PL EN


Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
2018 | vol. 16, nr 6 (80), cz. 2 Management, Philosophy, Reflective Practices | 68--84
Tytuł artykułu

Personalistic Human Capital Management : Basic Conditions

Warianty tytułu
Personalistyczne zarządzanie kapitałem ludzkim : podstawowe uwarunkowania
Języki publikacji
EN
Abstrakty
EN
The article discusses the issue of personalistic human capital management. The argument is based on a new approach to the employee within an organisation, as well as the role of the subjective determinants of employee activity in the effective attainment of strategic goals. The essence of the personalistic approach to human capital within an organisation is presented through the prism of personalism, mainly the personalistic concept developed by K. Wojtyła (later John Paul II), emphasising the autonomous value of human being as a person. Against such a backdrop, it is shown that the application of the personalistic approach to human capital requires resolving dilemmas associated with the recognition of both subjective and economic dimensions of actions. The outlined bi-directionality in the approach to a human being in the modern organisation greatly complicates the discussion about the personalistic perspective of the human being within an organisation. However, the author points to basic conditions of the personalistic human capital management in an organisation. Pro-social strengthening of organisational culture and the introduction of pro-social orientation into strategic activities, as well as axiological targeting of managers' attitudes are necessary. These factors condition the presence of a personalistic norm in the long-term achievement of economic efficiency based on a fully subjective management of the organisation's human capital. (original abstract)
W artykule rozważana jest kwestia personalistycznego zarządzania kapitałem ludzkim. Tok wywodu oparty jest na nowym podejściu do pracownika w organizacji oraz roli podmiotowych wyznaczników jego aktywności w efektywnym realizowaniu celów strategicznych. Istota prezentowanego ujmowania kapitału ludzkiego w organizacji przedstawiona została przy uwzględnieniu filozofii typu personalistycznego, głównie personalistycznej koncepcji K. Wojtyły, późniejszego papieża Jana Pawła II akcentującej autonomiczną wartość człowieka jako osoby. Na tym tle wykazano, że aplikacja personalistycznego podejścia do kapitału ludzkiego wymaga rozwiązywania dylematów związanych z równoczesnym ujmowaniem podmiotowego i ekonomicznego wymiaru działania. Zarysowana dwukierunkowość w podejściu do człowieka we współczesnej organizacji znacznie komplikuje dyskusją nad personalistyczną perspektywą człowieka w organizacji. Autorka wskazuje jednak podstawowe warunki personalistycznego zarządzania kapitałem ludzkim w organizacji. Niezbędne jest prospołeczne wzmacnianie kultury organizacyjnej i wprowadzenie orientacji prospołecznej w działalność strategiczną oraz aksjologiczne ukierunkowanie postaw menedżerów. Czynniki te warunkują obecność normy personalistycznej w długotrwałym osiąganiu efektywności ekonomicznej opartej na w pełni podmiotowym zarządzaniu potencjałem kapitału ludzkiego organizacji. (abstrakt oryginalny)
Twórcy
  • Cracow University of Economics, Poland
Bibliografia
  • Adamska-Chudzińska, M. (2009). Orientacja prospołeczna a zarządzanie kapitałem ludzkim. In: J. Bieliński, R. Płoska (eds), Prace i materiały Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Gdańskiego, Vol. 2, No. 3. Sopot: Wydawnictwo Wydziału Zarządzania Uniwersytetu Gdańskiego i Fundacji Uniwersytetu Gdańskiego.
  • Adamska-Chudzińska, M. (2012). Uwarunkowania sprawności zawodowej człowieka w organizacji. Aspekt prospołeczny. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie.
  • Andrzejuk, A. (2010). Jaki personalizm? Szerokie i wąskie rozumienie personalizmu. Retrieved from: http://katedra.uksw.edu.pl/publikacje/artur_andrzejuk/jaki_personalizm.pdf (15.11.2018).
  • Barth, G. (2009). Pojęcie i rozwój personalizmu. Polski personalizm (teksty/artykuły). Retrieved from: http://hosting0800050.az.pl/personalizm/?p=142 (18.08.2017).
  • Bartkowiak, G. (2005). Zarządzanie wiedzą a psychomanipulacja w przedsiębiorstwach polskich i francuskich. In: A. Pocztowski (ed.), Praca i zarządzanie kapitałem ludzkim w perspektywie europejskiej. Kraków: Oficyna Ekonomiczna.
  • Bartnik, Cz. (2001). Historia filozofii. Lublin: Wydawnictwo Gaudium.
  • Chmielecka, E. (2004). Informacja, wiedza, mądrość - co społeczeństwo wiedzy cenić powinno? In: K. Kloc, E. Chmielecka (eds), Dobre obyczaje w kształceniu akademickim. Warszawa: Wydawnictwo Fundacji Promocji i Akredytacji Kierunków Ekonomicznych.
  • Chudy, W. (1998). Oblicza personalizmu i ich konsekwencje. Kwartalnik Filozoficzny, 26(3).
  • Chudy, W. (2005/2006). Filozofia personalistyczna Jana Pawła II (Karola Wojtyły). Teologia Polityczna, 3.
  • Dec, I. (2007). Personalizm. In: A. Maryniarczyk (ed.), Powszechna encyklopedia filozofii (vol. 8). Lublin: Polskie Towarzystwo Tomasza z Akwinu.
  • Domański, J., Kotarba, W. & Krupa, T. (2014). The Prisms of Management. Foundations of Management, 6(2). https://doi.org/10.1515/fman-2015-0010.
  • Encyklika Jana Pawła II z 14 września 1981r. Laborem Exercens - o pracy ludzkiej (z okazji 90. rocznicy Encykliki Rerum novarum). (2017). In: Encykliki Ojca Świętego Jana Pawła II. Kraków: Wydawnictwo Znak.
  • Encyklika Jana Pawła II z 30 grudnia 1987 r. Sollicitudo rei socialis - z okazji dwudziestej rocznicy ogłoszenia Populorum progressio. (2017). In: Encykliki Ojca Świętego Jana Pawła II. Kraków: Wydawnictwo Znak.
  • Encyklika Jana Pawła II z 15 maja 1991 r. Centesimus annus, w setną rocznicę Encykliki Rerum novarum. (2017). In: Encykliki Ojca Świętego Jana Pawła II. Kraków: Wydawnictwo Znak.
  • Flewelling, R.T. (2004). Studia personalizmu amerykańskiego. Personalizm, 6.
  • Harasim, W. (ed.). (2013). Człowiek i organizacja XXI wieku. Zeszyty Naukowe, 3. Warszawa: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Promocji.
  • Harasim, W. (ed.). (2008). Najnowsze trendy i wyzwania świata w zarządzaniu zasobami ludzkimi, II. Warszawa: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Promocji.
  • Ingarden, R. (2006). Książeczka o człowieku. Kraków: Wydawnictwo Literackie.
  • Kapias, M. & Polok, G. (2014). Etos pracy w perspektywie badań longituidalnych nad preferencjami aksjologicznymi studentów UE Katowice. Studia Ekonomiczne, 187.
  • Król, H. & Ludwiczyński, A. (eds). (2010). Zarządzanie zasobami ludzkimi. Tworzenie kapitału ludzkiego organizacji. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  • Melé D. (2006). Ethics in Management: Exploring the Contribution of Mary Parker Follett. International Journal of Public Administration 618. https://doi. org/10.1080/01900690601158279.
  • Melé D. (2016). Understanding Humanistic Management. Humanistic Management Journal, 1(1). https://doi.org/10.1007/s41463-016-0011-5.
  • Mounier, E. (1960). Co to jest personalizm? Kraków: Wydawnictwo Znak.
  • O'Boyle, E.J. (2012). The Acting Person and Personalist Capital. Journal of Markets & Morality, 15(1).
  • O'Boyle, E.J. (2016). Does culture matter in economic behavior? HSE Social and Education History, 5(1). https://doi.org/10.17583/hse.2016.1796.
  • O'Boyle, E.J., Solari, S. & Marangoni, G.D. (2011). The good company. Corporate Governance, 11(1). https://doi.org/10.1108/14720701111108853.
  • Pełka, A. (2015). Personalizm chrześcijański w ujęciu Karola Wojtyły - Jana Pawła II. Retrieved from: https://szkolnictwo.pl/index.php?id=PU7580 (09.11.2018).
  • Penc, J. (2007). Nowoczesne kierowanie lud􀄛mi. Wywieranie wpływu i współdziałanie w organizacji. Warszawa: Difin.
  • Pocztowski, A. (2008). Zarządzanie zasobami ludzkimi. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  • Półtawski, A. (1981). Człowiek jako istota realizująca się w czynie (Antropologia Karola Wojtyły a Henri Eya analiza świadomości). Studia Philosophiae Christianae, 17(2).
  • Pratley, P. (2000). Etyka w biznesie. Warszawa: Wydawnictwo Felberg SJA.
  • Reykowski, J. (1979). Motywacja, postawy prospołeczne a osobowość. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
  • Szandurski, J. (2010). Przywództwo i personalizm jako źródła sukcesu w strategicznym zarządzaniu kadrami. Prace Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego we Wrocławiu, 115.
  • Truskolaska, J. (2010). Koncepcja rozwoju osoby w personalizmie etycznym jako podstawa wychowania. Pedagogika Katolicka, 6.
  • Wojtyła, K. (1969). Osoba i czyn. Kraków: Wydawnictwo PTT.
  • Woźniak, M.G. (2007). Teoretyczne problemy spójności społeczno-ekonomicznej mechanizmu rynkowego w kontekście gospodarki opartej na wiedzy. Nierówności społeczne a wzrost gospodarczy. Gospodarka oparta na wiedzy. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Rzeszowskiego, 10.
  • Żardecka, M. (1997). Personalizm. In: J. Herbut (Ed.), Leksykon filozofii klasycznej. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikatory
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.ekon-element-000171564093

Zgłoszenie zostało wysłane

Zgłoszenie zostało wysłane

Musisz być zalogowany aby pisać komentarze.
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.