Enunciados paremiológicos en los métodos directos: siglos XIX-XXI, (Panorama histórico) 2ª parte

• Autorzy: Maria Małgorzata Koszla-Szymańska

Warianty tytułu

Paremiological Utterances in Glottodidactics over the Ages XIX-XX, Part 2

Wypowiedzi paremiologiczne w glottodydaktyce na przestrzeni wieków XIX-XX, część 2

• Języki publikacji: ES

Abstrakty

Druga część artykułu "Enunciados paremiológicos en la glotodidáctica en los siglos XIX - XX, 2 parte" (Wypowiedzi paremiologiczne w glottodydaktyce na przestrzeni wieków XIX-XX", część 2) została poświęcona wykorzystywaniu tekstów paremiologicznych w pozostałych metodach nauczania języków obcych, a mianowicie: w metodzie naturalnej Johna Locka oraz szerokiej gamie metod bezpośrednich opartych na zasadzie FAD, polegającej na 'formowaniu' bezpośrednich skojarzeń między obiektem (przedmiotem), jego znaczeniem i jego formą językową. Wśród tych metod figurują: metoda George'a Ticknora, seryjna metoda François Gouin'a, metoda Maksymiliana Berlitza, progresywna metoda Henry Sweeta, metoda Otto Jespersena o podejściu komunikatywnym, metoda Harolda Palmera o podejściu naukowym oraz pośrednicząca metoda Juliusza Ippoldta. W dalszej części artykułu przedstawiono problem wykorzystania paremii w metodach bezpośrednich o podejściu słuchowo-ustnym (audio-lingual), wśród których figuruje metoda Roberta Lado, metoda EGA (strukturalno-globalno-audiowizualna), metoda sytuacyjna, komunikacyjna oraz integralno-selektywna lansowana wcześniej przez Alfreda N. Smitha i później przez Waldemara Pfeiffera. (abstrakt oryginalny)

EN

The second part of the article "Enunciados paremiológicos en la glotodidáctica en los siglos XIX-XX, 2 parte" (Paremiological utterances in glottodidactics over the ages XIX-XX, part 2) deals with the use of paremiological texts in the remaining methods of foreign languages teaching, namely: in the natural method (John Locke) and in a wide range of direct methods based on the FDA (formation of direct associations) principle, which consists in the development of direct associations between the object (subject), its meaning and its language form. What I am referring to are George Ticknor's method, the serial method of François Gouin, the direct method of Maximilian Berlitz, the progressive method of Henry Sweet, the communicative approach method of Otto Jespersen, the scientific approach method of Harold Palmer, and the intermediation method of Juliusz Ippoldt. Next, I proceed to present the problem of the use of paremia in direct methods of the audiolingual approach, namely, Robert Lado's method, EGA (structural-global-audiovisual) method, situational method, communication method, and integration-selective method promoted by Alfred N. Smith and later by Waldemar Pfeiffer. (original abstract)

Słowa kluczowe

EN

Literature

PL

Literatura

• Czasopismo: Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula
• Rocznik: 2017
• Numer: nr 52(1)
• Strony: 23--39

Twórcy

autor

Maria Małgorzata Koszla-Szymańska

• Akademia Finansów i Biznesu Vistula w Warszawie

Bibliografia

• Koszla-Szymańska M. (2006), La paremiología en la enseñanza de la lengua española, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego WUW, Warszawa.
• Ronowicz E. (1982), Kierunki w metodyce nauczania języków obcych, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa.
• Sánchez Pérez A. (1992), Historia de la enseñanza del español como lengua extranjera. Historiografía de la lingüística española, SGEL, Madrid.
• Smith N. A. (1979), "La importancia de la actitud en el aprendizaje del idioma", en: A. L. Pujante (compilador), Aspectos psicopedagógicos del aprendizaje de idiomas extranjeros, Salamanca.