Target costing a marnotrawstwo (muda) technologiczne

• Autorzy: Jarosław Mielcarek

Warianty tytułu

Target Costing vs. Technological Waste (muda)

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Celem artykułu było określenie maksymalnej ceny zakupu najnowocześniejszej technologii oraz mierników marnotrawstwa technologicznego po wdrożeniu w przedsiębiorstwie technologii gorszej niż najnowocześniejsza. Cena maksymalna została obliczona za pomocą dyskontowego, symulacyjnego modelu TC oraz dodatku Excela Solver. Cena rynkowa była od niej niższa. Z tego powodu zastosowano wskaźniki niefinansowe i finansowo- księgowe do zmierzenia marnotrawstwa technologicznego, jako przykładu, huty szkła. Opracowanie ma duże znaczenie praktyczne, dostarcza bowiem wzorca rozwiązywania problemu maksymalnej ceny za najnowszą technologię, uświadamia kadrze zarządzającej istnienie marnotrawstwa technologicznego i wpływa na zmianę postaw wobec wdrażania najnowocześniejszych technologii. Upowszechnienie się stosowania TC jako narzędzia wspierającego proces podejmowania decyzji inwestycyjnych może przyczynić się do wzrostu poziomu innowacyjności przedsiębiorstw.(abstrakt oryginalny)

EN

The purpose of the article was to determine the maximum price for the purchase of the most modern technology and measures of technological waste after the implementation in the enterprise worse technology than the most modern one. The maximum price was calculated using the discounted, simulation TC model and the Excel Solver add-in. The market price was lower than it. Therefore, non-financial and financial-accounting indicators have been used to measure technological waste, for example of glassworks. The study is of great practical importance, as it provides an exemple for solving the problem of the maximum price for the latest technology, makes the management aware of the existence of technological waste and influences the change of attitudes towards the implementation of state-of-the-art technologies. The dissemination of TC as a tool supporting the process of making investment decisions may contribute to the increase of the level of enterprises' innovativeness.(original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Rachunek kosztów docelowych

EN

Target costing

• Czasopismo: Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu
• Rocznik: 2018
• Numer: nr 514 Zarządzanie kosztami i dokonaniami
• Strony: 272--287

Twórcy

autor

Jarosław Mielcarek

• Wyższa Szkoła Bankowa w Poznaniu

Bibliografia

• Christensen C.M., Raynor M.E., 2003, The Innovation Solution, Harvard Business School Press, Boston.
• Cooper R., Slagmulder R., 1999, Develop Profitable New Products with Target Costing, Sloan Management Review, vol. 40, s. 23-33.
• Liker J.K., 2005, Droga Toyoty. 14 zasad zarządzania wiodącej firmy produkcyjnej świata, Wydawnictwo MT Biznes sp. z o.o., Warszawa.
• Mielcarek J., 2005, Podstawy teoretyczne koncepcji CVP (koszt - wolumen - zysk), Wydawnictwo IBiS s.c., Wrocław.
• Mielcarek J., 2008, Budżetowanie produkcji i sprzedaży w zaawansowanym środowisku technologicznym, Studia i Prace Wydziału Nauk Ekonomicznych i Zarządzania, nr 4, s. 247-261.
• Mielcarek J., 2013, Próba rekonstrukcji podstaw teoretycznych rachunku kosztów docelowych, Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, nr 289.
• Mielcarek J., 2015, EBITDA jako podstawa rachunku kosztów docelowych, Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, nr 398, s. 343-353.
• Mielcarek J., 2016a, On the Need to Continue Diagnosing Low Innovation Performance of the Polish Economy, Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Bankowej w Poznaniu, nr 69 (4), s. 49-72.
• Mielcarek J., 2016b, Falsyfikacja tradycyjnego modelu rachunku kosztów docelowych, Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, nr 442, s. 290-303.
• Mielcarek J., 2017, Target Costing a wybór wariantu inwestycyjnego, Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, nr 472.
• Nita B., 2008, Rachunkowość w zarządzaniu strategicznym przedsiębiorstwem, Wolters Kluwer Polska Sp. z o.o., Warszawa.
• Sojak S., Jóźwiak H., 2004, Rachunek kosztów docelowych, Oficyna Ekonomiczna, Kraków.

Identyfikatory

DOI

10.15611/pn.2018.514.26