PL EN


Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
2013 | nr 3 | 99--110
Tytuł artykułu

Powinność w strukturze przestępstwa nieumyślnego

Warianty tytułu
A Duty in the Structure of an Unintentional Crime
Języki publikacji
PL
Abstrakty
W polskiej doktrynie prawa karnego powinność traktowana była tradycyjnie jako jedna z przesłanek przypisania niedbalstwa (nieświadomej winy nieumyślnej). Wynikało to przede wszystkim z brzmienia art. 14 § 2 Kodeksu karnego z 1932 r. i art. 7 § 2 Kodeksu karnego z 1969 r. Analiza dogmatyczna struktury przestępstwa nieumyślnego wskazuje jednak, że powinność przewidywania - leżąca u podstaw zarówno lekkomyślności, jak i niedbalstwa - nie oznacza obowiązku potencjalnego przeżycia psychicznego, ale obowiązek określonego zachowania. W wypadku przestępstw nieumyślnych (do ich popełnienia dochodzi wskutek braku ostrożności) ten obowiązek właściwego zachowania sprowadza się do powinności przestrzegania tej reguły postępowania, której wykluczenie doprowadziło do realizacji znamion nieumyślnego czynu zabronionego. Tym samym powinność jako kategoria normatywna w strukturze przestępstwa nieumyślnego wyczerpuje się na poziomie bezprawności, a nie winy. (abstrakt oryginalny)
EN
In Polish criminal law doctrine, a duty has been traditionally regarded as one of the preconditions for the attribution of negligence (the unwitting unintentional guilt). Primarily, such understanding resulted from the provisions of article 14 2 of the Criminal Code of 1932 and article 7 2 of the Criminal Code of 1969. On the basis of the dogmatic analysis of the structure of an unintentional crime, a duty of anticipation (which is of essence in both cases, i.e. in the event of a lack of care as well as in the event of negligence) is not equivalent to a duty of potential mental experience, but rather to a duty of specific conduct. With regard to unintentional crimes which occur because of a lack of caution, the duty of appropriate conduct amounts to a duty to observe and adhere to a certain rule of conduct, or otherwise a criminal act will be committed. Thus, construction of a duty as a normative category within the structure of an unintentional crime is done and satisfied at the level of illegality or unlawfulness rather than guilt. (original abstract)
Rocznik
Numer
Strony
99--110
Opis fizyczny
Twórcy
Bibliografia
  • A. Marek, Prawo karne, Warszawa 2005.
  • A. Zoll (red.), Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz, t. 1, Zakamycze, Kraków 2004.
  • A. Zoll, Odpowiedzialność karna lekarza za niepowodzenie w leczeniu, Warszawa 1988.
  • G. Rejman (red.), Kodeks karny. Część ogólna. Komentarz, Warszawa 1999.
  • G. Rejman, Odpowiedzialność karna lekarza, Warszawa 1991.
  • G. Rejman, Teorie i formy winy w prawie karnym, Warszawa 1980.
  • G. Rejman, Wina w konstrukcji kodeksu karnego z 1997 roku, w: G. Bałtruszajtys (red.), Prawo wczoraj i dziś. Studia dedykowane profesor Katarzynie Sójce-Zielińskiej, Warszawa 2000.
  • I. Andrejew, Polskie prawo karne w zarysie, Warszawa 1989.
  • I. Andrejew, Ustawowe znamiona czynu. Typizacja i kwalifikacja przestępstw, Warszawa 1978.
  • J. Bafia, K. Mioduski, M. Siewierski, Kodeks karny. Komentarz, t. 1, Warszawa 1987.
  • J. Giezek, Naruszenie obowiązku ostrożności jako przesłanka urzeczywistnienia znamion przestępstwa nieumyślnego, "Państwo i Prawo" 1992, z. 1.
  • J. Giezek, O tendencjach do subiekty wizowania bezprawności oraz obiektywizowania winy we współczesnym prawie karnym, w: Z. Sienkiewicz (red.), Wybrane zagadnienia reformy prawa karnego, Wrocław 1997.
  • J. Goldschmidt, Der Notstand, Ein Schuldproblem, "Osterreichischen Zeitschrift fur Strafrecht" 1913.
  • J. Jamontt, E. Rappaport, Kodeks karny 1932 r., Warszawa 1932.
  • J. Makarewicz, Kodeks karny z komentarzem, Lwów 1938.
  • J. Sawicki, Odpowiedzialność karna lekarza za błąd sztuki lekarskiej, Warszawa 1958.
  • K. Buchała et al., Komentarz do kodeksu karnego. Część ogólna, Warszawa 1990.
  • K. Buchała, Przekroczenie zasad ostrożności - problem bezprawności czy winy, "Państwo i Prawo" 1963, z. 7.
  • K. Buchała, Wina - wina nieumyślna, Zeszyty Naukowe UJ, z. 74, Kraków 1977.
  • L. Gardocki, Prawo karne, Warszawa 2005.
  • L. Lernell, Rozważania o przestępstwie i karze na tle zagadnień współczesności, Warszawa 1975.
  • R. Dębski, Pozaustawowe znamiona przestępstwa. O ustawowym charakterze norm prawa karnego i znamionach typu czynu zabronionego nie określonych w ustawie, Łódź 1995.
  • R. Zawłocki, Nieumyślność jako podstawa odpowiedzialności karnej - w poszukiwaniu kompromisu, "Monitor Prawniczy" 2008, nr 11.
  • S. Glaser, A. Mogilnicki, Kodeks karny. Komentarz, Kraków 1934.
  • S. Śliwiński, Polskie prawo karne materialne. Cześć ogólna, Warszawa 1946.
  • S. Wronkowska, Z. Ziembiński, Zarys teorii prawa, Poznań 2001.
  • T. Bojarski (red.), Kodeks karny. Komentarz, Warszawa 2009.
  • T. Bojarski, Polskie prawo karne. Zarys części ogólnej, Warszawa 2006.
  • T. Przesławski, Funkcja czynnika psychicznego w konstrukcji czynu zabronionego i formach winy, "Studia Iuridica" 2008, nr 48.
  • T. Przesławski, Psychika, czyn, wina, Warszawa 2008.
  • T. Stawecki, P. Winczorek, Wstęp do prawoznawstwa, Warszawa 1999.
  • W. Mącior, Problem przestępstw nieumyślnych na tle aktualnych wymagań teorii i praktyki, Kraków 1968.
  • W. Świda, Prawo karne, Warszawa 1978.
  • W. Wolter, Nauka o przestępstwie, Warszawa 1973.
  • Zbiór Orzeczeń Sądu Najwyższego, Izba Karna, 1949, nr 1, poz. 10.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171429634

Zgłoszenie zostało wysłane

Zgłoszenie zostało wysłane

Musisz być zalogowany aby pisać komentarze.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.