Proponowane kierunki zmian w zakresie odpowiedzialności przewoźnika za szkody przy przewozie przesyłek w prawie krajowym

• Autorzy: Krzysztof Wesołowski

Warianty tytułu

Suggest Directions of Changes Regarding the Carrier's Liability for Damage in the Transport of Goods in the Domestic Law

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Autor wskazuje na nieadekwatność obowiązującej regulacji odpowiedzialności przewoźnika za szkody przy przewozie przesyłek w polskim prawie wewnętrznym i postuluje szereg zmian w tym zakresie. Zmiany powinny dotyczyć m.in. zakresu odpowiedzialności (rezygnacja z siły wyższej jako granicy odpowiedzialności), zasad ciężaru dowodu (rezygnacja z niektórych korzystnych dla przewoźnika domniemań), zasad ustalania odszkodowania (odformalizowanie sposobu ustalania wartości przesyłki), ustalania osób legitymowanych do dochodzenia roszczeń (powrót do zasad ogólnych, według których odszkodowania może żądać ten, którego majątku szkoda dotyczy), wprowadzenia możliwości dochodzenia roszczeń bezpośrednio wobec podwykonawcy, wydłużenia terminów przedawnienia, rezygnacji z obligatoryjnej reklamacji.(abstrakt oryginalny)

EN

The author points out the inadequacy of the regulation of the carrier's liability for damage to the transport of goods in Polish internal law and postulates a number of changes in this respect. The changes should concern, among others, scope of liability (resignation from force majeure as a limit of liability), principles of burden of proof (resignation from some of the presumptions favorable to the carrier), rules for determining compensation (informalisation of the method of determining the value of the shipment), pointing the persons legitimized to claim (return to general rules, according to which compensation may be claimed by the one whose property suffered damage, introducing the possibility of pursuing claims directly against the subcontractor, extending periods of limitation, resignation from compulsory complaints.(original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Odpowiedzialność odszkodowawcza; Odpowiedzialność przewoźnika

EN

Liability for damages; Carriers' liability

• Czasopismo: Problemy Transportu i Logistyki
• Rocznik: 2018
• Numer: nr 2(42)
• Strony: 59--70

Twórcy

autor

Krzysztof Wesołowski

• Uniwersytet Szczeciński, Wydział Zarządzania i Ekonomiki Usług

Bibliografia

• Ambrożuk, D. (2011). Ustalenie wysokości odszkodowania w prawie przewozowym w odniesieniu do przewozu przesyłek. Warszawa: Wolters Kluwer Polska.
• Ambrożuk, D. (2014). Kształtowanie się europejskiego prawa przewozu osób. [W:] T. Kocowski, K. Marak (red.), Zmiany prawodawstwa gospodarczego w okresie transformacji ustrojowej w Polsce (s. 11-24). Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego. DOI: 10.15611/pn.2014.362.01.
• Ambrożuk, D. (2017a). Legitymacja do dochodzenia roszczeń odszkodowawczych z umowy przewozu towarów w transporcie lądowym. [W:] D. Wetoszka, Prawo transportowe. Morze, ląd, powietrze (s. 85-95). Warszawa: C.H. Beck.
• Ambrożuk, D. (2017). Umowa ubezpieczenia cargo zawierana przez przewoźnika na rachunek gestora przesyłki jako przejaw naruszenia przepisów prawa. [W:] B. Gnela, M. Szaraniec (red.), Dystrybucja usług ubezpieczeniowych. Wybrane zagadnienia prawne (s. 306-318). Warszawa: Difin.
• Clarke, M.A. (2009). International Carriage of Goods by Road: CMR. London: Informa.
• Dąbrowski, D. (2014). Potrzeba zmian w krajowym prawie przewozowym. [W:] T. Kocowski, K. Marak (red.), Zmiany prawodawstwa gospodarczego w okresie transformacji ustrojowej w Polsce (s. 70-81). Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego. DOI: 10.15611/pn.2014.362.06.
• Dragun, M. (1984). Kwotowe ograniczenie odpowiedzialności przewoźnika w międzynarodowym prawie przewozowym. Toruń: Wydawnictwo UMK.
• Goik, H. (1975). Umowa przewozu przesyłek w transporcie lądowym jako rodzaj umowy o świadczenie na rzecz osoby trzeciej. Katowice: Uniwersytet Śląski.
• Gospodarek, J. (2011). Cel i zakres ochrony konsumenta na rynku usług transportowych w świetle prawa Unii Europejskiej. Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego. Problemy Zarządzania, Finansów i Marketingu, 22, 55-68.
• Górski, W. (1991). Kształtowanie się nowego prawa przewozowego. Studia Iuridica Maritima, 3, 31-42.
• Górski, W. (1998). Prawo transportowe. Szczecin-Zielona Góra: Zachodnie Centrum Organizacji.
• Górski, W. (2009). [W:] W. Górski, K. Wesołowski, Komentarz do przepisów o umowie przewozu i spedycji. Kodeks cywilny, Prawo przewozowe, CMR. Gdańsk: Ośrodek Doradztwa i Doskonalenia Kadr Sp.
• Grobel, S. (1983). Odpowiedzialność przewoźnika za szkody w towarowym międzynarodowym transporcie kolejowym i drogowym. Problemy Prawa Przewozowego, 5, 67-81.
• Kępiński, M., Seweryński, M., Zieliński, A. (2006). Rola kodyfikacji na przykładzie prawa prywatnego w procesie legislacyjnym. Przegląd Legislacyjny, 1, 95-107.
• Kolarski, A. (1984). Z dyskusji nad projektem ustawy Prawo przewozowe. Problemy Ekonomiki Transportu, 4, 5-13.
• Konert, A. (2010). Odpowiedzialność cywilna przewoźnika lotniczego. Warszawa: Wolters Kluwer.
• Messent, A., Glass, D. (1995). CMR: Contracts for the International Carriage of Goods by Road. London: Informa.
• Napierała, J. (1985). Uwagi w sprawie odpowiedzialności przewoźnika w nowym prawie przewozowym. Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny, 4, 157-174.
• Polkowska, M., Szymajda, I. (2004). Konwencja montrealska. Komentarz. Warszawa: Liber.
• Sośniak, M. (1987). Nowe polskie prawo przewozowe (Próba wstępnej oceny niektórych rozwiązań ustawowych). Problemy Prawa Przewozowego, 9, 7-27.
• Stec, M. (1993). Odpowiedzialność cywilna przewoźnika za szkody w przesyłce. Geneza, charakter prawny, granice. Studium prawnoporównawcze. Kraków: Uniwersytet Jagielloński.
• Stec, M. (2001). Umowy transportowe. [W:] S. Włodyka (red.), Prawo gospodarcze i handlowe - Prawo umów w obrocie gospodarczym (s. 962-1022). T. 5. Warszawa: C.H. Beck.
• Stec, M. (2005). Umowa przewozu w transporcie towarowym. Kraków: Zakamycze.
• Szanciło, T. (2008). Prawo przewozowe. Komentarz. Warszawa: C.H. Beck.
• Wesołowski, K. (1995). Odpowiedzialność przewoźnika za szkody przy przewozie przesyłek w świetle ustawy Prawo przewozowe. Zielona Góra: Agencja Rozwoju Regionalnego.
• Wesołowski, K. (1998). Glosa do wyroku Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 7.11.1995, I ACr 606/95. Orzecznictwo Sądów Polskich, 10, 488-490.
• Wesołowski, K. (2013). Umowa międzynarodowego przewozu drogowego towarów na podstawie CMR. Warszawa: Wolters Kluwer Polska.
• Wesołowski, K. (2017). Ustalenie przewoźnika odpowiedzialnego za szkodę przy przewozach przesyłek angażujących kilku przewoźników. [W:] D. Wetoszka, Prawo transportowe. Morze, ląd, powietrze (s. 74-84). Warszawa: C.H. Beck.
• Wesołowski, K., Ambrożuk, D. (2016). O pilnej potrzebie zmian unormowania tzw. reklamacji w wewnętrznym prawie przewozowym. Problemy Transportu i Logistyki, 3, 199-209.
• Wesołowski, K., Dąbrowski, D. (2017). Koncepcja sposobu unormowania umowy przewozu rzeczy w prawie wewnętrznym. [W:] Z. Kuniewicz, D. Sokołowska (red.), Prawo kontraktów (s. 539-550). Warszawa: Wolters Kluwer Polska.
• Konwencja CMNI (2001). Konwencja budapeszteńska w sprawie umowy przewozu ładunków żeglugą śródlądową sporządzona w Budapeszcie 22.06.2011 r.
• Konwencja CMR (1956). Konwencja o umowie międzynarodowego przewozu drogowego towarów i protokół podpisania sporządzone w Genewie dnia 19.05.1956 r. Dz.U. z 1962 r. Nr 49, poz. 238 ze zm.
• Konwencja montrealska (1999). Konwencja o ujednoliceniu niektórych prawideł dotyczących międzynarodowego przewozu lotniczego z 28.05.1999 r. Dz.U. z 2007 r., Nr 37, poz. 235.
• Konwencja RU/CIM (1980). Przepisy ujednolicone o umowie międzynarodowego przewozu towarów kolejami, stanowiące załącznik B. do Konwencji o międzynarodowym przewozie kolejami COTIF z 9.05.1980 (Dz.U. z 1985 r., Nr 34, poz. 158), zmienionej Protokołem wileńskim z 3.06.1999 (Dz.U. z 2007 r., nr 100, poz. 674).
• Ustawa (1964). Ustawa z 23.04.1964 r. - Kodeks cywilny. Dz.U. z 2018 r., poz. 1025.
• Ustawa (1984). Ustawa z 15.11.1984 r. Prawo przewozowe. Dz.U. z 2017 r., poz. 1983.
• Ustawa (1994). Ustawa z 2.09.1994 r. o zmianie ustawy - Prawo przewozowe. Dz.U. 1994 r., Nr 111, poz. 536.
• Ustawa (2002). Ustawa z 3.07.2002 r. Prawo lotnicze. Dz.U. z 2017 r., poz. 959 ze zm.
• Wyrok (1995). Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z 7.11.1995 r., I ACr 606/95. Orzecznictwo Sądów Polskich, 10, 172.
• Wyrok (2000). Wyrok Oberlandesgericht Köln z 22.09.2000 r. Neue Juristische Wochenschrift - Rechtsprechungs-Report 2001, 18, 1256-1258.
• Wyrok (2010). Wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z 16.09.2010 r., I ACa 615/10, LEX nr 756686.
• Wyrok (2015). Wyrok Hoge Raad der Nederlanden z 11.09.2015 r. European Transport Law, 2016, 1, 109-118.

Identyfikatory

DOI

10.18276/ptl.2018.42-06