Maroko po "rewolucji". Kierunki przemian społeczno-politycznych

• Autorzy: Katarzyna Brataniec , Aleksandra Zamojska

Warianty tytułu

Morocco After the "Revolution". Directions of Social and Political Changes

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

Z nielicznymi wyjątkami świat arabski poczynił duży postęp w kierunku liberalizacji politycznej w ciągu ostatnich dwóch lat. Maroko może być wzorem dla innych krajów, jeśli utrzyma obecny kierunek zmian politycznych. Król Mahomet VI postanowił przeprowadzić ważne reformy: poprawkę do konstytucji, rozdział struktur władzy i niezależność sądownictwa. W ten sposób sytuacja nie doprowadziła do znacznego wybuchu gniewu obywateli i zamieszek, jak w wielu krajach arabskich. Król zainicjował reformy polityczne i społeczne w odpowiedzi na prośby i potrzeby społeczeństwa, na przykład reformę kodeksu rodzinnego o nazwie Mudawwana. Muhammad VI rozpoznał wielokulturowe korzenie społeczeństwa marokańskiego, potwierdził równość płci i rozszerzył wolność słowa. Jednak zmiany te nie uwzględniły potrzeb wszystkich grup społecznych. W Maroku pojawiły się żądania bardziej elastycznego i odpowiedzialnego rządu, naciski na reformy gospodarcze i większy pluralizm w kształtowaniu polityki publicznej. Niemniej jednak opozycja uznała te zmiany za niewystarczające, biorąc pod uwagę skalę bezrobocia młodzieży, brak perspektyw, brak praw kobiet i kryzys edukacyjny. W Maroku legitymacja państwowa nie spada z powodu szczególnej pozycji króla, religijnej legitymacji władzy i specyficznej kultury politycznej społeczeństwa marokańskiego. Według wielu analityków Królestwo Maroka nie zdemontowało podstawowych struktur władzy, zwłaszcza wpływowej elitarnej instytucji - machzen. (abstrakt autora)

EN

With few exceptions the Arab world has made a big progress toward political liberalization in the recent two years. Morocco could be a model to follow for other countries if it sustains current direction of political change. The King Muhammad VI decided to lead important reforms: amendment to the Constitution, separation of the structures of power and independence of the judiciary. In this way, the situation has not led to signifiant outburst of citizen anger and rioting like in a number of Arab states. Political and social reforms were initiated by the King addressing the requests and needs of the society, for example the reform of family code called Mudawwana. Muhammad VI recognized the multicultural roots of Moroccan society, confirmed gender equality and extended the freedom of speech. Yet, these changes did not address the needs of all social groups. Demands for more responsive and accountable government, pressures for economic reforms, and greater pluralism in the shaping of public policy arose in Morocco. Nevertheless, opposition considered these changes insufficient, given the scale of youth unemployment, lack of prospects, failure of woman's rights and crisis of education. In Morocco state legitimacy does not decline because of a particular position of the King, religious legitimacy of power and specific political culture of Moroccan society. According to many analysts, the Kingdom of Morocco did not dismantle the basic structures of power, especially the influential elite institution - machzen. (original abstract)

Słowa kluczowe

PL

Liberalizm polityczny; Przemiany społeczne; Rewolucja

EN

Political liberalism; Social change; Revolution

• Czasopismo: Krakowskie Studia Międzynarodowe
• Rocznik: 2012
• Numer: nr 1 Arabska wiosna rok później
• Strony: 149--164

Twórcy

autor

Katarzyna Brataniec

• Krakowska Akademia im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego w Krakowie

autor

Aleksandra Zamojska

• Uniwersytetu Jagiellońskiego; Dowództwo Operacyjne Sił Zbrojnych

Bibliografia

• Abdennebi Z., Freed Moroccan Editor Says Stop Jailing Journalists, www.reuters.com/article/2012/04/28/us-morocco-editor-release-idUSBRE83R0B820120428 (28.05.2012).
• Bartolucci V., Morocco's Silent Resolution, 17.01.2012, www.opendemocracy.net/valentina-bartolucci/moroccos-silent-revolution (02.04.2012).
• Bendourou O., Power and Opposition in Morocco, "Journal of Democracy" 1996. Vol. 7, No 3.
• Castiel S.C., Analysis: Morocco Charts Own Arab Spring, www.voanews.com/english/news/middle-east/Analysis-Morocco-Charts-Own-Arab-Spring-137818868.html (02.03.2012).
• Glennie A., Budując mosty, a nie mury. O potrzebie nawiązania kontaktów z islamistami politycznymi na Bliskim Wschodzie i w Afryce Północnej, "As-Salam" 2011, nr 1 [wyd. specjalne], s. 28.
• Jarecka-Stępień K., Reforma parlamentarna 1996 roku jako element modernizacji struktur politycznych w Królestwie Maroka, [w:] Państwo, wspólnota i religia. Wybrane zagadnienia procesów modernizacji na Bliskim Wschodzie, red. K. Kościelniak, Kraków 2010, s. 113.
• Leveau R., Marocco at the Crossroads, "Mediterranean Politics" 1997, Vol. 3, No. 3
• Maghraoui A.M., Monarchy and Political Reform in Morocco, "Journal of Democracy" 2001, Vol. 12, No. 1, s. 78.
• Najem T.P., State Power and Democratization in North Africa: Developments in Morocco, Algieria, Tunisia, and Libya, [w:] Democratization in the Middle East: Experiences, Struggles, Challenges, red. A. Saikal, A. Schnabel, Tokyo-New York-Paris 2003, s. 188.
• Norris P., Inglehard R., Sacrum i profanum. Religia i polityka na świecie, Kraków 2006, s. 225.
• Rhanem K., Media: Rachid Nini to Stop Writing after One Year in Jail, www.moroccoworldnews.com/2012/05/41893/media-rachid-nini-to-stop-writing-after-one-year-jail-2/, (30.05.2012).
• Sadiqi F., Gender at Heart of New Moroccan Constitution, "Indigenous Policy Journal" 11.01.2012, www.02b7adb.netsolhost.com/ipjournal/post/2012/01/11/Gender-at-heart-of-new-Moroccan-constitution.aspx (01.02.2012).
• Sater J.N., Morocco: Challenges to Tradition and Modernity, s. 12, books.google.pl/books?id=0vAyFQJbSEEC&pg=PA144&dq=social+change+morocco+moyano+makhzen&hl=pl&sa=X&ei=Ab-8T_r_BM_Kswa5hajWDQ&ved=0CDQQ6AEwAA