexUriServ.do?uri=OJ:C:2011:044:0023:0027:PL:PDF (dostęp: 20 października 2011 r.)
• Pochet Ph. [2004], La MOC et la protection sociale: des développements ambigus [w:] L'Europe sans Bruxelles. Une analyse de la méthode ouverte de coordination, ed. R. Dehousse, L'Harmattan.
• Posiedzenie Rady Europejskiej w Lizbonie, 23 i 24 marca 2000 r. Wnioski Prezydencji [2000], http://archiwum-ukie.polskawue.gov.pl/sl/Ogolne/1PL.pdf (dostęp: 20 października 2011 r.).
• Reinfeldt F., Borg A. [2009], EU:s tillväxtstrategi är ett misslyckande, za: Sweden Admits Lisbon Agenda 'Failure' [2009], Euractiv, http://www.euractiv.com/priorities/sweden-admits-lisbon-agenda-failure/article-182797 (dostęp: 20 października 2011).
• Rodrigues M.J. [2001], The Open Method of Coordination As a New Governance Tool [w:] L'evoluzione della governance europea, ed. M. Telò, "Europa/Europe", No 2-3, Rome.
• Schäfer A. [2004], Beyond the Community Method: Why the Open Method of Coordination Was Introduced to EU-Policy Making, European Integration Online Papers, Vol. 8, No 13.
• Słomińska B. [2008], Debata nad strategią lizbońską po 2010 roku, Biuletyn Analiz, Urząd Komitetu Integracji Europejskiej, Nr 21, Departament Analiz i Strategii, grudzień.
• Szyszczak E. [2006], Experimental Governance: The Open Method of Coordination, "European Law Journal", Vol. 12, No 4.
• Żukowski M. [2002], Otwarta koordynacja zabezpieczenia emerytalnego w Unii Europejskiej - nowy etap europejskiej polityki społecznej?, "Polityka Społeczna", nr 11 i 12.