Czasopismo
Tytuł artykułu
Autorzy
Warianty tytułu
Języki publikacji
Abstrakty
Przyjęte metody naliczania rezerw muszą być określone w zakładowym planie kont ubezpieczyciela. Zgodnie z zasadą ciągłości zasady i metody naliczania rezerw nie mogą być zmieniane w ciągu roku obrotowego. W celu lepszego odzwierciedlenia sytuacji majątkowej i finansowej przedsiębiorstwa można zmienić dotychczas stosowane metody począwszy od pierwszego dnia następnego roku obrotowego. Prawidłowo ustalona wielkość rezerw zależy przede wszystkim od doświadczenia i fachowości osób ustalających rezerwy, jak również obowiązujących w tym esie przepisów prawnych. (fragment tekstu)
Słowa kluczowe
Rocznik
Strony
404--409
Opis fizyczny
Twórcy
autor
Bibliografia
- Jończyk B., Ogrodnik H. (1999): Finanse zakładów ubezpieczeń. Katowice: Wyższa Szkoła Bankowości i Finansów.
- Kiedrowska M. (1994): Rezerwy przedsiębiorstwa ubezpieczeniowego i sposób ich ewidencji. Warszawa, Zeszyty Teoretyczne Rady Naukowej SKwP, tom XXIX.
- Kiedrowska M. (1997): Rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe a wynik finansowy zakładu ubezpieczeń. [w:] Finanse i rachunkowość zakładów ubezpieczeń działu II. Praca zbiorowa red. T. Sangowski. Poznań: Akademia Ekonomiczna.
- Monkiewicz J., Gąsiorkiewicz L., Hadyniak B. (2000): Zarządzanie finansami ubezpieczeń. Warszawa: Poltext.
- Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 29 grudnia 1994r. w sprawie szczegółowych zasad rachunkowości ubezpieczycieli, Dz. U. nr 140, z 1994r. poz. 791, (zmiana: Dz. U. z 1995r. nr 90 poz. 448).
- Sangowski T. (1997): Rezerwy techniczno-ubezpieczeniowe - rola i znaczenie oraz rodzaje, zasady i metody ich tworzenia. [w:] Ubezpieczenia w gospodarce rynkowej, część III. Praca zbiorowa red. A. Wąsiewicz. Bydgoszcz: Oficyna Wydawnicza Branta.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171387549