(Nie) dobry mechanizm prezydencji, czyli problem przewodnictwa w Unii Europejskiej w latach 1957-2017

• Autorzy: Katarzyna Cymbranowicz

Warianty tytułu

(Not) Good Mechanism of the Presidency, I.E. The Problem of Leadership in the European Union in the Period 1957-2017

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie procesu kształtowania się i reformowania mechanizmu Prezydencji w Radzie od czasu przejęcia i ratyfikowania Traktatów Rzymskich po reformę lizbońską. "Ojcowie założyciele", jak i późniejsi inicjatorzy i twórcy traktatów ustanawiających Wspólnoty i Unię Europejską, nie przypisywali mechanizmowi Prezydencji w Radzie dużej roli. Z jednej strony, sprawowanie przewodnictwa we wspólnotowej, a następnie unijnej strukturze instytucjonalnej było traktowane jako swoistego rodzaju instrument "technicznego" zarządzania różnymi składami Rady i jej organami przygotowawczymi na określony czas i w ustalonej kolejności. Z drugiej strony, Prezydencja była postrzegana przez państwa członkowskie jako formalny wykaz równości wszystkich członków Unii Europejskiej. Jednakże należy mieć na uwadze fakt, że wraz z rozwojem procesów poszerzania i pogłębiania integracji w Europie, pozycja i rola Prezydencji, jako mechanizmu funkcjonowania Unii Europejskiej, wciąż rosła. Z czasem zaczęły pojawiać się nowe plany i propozycje usprawnienia tego mechanizmu, aby zachować ciągłość zarządzania i podnieść efektywność procesu decyzyjnego w Unii Europejskiej. Zasadnicza funkcja Prezydencji w Radzie polega na ustalaniu agendy działania Unii, zarządzaniu pracami Rady i jej organów pomocniczych, reprezentowaniu Rady w stosunkach z pozostałymi instytucjami i organami unijnymi oraz reprezentowaniu Unii w stosunkach z państwami trzecimi i organizacjami międzynarodowymi. Zatem Prezydencja w Radzie de facto polega na doprowadzaniu do kompromisu w toku prac instytucji i organów unijnych oraz wypracowywaniu i podejmowaniu decyzji w coraz to liczniejszej grupie państw członkowskich. Przewodnictwo w Radzie stanowi niejako formalny wykaz ich równości. Analizując historię rozwoju mechanizmu Prezydencji w Radzie, można stwierdzić, że ewoluował on wraz z procesem pogłębiania i poszerzania integracji europejskiej i był przez te procesy kształtowany. Na ciągu ostatnich 60-65 lat wielokrotnie uległ on zmianie, aby dostosować się do nowych warunków, wyzwań i zagrożeń integracji europejskiej. (abstrakt oryginalny)

EN

The purpose of this paper is to present the process of shaping and reforming of the mechanism of the Presidency of the Council from the adoption and ratification of the Treaty of Rome to the Lisbon reform. The founding fathers, as well as the later initiators and creators of the Treaties establishing the Communities and the European Union, did not assign a major role to the Presidency of the Council. On the one hand, the presidency of the Community and then of the EU institutional structure was treated as a kind of 'technical' instrument for managing the various configurations of the Council and preparatory bodies for a specific time and in a fixed sequence. On the other hand, the Presidency was perceived by the Member States as a formal expression of equality of all members of the European Union. However, it should be noted that, with the growth in the processes of enlargement and deepening of the European integration, the position and role of the Presidency as a mechanism for the functioning of the European Union continued to grow. Over time, new plans and proposals have been made to streamline this mechanism to preserve the management continuity and increase the effectiveness of decision-making in the European Union. The main function of the Presidency of the Council is to set the agenda for the Union's action, to manage the work of the Council and its subsidiary bodies, to represent the Council in relations with other Union institutions and bodies, and also to represent the Union in relations with third countries and international organizations. Thus, the Presidency of the Council de facto consists in compromising in the course of work of the EU institutions and bodies, as well as working out and making decisions in a more abundant group of Member States. Therefore, the Presidency of the Council is a formal expression of their equality. Analysing the history of the development of the Presidency of the Council mechanism, one can say that it evolved along with the process of deepening integration and enlarging the Communities, and later the European Union, and was shaped by these processes. Over the past 60-65 years, it has repeatedly changed to adapt to the new conditions, challenges and threats to the European integration. (original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Prezydencja w Unii Europejskiej; Historia integracji europejskiej

EN

Presidency of the European Union; History of European integration

• Czasopismo: Myśl Ekonomiczna i Polityczna
• Rocznik: 2018
• Numer: nr 2 (61)
• Strony: 228--254

Twórcy

autor

Katarzyna Cymbranowicz

• Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

Bibliografia

• Barcz J., Poznaj Traktat z Lizbony, Publikacja Ministerstwa Spraw Zagranicznych, Warszawa 2010.
• Barcz J., Prezydencja w Radzie Unii Europejskiej, Publikacja Ministerstwa Spraw Zagranicznych, Warszawa 2011.
• Barcz J., Ustrój lizbońskiej Unii Europejskiej. Podstawy traktatowe, struktura i instytucje, Wszechnica IJM, Piaseczno 2016.
• CEPS, EGMONT, EPC, The Presidency of the Council. The Paradox of the New Presidency, [w:] The Treaty of Lisbon: Implementing the Institutional Innovations [online], Brussels November 2007, https://www.ceps.eu/publications/ treaty-lisbon-implementing-institutional-innovations [dostęp: 20.05.2017].
• Cymbranowicz K., Prezydencja w Unii Europejskiej po reformie lizbońskiej a zasada good governance, "Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula" 2017, nr 4 (55).
• Czubik A., Ewolucja podstaw prawnych sprawowania prezydencji w Radzie Unii Europejskiej, [w:] H. Tendera-Właszczuk (red.), Analiza i ocena polskiej prezydencji w Radzie Unii Europejskiej, Fundacja Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, Kraków 2013.
• Fiszer J.M., Polska prezydencja w Radzie Unii Europejskiej (sukcesy i porażki), "Myśl Ekonomiczna i Polityczna" 2012, nr 2 (37).
• Jesień L., Prezydencja Unii Europejskiej. Zinstytucjonalizowana procedura przywództwa politycznego, Polski Instytut Spraw Międzynarodowych, Warszawa 2011.
• Kranz J., Tło prawne dyskusji nad reformą ustrojową Unii Europejskiej, Wydawnictwo Towarzystwa Naukowego "Societas Vistulana", Kraków-Warszawa 2007.
• Kuźniak B., Capik A., Traktat z Amsterdamu. Komentarz. Tom I., Wydawnictwo C. H. Beck, Warszawa 2000.
• Łazowski A., Łabędzka A., Wprowadzenie do Traktatu z Lizbony, Krajowa Szkoła Administracji Publicznej, Warszawa 2010.
• Wojtaszczyk K.A., Prezydencja w Radzie Unii Europejskiej z perspektywy politologicznej, "Przegląd Europejski" 2011, nr 1 (22).
• Ziller J., Nowa Konstytucja Europejska, Wydawnictwo Naukowe Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2006.
• Zuber M., Rola Prezydencji Rady Unii Europejskiej: na przykładzie Prezydencji hiszpańskiej w 2002 roku, Wydawnictwo Naukowe SCHOLAR, Warszawa 2010.

Identyfikatory

DOI

10.26399/meip.2(61).2018.24/k.cymbranowicz