Warianty tytułu
Języki publikacji
Abstrakty
W 1923 roku, niespełna 5 lal po odzyskaniu niepodległości, Sejm Rzeczypospolitej Polskiej przyjął ustawę o opiece społecznej. W rok od sformowania pierwszego od zakończenia drugiej wojny światowej rządu, przygotowano projekt ustawy o pomocy społecznej, która tak jak w przypadku pierwszej ustawy, miała stanowić wyraz troski państwa i społeczeństwa o los najsłabszych ekonomicznie, biologicznie i społecznie obywateli. Potrzeba nowej regulacji prawnej, która znalazła wyraz w ustawie z 29 listopada 1990 roku, wyniknęła nie tylko z konieczności uporządkowania stanu prawnego, pełnego luk i sprzeczności, ale także z zaistnienia trzech dodatkowych przesłanek: humanitarnej, ustrojowej i pragmatycznej. Przesłanka humanitarna Pomoc społeczna w okresie realnego socjalizmu funkcjonowała na marginesie życia społecznego. Wynikało to z przyjętej zasady, że jest już przeżytkiem i było rezultatem przekonania, że nowy ustrój wyeliminuje przyczyny biedy i cierpienia. W efekcie pomoc społeczna była niedoceniana. Konsekwencją tego jest ogromny niedorozwój infrastruktury społecznej w tej jej części, która służy pomocą ludziom żyjącym w biedzie i niedostatku, przeżywającym okresowe trudności.(fragment tekstu)
Rocznik
Strony
95--106
Opis fizyczny
Twórcy
- Akademia Ekonomiczna im. Karola Adamieckiego w Katowicach
Bibliografia
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171330291
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.