Zadania harmonogramowania prac technologicznie nieuporządkowanych

• Autorzy: Wojciech Borucki
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Wiele problemów techniczno-organizacyjnych, których nie udało się rozwiązać tradycyjnymi metodami programowania całkowitoliczbowego doczekało się swoich rozwiązań na gruncie nowej teorii - teorii harmonogramowania prac (teoria szeregowania prac - teoria przedsięwzięć czasowych - sterowanie rozdziałem zadań i zasobów - ang. scheduling theory - ros. tieorja raspisanij). Teoria ta jest jeszcze młoda. Za jej początek uznać można rok 1954, w którym to Johnson opublikował artykuł o sposobie uszeregowania obróbki detali na dwóch maszynach. W ciągu minionego dwudziestopięciolecia rozwiązano wiele dziesiątków różnych typów zadań, opracowano wiele algorytmów ich rozwiązywania. Obecnie próbuje się stworzyć spójną i jednolitą teorię zadań harmonogramowania. Próby takie znaleźć można np. w pracach Convey'a, W. Sikory, Szkurby lub J. Węglarza. Również i ten artykuł stanowi próbę tego rodzaju, ograniczoną do pewnej klasy zadań harmonogramowania prac nazwanych tutaj zadaniami harmonogramowania prac technologicznie nieuporządkowanych (ZHTN). W artykule, wychodząc od definicji ogólnego zadania harmonogramowania prac, podam definicję zadania ZHTN, niektóre jego własności oraz przykłady zadań ZHTN mając na uwadze niezrealizowany dotąd cel: zbudowanie uniwersalnego - ale i efektywnego rozwiązywania wszystkich zadań należących do tej klasy. (fragment tekstu)

Słowa kluczowe

PL

Teoria szeregowania zadań; Harmonogram zadań; Optymalizacja

EN

Task scheduling theory; Task scheduler; Optimalization

• Czasopismo: Zeszyty Naukowe. Seria 1 / Akademia Ekonomiczna w Poznaniu
• Rocznik: 1981
• Numer: nr 94 Prace Instytutu Cybernetyki Ekonomicznej
• Strony: 131--145

Twórcy

autor

Wojciech Borucki

Bibliografia

• Akkoyunlu E.A.: A linear algorithm for computing the optimum university timetable, The Computer Journal vol. 16, 1973.
• Błażewicz I., Cellery W., Słowiński R., Węglarz J.: Algorytmy sterowania rozdziałem zadań i zasobów w kompleksie operacji; WPP Poznań 1978.
• Borucki W.: Optymalizacja systemów transportowo-montażowych w przedsiębiorstwie budowlanym, praca doktorska, AE, Poznań 1980.
• Convay R.W., Maxwell W.L., Miller L.W.: Theory of scheduling, Addison Wesley 1967.
• Jankowska-Zarychta Z. : Modele sekwencyjne i ich zastosowanie w planowaniu optymalnej organizacji dyskretnych procesów produkcyjnych, PWN, Warszawa 1973.
• Kubala M.: Problemy komputerowego układania rozkładów zajęć dla szkół wyższych, Algorytmy, Uniwersytet Gdański 1973.
• Runka H.: Komputerowy system planowania zajęć w Akademii Ekonomicznej w Poznaniu, Maszynopis, Poznań 1979.
• Sikora W.: Programowanie optymalnego przebiegu dyskretnych i nieregularnych procesów produkcyjnych, praca doktorska, AE, Poznań 1978.
• Szkurba W.W., Podczosowa T.P., Pszyczuk A.N., Tur Ł.P.: Zadani kolendomowo płanirowanija i mietody ich renenija, Kijew, Naukowa dumka 1966.
• Tonajew W.S., Szkurba W.W.: Wwiedienije w tieoriju rospisanij, Nauka, Moskwa 1975.
• Węglarz J.: Minimalno-czasowe sterowanie rozdziałem zadań i zasobów w kompleksie operacji w warunkach deterministycznych, WPP, Poznań 1976.