Formy zjawiskowe popełnienia przestępstwa w polskim prawie karnym

Czasopismo

---

• Autorzy: Marek Kulik

Warianty tytułu

Complicity in Polish Criminal Law

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

W doktrynie prawa karnego obok form stadialnych popełnienia przestępstwa wyróżnia się też tzw. formy zjawiskowe. Tak jak formy stadialne, prowadzą one do rozszerzenia karalności poza kształt nadany czynowi zabronionemu przez ustawowe znamiona określone w przepisie tworzącym typ przestępstwa. O ile jednak w wypadku form stadialnych rozszerzenie, o którym mowa, oznacza objęcie karalnością etapów poprzedzających dokonanie przestępstwa, o tyle w wypadku form zjawiskowych rozszerzenie polega na objęciu odpowiedzialnością nie tylko samego sprawcy, lecz także innych osób, które z nim współdziałają1. W gruncie rzeczy zatem najistotniejszym elementem uregulowania w zakresie form zjawiskowych jest kwestia odpowiedzialności za współdziałanie przestępne, a zatem za popełnienie czynu zabronionego w konfiguracji wieloosobowej. Szczególne znaczenie ma określenie odpowiedzialności za podżeganie i pomocnictwo. Jak wiadomo, na gruncie różnych ustawodawstw karnych kwestia ta jest różnie rozwiązywana, a zależy to od akceptowanej teorii sprawstwa. (fragment tekstu)

EN

The article presents the basic information about complicity in Polish criminal law. The main characteristics of the Polish construction of complicity and the main interpretation problems have been presented against the background of model solutions referring to criminal complicity in European criminal law. The article comprises the genesis of complicity in Polish criminal law, the main advantages of the employed construction, the most important of which is the breaking off with the accessory responsibility of the instigator and auxiliary. The text also comprises a short characteristics of the individual forms, principal and non-principal, of the commission of an offence in the Polish criminal law. The problem of distinguishing individual forms of the commission of an offence using different existing doctrinal and judicial theories has also been discussed. Separate remarks have been devoted to the issues of punishment for complicity and to the lack of consistency in criminal responsibility in that respect, which according to the author, though it does not infringe on the principle of lack of accessory responsibility in the qualitative sense, may however be perceived as introducing such responsibility in the quantitative sense in the field of punishment imposition. (original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Prawo karne; Regulacje prawne; Przestępczość

EN

Criminal Law; Legal regulations; Crime

• Czasopismo: ---
• Strony: 127--143

Twórcy

autor

Marek Kulik

• Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie

Bibliografia

• Bojarski M., Giezek J., Sienkiewicz Z., Prawo karne materialne. Część ogólna i szczególna, Warszawa 2004.
• Bojarski T., Polskie prawo karne w zarysie, Warszawa 2003.
• Bryla M., Sprawstwo a formy stadialne popełnienia przestępstwa, "Prok. i Pr." 2002, nr 2.
• Buchała K., Zoll A., Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz, Kraków 1997.
• Cieślak M., Kierowanie wykonaniem czynu zabronionego jako istota sprawstwa kierowniczego, "PiP" 1992, z. 7.
• Cieślak M., Polskie prawo karne, Warszawa 1995.
• Dębski R., O teoretycznych podstawach regulacji współdziałania przestępnego w kodeksie karnym z 1997 r., "Studia Prawno-Ekonomiczne" 1998, nr 58.
• Dębski R., Współdziałanie przy przestępstwie indywidualnym w ujęciu nowego kodeksu karnego, "Państwo i Prawo" 2002, z. 6.
• Giezek J., [w:] Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz, pod red. J. Giezka, Warszawa 2005.
• Giezek J., Sprawstwo polecające - między kierowaniem czynem zabronionym a nakłanianiem do jego popełnienia, [w:] Węzłowe problemy prawa karnego, kryminologii i polityki kryminalnej. Księga pamiątkowa ofiarowana Profesorowi Andrzejowi Markowi, pod red. V. Konarskiej-Wrzosek, J. Lachowskiego, J. Wójcikiewicza, Warszawa 2010.
• Kaczmarek T., Kwestie sporne wokół pojęcia tzw. niesprawczych form współdziałania przestępnego, [w:] Formy stadialne i postacie zjawiskowe popełnienia przestępstwa, pod red. J. Majewskiego, Toruń 2007.
• Kardas P., [w:] Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz, pod red. A. Zolla, t. 1, Kraków 2004.
• Kardas P., Istota współsprawstwo w polskim prawie karnym. Uwagi na marginesie trzech orzeczeń Sądu Najwyższego, "Prok. i Pr." 2005, nr 12.
• Kardas P., Problem zbiegu przepisów ustawy karnej a różne postaci -współdziałania, "Prok. i Pr." 2005, nr 7-8.
• Kardas P., Przypisanie przestępstwa a niesprawcze postaci współdziałania. Rozważania o przydatności konstrukcji obiektywnego przypisania w procesie ustalania podstaw odpowiedzialności karnej za podżeganie i pomocnictwo, [w:] W kręgu teorii i praktyki prawa karnego. Księga poświęcona pamięci Profesora Andrzeja Wąska, pod red. L. Leszczyńskiego, E. Skrętowicza, Z. Hołdy, Lublin 2005.
• Kardas P., Regulacja współdziałania przestępnego jako podstawa zwalczania przestępczości zorganizowanej, "Prok. i Pr." 2002, nr 10.
• Kardas P., Tak zwane niewłaściwe (nieumyślne) podżeganie i pomocnictwo do przestępstwa nieumyślnego a problematyka przypisania przestępstwa, [w:] Przestępstwo - kara - polityka kryminalna. Księga jubileuszowa z okazji 70. rocznicy urodzin Profesora Tomasza Kaczmarka, pod red. J. Giezka, Warszawa 2006.
• Kardas P., Teoretyczne podstawy odpowiedzialności karnej za przestępcze współdziałanie, Kraków 2001.
• Kaczmarek T., Recenzja: Kardas P., Teoretyczne podstawy odpowiedzialności karnej za przestępne współdziałanie, Kraków 2001, "Prok. i Pr." 2002, nr 5.
• Klepner M., Sprawstwo polecające, "Prok. i Pr." 2002, nr 1.
• Kulik M., [w:] Kodeks karny. Praktyczny komentarz, pod red. M. Mozgawy, Warszawa 2013.
• Kulik M., [w:] Prawo karne materialne, pod red. M. Mozgawy, Warszawa 2011, s. 334.
• Liszewska A., Odpowiedzialność karna za współdziałanie przy przestępstwach indywidualnych w polskim prawie karnym, "CzPKiNP" 2004, z. 1.
• Liszewska A., Podżeganie i pomocnictwo a usiłowanie, "PiP" 2000, nr 6.
• Liszewska A., Współdziałanie przestępne w polskim prawie karnym. Analiza dogmatyczna, Łódź 2004.
• Makarewicz J., Prawo karne ogólne, Kraków 1914.
• Marek A., Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 2004.
• Mącior W., Glosa "PiP" 1966, z. 12.
• Pohl Ł., Obiektywna istota sprawstwa w ujęciu polskiego prawa karnego (uwagi na marginesie lektury pracy P. Kardasa, Teoretyczne podstawy odpowiedzialności za przestępne współdziałanie), "RPEiS" 2004, nr 2.
• Pohl Ł., Pomocnictwo a inne zjawiskowe formy czynu zabronionego (kryteria różnicujące), "Prok. i Pr." 2001, nr 6.
• Pohl Ł., Zawartość normatywna przepisu art. 18§1 k.k., "Prok. i Pr." 2006, nr 2.
• Radecki W., Urbanek A., Sprawstwo kierownicze w rozboju kwalifikowanym, "Pal." 1975, nr 11.
• Rejman G., [w:] Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz, pod red. G. Rejmana, Warszawa 1999.
• Rejman G., Granica między przygotowaniem a usiłowaniem podżegania i pomocnictwa, "Palestra" 1962, nr 1.
• Spotowski A., Funkcja niebezpieczeństwa w prawie karnym, Warszawa 1990.
• Szwacha J., Z problematyki współdziałania przestępnego, "NP." 1972, nr 12.
• Tyszkiewicz L., Współdziałanie przestępne i główne pojęcia z nim związane w polskim prawie karnym, Poznań 1964.
• Wąsek A., Górniok O., Hoc S., Kalitowski M., Przyjemski S.M., Sienkiewicz Z., Szumski J., Tyszkiewicz L., Kodeks karny, Komentarz, t. 1, Gdańsk 2005.
• Wąsek A., Odpowiedzialność karna za nieprzeszkodzenie przestępstwu, Warszawa 1970.
• Wąsek A., Współsprawstwo w polskim prawie karnym, Warszawa 1977.
• Wolter W., Nauka o przestępstwie, Warszawa 1973.
• Wolter W., Problem usiłowanego podżegania łub pomocnictwa, "PiP" 1974, z. 1.
• Wolter W., Zagadnienie uczestnictwa w przestępstwie, "NP" 1955, nr 7-8.
• Wolter W., Zarys wykładu prawa karnego. Część ogólna, t. 2, Kraków 1934.
• Zoll A., [w:] K. Buchała, A. Zoll, Polskie prawo karne, Warszawa 1994.
• Zoll A., Podstawy teoretyczne regulacji współdziałania przestępnego w projekcie kodeksu karnego, "PiP" 1995, z. 6.