Warianty tytułu
Języki publikacji
Abstrakty
W rozważaniach na temat procesów ubożenia znacznych grup ludności naszego kraju nie sposób nie uwzględnić minimum socjalnego. Warto przy tym podkreślić, że kategoria ta ma u nas już ugruntowaną pozycję i w ostatnim ćwierćwieczu niejednokrotnie była brana pod uwagę przy podejmowaniu decyzji dotyczących warunków bytu i świadczeń socjalnych. Badania nad minimum socjalnym rozpoczęły się w Polsce w latach sześćdziesiątych, a zajmowali się nimi przede wszystkim Lucyna Deniszczuk i Andrzej Tymowski. Opracowanie pt. "Minimum socjalne. Metodyka i próba określenia", pióra Andrzeja Tymowskiego przekształciło się w rozprawę habilitacyjną, przyjętą w 1971 roku na Wydziale Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego. Wyliczenia A, Tymowskiego wykazywały, że w końcu lat sześćdziesiątych około 14% samotnych robotników, 20% emerytów i 33% 4-osobowych rodzin pracowniczych żyło na poziomie lub poniżej przyjętego minimum socjalnego. Dane te stanowiły ważny argument przy podejmowaniu decyzji anulującej podwyżki cen z grudnia 1970 roku. W latach siedemdziesiątych prowadzono dalsze badania nad minimum socjalnym w Instytucie Pracy i Spraw Socjalnych. Kierował nimi Michał Winiewski. Od czasu do czasu wypowiadali się na ten temat politycy proponując m.in. ustalenie minimum socjalnego (w wyrażeniu pieniężnym) na poziomie połowy średniej płacy pracowniczej. (fragment tekstu)
Słowa kluczowe
Rocznik
Strony
50--55
Opis fizyczny
Twórcy
autor
- Uniwersytet Warszawski
Bibliografia
- H. Góralska: Minimum socjalne. Metody obliczeń i interpretacja. Warszawa 1986
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171330119
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.