Możliwości rozwoju ekoturystyki w rolniczych terenach zdominowanych przez drobne gospodarstwa : przykład Wyżyny Miechowskiej

• Autorzy: Kamila Musiał

Warianty tytułu

Possibilities of Development of Ecotourism in Agricultural Areas Dominated by small farms : an Example of the Miechow Upland

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Wyżyna Miechowska jest obszarem typowo rolniczym, zdominowanym przez drobne gospodarstwa rolne. Na jego stosunkowo niewielkim obszarze, wynoszącym około 960 km2 znajduje się wiele terenów chronionych, w tym: 9 rezerwatów przyrody i 21 obszarów specjalnej ochrony siedlisk Natura 2000. Obejmują one różnorodne siedliska roślinne, zarówno o charakterze naturalnym, jak i półnaturalnym. Głównym celem badań była próba określenia uwarunkowań przyrodniczych i szans rozwoju ekoturystyki w terenach typowo rolniczych i tradycyjnie mało związanych z turystyką. Drugą część analizy oparto na badaniach ankietowych, przeprowadzonych w 2017 r. wśród studentów Uniwersytetu Rolniczego w Krakowie. Chronione obszary na Ziemi Miechowskiej są głównie związane z półnaturalnymi ekosystemami muraw kserotermicznych z klasy Festuco--Brometea. Są to rzadkie w skali kraju zbiorowiska trawiaste, które ze względu na występowanie tam interesujących gatunków roślin oraz dużą bioróżnorodność siedlisk, mogą być predysponowane do objęcia przez jakąś formę turystyki zielonej, w celu promowania wiedzy o obszarach chronionych. Ekoturystyka, która w ostatnich czasach staje się coraz bardziej popularna, związana jest z ideą rozwoju zrównoważonego i stanowi próbę odpowiedzi na szybki i degradujący środowisko rozwój turystyki masowej. Pomimo, że nie ma badań precyzyjnie określających, czy faktycznie istnieje tzw. polski ekoturysta, a zatem jaki procent społeczeństwa mniej lub bardziej świadomie zajmuje się zieloną turystyką, wycinkowe badania ankietowe wskazują na zainteresowanie takim rodzajem aktywności w terenach typowo rolniczych. (abstrakt oryginalny)

EN

Miechow Upland is a typically agricultural land, dominated by small agricultural holdings. In the subregion, which area is about 960 km2 there are many protected sites, including: 9 nature reserves and 21 Special Habitat Protection Areas Natura 2000. They include various plant habitats, both natural and semi-natural. The main purpose of this paper was to determine the natural conditions and opportunities for the development of ecotourism in typically agricultural areas and traditionally not much related to tourism. The second part of the analysis was based on surveys carried out in 2017, among students from the University of Agriculture in Kraków. Those protected sites are mainly associated with the semi-natural ecosystems of xerothermic grasslands, from Festuco-Brometea class. They are considered as rare in Poland and due to occurrence of interesting plant species and high biodiversity of such habitats, are predisposed to be included in some form ofa green tourism, in order to promote knowledge about protected areas. Ecotourism, which nowadays has become more and more popular, is associated with the idea of sustainable development and is an attempt to respond to the rapid growth of mass tourism, degrading the environment.Although there are no studies precisely determining whether there is actually a "Polish ecotourist", and therefore what percentage of society more or less consciously deals with green tourism, fragmentary surveys indicate interest in this type of activity in typically agricultural areas. (original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Żywność ekologiczna; Rolnictwo ekologiczne; Rynek żywności; Obszary wiejskie; Rozwój obszarów wiejskich; Rozwój zrównoważony

EN

Organic food; Ecological agriculture; Food market; Rural areas; Rural development; Sustainable development

• Czasopismo: Problemy Drobnych Gospodarstw Rolnych
• Rocznik: 2018
• Numer: nr 4
• Strony: 69--87

Twórcy

autor

Kamila Musiał

• Instytut Zootechniki, Państwowy Instytut Badawczy

Bibliografia

• Barańska, K. (2014). Podręcznik najlepszych praktyk ochrony kseroterm. Dla różnorodności biologicznej. Warszawa: Centrum Koordynacji Projektów Środowiskowych, 5-34.
• Bąba, W. (2005). Ochrona środowiska w agroturystyce. Agroturystyka i usługi towarzyszące. Kraków: Małopolskie Stowarzyszenie Doradztwa Rolniczego, Wydawnictwo AR, 145-151.
• Błoński, J. (2000). Stan i możliwości rozwoju turystyki, w tym agroturystyki. Agroturystyka, red. U. Świetlikowska. Warszawa: Fundacja Programów Pomocy dla Rolnictwa (FAPA), 16-21.
• Ekoturystyka w Polsce. (2016). Departament Strategii Polskiej Organizacji Turystycznej (Opracowała: Dorota Zientalska). Warszawa: Polska Organizacja Turystyczna, 1-8.
• Graja-Zwolińska, S., Spychała, A. (2013). Jak rozumieć turystykę przyrodniczą? Studium przypadku młodzieży akademickiej.Turyzm, 23(1), 39-47.
• Kondracki, J. (2009). Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Kożuchowska, B. (2000). Podstawowe pojęcia, cechy, składniki agroturystyki oraz formy samoorganizacji usługodawców. Agroturystyka, red. U. Świetlikowska. Warszawa: Fundacja Programów Pomocy dla Rolnictwa (FAPA), 22-26.
• Kurczewski, R. (2011). Rola społeczności lokalnej w rozwoju ekoturystyki. Folia Pomeraneae Universitatis Technologiae Stetinensis. Oeconomica, 64, 45-52.
• Kuźnicka, E. (2004). Możliwości wykorzystania owiec w celu uatrakcyjnienia wiejskiej przestrzeni turystycznej. Miejsce wypasu i gospodarki owczarskiej w koncepcji rozwoju zrównoważonego. Kraków: Instytut Botaniki PAN, 21-23.
• Lenarczyk, E., Piriwieziencew, S., Włoszczowski, T. (2010). Ekoturystyka między Bugiem a Narwią. Warszawa: SIE, 16.
• Mapa Przyrodniczo-Krajobrazowa. (2015). Miechów i Okolice. Wydawnictwo Compass.
• Matuszkiewicz, W. (2002). Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Meyer, M. (2015). Czym jest ekoturystyka - krótka charakterystyka. Ekoturystyka wobec globalnych wyzwań. Warszawa, 4-11.
• Mirek, Z., Piękoś-Mirkowa, H., Zając, A., Zając, M. (2002). Flowering plants and pteridophytes of Poland, a checklist. Kraków: Instytut Botaniki PAN.
• Musiał, K. (2011). Walory przyrodnicze zbiorowisk łąkowych doliny rzeki Mierzawy. Łąkarstwo w Polsce (Grassland Science in Poland), 14, 105-114.
• Musiał, K. (2017). Potencjalne i rzeczywiste funkcje cennych przyrodniczo terenów w obrębie dużego miasta - przykład Dębnicko-Tynieckiego obszaru łąkowego. Problemy Drobnych Gospodarstw Rolnych - Problems of Small Agricultural Holdings, 4, 77-88. doi: http://dx.doi. org/10.15576/PDGR/2017.4.77
• Musiał, K., Szewczyk, W., Walczak, J., Grygierzec, B. (2017). The role of re-introducing sheep grazing on protected calcareous xerothermic grasslands. Grassland resources for extensive farming systems in marginal lands: major drivers and future scenarios. Grassland Science in Europe, 22, 372-374.
• Plit, J. (2016). Krajobrazy kulturowe Polski i ich przemiany. Warszawa: Instytut Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania PAN.
• Płachciak, A. (2011). Geneza idei rozwoju zrównoważonego. Economia Economics, 5(17), 231-248.
• Priwieziencew, A. (2015). Ekoturystyka w Polsce a wyzwania zrównoważonego rozwoju. Ekoturystyka wobec globalnych wyzwań. Warszawa: Społeczny Instytut Ekologiczny, 50-59.
• Przewodnik Przyrodniczo-Turystyczny - Wyżyna Miechowska.(2017). Kraków: Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska.
• Roślinność kserotermiczna na obszarach chronionych woj. małopolskiego. (2012). Przewodnik przyrodniczy, red. S. Loster. Kraków.
• Strategia rozwoju gminy i miasta Miechów na lata 2014-2020. (2013). Miechów.
• Stasiak, A. (2011). Wieś jako obszar polityki społecznej. Folia Pomeraneae Universitatis Tech-nologiae Stetinensis. Oeconomica, 64, 19-31.
• Sznajder, M., Przezbórska, L., Scrimgeour, F. (2009). Agritourism. MPG Books Group, UK.
• Tyburski, W. (2006). Powstanie i rozwój filozofii ekologicznej. Problemy Ekorozwoju, 1, 7-15.
• Tyran, E. (2005). Podstawy agroturystyki. Agroturystyka i usługi towarzyszące. Kraków: Małopolskie Stowarzyszenie Doradztwa Rolniczego, Wydawnictwo AR, 1-51.
• Zaręba, D. (2015). Rozwój ekoturystyki w Polsce - przykłady dobrych praktyk. Ekoturystyka wobec globalnych wyzwań. Warszawa: Społeczny Instytut Ekologiczny, 2- 21.
• http://krakow.rdos.gov.pl/formy-ochrony-przyrody
• http://www.miechow.pl/page/_Obszar_Chronionego_Krajobrazu

Identyfikatory

DOI

10.15576/PDGR/2018.4.69