Istota, miejsce, rola i znaczenie języków specjalistycznych we współczesnym globalnym świecie

• Autorzy: Stanisław Szadyko

Warianty tytułu

The Essence, Place, Role and Significance of a Specific Language in the Contemporary Globalized World

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Istnieje wiele odmian języka ludzkiego: język ogólny, czyli język powstały w wyniku historyczno-kulturowego rozwoju danego narodu, język naukowy, tj. funkcjonalna odmiana języka ogólnego, służąca do formułowania teorii naukowych, język techniczny, będący funkcjonalną odmianą języka ogólnego, służącą do konstruowania tekstów technicznych, język naturalny, tzn. język, który wykształcił się wraz z rozwojem danego etnosu (narodu), np. polski, chiński czy włoski, oraz język sztuczny, czyli język pomocniczy utworzony przez człowieka dla określonych potrzeb komunikacji ogólnej (np. esperanto, interlingwa, volapük) lub specjalistycznej (np. język oprogramowania w informatyce). W grupie tej znajduje się też język specjalistyczny, inaczej zwany technolektem, językiem zawodowym, czasem też językiem fachowym, subjęzykiem lub LSP, czyli z angielskiego - Language for Special Purposes. Język fachowy to (pod)zbiór elementów słownictwa, składni i wyznaczników spójności tekstowej (środków tekstowych), inaczej mówiąc: elementów językowych, tworzących komunikacyjnie autonomiczny zestaw tj. taki zestaw, który obejmuje wszystkie elementy językowe potrzebne do konstruowania pewnego typu tekstów. Technolekt jest czymś więcej aniżeli tylko rejestrem, stylem i słownictwem specjalistycznym, czy też specjalistyczną terminologią. Stanowi on pewien zbiór środków i zasobów odznaczających się wieloma stylami, rejestrami, poziomami i właściwościami leksykalnymi. Subjęzyki specjalistyczne posiadają własne jakości tak w sferze szeroko rozumianej struktury gramatycznej, jak i w systemie leksykalnym. Pomimo to, wbrew niektórym opiniom, język specjalistyczny tak naprawdę nie jest odmianą języka ludzkiego, a jedynie jego nadbudową. Bazuje on bowiem na gramatyce, leksyce, fonetyce i składni języka naturalnego i pełni wobec niego jedynie funkcję komplementarną. (fragment tekstu)

EN

The article is devoted to special languages in the world today. The author describes their essence, place, role and importance (original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Językoznawstwo; Terminologia specjalistyczna; Globalizacja; Formy komunikowania; Komunikowanie marketingowe; Komunikowanie w biznesie; Języki naturalne

EN

Linguistics; Terminology; Globalization; Forms of communication; Marketing communication; Business communication; Natural languages

• Czasopismo: Prosopon. Europejskie Studia Społeczno-Humanistyczne
• Rocznik: 2012
• Numer: nr 1
• Strony: 185--212

Twórcy

autor

Stanisław Szadyko

Bibliografia

• Języki specjalistyczne. Słownik terminologii przedmiotowej, J. Lukszyn (red.), KJS UW, Warszawa 2005, s. 40.
• F. Grucza, Język, ludzkie właściwości językowe, językowa zdolność ludzi, "Człowiek w perspektywie ujęć biokulturowych", UAM, Poznań 1993, s. 158.
• F. Grucza, O językach specjalistycznych (= techolektach) jako pewnych składnikach rzeczywistych języków ludzkich, "Języki specjalistyczne", Warszawa 1994, s. 12-14.
• F. Pytel, Słownictwo fachowe jako identyfikator LSP, "Języki Specjalistyczne", KJS, Warszawa 2004, t. 4, s. 102.
• J. Pieńkos, Podstawy przekładoznawstwa. Od teorii do praktyki, Warszawa 2003, s. 262.
• J. Lukszyn, W. Zmarzer, Teoretyczne podstawy terminologii, KJS, Warszawa 2006, s. 10.
• Ł. Karpiński, Zarys leksykografii terminologicznej, KJS, Warszawa 2008, s. 12.
• J. Lewandowski, Parapsychologie i quasi-kwalifikacje polskich języków profesjonalnych, "Języki Specjalistyczne", KJS UW, Warszawa 2002, t. 2, s. 27-40.
• W.M. Lejczyk, L. Biesiekirska, Terminoznawstwo: przedmiot, metody, struktura. Wyd. Uniwersytet w Białymstoku. Białystok 1998, s. 6.
• F. Grucza, Zagadnienia metalingwistyki, PWN, Warszawa 1983, s. 54.
• T. Miodunka, Podstawy leksykologii i leksykografii, Warszawa 1989, s. 5.
• J. Lukszyn, Termin i system terminologiczny w świetle praktyki terminograficznej. "Języki specjalistyczne", KJS UW, Warszawa 2001, t. 1, s. 9.
• W. Nowicki, Podstawy terminologii. PAN Komitet Naukoznawstwa. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, Wrocław 1986, s. 8-48.
• Д.С. Лотте, Основы построения научно-технической терминологии. Москва 1961, s. 44.
• G. Rondeau, Introduction à la terminologie. Québec 1984, s. 32.
• Н.В. Васильева, Этимологическая дефиниция в терминологии. "Научно- техническая терминология". Москва 1990, № 4, s. 29.
• H. Suonuuti, Guide to Terminolody, Helsinki 1997, s. 41
• F. Grucza, Terminologia - jej przedmiot, status i znaczenie. "Teoretyczne podstawy terminologii". Ossolineum, Wrocław 1991, s. 22.
• А.А. Реформатский, Введение в языкознание, [w}: В.А.Татаринов, История отечественного терминоведения. Классики терминоведения. Очерк и хрестоматия, Москва 1994, s. 300.
• В.Д. Табаканова, Два термина - одно понятие. "Терминоведение" , 1998, № 1-3, s. 63.
• В.П. Даниленко, Лексико-семантические особенности терминов, "Исследования по русской терминологии", Москва 1971, s. 11, 143.
• J. Ćwiklińska, S. Szadyko, Obszary wiedzy specjalistycznej w wybranych wariantach języka business communications, "Języki Specjalistyczne. Teksty specjalistyczne w kontekstach zawodowych i tłumaczeniach", KJS UW, Warszawa 2005, t. 5, s. 81-88.
• M. Neymann, Business communication w programie filologii angielskiej, Wyd. WSU im. S. Staszica w Kielcach, Monografie nr 8, Kielce 2006, s. 9-12.
• F. Grucza, O językach dotyczących europejskiej integracji i Unii Europejskiej i potrzebie ukonstytuowania ogólnej lingwistyki języków specjalistycznych, "Języki Specjalistyczne", KJS UW, Warszawa 2004, t. 4, s. 12.