Difficulties Experienced by Doctors in the Process of Communicating with the Family of a Deceased Patient

• Autorzy: Aleksandra Hulewska

Warianty tytułu

Trudności doświadczane przez lekarzy w procesie komunikacji z rodzinami zmarłych pacjentów

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Introduction. Death of a sick person is an inherent part of many doctors' work. The way in which a physician conducts the conversation on death influences the physical and mental state of the deceased person's family members. Looking at the issue from a broader perspective, it should be stated that the style of communicating with the family of a deceased patient influences the image of the health care facility which a given doctor represents. Objectives. The aim of this study was to identify the main sources of the difficulties which doctors encounter in the process of communicating to the families of deceased patients the information about the death of their next-of-kin. Material and methods. The study involved fifty doctors working in health care facilities located in Lower Silesia. Participation in the study was voluntary and anonymous. A 4-point Likert-type scale (part 1) and the method of free reaction (part 2 and 3) was used in the questionnaire. The material from the second and third part of the questionnaire was assessed with the use of the contents analysis method. Results and conclusions. The majority (84%) of the participants assessed the communication about their patient's death as difficult. Only for 16% of the subject the conversation with the family of a deceased patient was easy. It is worth noting that no one said that the task was very easy. The results obtained in this study shows that initiating a conversation with the relatives of a deceased patient is a difficult and demanding task for doctors. This, in turn, leads to the conclusion that there is a need to develop physicians' communication skills. (original abstract)

Wprowadzenie. Śmierć chorego stanowi nieodłączny element pracy wielu lekarzy. Sposób, w jaki lekarz prowadzi rozmowę na temat zgonu, znacząco oddziałuje na samopoczucie członków rodziny zmarłego. Rozpatrując tę kwestię z szerszej perspektywy należy stwierdzić, że styl komunikowania się z rodziną zmarłego wpływa na wizerunek ośrodka ochrony zdrowia, który dany lekarz reprezentuje. Cel pracy. Celem prezentowanych badań było określenie głównych źródeł trudności, jakich doświadczają lekarze w procesie przekazywania rodzinie zmarłego pacjenta informacji o jego zgonie. Materiał i metody. W badaniach, które przeprowadzono w lutym 2013 roku, wzięło udział pięćdziesięciu lekarzy zatrudnionych w dolnośląskich palcówkach ochrony zdrowia. Udział w badaniach był dobrowolny i anonimowy. W kwestionariuszu zawarto czteropunktową skalę typu Likerta (część 1) oraz metodę swobodnej reakcji (część 2 i 3). Materiał z drugiej i trzeciej części kwestionariusza został poddany ocenie przy zastosowaniu metody analizy zawartości. Wyniki i wnioski. Większość (84%) uczestników badań oceniła rozmowę na temat śmierci pacjenta jako trudną. Zaledwie w ocenie 16% lekarzy komunikacja z rodziną zmarłego była łatwa. Warto zaznaczyć, że ani jedna osoba nie określiła tego zadania jako bardzo łatwe. Uzyskane rezultaty pokazują, że przeprowadzenie rozmowy o śmierci z rodziną zmarłego pacjenta jest dla lekarzy trudnym i wymagającym zadaniem. To z kolei prowadzi do wniosku o konieczności rozwijania u lekarzy kompetencji komunikacyjnych. (abstrakt oryginalny)

Słowa kluczowe

EN

Communication; Medicine; Family

PL

Komunikowanie; Medycyna; Rodzina

• Czasopismo: Gospodarka, Rynek, Edukacja
• Rocznik: 2014
• Tom: 15
• Numer: nr 1
• Strony: 21--26

Twórcy

autor

Aleksandra Hulewska

• Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu

Bibliografia

• Aronson A., Wilson T.D., Akert R.M., Psychologia społeczna. Serce i umysł, Poznań 1997, Zysk i S-ka Wydawnictwo.
• Beaton R., Murphy S., Johnson C., Pkie K., CorneilW., Exposure to duty related incident stressors in urban firefighters and paramedics, "Journal ofTraumatic Stress, vol. 1998, no. 11, p. 821-828.
• Finlay L., Dallimore D., Your child is dead, "British Medical Journal", vol. 1991, no. 302, p. 1524-1525.
• Green J.N., Shew J.S., Pulsipher V.L., Understanding the problems of death and dying: A health professionals' attitude survey, "Journal of Allied Health", vol. 1978, no. 15, p. 294-301.
• Hulewska A., Kozłowski A., Kompetencje społeczne jako jeden z kluczowych wyznaczników skuteczności lekarza w kontakcie z pacjentem i jego rodziną, [in:] Komunikowanie o zdrowiu, chorobie i leczeniu. Między psychologią a medycyną, B. Jacennik A. Hulewska, A. Piasecka (ed.),Warszawa 2012,Wizja&ITPress.
• Iserson K.V., The gravest words: Sudden-death notifications and emergency care, "Annals of Emergency Medicine", vol. 2000, no. 36, p. 75-77.
• Krot K., Jakość i marketing usług medycznych, Warszawa 2008, Wolters Kluwer Polska Sp. z o.o.
• Kubler-Ross E., On death and dying, New York 1969, Macmillan Publishing Company.
• Nawrocka A., Etos w zawodach medycznych, Kraków 2008,Wydawnictwo WAM.
• Papadatou D., Training health professionals in caring for dying children and grieving families, "Death Studies", vol. 1997, no. 80, p. 87-98.
• Segal S., FletcherM.,MeekinsonW.G., Survey of bereaved parents, "Canadian Medical Association Journal", vol. 1986, no. 134, p. 38-42.
• Tobiasz-Adamczyk B., Relacje lekarz - pacjent w perspektywie socjologii medycyny, Kraków 2002,Wydawnictwo UJ, p. 39-40.
• Walters D.T., Tupin J.P., Family grief in the emergency department, "Emergency Medical Clinics of North America", vol. 1991, no. 9, p. 189-206.