Warianty tytułu
Języki publikacji
Abstrakty
Problematyka ochrony cywilnej (OC) ma długą tradycję i stanowi dobry przykład skutecznego pogłębiania współpracy państw członkowskich Unii Europejskiej. Chociaż nie przewidziano jej w pierwotnych ramach traktatowych procesu integracji, to bliska współpraca między państwami członkowskimi okazała się niezbędna ze względu na występujące w Europie klęski żywiołowe i poważne wypadki technologiczne. [...] Ministrowie państw członkowskich WE odpowiedzialni za ochronę cywilną spotkali się po raz pierwszy w maju 1985 r. w Rzymie. Od tego czasu Rada przyjęła kilkanaście konkluzji i uchwał dotyczących metod i zakresu współpracy, a zagrożenia podzielono na trzy główne kategorie - klęski żywiołowe, katastrofy technologiczne i zagrożenia środowiskowe. Zgodnie z tym podziałem, ustanawiano przepisy o ochronie lasów, bezpieczeństwie morskim, chemicznym i jądrowym, podejmowano działania szkoleniowe, dzielono się informacjami i doświadczeniem oraz prowadzono współpracę operacyjną. Dla pogłębienia współpracy miało także znaczenie wejście w życie traktatu z Maastricht, który zmodyfikował art. 3 TWE (zakres działania Wspólnot) i dodał nowy pkt (u) w brzmieniu: środki w dziedzinach energetyki, ochrony ludności i turystyki. Podstawę prawną dla części legislacji dotyczącej OC stanowi także art. 308 TWE i art. 203 Traktatu o utworzeniu Euratomu (klauzula rozszerzenia kompetencji wspólnotowych). (fragment tekstu)
Twórcy
autor
- Urząd Komitetu Integracji Europejskiej
autor
- Urząd Komitetu Integracji Europejskiej
Bibliografia
- "Vademecum ochrony cywilnej w Unii Europejskiej" opracowane przez Komisję Europejską (http://www.europa.eu.int/ comm/environment/civil/index.htm)
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171299491
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.