Warianty tytułu
Germany and the Single Supervision Mechanism of the Banking Sector in the European Union
Języki publikacji
Abstrakty
Starania o utworzenie unii bankowej w Unii Europejskiej koncentrowały się w 2012 r. przede wszystkim na wspólnym nadzorze bankowym. Ustalono w szczególności, że wspólny nadzór ma być umiejscowiony w Europejskim Banku Centralnym, ale obejmie bezpośrednio jedynie największe banki krajów członkowskich. Mniejsze instytucje finansowe pozostaną pod kontrolą dotychczasowych instytucji nadzoru na poziomie narodowym. Wśród krajów, które popierały takie rozwiązanie, były Niemcy. W artykule zostały przeanalizowane powody, dla których Berlin opowiadał się za "podzielonym" nadzorem, pomimo istotnych wad takiego rozwiązania. Najwięcej przesłanek wskazuje na zamiar ochrony własnego, bardzo specyficznego sektora bankowego przed ingerencją instytucji wspólnotowych. W porównaniu z innymi krajach Europy Niemcy cechuje dominacja małych i średnich instytucji finansowych. Odgrywają one kluczową rolę w dostarczaniu usług finansowych sektorowi średnich firm, który stanowi najważniejszy element nadreńskiego kapitalizmu. Mniejsze banki rozwinęły z tymi firmami niemal symbiotyczne relacje, z których wynika np. ich uniwersalny charakter: cecha z reguły krytykowana po kryzysie, ale w Niemczech broniona ze względu na tradycję i niższe koszty dla firm. Dążenie do pozostawienia mniejszych banków pod nadzorem narodowym można także wyjaśnić ich specyficzną strukturą własnościową. Większość z nich należy do państwa lub ma charakter spółdzielczy i może być wykorzystywana do realizacji lokalnej i regionalnej polityki gospodarczej. To nie jedyny powód ich atrakcyjności dla sfery polityki. Miejsca w zarządach i radach nadzorczych banków publicznych stanowią dla partii politycznych atrakcyjny instrument prowadzenia polityki personalnej. Z powyższych względów liczba zwolenników poddania średnich i małych banków nadzorowi spoza Niemiec, który mógłby zakwestionować pewne praktyki, jest dość ograniczona. Dodatkowo dochodzą argumenty związane z niezależnością funkcjonalną banku centralnego. Kwestia ta jest istotna z powodu tradycyjnie antyinflacyjnej orientacji niemieckiej polityki makroekonomicznej. Berlina obawia się od kilku lat, że Europejski Bank Centralny, stworzony niemal na wzór Bundesbanku, traci swój restrykcyjny profil i w kolejnych latach może się przychylać ku akceptowaniu bardziej ekspansywnej polityki monetarnej, której skutkiem będzie wyższa inflacja. W tym kontekście uczynienie EBC instytucją odpowiedzialną za całość nadzoru nad bankami europejskimi mogłoby generować konflikty z polityką monetarną. Ostatni argument wyjaśniający niemieckie stanowisko wobec wspólnego nadzoru to kształt niemieckich instytucji nadzoru nad systemem finansowym. RFN przyjęła model, w którym zadania dzielą między sobą bank centralny i specjalny urząd, wspierane przez inne gremia i stowarzyszenia instytucji finansowych. Jak dotąd, funkcjonował on dość skutecznie, co może zachęcać do forsowania podobnych rozwiązań na poziomie ponadnarodowym.(abstrakt oryginalny)
Efforts to create a banking union in the European Union focused in 2012 primarily on the common banking supervision. It was found in particular that the joint supervision should have been located in the European Central Bank, but would cover only the largest banks of the Member States. Smaller banks would remain under the control of the existing supervision on the national level. Among the countries that strongly supported such a solution was Germany. This paper tries to analyze the reasons why Germany preferred a "split" supervision despite the significant disadvantages of such a solution. The strongest argument concerns the intention to protect the banking sector against interference by the Community authorities. The reason is its specific shape dominated by small and medium-sized financial institutions. They play a crucial role in providing financial services to the sector of medium-sized businesses, so called Mittelstand, which is the most distinct element of the Rhenish capitalism. Smaller banks have developed with these companies an almost symbiotic, long-term oriented relationship. This is why they have become universal banks offering a variety of services to a single company. This feature, highly controversial after the crisis, is defended in Germany due to tradition and lower costs generated for small companies. The preference to leave the smaller banks under the supervision of national authorities may be also explained by their specific ownership structure. Most of the small-sized banks belong to the state or are cooperatives, so it is possible to use them for the implementation of local and regional economic policy. This is not the only reason for their attractiveness to the politicians. Places in the management and supervisory boards of public banks can be an attractive instrument for personnel policy of political parties. For these reasons, the number of adherents to subordinate the medium and small banks to a supervision outside Germany, which could impeach certain practices, is quite limited. An addition argument against a centralized supervision on the EU-level is related to the functional independence of the central bank. This issue is important for Germany because of its traditional anti-inflationary macroeconomic policy orientation. Since the crisis Germany has seen the European Central Bank losing its restrictive pattern of the monetary policy based on the experience of the Bundesbank and moving towards more and more expansionary monetary policy. In this context, the ECB as a body responsible for the overall supervision of European banks could easily fall into internal conflicts with the principles of monetary policy. The last argument explaining the position of Germany on the joint supervision is the shape of its own institutions of supervision. Germany has adopted a bipolar model in which tasks are divided between the central bank and a special authority, supported by other bodies and associations of financial institutions. It has functioned quite effectively in the last years, so there are no restrictions to adapt it at the supranational level.(original abstract)
Rocznik
Numer
Strony
241--258
Opis fizyczny
Twórcy
autor
- Uniwersytet Wrocławski
Bibliografia
- Barker A., Will Germany hold up the banking union?2012, http://blogs.ft.com/brusselsblog/2012/12/will-germany-hold-up-the-banking-union/?
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171272871
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.