Utopia platońska

• Autorzy: Michał Gołoś
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Utopia platońska, jak już to zostało powiedziane, zasadzała się na zasadzie sprawiedliwości, gdzie jednostka była podporządkowana państwu, a ono celom moralnym. Utopia ta ma także wymiar arystokratyczny, ponieważ państwem rządzą najlepsi jego obywatele, dobrze urodzeni, odpowiednio wychowani, etc. Tylko oni mogli w odpowiedni, sprawiedliwy sposób decydować nie tylko o ogólnym kształcie państwa i drodze jego rozwoju, ale także o dobrach należnych każdemu mieszkańcowi polis. Dlatego tak istotne było wychowanie. Rządzący mieli przygotowywać się swojego powołania począwszy od 20 roku życia. Najpierw obowiązywała ich 2 - 3 letnia służba wojskowa. W kolejności uczyli się matematyki, astronomii, muzyki i gimnastyki. W 30 roku życia następowała wtórna selekcja. Większość pozostawała w stanie strażników, a tylko najlepsi z najlepszych przechodzili do następnego okresu edukacji. Nauka dialektyki - a więc nauki zajmującej się tym, co dobre i ogólne - trwała 5 lat. Kolejne 15 lat adepci stanu rządzącego spędzali na pracy w administracji oraz w wojsku na stanowiskach dowódczych. Dopiero około 50 roku życia zdolni byli przejmować władzę. (fragment tekstu)

Słowa kluczowe

PL

Filozofia; Historia filozofii

EN

Philosophy; History of philosophy

• Czasopismo: Społeczeństwo i Edukacja. Międzynarodowe Studia Humanistyczne
• Rocznik: 2010
• Numer: nr 1
• Strony: 143--157

Twórcy

autor

Michał Gołoś

Bibliografia

• Kasprzyk, L. Węgrzecki, A. 1981. Wprowadzenie do Filozofii, Warszawa.
• Leśniak, K. 1993. Platon, Warszawa.
• Platon. 1990. Państwo, Warszawa.
• Płużański, T. 1995. Filozofia dla ekonomistów, Warszawa.
• Sikora, A. 1983. Spotkania z filozofią, Warszawa.
• Solomon, R C. Higgins, K.M. 1997. Krótka historia filozofii, Warszawa.
• Szyszkowska, M. 1994. Zarys filozofii prawa, Białystok.
• Wendland, Z. 2003. Historia filozofii, Warszawa.