Zasady funkcjonowania długoterminowego produktu ubezpieczeń życiowych

• Autorzy: Gerard Głowacki
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Zreformowany system ubezpieczeń społecznych, w zakresie świadczeń emerytalno-rentowych, będzie składał się z trzech części, tzn. z punktu widzenia ubezpieczonego będzie miał trzy źródła uzyskiwanych świadczeń emerytalnych: 1) emeryturę wypłacaną z ZUS i finansowaną z bieżących składek pracujących, 2) emeryturę z otwartych obowiązkowych prywatnych funduszy emerytalnych, 3) emeryturę z dobrowolnie zakupionych produktów ubezpieczeniowych lub w ramach pracowniczych programów emerytalnych. Trójfilarowy system jest systemem mieszanym. Zarówno system oparty na bieżących składkach, jak i system kapitałowy ma wady i zalety - w zależności od sytuacji ekonomiczno-społecznej. System funkcjonujący na zasadzie finansowania świadczeń z bieżących składek jest niezależny od ewentualnego krachu na rynkach finansowych, a także od długotrwałej inflacji. System funkcjonujący na zasadzie kapitałowej sprawdza się w sytuacjach starzenia się społeczeństwa, wzrostu bezrobocia, spadku płac realnych, problemów politycznych. Emerytura z dobrowolnie zakupionych długoterminowych produktów ubezpieczeń życiowych wchodzi w skład trzeciego filaru. W Polsce możliwości i ograniczenia prowadzenia zakładu ubezpieczeń na życie określa Ustawa Ubezpieczeniowa, która dzieli ryzyko na ubezpieczenia życiowe oraz pozostałe ubezpieczenia osobowe oraz ubezpieczenia majątkowe. (fragment tekstu)

Słowa kluczowe

PL

System ubezpieczeń społecznych; Składki ubezpieczeniowe; Świadczenia emerytalno-rentowe; System emerytalny

EN

Social insurance system; Insurance premium; Retirement and disability benefits; Pension schemes

• Czasopismo: Prace Naukowe / Akademia Ekonomiczna w Katowicach
• Rocznik: 1998
• Tom: Modelowanie preferencji a ryzyko '98
• Strony: 135--147

Twórcy

autor

Gerard Głowacki

• Akademia Ekonomiczna w Poznaniu

Bibliografia

• Bowers, Gerber, Hickman, Jones, Nesbitt. (1986). Actuarial Mathematics.
• Gerber H.U. Life Insurance Mathematics.
• Plaskacz S. (1997). Waloryzacja sumy ubezpieczenia w ubezpieczeniach na życie. Materiały z sympozjum matematyki finansowej: "Instrumenty pochodne" U.J. 10-12 kwietnia.
• Stroiński E., Stroiński K. (1991). Niektóre zagadnienia związane z tworzeniem rezerw w towarzystwach ubezpieczeń na życie. Wiadomości Ubezpieczeniowe, nr 4,5,6.
• Stroiński E. (1996). Ubezpieczenia na życie.
• Ubezpieczenia życiowe. Praca zbiorowa pod redakcją Olgi Doan.