Czasopismo
Tytuł artykułu
Treść / Zawartość
Pełne teksty:
![http://www.inepan.waw.pl/pliki/studia_ekonomiczne/Studia_2012_4_%2006_Macko_Malawski_Tyszka.pdf [zdalny]](images/mime-icons/pdf.gif "Studia_2012_4_%2006_Macko_Malawski_Tyszka.pdf")
Warianty tytułu
On People's Preferences for Principles of Distributive Justice
Języki publikacji
Abstrakty
Z nane są trzy główne stanowiska w kwestii sprawiedliwego podziału dochodów w społeczeństwie:
(1) stanowisko utylitarystów: zgodnie z nim sprawiedliwy jest taki podział dochodów, który maksymalizuje uśredniony dochód społeczeństwa (tj. sumę dochodów);
(2) stanowisko Rawlsa: według tego stanowiska sprawiedliwy jest taki podział dochodów, który maksymalizuje dochód najbiedniejszego członka społeczeństwa (dochód minimalny);
(3) stanowisko egalitarystów, zgodnie z którym sprawiedliwy jest taki podział dochodów, który minimalizuje rozpiętość dochodów między najbogatszym i najbiedniejszym członkiem społeczeństwa (podział równościowy). Prowadzone przez nas badania pozwalają sformułować następujące konkluzje: Choć motywacja odwołująca się do sprawiedliwości jest powszechna i ma 1. wielki wpływ na ludzkie wybory, to w wielu kwestiach nie udaje się osiągnąć zgody co do tego, co jest, a co nie jest sprawiedliwe. Najrzadziej uznawaną w praktyce zasadą sprawiedliwego podziału jest zasada minimalizacji rozpiętości dochodów. Dwie zasady: maksymalizacji dochodu najmniejszego i maksymalizacji dochodu średniego wydają się mieć zbliżony poziom poparcia. Co więcej, pojęcie sprawiedliwości dystrybutywnej jest dalekie od jednoznacz2. ności nawet u pojedynczej osoby. Uszeregowanie trzech abstrakcyjnych zasad sprawiedliwego podziału bardzo się różni od preferencji ujawnianych przy rzeczywistych wyborach. Preferencje zmieniają się także w zależności od wielkości różnych parametrów rozkładu dochodów. Preferencje między różnymi zasadami sprawiedliwego podziału dochodów nie 3. zależą od aktualnej i oczekiwanej pozycji osoby w społeczeństwie. Pozostają natomiast, jak się wydaje, w pewnej relacji do stosunku osoby do ryzyka - preferencja dla zasady maksymalizacji dochodu minimalnego (zasada Rawlsa) koreluje pozytywnie z awersją do ryzyka. Związek taki występuje jedynie przy wyborach między rozkładami dochodów, nie występuje natomiast przy deklarowanych werbalnie preferencjach wobec zasad sprawiedliwego podziału dochodów. (abstrakt oryginalny)
(1) stanowisko utylitarystów: zgodnie z nim sprawiedliwy jest taki podział dochodów, który maksymalizuje uśredniony dochód społeczeństwa (tj. sumę dochodów);
(2) stanowisko Rawlsa: według tego stanowiska sprawiedliwy jest taki podział dochodów, który maksymalizuje dochód najbiedniejszego członka społeczeństwa (dochód minimalny);
(3) stanowisko egalitarystów, zgodnie z którym sprawiedliwy jest taki podział dochodów, który minimalizuje rozpiętość dochodów między najbogatszym i najbiedniejszym członkiem społeczeństwa (podział równościowy). Prowadzone przez nas badania pozwalają sformułować następujące konkluzje: Choć motywacja odwołująca się do sprawiedliwości jest powszechna i ma 1. wielki wpływ na ludzkie wybory, to w wielu kwestiach nie udaje się osiągnąć zgody co do tego, co jest, a co nie jest sprawiedliwe. Najrzadziej uznawaną w praktyce zasadą sprawiedliwego podziału jest zasada minimalizacji rozpiętości dochodów. Dwie zasady: maksymalizacji dochodu najmniejszego i maksymalizacji dochodu średniego wydają się mieć zbliżony poziom poparcia. Co więcej, pojęcie sprawiedliwości dystrybutywnej jest dalekie od jednoznacz2. ności nawet u pojedynczej osoby. Uszeregowanie trzech abstrakcyjnych zasad sprawiedliwego podziału bardzo się różni od preferencji ujawnianych przy rzeczywistych wyborach. Preferencje zmieniają się także w zależności od wielkości różnych parametrów rozkładu dochodów. Preferencje między różnymi zasadami sprawiedliwego podziału dochodów nie 3. zależą od aktualnej i oczekiwanej pozycji osoby w społeczeństwie. Pozostają natomiast, jak się wydaje, w pewnej relacji do stosunku osoby do ryzyka - preferencja dla zasady maksymalizacji dochodu minimalnego (zasada Rawlsa) koreluje pozytywnie z awersją do ryzyka. Związek taki występuje jedynie przy wyborach między rozkładami dochodów, nie występuje natomiast przy deklarowanych werbalnie preferencjach wobec zasad sprawiedliwego podziału dochodów. (abstrakt oryginalny)
There are three well-known general positions on what distributions of income in the society are just. The utilitarian position states that income should be distributed in such a way that the average income in the society, or equivalently the sum of individual incomes, is not less than for any other division. According to the Rawlsian position, the just distribution is one which maximizes the income of the least advantaged individual (the minimal income). The egalitarian standpoint is that the just distribution of incomes minimizes the difference between incomes of the richest and the poorest members of the society (the egalitarian distribution). Our studies allow to formulate the following conclusions:
1. While the motivation of justice is very common and greatly influences human choices, there is no consensus on what is and what is not just in many particular instances. The principle of minimizing the differences of incomes received least support in our experiments. Two other principles - utilitarian and Rawlsian - seem to have similar level of support.
2. M oreover, the notion of distributive justice is far from being unambiguous even at individual level. The ranking of three abstract principles of distributive justice strongly differs from preferences revealed when it comes to real choices of income distributions. The preferences also vary depending on various parameters of distributions.
3. The preferences about principles of distributive justice seem not to depend on the (actual or expected) position of the individual in the society. They seem related to individual attitude towards risk: there is a positive correlation between risk aversion and preference for the Rawlsian principle of maximizing the minimal income when choosing from sets of specified income distributions. It does not appear for verbal declarations of preference about abstract principles of distributive justice.
1. While the motivation of justice is very common and greatly influences human choices, there is no consensus on what is and what is not just in many particular instances. The principle of minimizing the differences of incomes received least support in our experiments. Two other principles - utilitarian and Rawlsian - seem to have similar level of support.
2. M oreover, the notion of distributive justice is far from being unambiguous even at individual level. The ranking of three abstract principles of distributive justice strongly differs from preferences revealed when it comes to real choices of income distributions. The preferences also vary depending on various parameters of distributions.
3. The preferences about principles of distributive justice seem not to depend on the (actual or expected) position of the individual in the society. They seem related to individual attitude towards risk: there is a positive correlation between risk aversion and preference for the Rawlsian principle of maximizing the minimal income when choosing from sets of specified income distributions. It does not appear for verbal declarations of preference about abstract principles of distributive justice.
Rocznik
Numer
Strony
507--525
Opis fizyczny
Twórcy
autor
- Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
- Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
autor
- Akademia Leona Koźmińskiego w Warszawie
Bibliografia
- Brosnan S.F., de Waal F.B.M. (2003), Monkeys reject unequal pay, "Nature", 425, 297-299.
- Demidowicz B., Malawski M., Roy J., Tyszka T. (2005), Preference towards justice and attitude towards risk, Presentation at 11th International Conference on Social Dilem Mas., Kraków 24-28 lipca 2005.
- Fehr E., Fischbacher U. (2004a), Third party punishment and social norms, "Evolution and Human Behavior", 25, 63-87.
- Fehr E., Fischbacher U. (2004b), Social norms and human cooperation, "Trends in Cognitive Sciences", 8(4), 185-190.
- Fehr E., Gächter S. (2002), Altruistic punishment in humans, "Nature", 415, 137-140.
- Frohlich N., Oppenheimer J.A., Eavy C.L. (1987), Laboratory results on Rawls's distributive justice, "British Journal of Political Science", 17, 1-21.
- Frohlich N., Oppenheimer J.A., Eavy C.L. (1987a), Choices of principles of distributive justice in experimental groups, "American Journal of Political Science", 31, 606-636.
- Furnham A. (2005). The Psychology of Behavior at Work: The Individual in the Organization. Psychology Press, New York.
- Harsanyi J.C. (1975), Can the maximum principle serve as a basis for mortality? A critique of John Rawls's theory, "American Political Science Review", 59, 594-606.
- Lerner M. (2002), Pursuing the justice motive, w: M. Ross, D.T. Miller (eds.), The Justice Motive in Everyday Life, Cambridge University Press New York, 109-126.
- Lissowski G., Tyszka T., Okrasa W. (1991), Principles of distributive justice: Experiments on preferences in Poland and America, "The Journal of Conflict Resolution", 35, 98-119.
- Malawski M., Roy J. (2005), Gry przetargu ultymatywnego, "Decyzje", 3, 79-102.
- Rawls, J. (1971), A Theory of Justice, Harvard University Press, Cambridge, Mass.
- Palmer C., Paton B., Ngo T.T., Thomson R., Hohwy J., Miller S.M. (2012), Individual differences in moral behaviour: A role for response to risk and uncertainty, "Neuroethics", DOI: 10.1007/s12152-012-9158-4.
- Peters S.L., Van den Bos K., Karremans J.C. (2008), On the psychology of the advantaged: how people react to being overpaid, "Social Justice Research", 21, 179-191.
- Rawls J. (1974), Some reasons for the maximum criterion, "The American Economic Review", 64, 141-146.
- van Wolkenten M., Brosnan S.F., de Waal F.B.M. (2007), Inequity responses of monkeys modified by effort, "Proceedings of the National Academy of Sciences", 104, 18854-18859.
- Weinstein N.D. (1980), Unrealistic optimism about future life events, "Journal of Personality and Social Psychology", 39(5), 806-820.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171236771
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.